Klasik Tefsir Mukaddimelerinde Yedi Harf Meselesi ve Yorumları
115
ًةَءاَرِق -ُاَرْقَي -َأَرَق
kökünden türeyen
ُةَأَرِقْلَا
mastarı, okumak ve tilavet et-
mek anlamına gelmektedir.
2
b. Kur’an’ın Tarifi: Kur’an (
ُنآ ْرُقْلَا
) sözcüğü,
ناَمْثُع-ناَرْفُغ–ناَحْجُر
veznin-
de mastar bir kelime olup cem etmek, toplamak manasınadır. Kur’an
kelimesi, hemzelidir. Bundan dolayı okunan kitap anlamında Kur’an
adıyla anılmıştır. Buna göre Kur’ân kelimesi ile İsm-i meful anlamı
kastedilmiştir. Cibril-i Emin vasıtasıyla Rasülullah (s.a.v) hazretlerine
indirilen aziz olan Kitab-ı mübinin ismidir.
ُنآ ْرُقْلَا
sözcüğü, özellikle Hz.
Peygamber’e indirilen kitabı ifade etmek için zikredilmiştir. Tevrat’ın
Hz. Musa’ya, İncil’in Hz. İsa’ya indirilen özel bir kitabın adları olduğu
gibi, Kur’an da Hz. Muhammed (s.a.v)’e indirilen kitabın özel adı ol-
muştur.
3
Bu açıklamalara göre Kur’an, hemzesi olup alem bir kelime-
dir ve hiçbir kökenden türememiştir.
4
Türkçede ifade edildiği gibi özel
isimdir. Hz. Muhammed (s.a.v)’e indirilen kitaba Kur’an denmesinin
sebebi, onun, Allah Teala’nın gönderdiği kitapların meyvelerini için-
de topladığından dolayıdır. Hatta bütün ilimlerin meyvelerini içinde
toplamasıdır.
5
Kur’an kelimesinin toplama anlamına gelmesi de as-
lında bu son açıklamayı teyit etmektedir. Kur’an surelerini bir araya
topladığı ve cem ettiği için Hz. Peygambere vahyedilen kitaba Kur’an
isminin verildiği de zikredilmiştir.
6
Ayetlerin birbirlerini doğrulamaları ve birbirlerine benzemeleri ve
karine teşkil etmeleri sebebiyle Kur’an sözcüğünün,
ُةَنيِرَقْلَا
kelimesinin
çoğulu olan
ُنِئاَرَقْلَا
kökünden türetilmiş olduğu da söylenmiştir. Sure-
leri, ayetleri ve harfleri birbirine bitiştirdiği ve yaklaştırdığı için Kur’an
kelimesinin
َنَرَق
kökünden türediğini söyleyen âlimler de olmuştur.
7
2. Istilahi Manaları
a. Kıraatın Tarifi
Yukarıda belirtildiği gibi kıraat kelimesi, okumak ve tilavet etmek
manasına gelmektedir. Kıraat âlimleri, kıraatin terim anlamı ile ilgili
çeşitl tarifler yapmışlardır. Bu konuda en kapsamlı ve en güzel tarifi
Cemheratü’l-Luğa, tertip ve tashih, Adil Abdurrahman el-Bedrî, İran (Meşhed), 1984, III,
106; Rağıb el-İsfehani,
Müfredatü fi Elfazi’l-Kur’an,tahkik, Safvan Adnan Davudi, Daru’l-
Kalem, Beyrut, 2011, s. 668
2
Asım Efendi,
Kamus Tercümesi, İstanbul, Asitane Yayınalrı, tıbkı basım, ts. I, 43.
3
İsfehani,
a.g.e., s. 668-669; Asım Efendi,
a.g.e., s. 43.
4
Celalüddin Abdurrahman es-Süyuti,
el-İtkan fi Ulumi’l-Kur’an, Daru İbn Kesir, Beyrut,
1987, I, 161.
5
İsfehani,
a.g.e., s. 669; Süyuti,
a.g.e., I, 162.
6
Muhammed b. Ebu bekr b. Abdilkadir er-Razi,
Muhtaru’s-Sıhah, Daru’l-Ma’rife, Beyrut,
2010, s. 460-4561.
7
Süyuti,
a.g.e., I, 162; ayrıca geniş bilgi için bkz. Bedrüddin Muhammed b. Abdillah ez
–Zerkeşi,
el-Burhan fi Ulumi’l-Kur’an, Daru’l-Fikir, Talik, Mustafa Abdulkadir Ata, Beyrut,
1988, I, 347-348; İsmail Karaçam,
Kıraat İlminin Kur’an Tefsirindeki Yeri, Marmara
İlahiyat Fakültesi Vakfı Yayınları, İstanbul, 2013, s. 74-75.
