8
Maraql
ı
Təqvimin yaranma tarixindən
İndiyə qədər hər bir kə-
sin istifadə etdiyi təqvim
insanlığın ən vacib ixti-
ralarından biridir. Dünya-
da hər il küllü miqdarda,
müxtəlif ölçüdə, müxtəlif
mövzuda təqvimlər bu-
raxılır. Onlar böyük və kiçik ölçülü, parça, plastik,
kağız əsaslı, ucuz və bahalı olurlar. Həftəlik və
birgünlük təqvimlər hər menecerin stolüstü iş aləti,
kiçik cib təqvimi isə hər kəsin yol yoldaşıdır. Biz
müxtəlif təqvimlərə baxarkən hec düşünmürük ki,
onlar necə yaranmışdır. Buradakı ayları, günləri kim
yaratmış, tərtib etmişdir. Halbuki, təqvim yaranıb
müasir dövrdəki formalara gəlib çatana qədər müəy-
yən təkamül yolu keçmişdir.
“Kalendar” sözünün yaranması qədim Roma
dövrlərinə təsadüf edir. O vaxt hər ayın birinci
gününü “kalenda” adlandırırdılar ki, o da borcların
qurtarılması günü idi. Borclar haqqında bütün
məlumatlar xüsusi kitabda-kalendarlarda öz əksini
tapırdı. O, vaxtdan bu söz kiçik dəyişikliklərlə bütün
dünya xalqlarının dilində işlənməyə başlandı.
Bu gün hamımızın istifadə etdiyimiz təqvimin
tarixi çox qədimlərə - daş dövrünə gedib çıxır. Hələ
daş dövründən insanlar başa düşürdülər ki, onların
həyatı bir çox faktorlardan, o cümlədən, təbiətin fəsil
dəyişikliklərindən asılıdır. Bir gün o birisi ilə əvəz-
lənir, günəş hər gün üfüqə qalxır, lakin dünənki kimi
yox, bir qədər fərqli surətdə. Ay Yer ətrafında ciddi
qaydada fırlanaraq həcmcə gah böyüyür, gah kiçilir.
İsti yay günlərini yağışlı
payız, payızı qış, qışı bahar
əvəz edir. Sonra yenə yay,
payız, qış, yaz...
Adamlar həmişə göydə
nələrin baş verməsilə ma-
raqlanmışlar. Astronomik
işarələr əsasında müxtəlif
xalqlar özünün vaxt hesab-
lamaları sistemini yaradır-
dı. İndiyə qədər şumerlərin
gildən hazırlanmış təqvim-
ləri mayya indularının daş,
qədim misirlilərin papirus,
qədim çinlilərin kağız və
ipək üzərində həkk edilmiş
təqvimləri hazırkı dövrə qə-
dər gəlib çatmışdır. Bir sıra
xalqların təqviminin əsasını
Günəşin, Ayın hərəkəti, di-
gərlərini isə hər ikisinin
hərəkəti təşkil edirdi. Belə-
cə Günəş, Ay və Ay-Günəş
təqvimləri yarandı. Lakin
bunların heç biri tam dəqiq
olmurdu. Ona görə də təq-
vimi daim təkmilləşdirir-
dilər.
İlk dəfə vaxtın hesab-
lanması sistemi Yaxın Şərq
ölkələrində yaranmışdır.
9
Şumer münəccimləri ilk olaraq hesablamışlar ki, iki
yeni ayların arasındakı vaxt 29,5 gün olur. Bu, vaxtın
yeni hesablanmasının təməlini qoydu. Yəni, Ayın Yer
ətrafında dövr etməsi üzrə hesablanan vaxt Ay
təqvimi kimi qəbul edildi. Şumerlərin ay təqvimində
12 ay olurdu. Hər yeni il yazdan, səmada ilk ayın
görünməsindən hesablanırdı.
