68
12.
Türk dillәrindә indiyә qәdәr felin hansı mәna növlәrindәn
bәhs olunmuşdur?
0
R (-ır, -ir, -ur,-ür) vә
0
T (-ıt, -it, -ut, -üt) morfoloji
әlamәtlәri ilә formalaşan feil şәkillәrinin ayrıca bir mәna növü kimi
tәsrflәndirilmәsinә türkoloji dilçilikdә nә üçün ehtiyac hiss edilir? Bunu
mәtndәn gәtirilәn konkret dil örnәklәri ilә açıqlayın.
13.
Türkoloji dilçilikdә indiyә qәdәr felin hansı zamanlarından
vә xüsusi şәkillәrindәn bәhs olunmuşdur? Bәs sözügedәn kursda felin
hәm xәbәr, hәm digәr xüsusi vә ümumi şәkillәri predikativliyә vә moda-
lığa görә müәyyәnlәşәn hansı әlavә feil formaları ilә tәsniflәndirilir?
Bunları dәrs vәsaitindә tәsvir olunan konkret dil örnәklәri ilә açıqlayın.
14.
Türk dillәrindә mürәkkәb cümlәlәrin әvvәlki tәsniflәndir-
mәlәri hansı linqvistik prinsiplәrlә aparılmışdır? Türk dillәrindә mürәkkәb
cümlәlәrin, başqa bir ifadә ilә tabeli mürәkkәb cümlәlәrin konseptual-
struktur modellәşdirilmәsi vә buna uyğun olaraq da mәna növlәrinә görә
tәsniflәndirilmәsi hansı linqvistik yönüm vә yöntәmlәrlә yerinә yetiril-
mişdir?
15.
Bütovlükdә ümumtürk mәtninin vә ayrılıqda türk dillәrinә
aid olan müxtәlif mәtnlәrin mәtn dilçiliyi vә çağdaş koqnitiv vә kompüter-
mühәndis linqvistikası baxımından kompleksiv olaraq araşdırılması nә
demәkdir? Türkoloji dilçilikdә indiyә qәdәr hәmin sahәdә hansı işlәr
görülmüşdür? Bu araşdırmaların türkoloji dilçilikdә hansı perspektivlәri
ola bilәr?
Ədəbiyyat
ABDULLAYEV, Kamal 1999, Azərbaycan dili sintaksisinin
nəzəri problemləri, Bakı: “Maarif” Nәşriyyatı, 281 s.
ADAMOVİÇ, MILAN 1985, KONJUGATIONSGESHICHTE
DER TÜRKISCHEN SPRACHE, Leiden, 337 s.
АХМАТОВ И. Х. 1983, Структурно-семантические модели
простого предложения в современном карачаево-балкарском языке
(осовные вопросы теории), Нальчик: Изд-во “Эльбрус”, 355 s.
АХМЕТЯНОВ Р. Г. 1989, Обшая лексика материальной
культуры народов Средного Поволжья, Москва, 193 с.
Axundov A. A. 1961, Felin zamanları, Bakı: ADU, 140 s.
Axundov A. A. 2003, Dil və ədəbiyyat (iki cilddә), I cild, Bakı,
658 s.
69
АНДРЕЕВА С. В. 2004, Типология конструктивно-
синтаксических единиц в русской речи. –Вопросы языкознания, No 5,
s. 32-44.
АШМАРИНЬ Н. И. 1903, Опыт исследования чувашского
синтаксиса. I, Казань, 570 с.
AZƏRBAYCAN DİLİNİN İZAHLI LÜĞƏTİ, I cild, 1964, 595
s.; II cild, 1980, 576 s.; III cild, 1983, 554.; IV cild, 1987, 541s., Bakı,
“ELM”.
AZIMOV
P,
BAYLIEV
X.
1961,
Türkmen diliniñ
grammatıkası
*
15-nji neş. Aşgabat,156 s.
BANGUOĞLU, Tahsin 1998, Türkçenin Grameri, Ankara
Üniversitesi, 628 s.
БЕРДАЛИЕВ
А.
1989,
Семантико-сигнификативная
парадигматика и синтагматические отношения в конструкциях
сложноподчиненного предложения узбекского языка, АДД,
Ташкент, 51 s.
BİLGİSAYAR
DESTEKLİ
DİL
BİLİMİ
ÇALIŞTAYI
BİLDİRİLERİ 2006, 14 Mayıs 2005, Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek
Kurumu, Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara, s. 139-158.
