46
Bütünsel anlam – bu, deyimin onu oluşturan kısımlardan çıkartılması
güç ve hatta imkânsız olan genel anlamını ifade eder. Deyimin bütünsel
anlamına ancak onu oluşturan ögelerin tam ya da kısmi olarak yeniden
düşünülüp değerlendirilmesi sonucunda ulaşılabilir ve kural olarak bu anlam
ilgili
sözcüklerin
serbest
kullanımlarındaki
anlamlarından
farklılık
göstermektedir.
Örneğin;
1.
Я собаку съел на этом деле.
Ben bu işin kurduyum.
2.
Кореец съел собаку.
Koreli köpek yedi.
lk örnekte deyimin anlamı ögelerin bütünselliğiyle ortaya çıkmaktadır.
kinci örnekte ise sözcükler serbest kullanımda olduğu için bunların mecazi
değil, ilk anlamları ortaya çıkmaktadır.
Deyimin önemli göstergelerinden biri onun birden fazla sözcükten
oluşmasıdır (sverhslovnost’), yani yapı bölümlenmesidir.
Örneğin;
“втирать очки” (vtirat’ oçki) - göz boyamak deyimi ve serbest sözcük
birleşimi “читать газету” (çitat’ gazetu) - gazeteyi okumak deyimi «fiil +
ismin -i hali» şeklindeki aynı kalıba göre yapılandırılmıştır ve kendi dış
özellikleri açısından farklılık göstermemektedir. Deyim bütünsel içeriği ile
47
dildeki tek bir sözcükle uyum gösterir. Yani “втирать очки” (vtirat’ oçki) -
обманывать (obmanıvat’) – kandırmak.
Üslupsal açıdan deyimler sözcüklerden nadiren farklılık gösterir. Deyimlerin
esas sözcük kısmı üslûp açıdan tarafsızdır. Ancak aynı şey temel kullanımda
değerlendirme farkına sahip olan ve konuşan kişinin söylenene ilişkin tutumunu
ortaya koyan olan deyimler için söylenemez.
Bu şekilde deyimlerin ekspresif-üslûpsal özellikleri açısından N. M. Şanskiy
aşağıdaki deyimsel birlik gruplarını ortaya çıkarmaktadır:
1.
Üslûplar arası (mejstilivıye)
2.
Konuşma dilindeki (razgovorno-bıtovıye)
3.
Edebi (literaturnıye)
4.
Eskimiş ve tarihsel (ustarevşiye i istorizmı)
Deyimlerin üslûpsal farklılaşması «onların insanlar arasındaki iletişim
sırasında sadece belirli ya da tercih edilen alanlarda kullanılmaları sonucunda elde
edilen değerlendirmeli-duygusal-ekspresif (otsenoçno-emotsional’no-ekspresivnıye)
özellikler
»
21
içerir.
Birçok deyimin kullanımı herhangi bir şekilde dilin stili ile belirlenen
çerçevede sınırlı kalmaktadır.
Örneğin;
21
L.A.Vedenskaya “Russkoe slovo” Prosveşçenie, Moskva, 1991, s.104
48
“отпустить душу на покаяние” (otpustit’ duşu na pokayaniye) – rahat
bırakmak
; “казанская сирота” (kazanskaya sirota) – kendini yalandan öksüz
göstermek;
“топтаться на месте” (toptat’sa na meste) – yerinde saymak; volta
vurmak,
– konuşma diline aittir;
“светило дня” (svetilo dnya) - güneş, “вешние воды” (veşniye vodı) –
ilkbahar suları
, “уснуть вечным сном” (usnut’ veçnım snom) – ebedi uykuya
dalmak,
– edebi diline aittir.
Deyimlerin birçoğu sadece objektif yaşamın herhangi bir olayını
tanımlamakla kalmayıp aynı zamanda konuşanın da bu olaya karşın ilgisini
göstermektedir (katılmama, şefkat, ironi, sorgulama vb.).
2.5.1. Üslûplar arası deyimler.
Üslûplar arası deyimler – «kalıcı sözcük birlikleridir. Her kes tarafından
bilinmekte ve dilin tüm stillerinde kullanılmaktadır.
»
22
22
L.A.Vedenskaya , 1991, s. 106
49
Üslûplar arası deyimler herhangi bir üslûpsal süslemeye (abartmaya ya da
küçültmeye) sahip olmayıp konuşma ve yazı dilinin çeşitli alanlarında aktif olarak
kullanılmaktadır. Bu gruba çok az deyim girmektedir.
Örneğin;
“во всяком случае” (vo vsyakom sluçaye) – hiç olmazsa, en azından;
“время от времени” (vremya ot vremeni) – zaman zaman; “от всего сердца” (ot
vsego serdtsa) - candan, gönülden; “сдержать слово” (sderjat’ slovo) - sözünü
tutmak
, “тайное голосование” (taynoye golosovaniye) - gizli oylama; “под
открытым небом” (pod otkrıtım nebom) – açık havada.
Bu tür deyimlerin büyük bir kısmı üslûpsal olarak somut olmayan içeriği ile
ilişkili ögeler içermektedir. Bundan dolayı bu deyimler kural olarak eşdeğer
içeriğinin serbest sözcük birlikleriyle kıyaslanamaz ve bunun sonucunda mecazi
anlam taşımazlar.
2. 5. 2. Konuşma dilinde kullanılan deyimler.
Dostları ilə paylaş: |