ticarətinin balansı 1998-ci ildə passiv olmuş və 2002-ci ildə 22 milyard
dollaradək yüksəlmişdir. ABŞ-da ən böyük ticarət profısiti aerokosmik sənayenin
məhsulları ilə ticarət sahəsində 2008-ci ildə, 31,2 milyard dollar həcmində
müşahidə olunmuşdur. Uzun müddət ərzində aerokosmik sənaye məhsullarının
istehsal həcmi Müdafiə Nazirliyinin sifarişləri əsasında müəyyənləşdirilirdi.
Amma indi sahənin məcmu satışlarının yalnız 30%-i bu cür sifarişlərin payına
düşür. 1985-ci ildən 1999-cu ilədək dünya üzrə aerokosmik sənaye məhsulların
ixracında ABŞ-m payı orta hesabla 72%-dən 53%-ə düşmüşdür. Düzdür,
2000-2007-ci illərdə bu pay yenidən 58%-dək yüksəlmiş və 2008-2009-cu
illərədək göstərilən səviyyədə qalmışdır.
Eyni zamanda fasiləli, qeyri-rəvan xarakter daşısa da, idxalın artımı qeydə
alınır (əsasən Amerikanın aviasiya şirkətlərinin xarici təyyarələri ölkəyə
gətirməsinin genişlənməsi hesabına).
Onillik ərzində beynəlxalq ticarət balansı ABŞ-m xeyrinə olmamışdır.
Kəsir fasiləsiz surətdə ildən-ilə artmış və 2008-ci ildə 854 milyard dollar
həcmində olmuşdur. Ən böyük kəsir ABŞ-m Asiya və Sakit Okean regionunun
ölkələri ilə ticarətində 2007-ci ildə 410 milyard dollardan çox məbləğdə
formalaşmış və 2008-ci ildə bir qədər azalaraq 376,5 milyard dollara enmişdir;
ikinci yerdə OPEC ölkələri ilə ticarətdəki kəsirdir - 195,4 milyard dollar; Avropa
ilə ticarətdəki kəsir - 121 milyard dollar üçüncü yerdədir; dördüncü yeri Latın
Amerikası ölkələri ilə ticarət - 103 milyard dollardan çox tutur.
Şübhəsiz ki, bütün bunlar ABŞ-ın beynəlxalq rəqabət mövqelərinin
zəifləməsinin nəticəsidir. Ölkənin rəqabət mövqeləri isə, ilk növbədə ticarət
agentlərinin, yəni şirkətlərin rəqabət qabiliyyəti əsasında formalaşır. Kəsirin
artmasının səbəbləri müxtəlifdir. Məsələn, səbəblərdən biri son onilliklər ərzində
yapon ixracında eimtutumlu malların payının fasiləsiz artdığı halda, Amerikanın
yuxarıda qeyd etdiyimiz kimi, iqtisadiyyatının maddi istehsal sektorunu, 0
cümlədən bu sahəni ləng də olsa, durmadan ixtisar etməsidir. Buna görə də həmin
əmtəə qrupunun Yaponiya, Avropa və Çində istehsal edilən malları daha yüksək
tələbatla qarşılanmağa başlamışdır. Yaponiya ilə ticari münasibətlərdə ticarət
saldosunun aktiv maddələri əsasən ərzaq, xammal və materiallardır. Lakin
resurslara qənaət edən texnologiyalardan istifadənin genişlənməsi Yaponiyanın
ABŞ-dan və başqa ölkələrdən asılılığını get-gedə azaldır. 1970-1980-ci illərdə
ikitərəfli ticarətdə iri məbləğdə saldonun daim Yaponiyanın xeyrinə olması
səbəbindən ABŞ ilə Yaponiya arasında kəskin ticarət münaqişələri meydana
çıxdı. ABŞ bu ölkədən güzəştlərə nail olmağa,
217
daxili maneələri aradan qaldırmağa, qanunvericiliyi dəyişməyə, öz kəsirini
azaltmağa cəhd göstərirdi. Yaponiyanın dünya iqtisadiyyatında mövqeləri
bütövlüklə zəiflədikdə, həmin ziddiyyətlər yoxa çıxdı. Bununla bərabər, ABŞ- ın
Çinlə ticarəti sürətlə, özü də saldo sonuncunun xeyrinə (2008-ci ildə 100 milyard
dollardan çox) olmaqla, artır. Görünür ki, ABŞ və Çin arasında münasibətlərdə
Yaponiya ilə yaranan vəziyyət təkrarlanır: iki ölkə arasındakı ticarətdə
münaqişələr getdikcə intensivləşir.
Əvvəlki onilliklərdə ABŞ hökumətinin xarici ticarət siyasətini də ölkənin
ticarət balansının qeyri-qənaətbəxş vəziyyətə düşməsinin amillərindən biri kimi
nəzərdən keçirmək lazımdır. Amma ticarətdə kəsir yaranmasında onun rolu
birmənalı deyil. Bir tərəfdən, hökumətin səyləri, adətən malların, xidmətlərin və
kapitalın beynəlxalq axınlar balansının təmin olunmasına yönəlmişdir və bu,
ticarət kəsirinin həcminin sabitləşməsi yaxud aşağı düşməsi ilə nəticələnməlidir.
Digər tərəfdən, dövlətin xarici ticarət siyasəti milli istehsalçıların beynəlxalq
rəqabət qabiliyyətinin güclənməsi ilə yanaşı, əhalinin xarici mallara və
xidmətlərə olan tələbatının daha dolğun və səmərə ilə ödənilməsinə şərait
yaratmalıdır. Müxtəlif dövlətlərin bu məqsədlərə nail olunmasına yönəlmiş
səyləri, bir qayda kimi, xarici əmtəə axınlarının strukturunda və dinamikasında
müəyyən dəyişikliklərə səbəb olur, ölkələrin ticarət balansının profısitinin yaxud
kəsirinin artması və ya azalması ilə nəticələnir. Ölkə iqtisadiyyatının
beynəlmiləlləşmə dərəcəsi nə qədər yüksəkdirsə, ona beynəlxalq amillərin -
dünya bazarlarının təsiri güclənir. Amma ən əsası, mexanizmlərin dövlət
tərəfindən dağıdılmasına əsaslanan libertianizm siyasətinin, maliyyə-bank
sektorunun ekspansiyasının açıq-aşkar görünən əyintiləridir. Nəticədə
maliyyə-bank sektorunun mənfəətə yönümü güclənmiş, bu isə, maddi istehsalın
«çözülməsinə», onun istehsal-təsərrüfatçılıq sistemində əhəmiyyətinin
zəifləməsinə gətirib çıxarmışdır.
Böyük həcmdə malları, xidmətləri, kapitalı özünə cəlb etdiyinə görə
Amerika bazarında çoxlu sayda ölkələrin maraqları qovuşur. Buna görə ABŞ-a
münasibətdə ticarət siyasəti, ölkədə xarici şirkətlərin fəaliyyəti, onun ixracı
qarşısında maneələr qurulması və bazarına yönələn əcnəbi ixracatçılara
subsidiyaların verilməsi, onların haqsız ticarət praktikası Amerikanın xarici
ticarət balansının kəsirli olmasının az qala ən əsas səbəbləri kimi nəzərdən
keçirilir. Bu müddəanın təsdiqi kimi, Amerika ixracatçıları qarşısında tarif və
həm birbaşa, həm də dolayısı ilə qeyri-tarif maneələrinin qoyulması barədə
məlumatlara istinad edilir. İqtisadçıların rəyinə görə, bunlar ABŞ-ın potensial
218