BOZŞAHİN, Cem ve ZEYREK, Deniz 2000, Dilbilgisi, Bilişim
ve Bilişsel Bilim. –Dilbilim Araştırmaları, Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi,
İstanbul, s. 41-48.
BÖHТLİNGK, von Otto 1851, Über Die Sprache Der Jakuten:
Grammatik: Text und Wörterbuch, S. Petersburg; Rus dilindә: О языке
якутов, 1985, 645 s.
BROCKELMAN, Carl 1954, Osttürkişe grammatik der
Islamischen literatur Sprachen Mittelasiens, Leiden. 429 s.
CAFEROĞLU, Ahmet 1984, Türk Dili Tarihi, I-II, 3. Baskı,
İstanbul, 242 s.
CAHİT, Hüseyn 2000, Türkçe Sarf ve Nahiv. Hazırlayan: Prof.
Dr. Leyla Karahan. Ankara, 720 s.
*
Yuxarıda göstәrilәn, Azәrbaycan, özbәk vә türkmәn әdәbi dillәrindәn alınan qaynaqların
adları, latın әsaslı әlifbalarında verilmişdir. Digәr türk әdәbi dillәrindәn alınan qaynaqların
adları isә “Ortaq türk әlifbası”nda Prof. Dr. Əhmәd Bican Ərcilasunun (1996: 11-34)
örnәklәrlә tәrtib etdiyi bugünkü türk әlifbalarına әsasәn yazılmışdır. Araşdırmada istifadә
olunan E. Erquvanlının mәqalәsini ingilis dilindәn rus dilinә A.V.Dıbo, L.Yohansonun
mәqalәsini isә alman dilindәn rus dilinә İ. M. Boquslavski tәrcümә etmişdir.
70
CAVADOV, Abdurrahman 1975, Azərbaycan dilində söz sırası.
Bakı. “Elm”.
DEMİRÇİZADE, Abdulezel 1972, Сравнительный метод
Махмуда Кашгари. – Советская тюркология, No 1. s. 33-36.
ДEМЯНКOВ В. З. 1994,
Когнитивная лингвистика как
разновидность
интерпретирующего
подхода.
–Вопросы
Языкознания, № 4. с. 17-33.
DENY, Jan 1921, Türk Dili Grameri (Osmanlı lehçesi). Çeviren:
Ali Ulvi Elöve, İstanbul, Maarif Matbaası, 1941, 1142 s.
ДЫРЕНКОВА Н. П. 1941, Грамматика шорского языка. М.-
Л. 308 s.
DİVANÜ LÛGAT-İT-TÜRK TERCÜMESİ 1998, Çeviren:
Besim Atalay, 4. Baskı, Cilt I, 529 s. Cilt II, 366 s. Cilt III, 452 s. Türk
Tarih Kurumu Basımevi, Ankara.
ДМИТРИЕВ Н. К. 1948, Грамматика башкирского языка.
М.- Л. 276 с.
ДМИТРИЕВ Н. К. 1962, Стрoй тюркcких языкoв. Изд-во
Вocтoчнoй Литeрaтуры, Москва.
ДOБРOВOЛЬСКИЙ Д. О. 1998, Национально-культурная
специфика во фразеологии. – Вопросы языкознания, № 6, s. 48-56.
DOĞAN G. 2000,
‘İltifat olgusuna Bilişsel Bir Yaklaşım. –
Dilbilim Araştırmaları, Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi, İstanbul, s. 49-63.
ERCİLASUN, Ahmet B. 1996, Örneklerle Bugünkü Türk
Alfabeleri, T. C. Kültür Bakanlığı Yayınları, 301s.
ERGİN, Muharrem 1972, Türk Dil Bilgisi, Minnetoğlu Yayınları,
İstanbul, 391 s.
ЭРГУВАНЛЫ Э. 1987, Нетипичный случай падежного
оформления в турецкой каузативной конструкции. –в сб. Новое в
зарубежной лингвистике. XIX, Проблемы современной тюркологии,
Москва: Прогресс, s. 299-310.
ERGUVANLI, Eser Taylan 2002, The Verb in Turkish.
LINGUISTIK AKTUELL/ LINGUISTICS TODAY, Offprint, s. 1-45.
EMRE, Ahmet Cevat 1949, Türk Lehçelerinin Mukayeseli
Grameri (İlk Deneme), Birinci Kitap. Fonetik, İstanbul, Bürhaneddin
Erenler Matbaası.
ФЁДOРOВA O. В. 2008, Метoдика регистрации движений
глаз “визуальный мир”, шанс для сближения психoлингвистических
традиций. –Вопросы Языкознания, № 6, с. 98-120.
Dostları ilə paylaş: |