Сечилмиш ясярляри
217
ORXANIMA
Hələ nə bilirsən dünya necədir,
İndidən gəl belə ağlama, oğlum.
İşıqlı gözlərin aylı gecədir -
Baxışın aparır ağlımı, oğlum.
Hələ nə görmüsən gözlərin dolur,
Gəl belə boylanma üzümə mənim.
Ürək qəm çəkəndə göz dərin olur -
Oxşatma gözünü gözümə mənim.
Demirəm atana bənzəmə, atam,
Deyirəm dərdimiz oxşamasın qoy.
Haqqın vergisiylə verilən butam,
Haqqa kor baxanlar yaşamasın qoy.
Sənindir atamdan aldığım öyüd -
Atanın yerində oğul ataymış…
Qız — Araz boyunda pərişan söyüd,
Oğul — körpüləşən o tay, bu taymış…
1985
Адил Ъямил
218
BARIŞMAZLIQ
Buz neylər mayası od olanlara -
Haqqımı yeyənlə barışmamışam.
Ruhuma, qanıma yad olanlara
Heç vədə qaynayıb-qarışmamışam.
Mən kişi nəvəsi, kişi oğluyam,
Budağam - kökümdən qopan deyiləm.
Mən Tərtərçaylıyam, Dəlidağlıyam,
Od yağsa gözümü qırpan deyiləm.
Əlləşib əyməyin, bükməyin məni,
Qayalar üzündə əkməyin məni.
Müqəddəs ölümə çəkməyin məni —
Günahsız mələyən qurban deyiləm.
Ruhum yaz qoxuyar göy meşə kimi,
İlhamım şığıyar günəşə kimi…
Sinib kol dibinə bənövşə kimi
Hər yerdə nəzərə çarpan deyiləm.
Yazın son ayında tapıblar məni,
Gözləyib qarşıda boran, qar məni…
Daha yoğurublar, yapıblar məni -
Təzədən yoğurub-yapan deyiləm.
…Başqa cür yaradıb məni təbiət,
Haqqımı yeyənlə barışmamışam.
Eşit, gözlərini döyən bədniyyət,
Mən sənə qaynayıb – qarışmamışam.
1986
Сечилмиш ясярляри
219
GƏLƏNLƏR, GEDƏNLƏR
Beləymiş, taledən qismət beləymiş -
Hər kəsin ömründə bir kəsir olur.
Gələnlər, gedənlər hardan biləymiş
Min yola ayrılır bir ömür yolu.
Kimisi yarından yarıya bilmir -
Keçir ömrü-günü duman içində.
Kimisi qocalıb, qarıya bilmir -
Yaxşılar puç olur yaman içində.
Çoxu dil çıxarır vəzifə üçün -
Görmüşəm bu şahmar ilanları mən.
Niyə görməliyəm, niyə, nə üçün
Təzədən dirçələn «fironları» mən?..
Bəzən sərvət yığan bir el «rəhbəri»
Bilmirsən rəhbərdir, xəzinədardır…
Barama qurdunun puçdu təpəri -
Axırda öz yeri özünə dardır.
Bir deyən yoxdur ki, ay nadan oğlan,
Bu başla bu yolu başa varmazsan.
Yeri öz yerindən «oynadan» oğlan,
Əgər başın olsa baş aparmazsan…
…Beləymiş, taledən qismət beləymiş -
Hər kəsin ömründə bir kəsir olur.
Gələnlər, gedənlər hardan biləymiş
Min yola ayrılır bir ömür yolu…
1985
Адил Ъямил
220
AĞ PƏRDƏLİ QARA FAYTON
Qara çıraq qaranlığı
Əlçim-əlçim əyirdikcə,
Gənc faytonçu yel qanadlı
Atlarını səyirtdikcə
Uzaq çevrilir yaxına,
Yol dirənir sübh çağına -
Ağ səhərin süd çağına…
Gecə-gündüz arasından,
Ağban evlər sırasından
Keçib gedir yel qanadlı,
Ağ pərdəli qara fayton.
Hara gedir, niyə gedir,
Bəlkə yerdən göyə gedir?
Bilən olmur bu faytonun
Gəlişini, gedişini…
Ağ pərdəli qara fayton
Bu gedişlə yolda qoyur
Keçmişlərin keçmişini.
Bir vadiyə çatar-çatmaz,
Gələcəyin ilğımları
Göz önündə göz aldadır -
Torpaqdan buluda kimi,
Vələsdən palıda kimi
Burda hər şey gözəl dadır…
Xır sinəli xırmanlardan,
Ordu-ordu ormanlardan,
Tarixləşən zamanlardan
Keçir yolu, yolağası.
Сечилмиш ясярляри
221
Bəlkə olumdan ölümə
Tələsir bu «yol ağası».
Bilinməyən bilməcəmi
Ağ pərdəli qara fayton?
Bəlli olmayır heç kimə -
Hansı inamın eşqinə
Üz tutubdur hara fayton?
1985
Адил Ъямил
222
ÖTƏN ÖMÜR GÖZ QIRPIMI
Düz on beş il bundan qabaq
On beş yaşım vardı mənim,
Dəli başım vardı mənim -
Yığışmazdım ev-eşiyə,
Sığışmazdım ev-beşiyə,
Dağım-daşım vardı mənim.
Düz on beş il bundan qabaq
Çevik idim, gümrah idim,
Özüm boyda günah idim -
Günahımdan keçərdilər,
Çox şeylərdə çox səhvimi
Az yaşımla ölçərdilər.
Düz on beş il bundan qabaq
On beş yaşlı bir qız sevib
Bir “günah” da qazanmışdım.
O qızgilin evlərinə
Boylanmaqdan uzanmışdım…
Heyif sənə, on beş yaşım,
Heyif mənə, dəli başım,
Heyif mənim dağım-daşım.
Özgə dağlar dağım oldu -
Sinəm dağım-dağım oldu.
Ötən ömür – su içimi,
Ötən ömür – göz qırpımı.
Xəyalımda tonqal çatıb
Yandırıram söz «çırpımı».
Сечилмиш ясярляри
223
Misra var ki, külü qalır,
Misra var ki, odu qalır,
Şeir var ki, adı qalır…
Ötən ömür-gün də belə —
Gedən gedir, qalan qalır.
İnsan yanır — əvəzində
Ömür adlı yalan qalır…
1984
Dostları ilə paylaş: |