9
biliblər. Bunun ilk şərti isə hər iki tərəfi n də həqiqətləri olduğu kimi
aşkara çıxarılması istəyi və gözəl qonşuluq münasibətlərinin qurul-
masında təkid etmələridir.
Azərbaycan və Türkiyə ilə mehriban qonşuluq münasibətlərinin
yaranması və Qafqazda sülhün bərqərar edilməsi üçün Ermənistan
ilk olaraq və qeyd-şərtsiz bir çox beynəlxalq qərarlara əməl
edərək, Azərbaycanın işğal etdiyi ərazilərini boşaltmalı, qaçqın-
lar öz evlərinə geri qayıtmalı və Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin
sülh yolu ilə həllinə “hə” deməlidir. Sülhün və yaxşı qonşuluq
münasibətlərinin təmini bu ölkələrin xalqlarının xeyrinə olacaqdır.
Ərazilərinin beşdə birinin işğalı və bir milyona yaxın insanın yur-
dundan-yuvasından didərgin düşməsi ilə Azərbaycanın barışaca-
ğını ümid etməyə heç bir ölkənin, o cümlədən Ermənistanın haqqı
yoxdur.
Çar Rusiyası əsrlər boyunca müharibə vəziyyətində olduğu Os-
manlı İmperiyası ilə sərhəd bölgəsində öz nəzarəti altında xristian
dininin hakim olduğu bufer zona yaratmaq məqsədilə Qərbi Qaf-
qazda erməni əhalisinin artması üçün qədimdən bəri bir siyasət
həyata keçirmişdir. Erməniləri bu ərazilərə köçürdərək əhali ara-
sındakı tarazlığı ermənilərin lehinə dəyişdirməyə çalışıblar. Bu
gün həllini gözləyən Dağlıq Qarabağ münaqişəsi də bu siyasət
nəticəsində yaranıb.
Məhz bu nəşr, xüsusilə 1918-ci ilin mart-aprel aylarında
ermənilərin Azərbaycan türklərinə qarşı törətdikləri qətliamı aşka-
ra çıxarmaq və beləliklə də bu vacib tarixi hadisənin bütün çılpaqlı-
ğı ilə göstərilməsinə imkan vermək məqsədini daşıyır.
Prof.Dr. Haqqı Kəskin
Almaniya Parlamentinin millət vəkili və Avropa Şurası
Parlament Assambleyasının üzvü (2005-2009)
10
Azərbaycan ərazisində çar Rusiyasının müstəmləkə siyasətinə
uyğun olaraq ermənilərin Şimali Azərbaycana köçürülməsi və on-
ların əli ilə zaman–zaman 1905-1906, 1918-1920, 1948-1953, 1988
-1994 və digər illərdə yerli əhaliyə qarşı soyqırım siyasətinin həyata
keçirilməsindən beynəlxalq ictimaiyyətin kifayət qədər məlumatı
yoxdur. Erməni quldurlarının azərbaycanlılara qarşı törətdiyi
çinayətlərin tədqiqi göstərir ki, bunlardan ən dəhşətliləri 1918–ci
ilin mart–aprel aylarında Bakı, Şamaxı, Quba, İsmayıllı, Göyçay,
Hacıqabul, Kürdəmir, Salyan, Lənkəran, Zəngəzur, Naxçıvan,
Qarabağ, Ağstafa və s. ərazilərdə baş vermişdir. Bu cinayətləri
planlı sürətdə 1918–ci ilin yanvarında rus–türk cəbhəsindən geri
qayıdan və tərkibində çoxlu sayda ermənilər olan hərbi qüvvələr
həyata keçirmişdir. S. Şaumyanın rəhbərlik etdiyi Bakı Sovetinin
təhriki ilə yerli müsəlman əhaliyə qarşı həyata keçirilən bu soyqı-
rımın əsas məqsədi neft və digər faydalı qazıntılarla zəngin olan
Azərbaycanın, ilk növbədə isə Bakı və onun ətraf əhalisinin milli
və dini tərkibini dəyişdirməklə bu əraziləri sovet Rusiyasına tabe
etməkdən ibarət idi. 1918–ci il qırğınları həyata keçirildiyi dövrdə,
konkret olaraq 1918–ci ilin aprelində Bakıdan Rusiyaya 94 min
ton, may ayında 182 min ton, iyun ayında 466 min ton, iyul ayında
isə 492 min ton neft daşınmışdı. (1)
Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti Nazirlər Şurası 1918–ci il iyulun
15-də müsəlman əhaliyə qarşı törədilmiş cinayətləri tədqiq etmək
üçün Ələkbər bəy Xasməmmədovun rəhbərliyi altında Gəncə
Dairə Məhkəməsinin üzvləri İsmayıl bəy Şahmaliyev və Andrey
Fomiç Novatski, həmin məhkəmənin prokuroru Nəsrəddin bəy
Səfi kürdski, Nikolay Mixayloviç Mixaylov, V.Qudvillo və Mirzə
Cavad Axundzadədən ibarət Fövqəladə İstintaq Komissiyası
yaratmışdı. Komissiyanın topladığı sənədlər təsdiq etmişdi ki,
Giriş
11
ermənilər Azərbaycan хalqına qarşı qabaqcadan hazırlanmış soy-
qırım siyasətini həyata keçirmişlər.
