53
70-ci illərdə Xocamın Ərzurumda “İslam və Elm”
mövzusunda olan konfransını dinləyən bir müfti əfəndi
daha sonra xüsusi söhbəti əsasında Xocamıza doğru
dönərək: “Sizi səmimi qəlbdən təbrik edirəm. Çox gözəl
və əhəmiyyətli mövzulara toxundunuz. Mən də illərdir
moizələrimdə dini və əxlaqi elmləri bilməklə kifayətlən-
mək olmaz, Avropanın fənnini və texnikasını da öyrən-
mək lazımdır”, – deyincə, Xocamız ona: “Aman, müfti
bəy, hər halda bilmədən səhv bir ifadə işlətdiniz, çünki
“İslami elmlər kifayət etməz, Avropanın fənn və texni-
kasını da öyrənmək lazımdır” sözü bilərək deyilsə, ima-
nın yenilənməsini tələb edən bir küfr olar, çünki bu söz
Qurandakı ən son nazil olan “Bu gün dininizi tamam-
layıb mükəmməl etdim, sizə olan nemətimi başa çat-
dırdım. ...” mənasındakı ayəyə ziddir. Sizin sözünüz “İs-
lamda fənn, texniki və müsbət elmlər yoxdur. Bunları
Avropadan götürməyə və öyrənməyə ehtiyacımız var-
dır. Deməli, bu yöndən İslam əskikdir” mənasını verər
ki, bu, fərqinə varmadan “Bu gün dininizi tamamlayıb
mükəmməl etdim, sizə olan nemətimi başa çatdırdım,
maddi və mənəvi heç bir əskiklik və qüsur buraxma-
dım” buyuran Cənabı-Haqqı təkzib etmək mənasını ve-
rər və əlbəttə, səhvdir. Doğrusu isə, maddi və müsbət
elmlərin də qaynağı Qurandır və bu gün qərblilərin
əlindəki bütün elmlərin təməl əsaslarını ortaya qoyan
İslam alimləri olmuşdur”, – deyərək müftinin səhvini
düzəldir.
Prof. Dr. Nəcməddin Ərbakan
Mütərcim: Xəyyam Qurbanzadə
54
QEYDLƏR VƏ İZAHLAR
1. Bəttani (Əbuəbdillah Mühəmməd ibn Cabir
ibn Sinan əl-Bəttani) 850-ci ildə Hərran bölgəsinin
Bəttan şəhərində anadan olmuş və 929-cu ildə Samərra
yaxınlığındakı Qəsrul-Cis rayonunda vəfat etmişdir.
Bəttaninin astronomiya elmi sahəsində ən çox məşhur
nailiyyətlərindən biri Günəş ilini 365 gün, 5 saat, 46
dəqiqə və 24 saniyə olaraq ölçməsidir.
Bəttaninin Zic (islami astronomiyada zamanı öy-
rənmək üçün istifadə olunan tablolar) adı verilən çalış-
ması İohann Kepler (1571-1630), Tixo Brahe (1546-
1601) kimi avropalı astronomların fəaliyyətində böyük
təsiri olmuşdur. Nikolay Kopernik (1473-1543), Zic üç
dəfə latın dilinə tərcümə edilməsinə baxmayaraq, ondan
təxminən 700 il əvvəl yaşamış Bəttani nə yazmışdırsa
əsərlərində onu da təkrar etmişdir.
Bəttani Suriyada Rəqqə və vəfat etdiyi şəhər Şamda
fəaliyyət göstərmişdir. Bəttani Ptolemeyin bəzi səhvlə-
rini düzəltmiş və bunu yeni Günəş və Ay tablolarında
toplamışdır. Uzun müddət elm dünyasında böyük
nüfuza malik olmuşdur. Günəşin perigeyik
12
hərəkətləri-
ni kəşf etmiş, göy sferinin xətləri üzərində müşahidələr
aparmış və ehtimala əsasən V əsrdə yaşamış hindli
astronom Aryabhatadan müstəqil olaraq sinusun və
qismən tangensin hesablamadakı istifadələrini açıqlamış
və beləcə modern triqonometriyanın təməlini qoymuş-
dur. Bəttani bunlardan başqa, astronomiyada gecə-
gündüz bərabərliklərinin fırlanma hərəkətlərinin qiymət-
lərini və ekliptik mailliyi çox yaxın bir nisbət taparaq
12
Perigey – Günəş orbitinin Yerə ən yaxın nöqtəsi
55
hesablamışdır. Bəttani tablolarında hərəkət üçün arası
kəsilməyən bərabər bölüşdürmə/paylaşdırma dəyərlən-
dirmələrindən istifadə etmişdir.
