53
bilər. Bu hal xüsusən BXX 3–4-cü mərhələlərdə müşahidə olunur.
Odur ki, illərlə pastozluq müşahidə olunan xəstələr “quruyur”lar və
bədən çəkisini son 3–6 ayda 5–6 kq itirdiklərini qeyd edirlər.
BXX-nin proqress etməsi ilə əlaqədar poliuriya oliqouriyaya keçir,
xəstələrdə hiperhidratasiya, ödem sindromu müşahidə olunur. Maye
ilə yüklənməyə qarşı cavab reaksiyası pozulur, su intoksikasiyası baş
verir. Bəzən xəstələr 1 stəkan maye qəbul etdikdə belə, hipertonik kriz
müşahidə olunur və sol mədəciyin kəskin çatışmazlığı nəticəsində
xəstədə ağciyər ödemi baş verə bilər.
Hipernatriyemiya.
XBÇ zamanı hiperaldosteronizm nəticəsində
böyrəklərin sidiklə natriumu xaric etmək qabiliyyətinin azalması
ilə bədəndə natriumun yığılması baş verir. Qida ilə bədənə daxil
olan natriumun miqdarının onun ekskresiyasından çox olması
hipernatriyemiyaya səbəb olur ki, bu da öz növbəsində suyun bədəndə
saxlanması (hiperhidratasiya) və hipervolemiya ilə nəticələnir. XBÇ
zamanı bədəndə natriumun ləngiməsi aşağıdakı əlamətlərlə aşkar
olunur:
– hüceyrəxarici hiperhidratasiya;
– hüceyrədaxili hiperhidratasiya;
– natrium-həcmdən asılı hipertoniya;
– durğun ürək çatışmazlığı.
Hiponatriyemiya.
Bədəndən natriumun itirilməsi (duzsuzlaşma)
böyrəklərin onu reabsorbsiya etmək qabiliyyətinin pozulması nə-
ticəsində baş verir və aşağıdakı əlamətlərlə özünü göstərir:
– susuzluq, zəifl ik, dəri turqorunun azalması;
– ortostatik hipotoniya;
– hematokritin və qanın ümumi zülalının artması.
Natriumun bədəndən itirilməsi böyrəklərin tubulointerstisial
zədələnməsi ilə gedən xəstəliklər (polikistoz, analgetik nefropatiya,
pielonefrit) zamanı müşahidə olunur.
Xroniki pielonefritdə natriumun sidikdə gün ərzində ekskresiyası
qlomerulonefritdə olduğundan 2–3 dəfə artıq olur. Həmçinin pro -
Fəsil 2. XBÇ-nin etiopatogenezi, klinikası
54
Dializ
fuz qusma, diareya, natriumun qəbulunun həddən artıq məhdudlaş-
dırılması, uzunmüddətli qızdırma nəticəsində bədənin duzsuzlaşması
baş verir. Beləliklə, baş vermiş duzsuzlaşma (hiponatriyemiya,
hipovolemiya və dehidratasiya) böyrək qan dövranını azaldaraq
yumaqcıqların qanla lazımi səviyyədə perfuziyasının pozulduğu
üçün yumaqcıq fi ltrasiyası səviyyəsinin enməsi və XBÇ-nin
dərinləşməsinə səbəb olur.
Hiperkaliyemiya.
XBÇ-nin ən müntəzəm təsadüf olunan və
həyat üçün təhlükəli olan ağırlaşması hiperkaliyemiyadır. Böyrək
xəstəliklərində uzun müddət kaliumun bədəndə normal səviyyəsi
qorunur, ancaq YFS-nin 15–20 ml/dəq aşağı düşdükdə onlar bu
fəaliyyəti itirirlər. Ağır hiperkaliyemiya (kaliumun qanda səviyyəsi
7 mmol/l yüksək) təcili tədbirlər görülməsini tələb edir və hətta təcili
hemodilizin aparılmasına göstərişdir. Çünki ağır hiperkaliyemiyada
hüceyrələr oyanma qabiliyyətini itirirlər ki, bu da əzələ ifl iclərinə,
kəskin tənəffüs çatışmazlığına, mərkəzi sinir sisteminin zədələn-
məsinə, bradikardiyaya, atrio-ventrikulyar blokadaya və hətta ürəyin
diastola fazasında dayanmasına səbəb ola bilər.
Hiperkaliyemiya və elektrolit mübadiləsinin başqa pozğunluqları
zamanı elektrokardioqrammada ağır dəyişikliklər aşkar oluna bilər
və bu da EKQ köməyi ilə elektrolit mübadiləsinin vəziyyətinə
nəzarət etməyə imkan verir. (øÿêèë 2.1)
Ürəyin xroniki xəstəlikləri ilə müşayiət olan XBÇ zamanı hətta
mötədil hiperkaliyemiya nəticəsində ağır aritmiyalar müşahidə oluna
bilər.
