Aydın Çobanoğlu
386
bacarıqlı, qabiliyyətli əllərinin köməyi ilə az zamanda dəmirçi
peşəsinə yiyələnir və müstəqil işləməyə başlayır.
Nəcəf gənc yaşlarından şeirə, saza böyük maraq göstər-
mişdir. Hələ
1918-20-ci illərdə
dövrün mühüm ictimai-siyasi ha-
disələri onun gənc qəlbini riqqətə gətirmiş, qəhrəman XI Qızıl
Ordu, yeni yaranan fəhlə-kəndli hökumətinin şəninə şeirlər de-
mişdir.
Nəcəf işgüzarlığı, səmimi rəftarı ilə hamının hörmətini qa-
zanmışdı. Bununla yanaşı onu kənd camaatına sevdirən bir cə-
hət də var idi ki, o da cavan dəmirçinin saz çalmağı, yaxşı oxu-
mağı, yeri gəldikcə şeir deməyi idi.
Duzlu şeirləri, şirin söhbətləri ilə el-obanın istəklisi, məc-
lislər yaraşığı olan ustad aşıq Hüseyn Bozalqanlı Əlimərdanlı
toylarında tez-tez olarmış. Hələ uşaq yaşlarından qəlbini saza,
sözə bağlamış Nəcəf belə məclislərdən qalmazmış. El sənətinin
hədsiz vurğunu evdə, iş üstündə nə qədər astadan zümzümə etsə
də, “qara sazı”nı nə qədər pünhan “dınqıldatsa” da kənd cama-
atı onun məlahətli səsə, şirin avaza malik olduğunu çox yaxşı
bilirdi. Hələ yeri gəldikcə gözəl şeirlər yazmağı bir yana!
Belə məclislərin birində ağsaqqallardan kimsə, Bozalqanlı
Hüseyndən sazını Nəcəfə verməyi xahiş edir. Ustad sənətkar
sazını məmnuniyyətlə Nəcəfə verir və zarafatla:
– Ayə, a bala, gəl, bir bu sınaq meydanından sən də keç! –
deyir. Nəcəf utana-utana qalxıb sazı alır, təmkinlə Qurbanidən,
Ələsgərdən, bir qatar da Hüseyn Bozalqanlıdan oxuyur. Bu vaxt
yerdən səslər ucalır:
– Nəcəf, öz sözlərindən də de! O, ağsaqqal-
ların sözünü yerə salmır və ən çox sevdiyi “Köhnə Naxçıvanı”
havası üstündə oxuyur:
– Təzə bir yol düşüb könlüm evinə,
Teli hər cığalı sona, gəl, yeri!
Ömrün etməyəcək vəfa dedilər
387
Canım qurban qamətinə, boyuna,
Baş əymə sultana, xana, gəl, yeri!-
Bəndi ilə başlayan gözəlləməsini oxuyur.
Aşıq Hüseyn onun alnından öpüb: – Afərin, oğul, – deyir,
– gəlsənə mənə şəyird olasan!
Nəcəf ustadın təklifini ehtiramla qəbul edir. Beləliklə, Nə-
cəf 1926-cı ildən Hüseyn Bozalqanlıya şagird olur. Sənətin sir-
lərini, incəliklərini ondan öyrənir.
1928-ci ildə Azərbaycan aşıqlarının I qurultayında iştirak
edən görkəmli aşıqlar içərisində aşıq Nəcəf Hüseynov da var
idi. Bu qurultayda iştirakı aşıq Nəcəfin həyatında mühüm rol
oynamışdır.
Nəcəf burada Respublikanın bir çox görkəmli aşıqları ilə,
şair və yazıçılarla, bəstəkarlarla tanış olur. Azərbaycan paytax-
tının görməli, gəzməli yerlərində olur. Şəhər həyatının qaynarlı-
ğı, müxtəlif millətlərdən olanların bir ailə üzvü kimi yeni yara-
dılmış dövlətin möhkəmlənməsi uğrunda mübarizəsi gənc aşığa
çox gözəl təsir bağışlayır. Bundan əlavə o, özü də bir yaradıcı
aşıq kimi folklor toplayıcılarının diqqətini cəlb etmişdir. Bunun
nəticəsi idi ki, artıq bir ildən sonra gənc folklorşünas Hümmət
Əlizadənin toplayıb nəşr etdirdiyi “Azərbaycan aşıqları”
∗
kita-
bında Aşıq Nəcəfin də üç şeiri çap olunmuşdur.