Vavilon astronomları ili 12 ay hesablayaraq hər
ili növbə ilə 29, 30 günə ayırırdılar. Bu təqvim üzrə
hər il 354 gün, yəni əslində olduğundan 11 gün az
ayın axırından hesablanırdı. Yalnız yeni eranın VI
əsrindən qəbul edilən günləri ayın əvvəlindən hesabla-
mağa başladılar.
Çin təqvimi də dünyanın ən qədim təqvimlərin-
dən biridir. Bizim eradan 6 əsr əvvəl Çində 19 illik
Çjan təqvimi qəbul etmişdilər. Ay təqviminə görə
onda 228 ay, Günəş təqvimi üzrə 235 ay hesab
edilirdi. Lakin bu təqvim də dəqiq deyildi. Ona görə
bu təqvimlər 50 dəfədən artıq dəqiqləşdirilmişdir.
Bizim əsrdən 3 əsr əvvəl bir ili 24 fəsilə bölürdülər.
24 fəsildən ibarət olan təqvim dövrümüzə qədər gəlib
çatmışdır.
İndiyə qədər Çin təqvimində daha bir əlamət
mövcuddur. Bu illərin müəyyən bir heyvanın adı ilə
bağlanmasıdır ki, avropalılar da bunu qəbul etmişlər.
20 əsr əvvəl 12 heyvanın adı ardıcıl olaraq müvafiq
illərə aid edilir.
Bütün təqvimlərin bir-birinə bənzədiyinə bax-
mayaraq, hamı üçün vahid təqvim yox idi. Ona görə
də, təqvimdə dəyişiklik yaratmaq lazım idi. Belə bir
dəyişikliyi yeni eradan 46 il əvvəl Qay Yuli Sezar
həyata keçirdi. Yeni Günəş təqvimini öz dövrünün ən
böyük astronomu Sozigen yaratdı. Öz təqviminin
əsasını Günəşin ulduzlar arasındakı yerdəyişməsindən
götürdü ki, bu zaman hər il 365 gün, dörddə bir sut-
kadan ibarət olurdu. Sozugen hesabladı ki, 3 il ardıcıl
olaraq 365 gün, dördüncü il isə 366 gün olur. İli 12
aya bölür və bir sutkanı çıxırdı. Hər yeni il yanvarın
1-dən hesablanırdı. Sayılarkən tək aylar 31, cüt aylar
isə 30 gün hesab edilirdi. Fevral ayı isə qısa ay hesab
edilərək 29 gün olurdu. Yeni eradan əvvəl 45-ci ildən
yeni Günəş təqvimi tətbiq
edilməyə başlandı. Roma
senatı bu münasibətlə Yuli
Sezara təşəkkür etdi. Və
onun şərəfinə ayların birini
“kvintilius yulies” (iyul),
təqvimi isə “Yulian”
təqvimi adlandırdı. Bu təq-
vim indiyə qədər mövcud
olan müasir təqvimin əsa-
sını qoydu. Yulian təqvimi
romalıların zəbt etdikləri
bütün yerlərdə tətbiq edi-
lirdi. Yeni eranın 325-ci
ilində Nikes şəhərində keçi-
rilmiş xristian kilsələrinin
tədbirində Yulian təqvimi
bütün xristian dünyası üçün
qəbul edildi. Xristianlıq ya-
yıldıqdan sonra vaxt dün-
yanın yaradılması dövrün-
dən hesablanmağa başlandı.
Bibliyada göstərilirdi ki,
dünya İisus Xristosun ana-
dan olduğu gündən 5508 il
əvvəl yaranmışdır. XVI əsr-
dən başlayaraq İisus Xristo-
sun həyata gəldiyi dövrdən
əvvəlki vaxt yeni eradan
əvvəl, sonrakı vaxt isə yeni
era hesab edilir. Bu zaman
yeni eradan əvvəlki illər
çoxdan aza, yeni eradan
sonrakı illər isə azdan çoxa
doğru hesablanır. Rusiyada
da bu təqvim I Pyotrun
əmri ilə o dövrə qədər he-
sablanan 7209-cu il 1700-
cü illə əvəz edildi, yeni il
isə yanvarın 1-dən başlandı.