Müxtəlif faktorlar nəticəsində XBÇ-nin hətta erkən stadiyalarında
hiperkaliyemiya müşahidə oluna bilər:
– tərkibində K çox olan qida məhsullarının qəbulu;
– hiperkatabolizm;
– oliqouriya;
– metabolik asidoz;
– dərman vasitələri (K ionunu hüceyrədən çıxarır);
– hipoaldosteronizm: hiporeninemik, selektiv;
55
– aldosteron təsirinin inhibisiyası;
– K ionunun tubular sekresiyasının pozulması;
– duzitirən nefropatiya;
– YFS 15 ml/dəq çox azalması (terminal XBÇ).
Hiperkaliyemiyanın ən müntəzəm təsadüf olunan səbəblərindən
dərman vasitələrinin istifadəsini göstərmək olar. Belə ki, bəzi dər-
man lar birbaşa (veroşpiron, aldakton), başqaları dolayısı ilə (heparin,
AÇFİ, QSİƏP) aldosteron ifrazını aşağı salır və ya kaliumun
Şəkil 2.1. Åëåêòðîëèò ìöáàäèëÿñèíin ïîçóëìàñû çàìàíû ÅÊÃ äÿéèøèêëiêëÿðè.
A-íîðìà; B-ùèïîêàëèéåìèéà; C-ùèïåðêàëèéåìèéà; D-ùèïîêàëñèéåìèéà;
E-ùèïåðêàëñèéåìèéà
Íîðìà
Ùèïîêàëèéåìèéà
Ùèïåðêàëèéåìèéà
Ùèïîêàëñèéåìèéà
Ùèïåðêàëñèéåìèéà
ÏÃ Q-T
Ï- Ã(R)
Ï- Ã(R)
à - T
à - T
à - T
A
B
C
D
E
à - T
T
T
U
N
Fəsil 2. XBÇ-nin etiopatogenezi, klinikası
56
Dializ
hüceyrədən çıxmasını sövq edirlər (beta-blokatorlar). Ona görə bu
dərman vasitələri XBÇ zamanı istifadə olunduqda, xüsusən diabetik
nefropatiya, interstisial nefrit, yaşlı insanlarda və latent hiponatriemik
hipoaldosteronizm zamanı çox ehtiyatlı olmaq tövsiyə olunur.
Hipokaliyemiya.
XBÇ zamanı saluretiklərin yüksək dozası,
profuz diareya, qusma, intensiv hemodializ proseduraları nəticəsində
müşahidə oluna bilər.
Kliniki əlamətləri – ağır əzələ zəifl iyi, hipoventilyasiya ilə
təngnəfəslik, qəbizlik, meteorizm, aritmiya müşahidə olunur. EKQ
dəyişiklikləri aritmiya, S-T seqmentinin izoxətdən aşağı enməsi, U
dişinin aşkar edilməsi ilə xarakterizə olunur. Hipokaliyemiya zamanı
ürək qlikozidləri istifadə olunduqda, kiçik dozadan belə, onlarla
intoksikasiya müşahidə edilir.
Fosfor-kalsium mübadiləsi.
Xəstə böyrəklərdə 25–hidrok
si-
xolekalsiferol (previtamin D
3
) 1α – hidroksilaza təsirindən 1,25–
dihid roksi xolekalsiferola (vitamin D
3
) çevrilə bilmədiyi üçün orqa-
nizmdə vitamin D
3
-nin funksiyaları pozulur.
Vitamin D fi zioloji olaraq:
– bağırsaqlarda kalsiumun və fosfatın absorbsiyasını təmin edir;
– Ca
++
və PO
4
—
sümük toxumasını daşıyır;
– Ca
++
və PO
4
—
böyrəkdə absorbsiyasını artırır;
– PTH sekresiyasının azalmasını təmin edir.
XBÇ zamanı bu proseslərin pozulması nəticəsində xəstəliyin
erkən dövrlərində hiper fosfatemiya və hipokalsiyemiya müşahidə
olunur. Yüksək fosfatemiya və yüksək paratireoid hormonu
xəstələrdə ikincili hiperparatireoidizm əlamətləri – dəri qaşınması,
sümük osteodistrofi yası ilə müşayiət olunur. XBÇ xəstələrində
hipofosfatemiya da müşahidə oluna bilər. Buna səbəb hipovitaminoz
D, hiperventilyasiya, uzunmüddətli fosfat birləşdiriciləri kimi
antasidlərin qəbulu ola bilər. Davamedici hipofosfatemiya, həm-
çinin miokard zəifl iyi, metabolik asidozun ağırlaşması, uremik
immunodefi sitə səbəb ola bilər.
Dostları ilə paylaş: |