Onun ən önəmli kəşflərindən hesab olunan Zic,
yaxud nizamlı astronomik tablolar, Tivolili Platon
tərəfindən 1116-cı ildə “Ulduzların hərəkəti ilə” adı
ilə latın dilinə tərcümə edilən 57 bölmədən ibarət olan
“əz-Zicus-Sabi” adlı əsəri Avropa ölkələrində astrono-
miya elmi sahəsində böyük təsir göstərmişdir. Zic bir az
hind təsiri görünən Ptolemeyin nəzəriyyəsi üzərində
yaradılmışdır. Bu əsərin yeni bir nəşri 1645-ci ildə
Bolonyada ortaya çıxmışdır. Kopernik Kopernik İnqila-
bının başlanmasına səbəb olan “Göy cisimlərinin
fırlanması haqqında” adlı kitabında Bəttaniyə olan
hörmət və borcluluq hissini dilə gətirmiş və bir çox
yerdə ondan iqtibas etmişdir.
Bəttani əl-Mərvəzinin tangens fikrini tangens və
kotangens hesablamaları məqsədi ilə tənliklər inkişaf
etdirmək üçün mövzu haqqındakı riyazi tablolarını top-
layaraq istifadə etmişdir. Bundan başqa sekans (sec) və
kosekansın (cosec) qarşılıq-birgəlik funksiyalarını kəşf
etmiş və “Kölgələrin tablosu” olaraq adlandırdığı kose-
kanslar haqqındakı ilk riyazi tablonu 1-dən 90-a qədər
hər bir dərəcəni əhatə edəcək şəkildə hazırlamışdır. Ay-
dakı “Albategnius” kraterinin (vulkan çökəkliyi) adı
onun adına ithafən verilmişdir.
2. Qiyasəddin Cəmşid əl-Kaşi (Qiyasəddin Cəm-
şid ibn Məsud ibn Mühəmməd əl-Kaşi (Kaşani) d.
1380, Kaşan, İran – ö. 22.06.1437, Səmərqənd). XIV
56
yüzilliyin son yarısında Kaşanda anadan olmuş bir
həkim, riyaziyyatçı və astronomdur.
Onun doğulduğu və öldüyü tarix dəqiq olaraq
bilinmir. Təhsilini Kaşanda bitirmiş, Uluğ Bəyin dəvəti
ilə Səmərqəndə getmiş və sonrakı fəaliyyətini orada
davam etdirmişdir. Riyaziyyat və astronomiya sahələ-
rində fəaliyyətləri olan əl-Kaşi arifmetikada onluq
sistemdən ilk istifadə edən şəxs olmuşdur. Marağa
Rəsədxanasında aparılan müşahidələri ehtiva edən
“Zicul-İlxani” (“Elxani astronomik cədvəli/təqvimi”)
adlı astronomik təqvimdəki tabloları yenidən hesabla-
yaraq “Zicul-İlxani”ni tamamlayan “Zicul-Xaqani”
(“Xaqani astronomik cədvəli/təqvimi”) adlı əsərini yaz-
mışdır. “Sulləmus-Səma” (“Səmanın nərdivanı”) adlı
əsərində isə göy cisimlərinin uzaqlığı haqqında danış-
mışdır.
Qiyasəddin Cəmşid əl-Kaşinin ən önəmli əsəri Orta
Əsrlər İslam Dünyasındakı riyazi bilikləri bütün cə-
hətləri ilə izah etdiyi “Riyaziyyatın açarı” adlı kitabıdır.
Bu əsərinin bir bölümündə onluq kəsrlərin nəzəri
tərəflərini araşdırmış və bu kəsrlərlə toplama, çıxma,
vurma və bölmə kimi arifmetik əməliyyatların necə
aparılması lazım olduğunu misalları ilə göstərmişdir. Bu
kitabda verdiyi məlumatlar daha sonra XVI əsrdə
məşhur osmanlı riyaziyyatçılarından və astronomla-
rından olan Təqiyyəddin Əbubəkr Mühəmməd ibn
Məruf Əş-Şami əs-Sədi tərəfindən istifadə edilmiş,
triqonometriya və astronomiyada tətbiq edilərək inkişaf
etdirilmişdir.
