olan ölkələr tərəfindən inkişaf etmiş ölkələrin fınnalarınm əvvəllər dominantlıq
etdiyi bazarların tutulması ilə bağlıdır. Nəticədə inkişaf etməkdə olan ölkələrin
sürətlə artan şirkətləri ABŞ, Aİ və Yaponiyanın mövqelərini ələ keçirir və dünya
bazarlarında onlarla uğurlu rəqabət apara bilir.
Yoxlama sualları
1.
Beynəlxalq və xarici ticarət anlayışlanm izah edin.
2.
Ölkələr bir-biri ilə niyə ticarət edir?
3.
Merkantilizm nəzəriyyəsi nə vaxt və hansı şəraitdə meydana çıxmışdır?
Onun əsas müddəaları (prinsipləri) hansılardır?
4.
Fritrederçilik konsepsiyasını necə başa düşürsünüz? Adam Smitin
beynəlxalq ticarət nəzəriyyəsinə töhfəsi nədən ibarətdir?
5.
David Rikardonun nisbi (müqayisəli) üstünlüklər haqqında
nəzəriyyəsinin mahiyyəti nədən ibarətdir? Onu niyə biramilli model
adlandırırlar?
6.
İstehsal amillərinin nisbətləri barədə Hekşer-Olin modelinin
mahiyyətini və məzmununu izah edin.
7.
Xarici ticarətin spesifik amillərinin P.Samuelson və D.Conson
tərəfindən işlənib hazırlanmış modelinin mahiyyətini və məzmununu izah edin.
8.
Əmtəələrin həyat dövrü nəzəriyyəsinin mahiyyəti nədən ibarətdir və o,
xarici ticarətdə hansı əhəmiyyətə malikdir?
9.
Ölkələrin bənzərliyi nəzəriyyəsini necə başa düşürsünüz? Onun
praktikada tətbiqi necədir?
10.
Balassa modelini yaxud müqayisəli üstünlüklər və əmək
məhsuldarlığı amili nəzəriyyəsini izah edin.
11.
Xarici ticarətin standart modelini təsvir edin.
12.
Xarici ticarətdə tarazlıq yaranmasının şərtlərini izah edin.
Referatlarm mövzuları
1.
Beynəlxalq ticarətin əsas konsepsiyaları, onların nəzəri və praktiki
əhəmiyyəti
2.
Ölkənin iqtisadi artımı ilə xarici ticarəti arasındakı əlaqələr
181
Fəsil 7
İNKİŞAF ETMƏKDƏ OLAN ÖLKƏLƏRİN
VƏ KEÇİD İQTİSADİYYATI ÖLKƏLƏRİNİN
BEYNƏLXALQ TİCARƏTİ
7.1.
«İnkişaf etmiş - inkişaf etməkdə olan ölkələr»
azimutu üzrə beynəlxalq ticarət
Beynəlxalq statistika tədqiqatları nəticəsində əldə olunan məlumatlar
1980-2010-cu illəri əhatə edən onilliklər ərzində inkişaf etməkdə olan ölkələrin
hazır məhsulların dünya üzrə ixracındakı payının üç dəfə: 10-12%-dən 28-
30%-dək artdığını göstərir. Bu gün inkişaf etməkdə olan ölkələr orta və yüksək
texnologiya malları, habelə kompüter texnologiyaları ilə ticarət üzrə dünya
bazarının
‘/3
hissinə nəzarət edir. Amma həmin ölkələrin ABŞ, Qərbi Avropa və
Yaponiyanın TMK-ı ilə müəyyən dərəcədə bağlılığı qeyd olunmalıdır. Eyni
zamanda baş verən sıçrayış 30-35 ölkəyə aiddir (onlardan təqribən 15 ölkə
liderdir). Beynəlxalq ticarətdə bu cür irəliləyiş inkişaf etməkdə olan ölkələrdə
insan kapitalı sahələrinin: təhsilin, səhiyyənin, elmin - sürətli inkişafı, sosial
məqsədlərə xərclərin ümumi artımının və əlbəttə ki, həmin ölkələrin sənaye
bazasının müəyyən dərəcədə müasirləşməsinin nəticəsidir.
