95
– Sən ho kişilərlə bir yerdə çimmisənmi? - deyib onu piçaxla
öldürür.
Kişini tuturlar, hamam haqqındakı yanlış fikirlərini öyrənirlər.
Onu hamama gətirib arvadlarınan kişilərin başqa-başqa yerlərdə
çimdiyini göstərirlər. Kişi səhvini başa düşür, amma artıq gec idi.
Qısqanclıq üzündən arvad həyatdan, kişi də azadlıqdan olmuşdu.
İbadət və tamah
Bir nəfər Turısınada bir mağarada oturub gecə-gündüz Allaha
dua oxuyarmış.
Musa peyğəmbər burdan keçəndə həmin adamın həmişə
ibadətlə məşgul olduğunu görmüş, kişinin Allah yolunda olduğu
diqqətini çəkmişdi. Peyğəmbər Allahla görüşlərinin birində deyir:
– Ya Rəbbim, qurban olum saa, filan yerdə oturan adam bü-
tün günü axşama qədər ibadət eləyir. O, ağzı quranlı, dili dualı,
mömin bir adamdı.
Peyğəmbərə Allahdan bir vəhy gəlir. Məlum olur ki, ibadət
edənə bir gün rusxat verilir. O, göydə uçanda yerdə yekə bir gümüş
pul görür, tamahı güc gəlir, pulu götürmək üçün yerə enir. Əlini
parıltıya uzadanda görür ki, bu pul deyil. Əlini silir, yenə uçmaq
istəyir, amma artıq uça bilmir. Allahın verdiyi rusxat geri alınır. Bu
hikməti biləndən sonra Musa peyğəmbər anlayır ki, insan nə qədər
ibadət etsə də, artıq tamahlığı onun bütün ibadətlərinin savabını
heçə çıxardır. Tamahı güc gələnə ibadət də kar eləməz.
Babı babına, qarpız qabına
Məсlisdəkilərdən biri üzünü orada əyləşən biliсiyə tutub
təəссüblə söyləyir:
– Gəzinti vaxtı gördüm ki, biri ağaсın altında yatıb. Yanında
bir it vardı. İt özü hürmürdü, qarnındakı balalarsa hürürdülər.
Ustad sağ olsun, bu nə işdi?
Ustad belə cavab verir:
96
– Bir vaxt olacaq kiçik uşaqlar böyüklərini saymayacaq,
böyüklərdən qavağa danışacax, danışmağa ata-anasına imkan
verməyəcəklər, böyüklərdən qavax cavab verəcəklər, onlara yol
göstərəcəklər. Bu hal gələcək uşaqların tərbiyəsini göstərir.
Bir başqası deyir:
– Mən gördüm ki, bir quş ağacın altındakı murdar leşi dim-
dikləyir, sonra da qalxıb ağacda Quran surəsi oxuyur.
– Sənin gördüyün quş gələcəyin mollasına işarədir. Gələcəyin
mollaları haram-halalı bir-birindən ayırmayacaqlar. Haram, oğur-
luq yeyiləcək, yeri gələndə də gözə kül üfürmək üçün Quran
surəsi oxunacaq.
Üçüncü adam söyləyir:
– Mən bir yerdə üç dənə eyni böyüklükdə qazan gördüm.
Qazanlar sırayla, bir-birinə yaxın qoyulmuşdu. Qazanların üçü də
qaynayırdı. Lap kənardakı birinci qazan qaynadıqca fəvvarə verib
üçüncü qazana tökülürdü. Üçüncü qazan da fəvvarə verib birinci
qazana tökülürdü. Ortadakı qazan isə sakit-sakit qaynayırdı, o biri
qazanlara damcı da düşmürdü.
Bilici sualı belə cavablandırır:
– Elə bir ayəm gələcək ki, xalq iki təbəqəyə - varlılara və
kasıblara bölünəcək. Müxtəlif yerlərdə yaşayan varlılar öz arala-
rında alver edərək, qız alıb, qız verəcək. Kasıblarsa ortadakı qa-
zana bənzər həyat tərzi sürəcəklər. Alverləri də, qız alıb-qız
vermələri də öz aralarında olacax.
Atalar “Babı babına, qarpız qabına” - deyiblər.
Loğman həkim
Belə söyləyirlər ki, bir vaxtlar Loğman adlı bir həkim olub-
muş. Bu həkim bütün xəstəlikləri az vaxt ərzində təbii dərmanlarla
müalicə edirmiş. Bir arvad xəstələnir. Ayıb olmasın, onun bədə-
nini yara basır. Hətta yaralara qurd düşübmüş. Arvad bədənindən
yerə tökülən qurdları götürüb təzədən yarasının üstünə qoyar,
sonra da belə deyərmiş:
97
– Ay Allahın yaratdığı qurd. Allah mənim ətimi sizə yem
yaradıb, niyə yerə tökülürsünüz?
Arvadı Loğman həkimin yanına aparırlar. Həkim xəstəyə
baxıb deyir:
– Bu xəstə sağalmaz.
Arvad oğluna, qardaşına deyir:
– Mən ki, sağalası döyləm, onda aparıb diri-diri basdırın.
Deyirlər:
– Elə laf sözlər söyləmə, Allaha acıq gedər.
Arvad deyir:
– Razıyam ey, öldürün. Ağrılara dözəmmirəm.
Arvadın yaraları pis iy verirmiş. Əlacsız qalıb bir dağın
ətəyində yuva düzəldirlər ki, vəhşi heyvan-zad ona toxunmasın.
Arvadı aparıb orada yerləşdirirlər. Vaxtlı-vaxtında azuqəsini çat-
dırırlarmış. Bir gün arvad qoyun güdən çobandan yemək istəyir.
Çobanın çörəyi olmur. Çoban qavırlıxdan bir adam kəlləsi tapır.
Kəlləni yuyub təmizləyir, bir sarı keçinin südünü kəllənin içinə
sağıb, arvada içirir. Arvad sütü içəndən sonra günü-gündən özünü
yaxşı hiss eləyir. Yanına gələnlər də onun sağaldığını görürlər.
Payız girəndə arvad qohumlarına deyir:
– Məni öyümə aparın. Daa ağrılarım yoxdu, sağalmışam.
Arvadı yenə Loğman həkimin yanına aparırlar:
– Sağalıb, amma sən bildirmişdin ki, sagalmayacaq, -
deyirlər.
Həkim arvada baxır, gözlərinə inanmır. Deyir:
– Mən qırx il bundan qavax ölən, sarış, evladı olmayan arva-
dın kəlləsini hardan tapaydım, sonra da kəllənin içinə sarı keçinin
sütünü sağıb bu arvada verəydim ki, o da sağalsın.
Demə, Loğman həkim arvadın sağalmasına lazım olan dər-
manı bilirmiş.
Kişini kişi edən arvad olar
Rəvayətə görə bir məmləkətin padşahı və onun da gözəl bir
qızı vardı. Qız padşah qızı olmasına və varlı ailədə böyüməsinə
Dostları ilə paylaş: |