57
Əsərləri:
1. “Kitabu zicil-xaqani” (əsər farsca yazılmışdır);
2. “Əl-Əbad vəl-əcram” (“Məsafələr və göy cisim-
ləri”);
3. “Nuzhətul-Hədaiq” (“Bağlarda İstirahət/Gəzinti”);
Kaşani bu əsərini m. 1416-cı ildə (h. q. 818-ci il 10 zil-
hiccə) yazmış və o əsərində özü tərəfindən ixtira olun-
muş və ulduzların uzunluğunu hesablamaq üçün istifadə
olunan “Təbəqul-Mənatiq” (“Bölgələrin vəziyyəti”) adlı
cihazdan istifadə qaydalarını izah etmişdir. Bu cihazın
köməyi ilə Ayın, Günəşin və o vaxta qədər tanınımış
beş planetin yerini, həmçinin onlardan hər biri ilə Yer
arasında olan məsafəni və digər bir planetin bəzi para-
metrlərini öyrənmək mümkün idi.
4. “Ər-Risalətul-Muhitiyyə” (“Çevrə haqqında trak-
tat”); Bu əsərdə dairənin çevrəsinin diametrinə olan nis-
bətinin, yəni “P” ədədinin təyin olunma keyfiyyəti haq-
qında danışılır.
5. “Risalətul-Ceyb vəl-Vətər” (“Sinus və hipotenuz
haqqında traktat”); Kaşi bu kitabı sin 1
o
-ni hesablama-
nın keyfiyyəti haqqında yazmışdır.
3. Əl-Xarəzmi (Əbuəbdillah ibn Musa əl-Xarəz-
mi; d. 780, ö. 850) Xarəzmdə (indiki Özbəkistanın Xivə
şəhərində) doğulub Bağdadda yaşamış məşhur riyaziy-
yatçı, münəccimlik və coğrafiya sahələrində fəaliyyət
göstərmiş müsəlman alimdir. Riyaziyyat sahəsindəki
araşdırmaları müasir cəbr elminin inkişafına böyük
təkan vermişdir.
İbtidai təhsilini Xarəzmdə alan Xarəzmi gəncliyinin
ilk illərində Bağdaddakı müasir və inkişaf etmiş elm
58
atmosferinin varlığını öyrənir. Elmi mövzulara hədsiz
dərəcədə bağlı olan Xarəzmi bu mövzuda çalışmaq
ideyasını həyata keçirmək üçün Bağdada gedir.
Dövründə alimlərin himayəsi ilə məşhur olan Abbasi
xəlifəsi Məmun Xarəzmidəki elmi qabiliyyətdən
xəbərdar olunca onu özü tərəfindən Qədim Misir,
Mesopotomiya, Yunan və Qədim Hind mədəniyyət-
lərinə aid əsərlərlə zənginləşdirilmiş Bağdad Saray
Kitabxanasının idarəçiliyi vəzifəsinə təyin edir. Daha
sonra da Bağdad Saray Kitabxanasındakı başqa dillərdə
olan əsərlərin tərcüməsini etmək məqsədi ilə yaranan bir
tərcümə akademiyası kimi rolu olan “Beytul-Hikmət”də
vəzifəyə qoyulur. Beləcə Xarəzmi Bağdadda araşdırma
apara bilmək üçün lazım olan bütün maddi və mənəvi
imkanlara qovuşur. Burada bütün həyati problemlərdən
uzaq olaraq riyaziyyat və astronomiya ilə əlaqədar
araşdırmalara başlayır. Bağdad elm atmosferi içərisində
qısa müddətdə məşhurlaşan Xarəzmi Şamda olan
Qasiyun Rəsədxanasında fəaliyyət göstərən elmi heyətin
üzvü və Yer kürəsinin bir dərəcəlik meridian qövsünün
uzunluğunu ölçmək üçün Sincar ovasına gedən elmi
heyətin üzvü olduğu kimi Hind riyaziyyatını araşdırmaq
üçün Əfqanıstan yolu ilə Hindistana gedən elmi heyətə
başçılıq da etmişdir.
