58
Alməmməd piri
Culfa rayonundakı Camaldın kəndindən 5 km şimal-şərqdə köhnə qəbrstanlıq təpəliyində
Alməmməd piri vardır. Pirin yaranma tarixi XVII əsrə aid edilir.
Camaldın (Cəmaləddin) kəndi Culfa şəhərindən 18 km məsafədə Əlincə çayının sol
sahilində
yerləşmişdir. Kəndin əhalisi 1.364 nəfər (2005-ci ilin st. məlumatı) olaraq üzümçülük və heyvandarlıqla
məşğuldurlar.
Kəndin adının yaranması burada ilk məskunlaşmış Cəmaləddinlər tayfası ilə bağlıdır.
Həmin tayfa əraziyə Cənubi Azərbaycandan (Urmiya vilayətindən) gələrək məskunlaşmışlar.
Sonradan kəndə Zəngəzurun Gorusla Sisiyan bölgələrindən tayfalar köçmüşlər.
Əvvəllər kolxoz ambarı olmuş qədim məscid binası, son illərdə bərpa olaraq mömünlərin
ixtiyarına verilmişdir. Məsciddə ruhani təhsilli Məşhədi Ramiz Adıgözəl oğlu əhaliyə İslam ehkamlarını
təbliğ edir.
Alməmməd piri 8x5 metr ölçüsündə daş hörgülü kiçik binadan ibarətdir. Orada üç məzar yeri
vardır ki, ikisi həyətdə, biri isə otaqdadır. Həyətdəki məzarlar əvvəllər çoban olmuş mücövür Səfəralı
kişi ilə Alməmmədin arvadınınkıdır. Binanın içərisindəki qara örtüklü məzar isə pir sahibi-
Alməmmədindir.
Pirin həyətindən çeşmə çıxır. Orada ziyarətçilər üçün lazım olan avadanlıqlar qoyulmuşdur.
Pirin ərazisindəki köhnə qəbrstanlıqda qoç şəkilli
daşdan yonulmuş məzar yerləri, yaxınlıqda isə
40-50 min il əvvəlin yaşayış məskəni olan mağara qalmaqdadır.
Alməmməd pirinin yaranması haqqında kənddəki ahıl İnsanlar söyləyirlər ki, iki yüz il öncə
Cəmaləddinlər tayfası Arazdan keçərək gəlib Əlincə çayı sahilində məskunlaşmışlar. Həmin tayfadan
bir nəfər kişinin dərisinin rəngi qırmızı-sarı, tükləri isə ağ rəngdə olduğundan adına “alməmməd”
demişlər.
Bivaris (övladsız) Alməmməd bir gün
Allaha dua edib niyyət edir ki, heyvanları (qoyunları) əkiz
bala doğarlarsa, erkəklərini qurban kəsib, ətini kasıblara ehsan edəcəkdir. Səxavəti olmayan
Alməmmədin həmin il boğaz qoyunlarının hamısı əkiz bala doğurlar. Acgöz kişinin var-dövləti artır,
dediyi sözlərini unudur...
Bir gün günorta üstü hava qaralaraq toz-duman bürüyür və leysan yağışı başlayır. Çöldə çoban
Səfəralının sürüsündə otlayan heyvanlar pərən-pərənə düşüb dərələrə dağılırlar. Ertəsi günü hava açılır
qəzəblənmiş Alməmməd çobanla birlikdə itmiş qoyunlarını axtarmağa gedirlər.
Onlar çöldə-dərədə
canavarlar tərəfindən parçalanmış cəmdəklərə rast gəlməklə yalnız mağarada iki qoyunla bir qoçu
salamat tapırlar.
Yorulub əldən düşən Alməmməd gəlib köhnə qəbrstanlıqdakı çeşmə suyundan içərək sərinləyir
və həmin yerdə mürgüləyib yatır.
Yuxuda ona belə deyirlər;-“Alməmməd, sən verdiyin vədəni unutmusan”.
Yuxudan hövlənək
qalxan Alməmməd tufandan salamat qalmış qoçu Allah yolunda qurban kəsərək tövbə edir. Sonra o, əti
doğrayaraq kənddəki yoxsullara paylayıb, əhvalatı olduğu kimi sonsuz arvadına danışır. Arvad ərini
tənbeh edib ətin hamısını camaata payladığı üçün onu evdən qovur.
Deyingən arvadından bezmiş Alməmməd evdən çıxıb birbaş köhnə qəbrstanlığa gedir ki, orada
onu qurdlar yesinlər.
Alməmməd bulaq başında yatır. Sübh tezdən güclü yer silkələnməsindən qalxıb zəlzələdən
qorxur.
Kənddəki evlər dağılır. Alməmmədin isə evi arvadının başına uçub tökülür. Yaralanmış arvad
ərinə etdiyi pisliyə görə peşiman olub və axtara-axtara gəlib Almməmmədi tapır. Bulaq başında
Alməmmədin yaralı arvadı canını tapşıraraq dünyadan köçür.
Alməmməd arvadının cənazəsini oradaca torpağa basdırıb dəfn edir.
Evləri uçub dağılmış Alməmməd çobanın köməkliyi ilə bulaq başında kiçik bir daxma tikirlər.
Tezliklə Alməmməd dünyasını dəyişir. Vəsiyyətinə görə çoban onu daxmasında basdırır.