BMT Baş Assambleyasının 9 dekabr 1948-ci il tarixli 260 (III)
saylı qətnaməsi ilə qəbul edilmiş Soyqırımı Cinayətinin Qarşısı-
nın Alınması və Cəzalandırılması Haqqında Konvensiyanın II
maddəsində deyilir:
“genosid” (soyqırım–müəllif) dedikdə, hər hansı milli, etnik,
irqi, yaxud dini qrupu tam və ya qismən məhv etmək məqsədilə
törədilən aşağıdakı hərəkətlər başa düşülür:
a) hər cür qrupun üzvlərinin öldürülməsi;
b) bu cür qrupun üzvlərinə ağır bədən xəsarəti, yaxud əqli xətər
yetirilməsi;
c) hər hansı qrup üçün qəsdən onun tam, yaxud qismən fi ziki
məhvini nəzərdə tutan həyat şəraiti yaradılması;
d) bu cür qrupda doğumun qarşısını almağa yönəldilmiş
tədbirlərin görülməsi;
e) uşaqların zorla bir insan qrupundan alınıb başqasına
verilməsi.
1918–ci ildə ermənilərin azərbaycanlılara qarşı soyqı-
rım törətməsi faktı Fövqəladə İstintaq Komissiyası tərəfi ndən
təsdiq edilməsinə baxmayaraq çox təəssüf ki, cinayətkarların
cəzalandırılması mümkün olmamışdır. Buna 1920–ci ilin fevra-
lında qəbul edilmiş amnistiya haqqında qanun və Sovet Rusiyası
tərəfi ndən Azərbaycanın 27 aprel 1920–ci il tarixdə işğal edilməsi
imkan verməmişdi.
İşğaldan sonra problemin obyektiv tədqiqi əvəzinə Moskvanın
göstərişi ilə Azərbaycan xalqına “dostu düşmən, düşməni dost”
kimi təqdim edən “26 Bakı komissarı” kimi saxta tarixi əfsanələr
uydurulmuşdu. (2) Sovet dövründə azərbaycanlılara qarşı
törədilmiş cinayətlərin əsas təşkilatçıları “xalq qəhrəmanları”
kimi qələmə verilərək, onların şərəfi nə abidələr ucaldılmışdı. (3)
12
Bununla yanaşı, 1918–ci ildə dinc əhalini erməni, bolşevik soyqı-
rımından xilas etmək uğrunda canlarından keçmiş Azərbaycan və
türk əsgərlərini yaddaşlardan silmək üçün geniş kampaniya apa-
rılmış, hətt a onların məzarlarının bərpasına cəhd edən şəxslər cid-
di cəzalandırılmışdı. Məsələn, Şamaxı-Mərəzə arasında Acıdərə
deyilən yerdə 1918–ci il iyul döyüşlərində şəhid olmuş türk za-
biti, mayor İzzət Əfəndinin tənha qəbrinə münasibət deyilənləri
sübut edir. Baş daşını qoyduran Şamaxı qəsəbəsi valisi 1928-ci
ildə öldürülmüş, bu tənha məzar dağıdılmışdır. Sonrakı illərdə
Məhəmməd və bir qədər sonra isə Babaxan Rzaxanov adlı Şamaxı
sakinləri tərəfi ndən məzar bərpa edilmişdir. Məhz buna görə Ba-
baxan Rzaxanov 1964–cü ildə həbs olunmuşdur. Nəhayət, 1993–
ci ilin yazında qəbir təmir olunmuş, 2000-ci il mayın 10-da isə
burada 1918-ci il Qafqaz hərəkatında şəhid olan 1130 qəhrəman
türk əsgərininin xatirəsinə abidə ucaldılmışdır. Xalq şairi Bəxtiyar
Vahabzadə “Tənha məzar”, Qabil “Türkün qəbri” adlı şeirlərini
həmin məzarda uyuyan türk əsgərinə itt ihaf etmişlər. (4)
Azərbaycan Respublikası 18 oktyabr 1991–ci il tarixdə dövlət
müstəqilliyini bərpa etdikdən sonra yenidən problemin obyek-
tiv tədqiqi üçün şərait yaranmışdı. Ümummilli lider Heydər
Əliyevin “Azərbaycanlıların soyqırımı haqqında” Fərmanının (26
mart 1998-ci il) bu işdə müstəsna rolu vardır. Fərmanda deyilir:
“Azərbaycanlıların soyqırımı Bakı, Şamaxı, Quba qəzalarında, Qa-
rabağda, Zəngəzurda, Naxçıvanda, Lənkəranda və Azərbaycanın
başqa bölgələrində xüsusi qəddarlıqlarla həyata keçirilmişdir. Bu
ərazilərdə dinc əhali kütləvi surətdə qətlə yetirilmiş, kəndlər yan-
dırılmış, milli mədəniyyət abidələri dağıdılıb məhv edilmişdir...
Bu hadisələrin yalnız birinə-1918-ci il mart qırğınına siyasi qiymət
vermək cəhdi göstərilmişdir. Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin
varisi kimi Azərbaycan Respublikası bu gün onun axıra qədər
həyata keçirə bilmədiyi qərarların məntiqi davamı olaraq soyqı-
Dostları ilə paylaş: |