Başqa qrup alimlər A
2
qatının rəngsizləşmə
səbəbini mineralların parçalanması və onların
aparılmasında deyil, torpağın üst qatının vaxtaşırı
(mövsüm) qleyləşmə şəraitində görürlər.
Torpağın üst hissəsinin su ilə doyması zamanı
dəmir elementi, mütəhərrik dəmir iki oksid formasına keçir
və qat rəngsizləşir, bu qata havanın oksigeni daxil
olduqda isə, dəmir narın dəmir üç oksid konkresiyaları
şəklində məhluldan çökür. Lakin səthi qleyləşmə prosesi
ilə podzollarda qalın illüvial qatının əmələ gəlməsini izah
etmək olmaz. Hazırda müəyyən edilmişdir ki, səthi
mösümi qleyləşmə prosesi nəticəsində tayqa zonasının
yalnız torpaqları, səthi - qleyli – podzollu adlanan
torpaqları əmələ gətirir.
Bəzi tədqiqatçılar belə güman edirlər ki, podzol
qatında mineralların parçalanması nəticəsində azad
olmuş kimyəvi elementlər illüvial qata aparılmır, ordan
bitkilər tərəfindən akkumulyasiya olunur. Buna uyğun
olaraq V.V.Ponomaryeva tərəfindən işlənib hazırlanmış
baxışlara görə iynəyarpaq meşələrdə bütün ehtiyat qida
elementləri onların biokütləsində toplanmışdır. Meşə
döşənəcəyinin çürüməsi zamanı tədricən azad olan
kimyəvi elementlər yenidən bitki kökləri vasitəsilə
mənimsənilir.
Son zamanlara qədər tədqiqat üsullarının
mürəkkəbliyi və çox zəhmətli olması üzündən tayqa
landşaftlarında kimyəvi elementlərin bioloji miqrasiyasını
miqdarca qiymətləndirməyi həyata keçirmək çətin
olmuşdur.
25
R.P.Morozovanın Cənubi Karelyanın küknarlığında
bioloji dövrana dair aldığı yeni maraqlı məlumatları
nəzərə alaraq, podzolların əmələ gəldiyi biosenozlarda
əsas kimyəvi elementlərin balansını hesablamaq olar.
12.1-ci cədvəldə verilmiş rəqəmlər göstərir ki, döşənəkdə
olan kül elementlərinin əksər hissəsi bitkilərin tələbatını
tamamilə ödəyə bilər. Döşənəcəkdə olan silisium
aliminium və xüsusilə dəmir kimi elementlərin miqdarı,
bitkilərin canlı kütləsindəki həmin elementlərin
miqdarından xeyli yüksəkdir. Buna görə də, tayqa
meşələrinin bitkiləri lazım olan kül elementlərini A
0
qatında olan üzvi qalıqların tədricən dəyişilməsi hesabına
ala bilir. Bu mənbə hesabına da dəmirin bir hissəsi illüvial
qata akkumulyasiya oluna bilir.
Cədvəl 12.1.Cənubi Karelyanın küknar meşələrində kül
elementlərinin balansı, kq/h-la (R.P.Morozova görə)
Kimyəvi
elementlə
r
Fitokütlə
-də
miqdarı
Bitki
tərəfindən
Illik
mənimsəm
ə
Töküntülərl
ə
Illik
geriqayıtma
Döşənəkd
ə
miqdarı
Ca
150-260
20-45
15-40
90-60
K
50-170
7-24
6-20
10-35
Si
40-65
10-19
9-18
100-200
Mg
25-40
4-7
3-6
15-55
P
15-45
2-6
1-5
20-30
Mn
15-25
2,2-4,5
1,9-3,9
20-50
S
6-10
1,2-2,1
1,2-1,9
10-20
Al
7-10
1-2
0,7-1,8
20-85
Fe
3,5-8
0,5-1,2
0,4-1,1
15-95
Na
0,5-2,5
0,1-0,5
0,1-0,3
0,5-2
Cəmi
miqdarı
300-600
47-107
40-90
350-650
26
Podzolların profili boyu mikroelementlərin
paylanmasının öyrənilməsi onların üzvi maddələrlə sıx
əlaqədar olduğunu göstərir, A
0
qatında seyrək yayılmış
bir çox metalların miqdarı mineral qatlarda olduğundan bir
neçə dəfə çoxdur. Meşə döşənəciyində mütəhərrik
formalar altda yerləşən qatlardan on dəfələrlə çoxdur. Bir
çox metallar A
0
qatına nisbətən az da olsa illüvial qatda
da toplanır.