Riyaziyyat sahəsindəki fəaliyyəti cəbr elminin tə-
məlini formalaşdırmışdır. Bir müddət Hindistanda olar-
kən sayları ifadə etmək üçün hərflər, ya da hecalar
yerinə mərhələli say sisteminin istifadə olunduğunu
müəyyənləşdirmişdir. Xarəzminin bu mövzuda yazdığı
kitabın “Algoritmi de numero İndorum” adı ilə latın
59
dilinə tərcümə edilməsi nəticəsində, simvollardan mey-
dana gələn bu sistem və “sıfır” XII yüzillikdə qərb
dünyasına təqdim olunmuşdur. “əl-Müxtəsəru fi
hisabil-cəbr vəl-müqabələ” (“Cəbr və tənlik haqqında
müxtəsər kitab”) adlı kitabı riyaziyyat tarixində bir-
dərəcəli və ikidərəcəli tənliklərin sistematik həll olun-
duqlarının yer aldığı bir əsərdir. Buna görə də Xarəzmi
Diofont ilə birlikdə “cəbrin atası” olaraq tanınır. Nəticə-
yə gətirib çıxaran göstərişlər və hərəkətlər ardıcıllığı
olan alqoritm sözü də Xarəzminin latınca qarşılığı olan
“Algoritmi”dən törəmişdir. Xarəzmi ədədlər üzərində
hesab əməllərinin yerinə yetirilmə qaydalarını müəy-
yənləşdirmişdir.
Əl-Xarəzmi səma cisimlərini öyrənən elm sahəsində
böyük nüfuza malik şəxsiyyətlərdən olmuşdur. Coğ-
rafiya, riyaziyyat və astronomiyaya aid kitablarında
məntəqənin coğrafi enliyi və uzunluğunun dəqiq müəy-
yən edilməsi coğrafiya tarixində təqdirə layiq bir iş
sayılmışdır. Əl-Xarəzmi coğrafiya ilə əlaqəli “Kitabu
Surətil-Ərz”də (“Yerin mənzərəsi kitabı”), Yerin 2402
məntəqəsinin koordinatlarını müəyyən etmişdir.
4. İbn Heysəm müsəlman fizik, riyaziyyatçı və
filosofdur. 965-ci ildə Bəsrədə dünyaya göz açmış və
1038-1040-cı illər arasında Qahirədə vəfat etmişdir.
Təhsilə Bəsrədə başlamış, zəmanəsinin yüksək dini
və texniki elmlərini burada öyrənmişdir. Təhsilinin bir
hissəsini tamamladıqdan sonra Bağdada gedərək ələl-
xüsus riyaziyyat, fizika, mühəndislik, astronomiya,
metallurgiya kimi texniki elmləri öyrənib şöhrət qazan-
mışdır. Öyrəndiklərini tətbiq etmək üçün çox səy göstər-
60
miş və bir çox önəmli nəticələr və müvəffəqiyyətlər əldə
etmişdir. O zaman cahillik içində olan və qaranlıq
mühitdə yaşayan Avropaya və digər ölkələrə İslam
dünyasındakı elm və mədəniyyət işıqlarını təqdim edən
minlərlə alimdən biri də İbn Heysəm olmuşdur.
İbn Heysəm Biruni və İbn Sinanın müasiri idi.
Qeyri-adi dünyagörüşə malik, düşüncəli, irəli sürdüyü
mühakimə, fikir və mülahizələri ilə seçilən böyük zəka
sahibi idi. Aristotel və Ptolemeyin əsərlərini araşdıraraq
onların səhvlərini göstərmişdir. Bunların qısa məzmunu-
nu ərəb dilinə tərcümə etmişdir. Tibb elmində də dərin
bilgiyə sahib olmuş, həndəsi və ədədi metodları inkişaf
etdirmiş və praktiki tətbiq sahələrinə işarə etmişdir.