İnkişaf etməkdə olan ölkələrin beynəlxalq ticarətinin özəlliyi onların əsas
əmtəə axınlarının inkişaf etmiş ölkələr zonasına istiqamətlənməsidir. Qarşılıqlı
ticarətə gəldikdə isə bunun həcmi 0 qədər də böyük deyil. Bu cəhət Asiya və Latın
Amerikası, inkişaf etməkdə olan ölkələrin inteqrasiya qrupları, habelə Afrika
üçün səciyyəvidir. Bu qitədə Böyük Səhranın cənubunda yerləşən, zəif inkişaf
etmiş ölkələr qrupuna daxil olan ölkələr əvvəlki kimi, ənənəvi tropik malları kiçik
həcmdə ixrac edir, inkişaf etmiş və yeni sənaye ölkələrindən isə texniki
məmulatları, istehlak mallarını böyük miqyasda idxal edir. Bundan əlavə, son
illərdə Afrika qitəsində ənənəyə çevrilmiş aclıq problemi yenidən baş qaldırır.
182
7.2.
Çin və onun beynəlxalq ticarətdə mövqeləri
Müasir beynəlxalq ticarətdə Çinin xüsusi çəkisi böyük sürətlə artır. Qeyd
edək ki, bir sıra görkəmli alim və mütəxəssislər Çin yuanmm devalvasiyasını
1997-ci ildə Cənub-Şərqi Asiyada maliyyə böhranının yaranmasının
səbəblərindən biri kimi göstərir. Buna görə də Çin ilə ikitərəfli ticarətində
ABŞ-m ticarət balansında iri məbləğdə mənfi saldo yaranması nəticəsində
beynəlxalq təşkilatların və ABŞ-m yuanı devalvasiya etmək tələbinə ölkə
hökumətinin ehtiyatla yanaşması da təsadüfi hal deyil.
2000-2010-cu illərdə Çinin xarici ticarətinin illik artım tempi 14,7%, o
cümlədən 2008-ci ildə 11%, 2010-cu ildə 9,4% olmuşdur. Xarici ticarətin artım
templəri yalnız 12%-ə, idxalı 13,1%-ə düşmüş, ixrac isə 17,1% artmışdır. Dövr
ərzində ABŞ ilə ticarətdə ticarət balansının müsbət saldosunun orta illik məbləği
90 milyard dollar, Aİ ilə 40 milyarddan çox, inkişaf etməkdə olan ölkələrlə 14
milyarddan artıq olmuşdur. Rusiya və Yaponiya da daxil edilməklə, Çinin
dünyanın, demək olar ki, bütün ölkələri ilə münasibətlərində ticarət balansı
müsbət olsa da, ayrı-ayrı ölkələrlə ikitərəfli ticarətin göstəriciləri əhəmiyyətli
dərəcədə fərqlənir (qeyd edək ki, keçmişdə Çinin Asiya ölkələrinin əksəriyyəti və
Yaponiya ilə xarici ticarətində profısit yaranmırdı). Latın Amerikası ölkələri,
Avstraliya və Yeni Zelandiya ilə ticarətində Çinin ticarət balansının müsbət
saldosu əhəmiyyətli məbləğdədir.
Artıq qeyd etmişik ki, ABŞ-m Çinlə xarici ticarətində kəsirinin getdikcə
artması səbəbindən onun bu ölkə ilə münasibətləri mürəkkəbləşir. Son illərdə hər
iki ölkə qarşılıqlı ticarət məsələləri barədə dəfələrlə danışıqlar aparsa da, hələlik
ABŞ-m kəsirinin aradan qaldırılması yolları tapılmır.
Qeyd olunmalıdır ki, 1990-cı illərdə Çinin ümumi, o cümlədən «uzaq»
ixracının sürətlə artması və 2000-2010-cu illərdə bunun davam etməsi Cənub-
Şərqi Asiya ölkələrinə ixracı tempinin səngiməsi ilə müşayiət olunmamışdır.
Buna görə də təhlilçilərin müəyyən ölkələrin sürətli yüksəlişinin başqalarının
yoxsullaşması hesabına baş verməsi barədə geniş yayılmış fikirləri ilə razılaşmaq
olmaz; hər halda burada birbaşa əlaqə müşahidə edilmir. Çox güman ki, bu əlaqə
inkişafın daxili dinamizmində və keyfiyyətində, ixtisaslaşmış bazarlardakı
vəziyyət daxil olmaqla, beynəlxalq rəqabət qabiliyyətinin səviyyəsində
mövcuddur.
183