etish ko‘zda tutilgan edi. Ishlab chiqarishni bunday tashkil qilish suv
miqdorini ko‘p islilatishni talab qilar edi. Bu esa, suvdan foydalanuvchi
tashkilotlarga suvning sifati va miqdoriga ta ’sir ko'rsatishi aniq edi.
35 yil o'tgandan keyin bu tadbirlarning ko'rsatgan salbiy holatlari aiiiq
bo‘la boshladi va muammo ancha murakkablashdi. Chunki, qazilma boy-
liklar qazib olinadigan hududlarda sanoat tez va keng miqyosda rivojlandi,
yangi sanoat korxonalari Ьаф о etildi. Bu korxonalar ko‘p miqdorda suvni
iste’mol qila boshladi va qishloq xo'jaligi sohasiga mo'ljallangan suvlar
miqdori bora-bora kamayib bordi.
Buning ustiga Orol basseyni aholisi 34 mln kishiga ko'paydi yoki bu
1960-yildagi aholi soniga nisbatan 2,5 m arta ortiqdir. Aholi madaniylashib
ko'proq suvni iste’mol qila boshladi, sanoat korxonalari va yangi shaharlar
paydo bo‘ldi. Natijada, bu hududlarda qishloq xo‘jaligiga ko‘zlangan suvlar
miqdori qisqarib shahar va sanoat korxonalariga ko'proq berila boshladi.
Shuningdek, kerakmi, kerak emasmi, tejamlimi, tejamsizmi buni
e’tiborga olmasdan bir qancha kanallar qazildi. Ana shunday kanallardan
biri bosh Qoraqum kanalidir. Bu eng katta qurilish inshooti bo‘lib,
Afg‘oniston chegarasidan tortib, Turkmanistonning cho‘llari ustidan Ash-
xobat tomonga 1400 km masofaga cho'zilgan.
Sovet Ittifoqi tarqalmasdan oldin suv resurslarini taqsimlashni
Markaziy hukumat bajarar edi. Hozirchi?
Bugungi kunda bu hududda 5 ta mustaqil davlatlar yuzaga keldiki,
ularning har birining Orol hududidagi suvlarga bo'lgan ehtiyoji deyarlik bir
xildir. Ular xohlasalar va kelishsalar bu hududdagi suvning hozirgi holdagi
taqsimotlarini saqlab qolishlari mumkin.
Shu bilan birga, har qaysi davlat o‘zining iqtisodiy, siyosiy, milliy
ehtiyojidan kelib chiqib, suv resurslaridan oqilona foydalanish choralarini
ko'rishi mumkin. Ana shunday vaziyatda davlatlararo kelishmovchiliklar
ham paydo bo‘lishi turgan gap. Shuning uchun ham Orol dengizi at-
rofidagi inqiroz zudlik bilan qarorlar qabul qilishni taqozo qiladi. Bu soha-
dagi loqaydhk Orol bo‘yi davlatlari iqtisodiyotini rivojlantirishga o ‘z
ta ’sirini ko'rsatishi mumkin. Shu sababli Qozog'iston, Qiig'iziston, Toji-
kiston, Turkmaniston va 0 ‘zbekiston davlatlari mustaqillikni qo‘lga kirit-
gandan keyin Orol dengizi hududlari bo‘yicha umumiy davlatlararo dastu-
rini qabul qilishib, uni hayotga tatbiq qilish uchun harakat qilmoqdalar. Bu
dasturning birmchi sharti davlatlararo kooperatsiyaning huquqiy asoslarini
tasdiqlash edi.
1993-yilda besh davlat bosliliqlari Orol basseyni bo‘yicha tashkil qi-
lingan kengashning ustavini (MCAM — межгосударственный совет Арад
ского моря) qabul qilishdilar. Kengashning 25 ta a ’zosi bor, ya’ni ken-
gashga har bir davlatdan 5 kishi a’zo bo‘lib kirgan. Bu kengash bir yilda ikki
marta yig‘iladi. Kengashning xalqaro Orol fondi va Ijrokomi ham tuzildi.
Ijrokom Orol muammosiga bag'ishlangan barcha harakatlami reja-
lashtirish, muvofiqlashtirish, qabul qilingan hujjatlarning bajarilishini
ta ’minlab turadi.
