MDB-nin torpaq, bitki örtüyü, heyvanlar aləmi.
Torpaq örtüyü.
Bir çox tədqiqatçılar torpaq örtüyünü haqlı olaraq landşaftın “məhsulu”
adlandırırlar. Doğrudan da landşaftın elə bir kompanenti yoxdur ki, torpağa öz təsirini
göstərməsin. Torpaqlar, bitkilər, dağ ana süxurları arasında və xüsusilə iqlimlə sıx
qarşılıqlı əlaqə vardır. Ona görə də təsadüfi deyildir ki, genetik torpaqşünaslığın
banisi V.V. Dokuçayev eyni zamanda landşaft haqqında elmin də banisi idi. Torpaq
örtüyü üçün ən ümumi qanunauyğunluq düzənliklərdə enlik, dağlarda isə əyalətlilik
və hündürlük zonallığıdır.
Torpağın enlik zonallığı MDB-nin qərb yarısında özünü aydın göstərir. Yeniseydən
şərqə doğru dağlıq relyef torpağın enlik zonallığını tamamilə pozur.
Arktikanın yüksək enliklərində adaların ovalıq hissələrində öz kompleksliyi,
profilinin qısalığı, yüksək skeletliyi, qleyləşməsi ilə səciyyələnən arktika torpaqları
inkişaf etmişdir. Zəif qələviləşmiş, dəmirləşmiş, bəzən də şorlaşmış bu torpaqlar
daimi şaxta aşınması nəticəsində meydana gələn müxtəlif mənşəli poliqional
törəmələrlə növbələşir.
Cənuba doğru onlar əvvəlcə arktika, sonra isə qleyli tundra torpaqları (tipik və
podzollaşmış) ilə əvəz olunur. Qleyli tundra torpaqları qalın olmaması, humusun
azlığı, yüksək turşuluğu və qleyləşməsi ilə fərqlənir. Alçaq temperatur, qida
maddələrinin azlığı və mikrobioloji fəallığın zəifliyi bu torpağın yararlığını azaldır.
Podzol torpaqlar ən geniş yayılmış torpaq tipidir. Bu torpaqlar dağ-podzol torpaqları
ilə birlikdə MDB-nin 1/3-ni tutur. Podzol torpaqlar meşələrin altında rütubət
balansının müsbət (yağıntının buxarlanmadan çox) olduğu şəraitdə əmələ gəlir. Buna
görə də həmin torpaqlar üçün yuyulub aparılma proseslərinin şiddətli getməsi və
yuyulma qatlarının aydın görünməsi səciyyəvidir. Şimaldan cənuba doğru podzol
torpaqlar içərisində:
1.Şimalı tayqanın qleyli-podzol torpaqları
2.Orta tayqanın podzollaşmış torpaqları
3.Cənubi tayqa və iynəyarpaqlı meşələrin çimli-podzol torpaq yarımtipləri
fərqləndirilir.
behruzmelikov.com
behruzmelikov.com
Podzol torpaqlar zonası bataqlıq, Şərqi Sibir isə tayqa donuşluq torpaqlarının geniş
yayılmış zonasıdır. Sonuncu üçün zəif podzollaşma, humusun açıq rəngliyi, krioegn
hadisəsinin olması, torpaq örtüyünün xırdaləkəli kompleksliyi səciyyəvidir.
Ucqar qərbdə (Zakarpatyedə, Tissaboyu allüvial ovalığında, Kalininqrad
vilayətində, Pribaltikada) və cənub-şərqdə (Orta Priamurye və Cənubi Priamurye)
rütubətli enliyarpaqlı və qismən də qarışıq meşələr altında çimli-podzol torpaqlar
zolağı qonur meşə torpağı ilə əvəz olunur. Zəif podzollaşmış kəltənvari-qozvari
struktura malikdir.
Boz-meşə torpaqları podzol torpaqlarla qara torpaqların qovuşduğu yerlərdə
yayılmışdır. Bu torpaqlar meşə-çölün yarpaqlı meşələri altında lyossvari qrıntılar
üzərində əmələ gəlir. Burada yuyulma zəifləyir.
Podzol meşə torpaqları açıq-boz və tünd-boz meşə torpaqlarına bölünür. Boz meşə
torpaqlarından cənubda Karpat dağlarından Altaya qədər geniş zolaq şəklində
qaratorpaqlar yerləşir. Altaydan şərqdə qaratorpaqlara Şərqi Zabaykalye də daxil
olmaqla adda-budda təsadüf olunur. Qaratorpaqlar humus və kül maddələri ilə
zəngindir, xeyli qalın qata malikdir, davamlı dənəvər quruluşu vardır. Qaratorpaqlar
açıq, otlu çöllərin torpaqlarıdır. Qaratorpaqlar MDB-də 1.9 milyon km² sahəni (8.6%)
tutur.
