Məhəmməd Hadi və mətbuat
359
IV F Ə S Ġ L
M. HADĠNĠN ƏDƏBĠ FƏALĠYYƏTĠNĠN SON ĠLLƏRĠ
IV.1. TÜRKĠYƏDƏN QAYIDAN ƏDĠBĠN ƏSƏRLƏRĠ
AZƏRBAYCAN DÖVRĠ MƏTBUATINDA
1913-çü ilin axırlarında üzüntülü Türkiyə səfərindən
Azərbaycana qayıtmağa müvəffəq olan M. Hadi yenidən
mətbuatla əlaqələrini bərpa edir, “Tatarski-polk”un tərkibində
müharibəyə gedənə qədər əsrlərini “İqbal”, “Sədayi-həqq” və
“Bəsirət” qəzetlərində dərc etdirir.
Bakıya qayıdan M. Hadi Qarabəy Qarabəyli tərəfindən
müalicə edildikdən sonra(Ətraflı bax: 76, İ. Qəribli, “Tanış həkim
kimdir?, “Elm və həyat”, 1985, N 10, s. 10) ) Seyid Hüseynin
redaktoru olduğu “İqbal” qəzetinə çalışmağa başlayır və 1914-cü
ilin sonlarına kimi qəzetin səhifələrində həm şeirləri, həm də
publisistik əsərləri nəşr olunur.
M. Hadinin “İqbal” qəzetində dərc olunmuş şeirləri, əsasən
aşağıdakılardır: “Cinsi-lətifə”(306, N 532), “Ağlayan şeirlər”(307,
N 580), “Nisviyyət təranələri”(308, N 581), “Əzhari-əfkar,
neçin?”(309, N 586), “Pəyami-dilaram” (310, N 587), “Bahari-
əfkar, qaçma”(312, N 590), “Dün axşamın ilhami-
yetimanəsi”(314, N 603), “Asi şeirlər”(315, N 615), “Qüvvət,
həyat, ümid..”(316, N 671), “Növxəndə çiçəklər”(317, N 673),
“Xəluqun pədəri”(318, N 691), “Xəndeyi-zəfər”(319, N 696),
“Timsali-məlal, hüsni-məhzun”(320, N 700), “Şərareyi-
əfkar”(322, N 714), “Xabgahi-mövta, ilhamati-əmvat”(323, N
723), “Açıq və aydın düçşüncələr”(324, N 731), “Livayi-zəfərin
tamaşası”(325,
N 744), “Ümid səhneyi-tamaşayi-həyatın
İslam Qəribli
360
ruhudur”(326, N 747), “Böyük İsmayıl bəy”(327, N 757).
Sonuncusu istisna olmaqla qalan şeirlər ya olduğu kimi, ya da cüzi
dəyişiklərlə
M.
Hadinin
“Seçilmiş
əsərləri”nə
daxil
edilmişdir(379; 219, 221-222, 223, 224-225,226, 227-228, 229,
230, 231-232, 235, 236, 237,242, 243-244, 248, 252-253, 254-
255).
M. Hadinin çalışdığı və əsərlərini nəşr etdirdiyi “İqbal” qəzeti
“Ağlaqyan şeirlər” “Ustad Əkrəmə” ithafı ilə görkəmli türk
şairi Mahmud Əkrəm Rəcaizadənin ölmü münasibəti ilə qələmə
alınmış, bu əsərdə M. Ə. Rəcaizadə adı və əsərləri əbədi
yaşayacaq bir sənətkar kimi vəsf olunmuşdur.
Qadın azadlığı mövzusunda olan “Nisviyyət təranələri” şeiri
“İqbal” qəzetinin 18 fevral 1914-cü il 581-ci nömrəsində dərc
olunsa da, “Seşilmiş əsərlər”də şeirin dərc olunma tarixi 17 fevral
1914-cü il, N 586 kimi göstərilmişdir(381, 426).