Həndəsə və riyaziyyatın inşaat sahəsində tətbiq olunma-
sına nail olmuşdur. Keçmiş mədəniyyətlərdən gələn
riyaziyyat, həndəsə və astronomiya elmlərini araşdıraraq
elmi cəhətdən fikirlərini ortaya qoymuş və bu sahədə öz
nəzəriyyələrini inkişaf etdirərək elm aləminə təqdim
etmişdir. Məsələn, Aristotel və Ptolemeyə aid olan dün-
yanın kainatın mərkəzi olduğu fikirləri üzərində şübhə
və tərəddüdlərini ifadə etmiş, mərkəzi dünya olan bir
kainat sisteminin qətiyyən olmadığını, kosmosda başqa
sistemlərin də ola biləcəyini və Günəş sisteminin möv-
cud olduğunu söyləmişdir. Necə ki İbn Heysəmdən yüz-
lərlə il sonra əvvəl İbn Şatir və Batruci, sonra Nyuton və
Kepler, Günəş sistemi nəzəriyyəsini qəbul etmiş və Yer
kürəsinin bu sistemin içində olduğunu söyləmişlər.
İbn Heysəmin yüzdən çox əsəri olmuşdur. Ancaq
onun əsərlərinin ən məşhuru və ən əhatəlisi “Kitabul-
61
Mənazir” (“Mənzərələr kitabı”)-dır. Əsər yeddi bölmə-
dən (hissədən) meydana ibarətdir:
İkinci bölmədə gözlə görünə bilən əşyalar, görməni
meydana gətirən səbəblər, görmənin necə baş verdiyi,
gözün gördüklərini bir-birindən necə fərqləndirdiyi,
Üçüncü bölmədə gözdə və görmədə meydana gələn
səhvlər və bunların səbəbləri, gözün yanılması ilə
əlaqədar bilgidə meydana gələn yanlışlıqlar, düşüncə və
tədqiqatlarda yarana biləcək səhvlər və xətalar,
Dördüncü bölmədə parlaq cisimlərdən işığın əks
olunması yolu ilə gözün bunları görməsi, gözdə bunların
görüntülərinin meydana gəlməsi,
Beşinci bölmədə alınan görüntülərin, xəyalların yer-
ləri,
Altıncı bölmədə işığın əşyalardan əks olunması yolu
ilə görmədə meydana gələn yanlışlıq (səhv) və xətalar,
bunların səbəbləri, müstəvi güzgülərdə, kürəvari (kürə-
şəkilli) qabarıq güzgülərdə, silindirşəkilli (silindrik) qa-
barıq güzgülərdə, konusvari qabarıq güzgülərdə, kürə-
şəkilli çökük güzgülərdə, silindrik çökük güzgülərdə və
konusvari çökük güzgülərdə işıqların əks olunması və
bütün bunlara görə görmədə meydana gələbiləcək
yanlışları və müxtəlif görüntüləri,
Yeddinci bölmədə işığın şəffaf cisimlərdən keçməsi,
işığın (və ya işıq dəstəsinin) düzxət boyunca yayılması,
şəffaf cisimlərin içindəki qatı cisimlərə təsadüf edən işıq
dəstəsinin qırılması və əks olunması, qırılma hadisəsinin
izahı və necə meydana gəldiyi, bundan meydana gələn
xətalı görüntülər və ya yanlış görmə hadisələri haqqında
söhbət açılır.
62
İbn Heysəmin bu məşhur əsəri orta əsrdə beş dəfə
latın dilinə tərcümə edilərək bütün Avropa universitetlə-
rində və elm mərkəzlərində yeganə müraciət qaynağı
olmuşdur. Əsər 1572-ci ildə isə Risner tərəfindən
“Opticae Thesaurus Alhazeni Arabis Libri” adı altında
latın dilinə tərcümə olunaraq İspaniyanın Bale şəhərində
nəşr edilmişdir. Kəmaləddin Farisi adlı bir müsəlman
alimi bu əsəri açıqlayaraq genişləndirmiş və ona
“Tənqihul-Mənazir” adını vermişdir. “Kitabul-Mənazir”
1948-ci ildə Kəmaləddin Farisinin yazdığı şərhlə
bərabər Hindistanın Heydərabad şəhərində nəşr olun-
muşdur. İbn Heysəmin fizika, astronomiya, Günəş və
Ay sistemləri ilə əlaqədar o qədər çox əsəri vardır ki,
bunların bəzilərindən nəşr olunaraq hazırlanan kitablar
xristian və yəhudi dünyasında dərslik kimi istifadə
edilmişdir. Onun müxtəlif elm sahələrində ortaya qoy-
duğu terminlərdən bu gün də istifadə olunur. Astrono-
miyada modern nailiyyətlərin qaynağı İbn Heysəmin
aydın fikir və nəzəriyyələrinə əsaslanır.