Quru çöllərin və yarımsəhraların zonal torpaqları ölkə ərazisinin 4.8%-ni tutan
şabalıdı torpaqlarıdır. Bu torpaqlar mənfi rütubət balansı və seyrək taxıllı-yovşanlı
bitki örtüyü şəraitində əmələ gəlir. Qaratorpaqlara nisbətən bu torpaqların humusu
azdır, torpaq qatı nazikdir və zonanın çox yerondə şorlaşmışdır. Şabalıdı torpaqlar
zonasında şorlaşma geniş yayılmışdır, bəzən şoranlıqlara da təsadüf olunur. Şabalıdı
torpaqlar tünd-şabalıdı, şabalıdı və açıq-şabalıdı növlərə ayrılır. Şimalda
qaratorpaqlarla sərhədlənən tünd-şabalıdı torpaqlar daha məhsuldardır.
Yarımsəhralardan səhralara keçərkən qonur, səhralarda isə boz-qonur və boz
torpaqlar başlanır. Bütün bu torpaqlar humusdan kasıbdır, çox hissəsi şorakətdir və
bunlar bəzi yerlərdə geniş şoranlıq massivləri ilə əvəz olunur. Səhra torpaqlarının
özünəməxsus tipi takırlardır. Onlar çökəkliklərin gilli torpaqları olub, rütubətli
vaxtlarda keçilməz palçığa, quraqlıq zamanı isə saxsı parçaları kimi bərk qabığa
çevrilir.
MDB-də cənub zonal torpaq tipi qırmızı torpaqlardır. Qırmızı torpaqlara az-çox
tipik şəkildə ancaq Kolxidada dağ yamaclarının aşağı hissəsində rast gəlinir. Qırmızı
behruzmelikov.com
behruzmelikov.com
torpaqlar rütubətli subtropik meşələrin torpaqlarıdır. Onlar böyük qalınlığa malikdir,
tərkibində çoxlu dəmir oksidi və aliminium vardır. Qırmızı torpaqlar III dövrdən
indiyə qədər fasiləsiz inkişaf edən ən qədim MDB torpaqları sırasındadır.
Abxaziyada və Talışda rütubətli subtropik meşələrin başqa bir torpaq növünə -
sarıtorpaqlara rast gəlinir. Onlar qırmızı torpaqlardan daha açıq, sarımtıl rəngi və
nazik olması ilə seçilir.
Quru alçaqboylu, enliyarpaqlı meşələrin, seyrək meşələrin və kolluqların altındakı
tipik boz torpaqlarla yanaşı Orta Asiya dağları və Qafqazın ətəklərində qəhvəyi
torpaqlar geniş yayılmışdır. Qəhvəyi torpaqlar dağlarda daha rütubətli, hündürboylu
enliyarpaqlı meşələrin qonur, aşağıda, Şərqi Zaqafqaziya düzənliklərində isə öz
xassələrinə görə boz torpaqlara yaxın olan quru subtropik çöllərin boz-qəhvəyi və
tipik boz torpaqları ilə əvəz olunur.
Dağlarda torpaq örtüyü xüsusi hündürlük zonallığı qanununa tabedir. Dağların
hündürlüyü artdıqca bu özünü daha aydın göstərir. Lakin torpağın yüksəklik zonallığı
üçün təkcə dağların hündürlüyü deyil, coğrafi enlik də mühim əhəmiyyət kəsb edir.
Tundra zonasında dağlar nə qədər hündür olsa da, tundra və Arktika torpaqlarından
başqa heç bir torpaq tipinə rast gəlmək olmaz.
Torpaqların hündürlüyə görə zonallığı Qafqazda olduqca yaxşı əks olunmuşdur.
Əgər Kuban ovalığından Elbrusa doğru qalxsaq, ən azı 5 hündürlük torpaq zonasından
keçmək lazım gələcək. Kubanboyu düzənliklərin qələviləşmiş qaratorpaqlar zonası,
dağətəyi zolaqda podzollaşmış qaratorpaqlar zonası, dağətəyi zolaqda boz meşə
torpaqları zonası, dağ-podzollaşmış və və qismən enliyarpaqlı və küknar meşələrinin
altındakı qonur dağ-meşə torpaqları zonası, subalp və alp qurşaqlarının dağ-çəmən
torpaqları zonası. Dağ-qonur torpaqları Qafqazdan başqa Karpat dağlarında, Krımda
və Orta Asiyada da yayılmışdır.
Bitki örtüyü.
MDB-də 90-100 minə yaxın bitki növü vardır. Onun 35-40 min növü ali bitkilərin
payına düşür. Ən zəngin flora yosunlar (10 min növ), şibyələr (5 min növ) və xüsusilə
də göbələklərdir (35 min növ).
Botaniki-coğrafi cəhətdən bütün MDB ərazisi bir Qolarktik dominion (“bitki
hökmranlığı”) və 2 subdominionları- Arktogeya (meşə və tundra sahəsi) və Qədim
aralıq sahələr (çöl və səhralar) daxilində yerləşir.
behruzmelikov.com
behruzmelikov.com
Dostları ilə paylaş: |