1994-yil yanvarida besh davlat boshliqlari Orol muammosiga
bag'ishlangan loyiliani m a’qulladilar, bu loyiha Orol dengizi degan nom
oldi. (Faza-1). Besh davlat boshliqlari Orol dengizi muammosini
m a’qullab texnik va moliyaviy yordam ko'rsatish uchun Yevropa davlatlari
tuzgan sobiq ittifoqdan ajralgan mamlakatlarga yordam ko‘rsatish dasturi
(Tasis) fondidan yordam berishga da’vat etdilar. Bu yordamning asosiy
maqsadi suv resurslaridan to ‘g‘ri foydalanish asosida Orol atrofidagi mu-
hitni va irrigatsiya holatlarini yaxshilashga qaratilgan.
Tasis —
yevropa jamiyati tomonidan mustaqil hamdo‘stlik mamlakat-
lari va Mongoliya bilan Yevropa davlatlari o'rtasida iqtisodiy, siyosiy, alo-
qalami mustahkamlash va bu davlatlarga bozor iqtisodiyotiga o'tishda har
tomonlama yordam ko'rsatish maqsadida tuzilgan tashkilotdir. Bu tashkilot
keyingi to ‘rt yil ichida (1991—1995-y) hamdo'stlik mamlakatlariga 2.268
EKYu ajratdi bu esa 2 ming dan ortiq loyihalami bajarishga qaratilgandir.
Hozirgi kunda faqat Orol masalasigina emas, yana Kaspiy dengizi suvining
ko'tarilishi ham muammo bo‘lib turibdi. Oxirgi 5 yil ichida uning suvi
2 metrga ko‘tarilgan. Bu jarayon davom etayapti. Shu tarzda davom etadi-
gan bo‘lsa, 2020-yilga borib, u yana 5 metrga ko'tariladi. Natijada, 4 ta
davlat - Ozarbayjon, Turkmaniston, Rossiya va Qozog‘istonning minglab
km2 yerlari suv ostida qolib ketadi. Ko'plab turarjoy, tem ir va avtomobil
yo‘llari dengiz tagida qoladi. Shu respublikalar uchun Kaspiyning ortiqcha
suvini qayerga yo‘qotish katta muammodir. Shu muammo hal qilinsa va
eng oqilona loyiha ishlab chiqilsa, yuzlab, minglab gektar hosildor yerlar
qutqarib qolinadi.
Agar Kaspiy suvini Orol dengiziga o'tkazish sarf xarajatlarini suv
toshqini sarf-xarajatlari bilan solishtirganda, Kaspiy suvining bir qismini
Orolga o ‘tkazish osonroq bo'ladi. Uning ustiga ikki dengiz orasidagi
masofa 500 km atrofida. Bu degan so‘z qo'shimcha ishchi o'rinlari va
yangi kanal vujudga keladi 3 ta respublikani (Qozog‘iston, Turkmaniston,
0 ‘zbekiston) bir-biri bilan bog'lovchi yangi transport yo‘li paydo bo'ladi.
Ozarbayjon, Rossiyadan esa yukiar to ‘g‘ri Qoraqalpog‘istonga tushadi.
Orol dengizi qurishi natijasida keladigan zarar haqida boshqa m a’lumotlar
ham bor. Orlova va Oxunovalaming ma’lumotlariga ko‘ra sobiq Orol den
gizi tubidagi tuzlar katta masofaga tarqab, hatto Himolay tog'lariga va
Mongoliyaga ham yetib boigan.
3. Orolni saqlab qolish mumkin bo‘lgan chora-tadbirlar
1. Ocliiq kanallarni betonlaslitirish, suvni m e’yorida taqsimlash, yangi
(tomchilatib, yomg'irlatib) sug‘orish usullarini joriy qilish sel suvlaridan
oqilona foydalanish. Bu tadbirlar Orol suvini ko'paytirish bilan birga,
uning havzasidagi tabiiy, ijtimoiy — iqtisodiy jarayonlami yaxshilaydi.
2. Orolning asosiy manbayi hisoblangan Amudaryo va Sirdaryo
havzalarini qattiq nazorat qilib iloji boricha ikki daryo suvini ko'paytirib
Orolga tashlash lozim. Amudaryo havzasidagi Sarez ko‘U suvininig bir
Dostları ilə paylaş: |