5. Cabir İbn Həyyan (Əbumusa Cabir ibn Həy-
yan) Abbasilər dövründə yaşamış və İslam elminin tə-
məlini atmış kimyaçıdır. 721, yaxud 722-ci ildə Xora-
sanda doğulmuş, 808, yaxud 815-ci ildə Kufədə vəfat
etmişdir. Cabir ibn Həyyan ilk dəfə kimyada eksperi-
mental metodları tətbiq etmiş və müasir kimya elmində
indi də geniş şəkildə istifadə olunan bir sıra mühüm
kimyəvi prosesləri kəşf etmişdir. Bunlardan xlorid və
nitrat turşularının sintezini, kimyəvi məhsulların distillə
edilməsi və kristalizasiya kimi kimyəvi prosesləri misal
göstərmək olar. Bundan əlavə Cabir ibn Həyyan təkvin
63
– laboratoriya şəraitində canlıların süni yolla yaradılma-
sı kimi yüksək, mütərəqqi və o dövr üçün ağlasığmaz
ideyanı da irəli sürmüş vəuzun müddət onun üzərində
çalışmışdır.
Müasir dünyada atomla əlaqədar ilk çalışmaların in-
gilis fizik Con Dalton (1766-1844) tərəfindən aparıldığı,
uranın nüvəsinin parçalana biləcəyi fikrinin də alman
kimyaçı Otto Hahn (1879-1968) tərəfindən ortaya atıldı-
ğı fikri məşhurdur. Halbuki onlardan 1000 il əvvəl yaşa-
mış və dövrün ən böyük elm mərkəzlərindən olan Hər-
ran Universitetində rektorluq etmiş Cabir ibn Həyyan
maddələrin atom quruluşunu göstərən sübutlar ortaya
qoyaraq reaksiyalarda müəyyən kütlələrin müəyyən küt-
lələrlə reaksiyaya girdiyini söyləmişdir. Atom haqqında
isə yalnız neçə əsrlərdən sonra başa düşülə biləcək bu
sözləri demişdir: “Maddənin ən kiçik parçası olan
“əl-cuzu la yətəcəzza”da (parçalanmayan hissədə,
yəni atomda) intensiv bir enerji vardır. Yunan
alimlərinin dediyi kimi bunun parçalana bilməyəcəyi
deyilə bilməz. Atom parçalana bilər. Parçalanınca da
elə böyük bir güc yaranar ki, bir anda Bağdadın
altını üstünə çevirə bilər. Bu, Allah-Taalanın qüdrət
nişanəsidir”.
Beləliklə, görünür ki, İbn Həyyan Dalton və Hahn-
dan yüz illər əvvəl bu kəşfləri gerçəkləşdirmişdir. Distil-
yatonu inkişaf etdirmiş və ortaya atdığı “əsas məfhumu”
(turşularla birləşəndə duz əmələ gətirən kimyəvi birləş-
mə) ilə kimya elminin inkişafına böyük xidmətlər
göstərmişdir. Cabir ən zəhərli maddə olan arsen tozunu
kəşf edən şəxsdir.
64
Əsərlərindən XII yüzillikdə latın dilinə tərcümə
edilmiş “Kitabul-Kimya” adlı əsəri ilə simya və kimya
sözlərinin kökü yaranmışdır. Cabir ibn Həyyanın bir
alim kimi formalaşmasında müəllimi Cəfər Sadiqin
misilsiz rolu olmuşdur. Onda kimya elminə olan sonsuz
marağı başlıca olaraq məhz İmam Cəfər əs-Sadiq yarat-
mışdır.
65
Mütərcim: Xəyyam Əliağa oğlu Qurbanzadə
Redaktor: Əfruzə Həsən qızı Həsənova
Korrektor: Məhbubə Hüseynbala qızı Kərimzadə
Operator: Şəfa Mir Hüseyn qızı Hüseynova
Səhifə bağlayan: Seyran Telman oğlu Muradov
Tiraj 2000. Pulsuz paylanır.
Sualları olanlar bizə müraciət edə bilərlər:
Tel.: (+994 12) 447 70 66, (+994 50) 365 24 27
E-mail: muselmanqadin@gmail.com, fitrat@box.az
Dostları ilə paylaş: |