21
III BEYNƏLXALQ HƏMZƏ NİGARİ
TÜRK DÜNYASI MƏDƏNİ İRSİ SİMPOZİUMU
Bu bölümdə aşiqin əzablarından, məşuqənin camal və cəlal təcəllilərindən
bəhs edilir. Bu səhranı keçən aşiq vəhdət səhrasına yetişir. Onun maddi varlığının
məhv olması, ilahi sifatlar içində itməsi prosesi bu bölümdə öz əksini tapır. “Qəzəli-
vəhdəti” adlı qəzəl də bu halı ifadə edir:
Məhv eylə, dela, məhv et kəndin, bu lətafətdir,
Seyrəngəhi-vəhdətdir, birlikdən ibarətdir.
Tovhidə şirin can ver, ey Mir Nigari kim,
Bu kar tələbkarə kimyayi-səadətdir (2,343).
Bu səhrada aşiq və məşuq bir olur, dünyadakı bütün təzad və fərqlər yox olur.
Qalan yalnız İlahinin varlığıdır. Aşiq əsl səadətə bu səhrada qovuşur. Çünki Yaradanın
varlığı ilə var olaraq əbədi həyat qazanır. Bütün dərd və məhrumiyyətlərdən
qurtulur. Şair “Divaneyi-səhranəvərdin səhrayi-tovhidə vüsuli və əhvalı” bölümündə
bu prosesi belə ifadə edir:
Halikdir o yerdə cümlə əşya,
Ol yerdə bulunmaz illa Mövla (2,344).
Bundan sonra “Səhrayi-heyrətəfzayə aşiqi-səhranəvərdin vüsuli”(səhralar gəzən
aşiqin heyrət artıran səhraya çatması) başlığı altında aşiqin heyrət mərhələsindəki
halları təsvir edilir. Bu bölümdə də “Qəzəli-heyrəti” verilir:
Gəşt eylə, dela, gəşt et, bu mənzili-heyrandır,
Sərgəştə, sərasimə bu yerdə firavandır (2,355).
Bu səhrada aşiq heyrət məqamına yetişir. Haqqın sonsuz gözəllikləri və
böyüklüyü qarşısında özünü unudur, varlığından xəbərsiz olur:
Müstəğrəqi-heyrət oldı bir vəqt,
Ətrafını heyrət aldı, heyrət (2,353)!
Heyrət səhrasından sonra fəna və bəqa mərhələsi gəlir. Bu mərhələdə aşiq
dünyəvi varlığından fani olaraq əbədiyyət aləmində baqi olur. Bəşəri sifətlərin
xarabalığında ilahi nemətlər xəzinəsini tapır:
Ol rahnəvərd oldı fani,
Ol bəhri-fənadə buldı kani (2,360).
Bu məqamı şair ilahi lütf, bəxşiş kimi dəyərləndirir:
Həmd eylə, dela, həmd et, zira ki bəqadır bu,
Sərmənzili-bitadır, baisi-liqadır bu.
Şükr eylə, dela şükr et hər dəm ki, tələbkarə
Əltafi-ilahidir, bəxşişi-Xudadır bu (2.365).
Aşiqin məna aləmində məşuquna qovuşması mehmanları sevindirir. Onlar
şadlıq məclisi qururlar. Bu əhvalı ifadə edən “Nə gözəl” rədifli qəzəldə Allah adı
ilə görülən hər işin nəticəsinin gözəl olması ideyası ifadə edilir. Aşiq ona Allahdan
gələn lütf və inayətə şükrlər edir. “Əşari-təhdisi” adlı, “Mənzilim” rədifli qəsidədə
şair ağır və məşəqqətli yolun sonunda çatdığı uca məqamı ifadə edir:
Mətləbim dünyavü mafiha degil kim, sübhü şam
Guşeyi-şəhri-bəla, dari-vəladır mənzilim.
Tərkü təcrid eyləyüb buldum müxəllid bir məqam,
Fani əndər faniyəm, ta kim bəqadır mənzilim...
Pür səfa əndər səfadır, barigahım kim müdam,
Pür sədayi-Mustafa, ya Mustafadır mənzilim (2,380).