1929-30-cu illərdə Nəcəf Hüseynov Kənd Şurasının sədri
seçilir.
**
Kolxoz quruluşunun ilk illərində böyük təşkilatçılıq fə-
aliyyəti
göstərir.
Kənd camaatını kolxoza
üzv
yazılmağa səsləyir.
1930-cu ildə
H.Əlizadənin çap etdirdiyi “Azərbaycan aşıq-
ları”
***
kitabında Nəcəfin 22 şeiri dərc olunur. Bu illərdən baş-
∗
H.Əlizadə, “Azərbaycan aşıqları”, Bakı, 1929-cu il, səh.143-144.
**
H.Əlizadə. “Azərbaycan aşıqları, Bakı, 1930-cu il, səh.188.
***
Yenə orada, səh.188-200.
Aydın Çobanoğlu
388
layaraq “Ədəbiyyat qəzeti”, “Kommunist”, “Yeni yol” qəzetlə-
rində, “İnqilab və mədəniyyət”, jurnalında aşığın vaxtaşırı yeni
şeirləri görünür.
Aşıq ədəbiyyatının toplanılıb nəşr edilməsində əvəzsiz hü-
nər göstərmiş H.Əlizadənin təkrar səyi nəticəsində 1935
∗
və
1937
**
-ci illərdə “Aşıqlar” kitabında Nəcəfin bir neçə şeiri nəşr
olunur.
1937-ci il Nəcəf Hüseynovun həyatında daha əlamətdar-
dır. Həmin il o, Azərbaycan Sovet Yazıçıları İttifaqına üzv qə-
bul olunur
***
. Bu barədə “ Ədəbiyyat qəzeti”ndə “Aşıqlar qurul-
tayına hazırlıq” adlı məqalədə oxuyuruq:
“Azərbaycan Sovet Yazıçıları İttifaqına Aşıq Hüseyn,
Aşıq Mirzə, Aşıq Əsəd və Aşıq Nəcəfin qəbul edilməsi alqışla-
nacaq bir hadisədir. Bu işi davam etdirmək üçün Yazıçılar İtti-
faqı təşkilati işlər görməlidir.”
1938-ci ildə aşıq Nəcəf Hüseynov Azərbaycan aşıqlarının
II qurultayında iştirak edir. Burada Xalq şairi Səməd Vurğun,
Osman Sarıvəlli, Mir Cəlal, Məmməd Rahim, Mirzə İbrahimov,
böyük bəstəkar Üzeyir Hacıbəyov, SSRİ xalq artisti Bülbüllə
yaxından tanış olur. Bu görüşlər səmərəsiz qalmır, şair-aşığın
yaradıcılığına qüvvətli təsir göstərir və bundan sonra o, yeni ruh
yüksəkliyi ilə yazıb yaradır.
Aşıq Nəcəf dinc quruculuq illərində şeirlə, sənətlə, aşıq-
lıqla yanaşı kolxoz işində fəal çalışmış, qabaqcıl kolxozçular-
dan biri olmuşdur. O, ustad sənətkar kimi bir neçə şagird yetiş-
dirmişdir ki, onlardan aşıq Səməd və Qaraxanlı aşıq Vəli hazır-
da Tovuz rayonunda yaşayırlar.
∗
H.Əlizadə, “Aşıqlar”, Bakı, 1935-ci il, səh. 311-325.
**
H.Əlizadə. “Aşıqlar”, I hissə, II çapı, Bakı, 1937-ci il, səh. 475-494.
***
Yenə orada, səh.475.
Dostları ilə paylaş: |