Bir müddət keçdikdən sonra Alməmmədin məzarı olan daxma İnsanların inanc yerinə-pirə
çevrilmişdir. Səfəralı kişi orada “mücövürlük” edərək əcəlin hökmü ilə dünyadan köçməli olur.
Pirə gələnlər mücövürün cənazəsini daxmanın həyətindəki arvadın məzarının yanında dəfn
edirlər. Bundan sonra Alməmməd piri ərazidə şöhrət taparaq ziyarətgaha çevrilmişdir.
59
Son illərdə pirdə yeni
bina tikilmiş, mücövür Səfəralının qəbiri isə qapı önünə düşmüşdür.
“İnsana bir zərər toxunduğu zaman Bizə dua edər. Sonra dərgahımızdan ona bir nemət əta
etdikdə: “Bu mənə yalnız biliyimə görə verilmişdir!”-deyər. Xeyir, bu bir imtahandır, lakin onların
əksəriyyəti bunu bilməz!” (Quran, “Zümrələr” (39) s. a. 49.)
“Əgər Allah sizdən Onun (mal-dövlətinizin) hamısını istəsə və bunu sizdən israrla tələb etsə, siz
xəsislik göstərərsiniz və o da kin-küdrətinizi zahirə çıxardar.” (Quran, “Məhəmməd” (47) s. a. 37.)
60
Gülüstan türbəsi
Gülüstan türbəsinin tikilmə tarixi XII əsrin sonu və XIII əsrin əvvəllərinə aid etmək olar.
Gülüstan tarixi-arxeoloji türbəsi Culfa şəhərindən 5 km şimal-qərbdə əvvəlki
Cuğa kəndi
yaxınlığında Araz çayının sahilindədir.
Türbə sərhəd zolağında olduğundan ora icazəsiz getmək mümkün deyil.
Gülüstan (Cuğa) kəndinin əhalisi 482 nəfərdən ibarətdir (2005-ci ilin st. məl.), heyvandarlıqla
məşğuldurlar.
Kəndin yaxınlığındakı əzəmətli tarixi memarlıq abidəsinin adının yaranması orta əsrlərdə şöhrət
tapmış və indi xərabəlikləri qalan qədim Gülüstan şəhəri ilə bağlıdır.
Azərbaycan alimlərindən Ə. Salamzadə və K. Məmmədzadə 70-ci illərdə orada tədqiqat işləri
apararaq həmin abidəyə tarixi baxımdan ən yüksək qiymət vermişlər (
Ə. Salamzadə. “Arazboyu
abidələr”. Bakı-1979).
Sovetlər dövründə xalqımızın qiymətli mənəvi-tarixi ziyarətgahı sərhəd qoşunları əsgərlərinin
güllələrinin nişangahına çevrilmişdir. . .
Gülüstan türbəsi iki mərtəbəlidir. Birinci mərtəbədəki binanın içərisində məzar yeri vardır.
Sovetlər dövründə həmin məzar yeri sökülərək bərbad hala salınmış, məzarın üstündəki yazılı daş kitabə
də, itirilmişdir. Çox güman ki, belə sərdabələr dövrünün nüfuzlu feodal şəxslərindən olması
mümkündür.
Tarixə nəzər saldıqda e.ə. 530-cu illərdə Araz çayı kənarında Gülüstan şəhəri ərazisində İran şahı
Kir ilə Massagetlərin (qədim oğuz türkləri olmuşlar) hökmdarı, qeyrətli qadın, hakim Tomiris ana
ərazidəki igidləri toplayaraq düşmənə qarşı ədalətli müharibə etmişlər. Həmin
dövrlərdə əsir düşən Kirə,
Tomiris ana qan içirtməklə onu öldürmüşdür.
Çox güman ki, türbədəki məzar yeri Tomiris ananın şəhid oğlununkudur.
Orta əsrlərin XII əsrində “Böyük Atabəy” adını almış Şəmsəddin Eldənizin (1136-1175)
hakimiyyəti döründən sonra bir neçə mənəviyyat abidələri tikilmişdir ki, onlardan biri isə 1187-1190-cı
illərdə Gülüstan türbəsi olmuşdur.
Sərdabənin divarları dörd sıra ilə uzanan iri daş səthlərdən ibarətdir. Sərdabənin aşağası ilə
yuxarı mərtəbəsi arasında əlaqə qoyulmuşdur. Türbənin üz hissəsi yaxşı yonulmuş qırmızı rəngli tuf
daşından tikilib, yuxarı hissədəki on iki til və səthlərini dövrələyib keçən çatma tağlı, qoşa burma
formalı naxışlarla bəzədilmişdir.
Türbənin dövrəsinin bölgüləri ilə onun naxışlarındakı bəzək elementləri
eyni ilə böyük Əcəmi
Əbubəkir oğlu Naxçıvani məktəbinin sənətkarlığı ilə işlənmişdir.
Gülüstan türbəsindən şimalda selovun içərisində soyuq sulu mineral bulaq çıxır. Bulaq Gülüstan
adı ilə şöhrət tapmışdır.
“...Allaha şərik qoşan kimsə göydən düşən, quşların onu sürətlə alıb apardığı, yaxud küləyin
sovurub uzaqlara atdığı bir şeyə bənzər.” (Quran, “Həcc” (22) s. a. 31.)