116
Y
akın
D
oğu
Ü
nİversİtesİ
İ
lahİYat
F
akÜltesİ
D
ergİsİ
Muhammed b. Yusuf el-Cezerî (833/1429) yapmıştır. Cezeri’ye göre
kıraat; Kur’ân kelimelerinin eda keyfiyetini ve kelimelerdeki ihtilaf-
ları râvilerine nisbet ederek, bilmektir.
8
Bir başka tarif ise şöyledir:
“Kur’an’a mahsus kelimelerin, ittifak ve ihtilaf açısından telaffuz key-
fiyetini ve eda usullerini nakledenine bütün vecihleriyle isnat ederek
bilmektir.
9
2. Kıraat İlminin Tarifi: Bilindiği üzere Kıraat ilminin konusu ve
meşguliyet alanı Kur’ân-ı Kerim’dir. Kur’ân-ı Kerim’in kelimelerinin
mütevatir okunuş şekillerini ve onlardaki farklılıkları nakledenlerine
isnat ederek bilmektir. Tariflerden de anlaşılacağı üzere, mütevatir
kırâatları temsil eden imamların, Kur’ân’ın kelimelerini okuyuşların-
da, her kelimede olmamakla beraber, bazı farklılıklar bulunmaktadır.
İşte bu farklılıklar, her bir imamın özelliklerini ve okuyuş karakterle-
rini oluşturmaktadır.
10
Şöyle de tarif etmek mümkündür: Kur’ân-ı Kerîm’in âyetlerini nak-
ledenlerin muhtelif anlayış ve rivâyetlerine göre, Kur’ân kelimelerinin
nasıl edâ edileceğini bildiren bir ilimdir.
11
Kur’an’ın, belirli vasıfları göz önüne alınarak çeşitli tarifleri yapıl-
mıştır. Kur’an, hz. Peygamber (s.a.v)’e vahiy yoluyla indirilmiş, Mus-
haflarda yazılmış, tevatürle nakledilmiş, tilavetiyle teabbüd olunan,
mu’ciz bir kelamdır. Bir başka tarifi ise, el-Fatiha Suresi’nin başın-
dan en-Nas Suresi’nin sonu kadar, Hz. Muhammed (s.a.v)’e indirilmiş,
kendine has özellikleri ihtiva eden mümtaz lafızlardır.
12
Bu tariflerden anlaşılacağı üzere Kur’an, muciz bir kelam olması,
Hz. Peygamber’e vahiy yoluyla indirilmesi, Mushaflarda yazılması, te-
vatürle nakledilmesi, tilavetiyle ibadet edilmesi gibi temel özelliklerle
nitelendirilmiştir. Sayılan bu özellikler, Kur’an’ı, diğer ilahi kitaplar-
dan ayırmaktadır. Elbette Kur’an’ın, bunların dışında da daha başka
vasıfları bulunmaktadır.
3. Kıraat İlminin Konusu ve Gayesi
Bu ilmin konusu, telaffuz durumları ve eda keyfiyetleri bakımından
Kur’ân’ın kelimeleridir. Kıraat ilmi, senetleri Hz. Peygamber’e ulaşmak
8
Muhammed b. Yusuf el-Cezerî,
Müncidü’l-Mukriîn ve Mürşidü’t-Tâlbîn, Dâru’l-Kütübi’l-
I’lmiyye, Beyrut, 1400 h/1980, s. 3.
9
Şeyh Abdulfettah el-Kadî,
el-Büdûru’z- Zahira, Mısır, 1375 h/1956, s. 5; Abdu’l Ğafûr
es-Sindî,
Safhâtün fî Ulûmi’l-Kıraât, Mektebü’l İmdâdiyye, Mekke, 2012. s. 17-18.
10 Karaçam, İsmail,
Kıraat İlminin Kur’ân Tefsirindeki Yeri, s. 74.
11 İsmail Karaçam,
Kur’an-ı Kerîm’in Nüzûlü ve Kıraatı, Marmara Üniversitesi İlahiyat
Fakültesi Vakfı Yayınları, İstanbul, 1995, s. 235.
12 Burhanüddin Zerkeşi,
Menahilü’l-İrfan fi Ulûmi’l-Kur’an, Mısır, 1372/1954, s. 10-12;
Mennau’l-Kattan
, Mebahis fi Ulumi’l-Kur’an, Beyrut, 1990, s. 20-21; İsmail Cerrahoğlu,
Tefsir Usulü
, Elif Ofset, Ankara, 1979, s. 34; İsmail Karaçam,
Kıraat İlminin Kur’an Tefsir-
indeki Yeri
, s. 76.