Ən sonda Seyid Nigarinin türkcə divanının sonunda verilən “Mənaqibi-Seyyid
Nigari”dən bir parça verilmişdir.
22
III BEYNƏLXALQ HƏMZƏ NİGARİ
TÜRK DÜNYASI MƏDƏNİ İRSİ SİMPOZİUMU
******
XIX əsr Azərbaycan ədəbiyyatının gözəl örnəklərindən olan bu məsnəvi dövrün
ədəbi dil və üslub xüsusiyyətlərini, Seyid Mir Həmzə Nigarinin təsəvvüfi görüşlərini
ifadə etmək baxımından böyük əhəmiyyətə malikdir.
Seyid Nigarinin “Çaynamə” əsərində də alleqorik şəkildə təsəvvüfi ideyalar ifadə
olunmuşdur. Samovar mürşidin, stəkanlar müridin rəmzidir. Samovarın içərisinin
həm su, həm də atəşlə dolu olması həm göz yaşıyla dolan, həm də eşq odu ilə yaxılan
aşiqin rəmzidir. Çayın ətri, dadı, rəngi ilahi hikmətlərdən xəbər verən mənalara,
şəkər, qaymaq, süd və s. bu çayın ləzzətini daha da artıran gözəl mənalara işarədir.
Çayın qızılgüllə müqayisə edilməsi, onu Həqiqəti-Muhəmmədiyyə ilə əlaqələndirilir.
Çay dəstgahı daha nəzih, daha ali və üstün bir irfan məclisinə işarədir.
Ədəbiyyat
1. Mir Həmzə Seyyid Nigari, “Divane-farsi”, İstanbul, Mətbəeyi-Huquqiyye, 1329
2. Mir Həmzə Seyid Nigari, Divani-farsi(əlyazma), Amasya, Bayazit İl Halk Kütüphanesi No -1887
3. Mir Həmzə Seyid Nigari, Nigarnamə, İstanbul, 1305(1888) , Mahmud bəy mətbəəsi, (ərəb əlifbası ilə)
4. Mir Həmzə Seyid Nigari, Nigarnamə, Bakı, “Elm və təhsil”, 2012 Hazırlayan: Nəzakət Məmmədli
5. Mir Həmzə Seyid Nigari. Divan, Respublika Əlyazmalar İnstitututu, B -3157/21601
6. Nigari və Əskəri. Şeirlər, Respublika Əlyazmalar İnstitutu, B-3157
7. Nigari, Divan, İstanbul, 1883
8. Nigari, Divan, Tiflis, 1907
9. Mir Həmzə Seyid Nigari, Divani-Seyyid Nigari, İstanbul, 2003. Hazırlayan: Azmi Bilgin
10. Nigari Mir Hamza. Türk Ansiklopedisi, c.25, s.25
11. Seyid Yahya Əl-Bakuvi əş-Şirvaninin Çorum il Halk kituphanesindeki elyazmaları, Meratibe-qülub ,
Kolleksioner: Mehmet Rıhtım
12. Firudin bər Köçərli, Azərbaycan ədəbiyyatı tarixi, II cild, Bakı, 1981, səh. 142
13. Pərvanə Bayram. Qarabağlı Seyid Mir Həmzə Nigarinin həyatı və əsərləri, “Filologiya məsələləri”, Bakı,
2007, səh.156-161
14. Pərvanə Bayram. Qarabağlı Seyid Mir Həmzə Nigarinin həyatı, yaradıcılığı və türkcə divanının poetik
strukturu, Bakı, 2008 (avtoreferat)
15. Nəzakət Məmmədli, Əttar və Mövlana ənənələri Seyid Nigari yaradıcılığında, “Elm” qəzeti, Bakı, 2007,
17-24 dekabr sayları
23
III BEYNƏLXALQ HƏMZƏ NİGARİ
TÜRK DÜNYASI MƏDƏNİ İRSİ SİMPOZİUMU
SEBÂTÎ’NİN NİGARÎ’YE NAZİRELERİ
Metin HAKVERDİOĞLU
*
ÖZET
1846 yılında Azerbaycan’ın Şeki şehrinde doğan ve 1903 yılında Amasya’da
vefat eden Sebâtî, Türk divan şiirinin ve tasavvuf dünyasının önemli simalarından
birisidir. Divanı İstanbul’da basılan şairin özellikle tarih manzumeleri dikkat
çekicidir. İsmail Siraceddin Şivanî’nin halifesi olan Mir Hamza Nigârî tarafından
yetiştirilen Sebâtî, Nigârî’nin şiirlerinden doğal olarak etkilenmiştir. Divanındaki
özellikle gazelleri, Mir Hamza Nigârî’nin coşkunluğunu arar gibi bir havaya
sahiptir. Şeyhinin duygusal zenginliğini alan şair, ilginç bir şeklide, şeyhi kadar
eleştirel bir uslup kullanmamış ve özellikle Hazreti Hüseyin- Yezid- Mervan
davalarına değinmekten kaçınmıştır.
