50
ların əzəldə, əlbəttə ki, sonu yoxdur. Riyaziyyatda ak-
siomlar dediyimiz bəzi mövzular vardır. İtalyan Peano
natural ədədlərin aksiomunu hazırlamaq üçün beş il ça-
lışmışdır. Bu professor dostumuz da həmin məlumatları
Peanonun kitabından əxz etmişdir. Natural ədədlərin ak-
siomlarına bugünkü riyaziyyatçılar Peano aksiomu de-
yirlər. Bu riyaziyyat elminin alimi olan dostumuz “İs-
lam mədəniyyəti” adlı məcmuədə yazdığı məqalədə belə
göstərir: “Bu aksiomları Peano beş ildə yazmışdır.
Yusif Xas Hacib dörd sətirdə Cənabı-Haqqa aid mə-
nəvi bir şeir yazmışdır, lakin bu şeirdə Cənabı-Haq-
qın birliyini ifadə etmək üçün bir zəka əsəri göstərir.
O zəka əsəri Peanonun təbii saylar aksiomunu orta-
ya çıxarmaq üçün göstərdiyi zəka əsərindən min qat
daha kəskindir. Mən kitabımı təshih etməyə məcbu-
ram. Yusif Xas Hacibin bu kəskin zəkası qarşısında
həm Peanonun söylədiklərini qəbul etməyə məcbu-
ram, həm də bu aksiomlara artıq Peano aksiomu
deyə bilmərəm. Mən bu aksiomlara Peano – Yusif
Xas Hacib aksiomu deməyə məcburam, çünki bu
zəka əsərini Yusif Xas Hacib Peanodan dörd əsr əv-
vəl kəşf etmişdir”.
Bura qədər Qərbdəki elmin bu gün hansı nöqtəyə gə-
lib çatdığını müəyyənləşdirməyə çalışdım. İndi isə çıxı-
şımın sonunda bütün deyilənlərdən bir nəticəyə gələrək
qısa şəkildə son fikirlərimi sizə çatdırmaq istəyirəm.
Hər şeydən əvvəl belə bir sualı verməyə məcburuq:
Hansı səbəbə görə insanlıq tarixində elm yavaş-yavaş
irəlilədiyi halda, əsri-səadətlə birdən-birə bugünkü mə-
nada həqiqi elm olmağa başladı? Bu başlanğıcın qayna-
51
ğı, insanlığa bu sürəti verən tilsim nədir? Bu sualın ca-
vabını Quran-kərimdən başqa bir şeyə bağlamaq müm-
kündürmü? İnsanların elm sahəsindəki bu böyük inki-
şaflarının tilsimi dünya və axirət səadəti gətirən Quran-
kərimdən başqa heç nə deyildir. Bu gün Qərbdəki elm-
lər tıxanma nöqtəsinə gəldikdə ona Quran-kərimin işıq-
ları ilə yol göstərmək olar. Ona görə də Quran-kərim
üzərində araşdırması olmayan insan, dəqiq elm sahə-
sində həqiqi elm adamı ola bilməz. İstərdim ki, Şərqlə
Qərb elmini müqayisəli şəkildə araşdıraq. Çox qiymətli
bir mütəfəkkirimizin gözəl bir bənzətməsi var. O, bir
dəfə uzun-uzadı bir nitq söyləmiş, qərbin fəlsəfi fkirləri
ilə şərqdəki İslam alimlərinin düşüncələrini müqayisə
etdikdən sonra bu sualı vermişdir. Demişdir ki; “Qərb-
dəki fəlsəfələri sizə anlatdım. Görürsünüz ki, elə hey
bir-birinin fikrini ləğv etmişlər. Dekart gəlib özün-
dən əvvəlki bilmirəm filankəsin nəzəriyyəsini ləğv et-
miş, səhv düşünür, – demişdir. Ardınca bir başqa
adam gəlib, xeyr, Dekart elə deyir, amma əslində be-
lədir, – demişdir. Xülaseyi-kəlam, Qərbdəki fikir və
düşüncə silsiləsi bu günə qədər eləcə bir-birini təkzib
edərək gəlmişdir. Şərqdəki fikir silsilələrinə baxdığı-
mız zaman görürük ki, onlar bir-birini təsdiq edərək
gəlir. İmami-Əzəm Əbuhənifə həzrətləri “Peyğəmbər
Əfəndimizin buyurduqları” kimi, – deyərək sözə
başlamışdır. Əshabələrdən birinin sözü nəql edildiyi
zaman “filan şəxsin rəvayət etdiyinə görə” kimi söy-
lənir. Muhyiddin Ərəbi həzrətləri, bir-birini təsdiq
edə-edə danışırlar. Avropalılar isə bir-birini təkzib
edə-edə danışırlar”. O dost deyir: “İndi sizə sual veri-
52
rəm; Əgər, həqiqətən, mütləq bir həqiqət varsa, bu
həqiqət bir-birini təkzib edən qərblilərin arasında-
dır, yoxsa bir-birini təsdiq edən müsəlmanların ara-
sında? Həqiqət təkzib oluna bilərmi? Lakin qərblilə-
rin iş-gücü ancaq bir-birini inkar etməkdir. Bir həqi-
qət vardırsa, – doğrudan da, belə bir doğru, dürüst
fikirlər vardır, – əlbəttə, İslam alimlərinin gətirdiklə-
rinin içərisindədir”. Elm aləminə yuxarıdan nəzər sal-
dıqda Şərq ilə Qərbin müqayisəsində dayanan mənzərə
budur; qərbdəki insan gözləri qapalı, hara gedəcəyini
bilmir. Əlləri ilə bəzi həqiqətləri axtarır, tutur, lakin bu
deyildir, – deyib digərini tutur, yenə də bu deyildir, –
deyir. Qərbdəki elm adamlarının vəziyyəti budur. Şərq-
dəki elm adamının vəziyyəti bundan tamamilə fərqlidir.
O, elm sarayının içinə iman açarı ilə girir. Quran-kərim-
dən aldığı ilhamlarla onun hər tərəfini işıqlandıraraq do-
laşır, öyrənir, öyrədir. Bu baxımdan elm – bu dövrün el-
mi müsəlmanlar tərəfindən gətirilmiş elmdir. Bizim qar-
şımıza çıxıb Qərbdə bu vardır, o vardır, – deyə heç kim
danışmasın. Biz və qərblilər üçün yeganə çıxış yolu is-
lamlaşmaqdır. Bunu sadəcə həmd edəcəyimiz imanımı-
za görə demirəm. Dəqiq elmlər sahəsində illərlə fəaliy-
yət göstərmiş bir qardaşınız olaraq onu da deyim ki,
bütün dəqiq elmlər artıq inkişafdan qalmaq dərəcəsinə
çatmışdır. Bu dayanıqlıqdan çıxmanın yolunu bütün hər
növ maddi və mənəvi düşüncə sistemi ilə mütləq şəkildə
inanıram ki, yalnız Quran-kərimdən aldığımız işıqla
tapa bilərik. Sözlərimi bu ayənin duası ilə tamamlayı-
ram: “Rəbbim, mənim elm və anlayışımı artır və Mə-
ni salehlər zümrəsinə qat!” Amin!