AZƏRBAYCAN XALQINA QARŞI 1918-ci il SOYQIRIMLARI
65
Osmanlı dövlətinin Hərbi naziri Ənvər paşa VI ordu komandan-
lığına 1918-ci il 15 may tarixli teleqramında
1
ermənilərin Mosul böl-
gəsinə hücum edəcəkləri barədə alınan kəşfiyyat məlumatına əsaslana-
raq IV Nizami ordunun təcili olaraq Urmiya üzərinə hərəkətə keçmə-
sini əmr etmişdir. Ənvər paşa eyni zamanda digər bir bölüyündə İrə-
van-Culfa üzərinə hərəkətə keçməsini və Cənubi Qafqaz Hökumətin-
dən izin gəlməsini gözləmədən Təbriz xəttinin işğ
AZƏ
AZƏRBAYCAN XALQINA QARŞI 1918-ci il SOYQIRIMLARI
67
kən Osmanlı və Azərbaycan türkləri ilə döyüşdə məhv edildilər. Belə-
liklə, onların bu planı da baş tutmadı.
1917-1918-ci illərdə Cənubi Azərbaycanın qərb bölgəsində, əsa-
sən Urmiya, Salmas, Xoy və digər ətraf ərazilərdə Azərbaycan türklə-
rinə qarşı böyük dövlətlərin təşkil etdiyi, başda ermənilər olmaqla
xristian ordusunun həyata keçirdiyi soyqırımda 100 minlərlə dinc
sakin məhv edilmişdir. Birləşmiş xristian ordusu Cənubi Azərbayca-
nın qərb bölgəsində onlarla şəhər və kəndləri viran qoymuş, talan et-
miş, kişi, qadın, uşaq və qocalara fərq qoymadan dünyada misli gö-
rünməmiş soyqırımı həyata keçirmişlər.
Soyqırımın baş verdiyi dövrdə yaşayan Seyid Əhməd Kəsrəvi
Urmiya şəhərində 130 mindən artıq insanın erməni və aysorlardan iba-
rət xristian qoşunu tərəfindən qətlə yetirildiyini yazır.
1
Lakin xristian ordusunun təkcə Urmiyada həyata keçirdiyi soy-
qırımda 100 minlərlə dinc sakin məhv edilmişdir. Onların sayı barədə
daha dəqiq məlumat İran mərkəzi hakimiyyətinin Urmiyadakı kargü-
zarı Rəhmətullah xan Mötəmidəlvuzarə tərəfindən verilmişdir. O,
xristian ordusunun həyata keçirdiyi soyqırımda dövlətə dəyən zərərin,
o cümlədən insan tələfatının hesablanması üçün yaranan komissiyanın
başçısı idi. Yerlərdə aparılan bu hesabatlarda qeyd edilmişdi: “Şəhərin
bəzi məhəllələrinə, eləcə də bəzi kəndlərə dəyən xəsarət və can itkisi-
nin hələ də hesablanmasına baxmayaraq, I Dünya müharibəsi başla-
yandan indiyə kimi sadəcə qeydə alınan və hesablama vərəqələrində
göstərilən can itkisi 160 min nəfər, xəsarət isə təxminən 160 krur
tümən idi... xəsarət və insan tələfatı qeydə alınmayan məntəqələr də
hesablanarsa, dəyən maddi xəsarə
Ə
Ş
68
Ə
Ə
ış
Tarix elmləri üzrə fəlsəfə doktoru
XX əsrin əvvəllərində Azərbaycanda, ümumən, Cənubi Qafqaz-
da ictimai-siyasi və hərbi vəziyyətin mürəkkəbləşməsinin bir sıra sə-
bəbləri vardı. Həmin səbəblərdən birincisi, çarizmin uzun əsrlər boyu
Rusiya imperiyası ərazisində yaşayan qeyri-rus xalqlara qarşı yürütdü-
yü müstəmləkəçilik siyasəti olmuşdur.
Qeyri-xristianlara qarşı dini və milli ayrı-seçkiliyə, Cənubi Qaf-
qazda xristian dövlətinin yaradılmasına xüsusi önəm verilməsi, xalqla-
rı bir-birinə qarşı qoymaqla öz imperialist siyasətini həyata keçirməsi,
müsəlmanlara etibar edilməməsi, onların dövlət işlərinə və orduya ya-
xın buraxılmaması Rusiyanın ənənəvi dövlət siyasətinin mahiyyətini
təşkil etmişdir. Bu cür münasibət Müvəqqəti hökumətin hakimiyyəti
dönəmində də davam etdirilmişdi. İkinci səbəb, ermənilərin Cənubi
Qafqazda şovinist millətçi siyasət yeritmələri, Türkiyə və Azərbaycan
torpaqları hesabına Erməni dövləti yaratmaq planları idi. Onlar bu
məkrli siyasətlərini, əvvəlcə çar Rusiyası və sonra isə hakimyyəti zo-
rakı yolla ələ keçirərək yeni hökumət quran bolşevik Rusiyasının hi-
mayəsindən istifadə etməklə həyata keçirmək fikirində idilər. Üçüncü
səbəb, bolşeviklərin proletar diktaturasının yaradılmasını önə çəkməsi
və sinfi mübarizəni geniş təbliğ etmələri idi.