12.4. Mərkəzi və Şərqi Sibirin tayqa – meşə
landşaftlarında torpaqəmələgəlmə prosesi
Yeniseydən şərqə tərəf torpaqəmələgəlmə şəraiti
Şimali Amerika, Qərbi Sibir və Şərqi Avropa
düzənliklərinin şəraitlərindən xeyli fərqlənir. Mərkəzi və
Şərqi Sibir kəskin ifadə olunmuş ekstrokontinental iqlim,
bütöv çoxillik donuşluğun yayılması, bitki örtüyünün
xüsusiyyətləri ilə xarakterizə olunur.
Torpaqəmələgətirən süxurlar, uzaqdan gətirilən
qalın buzlaq yığıntıları deyil, bir qayda olaraq, əsasən
yerli süxurların qırıntılarından ibarət, çox da qalın
olmayan yumşaq çöküntülərdir. Torpaqəmələgəlmə
şəraitinin müxtəlifliyi Sibirin torpaq örtüyünün tərkibində
özünü göstərməyə bilməzdi.
Turş qonur tayqa torpaqları. Bu yüzilliyin
ortalarında rus torpaqşünasları müəyyən etmişdir ki,
Mərkəzi və Şərqi Sibirin tayqa zonasında tipik podzol
torpaqlar öz hakim mövqeyini itirir və onların yerini
Yeniseydən qərbə tərəf olmayan və ya məhdud yayılmış,
tamamilə xüsusi torpaqlar tutur. Şərqi Sibir torpaqları
27
sırasında qonur tayqa, dəmirləşmiş donuşlu tayqa və s.
torpaqlar təsvir edilmişdir. Çoxillik tədqiqatlar əsasında
N.A.Nogina və K.A.Ufimtseva (1964) müəyyən etmişlər ki,
bütün bu torpaqların hamısı üçün ümumi əlamətlər
mövcuddur. Nəzərdən keçirilən torpaqlar üçün kobud
humusdan ibarət üst qat və açıq rəngli podzol qatı
olmayan profil səciyyəvidir.
Profilin qalınlığı böyük deyil, adətən 60-100 sm-
dən artıq olmur: o zəif differensiasiya olunmuşdur. Şərqi
Avropa və Qərbi Sibir düzənliklərində geniş yayılan
podzol torpaqlar, illüvial–humuslu podzol və səthi qleyli-
podzollu torpaqlar üçün xarakterik olan açıq rəngli
yuyulma qatının olmaması diqqəti cəlb edir.
Podzol torpaqlarda olduğu kimi, Şərqi Sibirin tayqa
torpaqları da demək olar ki, tamamilə səthə daxil olan
kiçik illik töküntü kütləsinin zəif bioloji dövranı şəraitində
əmələ gəlir. Bitki qalıqlarının zəif dəyişilməsi nəticəsində,
yuyulma rejimində səthdə torflaşmış tünd – qəhvəyi
döşənəcək əmələ gəlir. Kobud üzvi qalıqlardan ibarət
döşənəcəkdən asan həll olunan humus maddələri yuyulur
ki, bunların tərkibində fulvoturşular üstünlük təşkil edir. Bu
üzvi birləşmələrin yüksək mütəhərrikliyi üzündən, humus
təkcə profilin üst qatlarında (döşənəcək altında 8 – 10%)
deyil, onun bütün qalınlığı boyunca müşahidə edilir. 50sm
dərinlikdə humusun miqdarı 5%-ə yaxın, 1m dərinlikdə isə
2-3% olur. Fulvoturşularla birlikdə dəmirin kompleks
birləşmələri və qismən allüminium yuyulur.
Yuyulma prosesində humus maddələri tədricən
çökür və humus – dəmir üç oksidin birləşmələri şəklində
mineral dənələri və aqreqatların səthində nazik pərdə,
28
Dostları ilə paylaş: |