Mir Hamza’yı ve onun yetiştirdiği insanları nasıl yönlendirdiğini anlamak için
Sebâtî Divanı ile Mir Hamza Nigârî Divanını karşılaştırmak önem arz etmektedir. Bu
çalışmamızda iki divan arasındaki benzerlik ve farklılıkları ortaya koymak için kardeş
şiirleri yani nazireleri ele aldık. Bu sayede Mir Hamza Nigârî’yi yetiştirdiği bir insanın
dizelerinde tanıma fırsatı bulmuş olduk.
Mir Hamza Nigârî’ye nazire gazelleri tespit ettiğimiz Sebâtî Divanında, başka
nazım şekillerinde de benzerlikler vardır. Bunlar da ayrı bir çalışma konusu oluşturur.
Şu da bir gerçek ki Sebâtî, şeyhinden özellikle tarih manzumeleri yazarlığı ile
farklılaşmış ve ayrı bir yere sahip olmuştur.
SEBÂTÎ VE MİR HAMZA NİGARÎ HAKKINDA
Sebâtî, Amasya’da Yukarı Türbe adı ile tanınan İsmail Şirvanî Türbesinde medfun
şahsiyetlerden birisidir. Onun bir türbedar olarak son bulan bilinmeyen hayatı,
Mir Hamza Nigârî ile olan şiir kardeşliği, tarih manzumeleri yazmadaki ustalığı
incelenmeye muhtaç konulardır.
Sebâtî hakkında Nagehan Koç
**
’un Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsünde yapılmış bir çalışması mevcuttur. Bu çalışma esnasında şair hakkında
pek fazla bilgi elde edilememiştir. Yakın zamanda yayınlanan Mir-zâde Mustafa
Fahreddin Ağabali’nin Hüma-yı Arş-Karabağlı Şeyh Mir Hamza Nigârî’nin Menâkıp-
nâmesi
***
eserle, Mir Hamza Nigârî Sepozyumlarıyla, Hüseyin Hüsameddin’in
Amasya Tarihi’nin incelenmesi ile şair hakkında yeni bilgilere ulaşılmıştır.
Ağabali, Sebâti’nin hayatı hakkında şu bilgileri vermektedir: “Şeki kazasının
Kurtkaşın kentinde doğmuş ve ailesi ile beraber Erzurum’a hicret etmiştir.
Erzurum’da birkaç yıl kaldıktan sonra Azerbaycan muhacirlerinin en sık yaşadığı
Amasya’ya gelmiştir. Fıtrî istidadı sayesinde kendisini göstermiş olan bu zat orta
boya yakın, dolgun denebilecek bir vücuda sahip idi. Ak ve sık sakallı, gözleri
* Yrd. Doç. Dr. Amasya Üniversitesi Öğretim Üyesi, metin.hakverdioglu@amasya.edu.tr
** Nagehan Koç, Hafız Mehmet Sebâtî Divanının Transkripsiyonlu Metni ve İncelemesi, Sakarya
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2006.
*** Mehmet Rıhtım, Mir-zâde Mustafa Fahreddin Ağabali’nin Hüma-yı Arş-Karabağlı Şeyh Mir
Hamza Nigârî’nin Menâkıp-nâmesi, Bakü, 2015.
Dostları ilə paylaş: |