Bolşeviklər sözdə milli azlıqların hüquqlarından geniş bəhs etsə-
lər də, işdə bunun əksini görürdülər. Onlar millətlərə demokratik də-
yərlər bəxş etmək əvəzinə, onlar arasında sinfi mübarizəni təbliğ edir,
silahlı toqquşma və qardaş qanının axıdılması siyasətini yeridirdilər.
Bolşeviklər insanları ideyaya inandırma prinsiplərinə deyil, özünü
doğrultmayan gücə önəm verir, xalqları siniflərə bölərək, onların ara-
sında barışmaz düşmənçilik yaradırdılar. Bu insana nifrət ideyası son-
ralar yüz minlərlə günahsız insanın ölümü ilə nəticələnmişdi.
Y.V.Çəmənzəminli doğru olaraq göstərirdi ki, “bolşevizm heç bir
millət üçün, xüsusə
AZƏRBAYCAN XALQINA QARŞI 1918-ci il SOYQIRIMLARI
69
Cənubi Qafqazın əsil iqtisadi və siyasi mərkəzinə çevrilən Bakı,
1917-ci ilin fevral inqilabından sonra sinfi mübarizənin və hakimiyyət
uğrunda çarpışmaların mərkəzinə çevrilmişdi. V.İ.Leninin sinfi müba-
rizə və proletar diktaturası ideyasının ifrat təbliğatçıları olan Bakı bol-
şeviklərinin tərkibində erm ənilərin çoxluq təşkil etmələri, sonralar
Azərbaycanın türk-müsəlman əhalisi üçün ağır nəticələr vermişdi.
Bakıda A.Gülxəndyanın rəhbərliyi altında Erməni Milli Şurası
yaradıldıqdan sonra erməni silahlı dəstələrinin formalaşdırılmasına
xüsusi diqqət verilməyə başlanmışdı. Eyni zamanda Kerenskinin xe-
yir-duası ilə Türkiyə cəbhəsində döyüşmək üçün Erməni Milli Şurası
tərəfindən erməni korpusu yaradılmağa başlanmışdı. Bu işin təşkili isə
general Baqratuniyə tapşırılmışdı.
1
Bu dövrdə Bakıda Daşnaksütyun partiyası və Erməni Milli Şura-
sına tabe olan yaxşı silahlanmış hərbi dəstələr yerləşmişdi. Onlara keç-
miş rus ordusundan böyük miqdarda silah qalmışdır. Eyni zamanda ki-
fayət qədər pul vəsaitinə malik olan Erməni Milli Şurası tərxis olunan
rus əsgərlərindən, əsasən tüfəng almışdılar.
2
Oktyabr inqilabı dövrünə-
dək Bakıda bir neçə min silahlı erməni əsgər və zabiti var idi ki, onlar
buraya cəbhənin müxtəlif yerlərindən gəlmişdilər və Zaqafqaziyada təş-
kil edilmiş erməni korpusunu komplektləşdirmək üçün saxlanmışdılar.
3
Mart qırğını ərəfəsində erməni milli hərbi hissələri Q.Korqano-
vun yaratmağa başladığı silahlı qüvvələri ilə birləşdilər. Bu zaman
Qırmızı Ordunun gərargah rəisi, çar ordusunun keçmiş polkovniki,
“Daşnaksütyun” partiyasının üzvü Z.Avetisov idi.
4
Qafqaz cəbhəsinin ləğv olunması nəticəsində vətənə qayıtmalı olan
rus alaylarının əsgər və zabitləri silah və sursatları dəyər-dəyməzinə rus-
lara (molokanlara) və daha çox ermənilərə satırdılar.
5
Cənubi Qafqaz Komissarlığının qərarı ilə Qafqaz cəbhəsini tərk
edən rus əsgərlərinin silahının bir hissəsi də azərbaycanlılara çatmalı
1
Азербайджанская Демократическая Республика (1918-1920). Внешняя поли-
тика (документы и материалы). Баку: Азербайджан, 1998, 630 с. C.43.
2
Чохели А.И. Политика Франции в отношении Грузии в 1917-1921 годах.
Тбилиси: Мецниереба, 1980, 173 с. C.12.
3
Azərbaycan tarixi. 3 cilddə, III c., Bakı: Elm, 1973, 598 s. S.88.
4
Балаев А. Азербайджанское национально-демократическое движение 1917-
1920 гг. Баку: Элм, 1990, 95 с. C.20.
5
Azərbaycan tarixi. 7 cilddə, V c., Bakı:Elm, 2001, 672 s. S.298.
Dostları ilə paylaş: |