“Seçilmiş əsərlər”ə “Əzhari-əfkar”(379, 224-225) adı ilə
salınmış şeir qəzetdə belə bir adla getmişdir: “Əzhari-əfkar,
neçin?”. Şərq aləmi ilə Qərb aləminin müqayisəsi kimi
düşünülmüş, Qərb qadınlarından fərqli olaraq Şərq qadınlarının
acınacaqlı həyatını özündə əks etdirən bu şeirə sərlövhədən qabaq
belə bir qeyd verilmişdir: “Müəllim möhtərəm Qənizadə
Sultanməcid bəradərimə ithaf”. Sonluğunada “Əbdülsəlimzadə
Məhəmməd Hadi” imzası qoyulan, Qərbin böyük sənətkarları
olan Şeksrir və Şillerin adları hörmətlə xatırlanan şeirə müəllif
Məhəmməd Hadi və mətbuat
361
tərəfindən aşağıdakı izahlar verilmişdir: “1. İnsan mədəniyyəti-
hazirə ilə Şərqi müqayisə edərkən bir “neçin?” qarşısında qalır; 2.
Almanların məşhur şairi Şiller də çox fəqir imiş. Yazdığı ləyamut
şeirləri qəzetlərə satmaqla keçinərdi”. Xatırladaq ki, nə bu
qeydlər, nə də şeirin S. M. Qənizadəyə ithaf olunması tərtibçilər
tərəfindən heç bir lüzum olmadan kitablara salınmamışdır.
Qadın azadlığı məsələsinə həsr olunan üç bəndlik “Pəyami-
dilaram” şeiri İstanbulda qadınların darülfununa qəbulu
münasibəti ilə yazılmış və müəllif tərəfindən şeirə tərtibçilərin
ixtisar edərək kitaba salmadığı belə bir qeyd verilmişdir:
“Türkiyə qızlarının darülfünuna qəbulunu son gələn İstanbul
qəzertələri yazıyor”.
M. Hadinin “Seçilmiş əsərləri”nə “Bahari-əfkar” adı ilə
daxil edilən və birbaşa şairin azadlıq idealını əks etdirən şeir
qəzetdə “Bahari-əfkar : qaçma” adı ilə getmiş, sərlövhədən sonra
belə bir qeyd verilmişdir: “Rəsulzadə Məhəmməd Əmin
qardaşıma”. Qəzetdə şeirin yazılma tarixi “Bakı, 28 fevral 1914”
kimi göstərilmiş, həm sərlövhədən sonrakı, həm də şeirin
sonluğundakı qeyd “Seçilmiş əsərləri”nə düşməmişdir. Xatırladaq
ki, həmin vaxt “İqbal” qəzetinin müdiri Məhəmməd Əli
Rəsulzadə, baş mühərriri – redaktoru isə Məhəmməd Əmin
Rəsulzadə idi.
1914-cü il mart ayının 11-də yazılmış “Dün axşamın ilhami-
yetimanəsi” şeiri qəzetdə sərlövhədən sonra belə bir qeydlə nəşr
olunmuşdur: “Hüseyn Sadiq qardaşıma”. Müəllifin bu qeydi çap
kitablarının heç birində verilməmiş və qəzetin 18 mart 1914-cü il,
603-cü nömrəsində çıxan bu şeir kitablarında səhvən bu qeydlə
dərc olunmuşdur: “1 aprel 1914, N 603”(381, 426). Düzdür,
qəzetin 1 aprel nömrəsində M. Hadinin şeiri dərc olunmuşdur,
lakin bu, 19 beytlik qəsidə formalı yuxarıda adını çəkdiyimiz şeir
deyil, yeddi beytlik məsnəvi formalı “Asi şeirlər” adlı əsəridir.
M. Hadinin yaxın dostu Manafzadə Sabitə həsr etdiyi
“Qüvvət, həyat, ümid... Yaşamağı sevirəm”, “Yeni Füyuzat”
yurnalının redaktoru Əlipaşa Hüseynzadə Səburə ithaf etdiyi
Dostları ilə paylaş: |