özü-özlüyündə məhsuldardır. Yəni mədəniyyət quruculuğu
prosesini əkinçiliklə müqayisə etmək olar. Bu gün əkdiyin ağac
yaxşı qulluq nəticəsində uzun illər bar-bəhər verir. Hələ vaxtilə
dahi yazıçı Lev Tolstoy deyirdi: "Ək, o zaman həyatın başlıca
qanununa uyğun olarsan".
Bu mənada bir tarixi şəxsiyyət kimi Heydər Əliyevin bəşər
tarixinin dahi şəxsiyyətləri ilə bir sırada durduğunu bu günün
zaman məsafəsindən daha aydın görürük. Şərq və Qərb tarixini
səhifələyəndə adları qızıl hərflərlə yazılan hökmdarlar, dövlət
rəhbərləri bir qayda olaraq məhz mədəniyyət quruculuğunda
gördükləri işlərlə əbədiləşiblər. Amerika Birləşmiş Ştatlarının
dörd dəfə prezidenti seçilmiş Franklin Ruzvelti (1882-1945) və
Türkiyə Respublikasının yaradıcısı Atatürk Qazi Mustafa Kamalı
(1881-1938) xatırlamaqla buna istənilən qədər misal gətirmək
olar. Ancaq mənim üçün Heydər Əliyev şəxsiyyətini ilk
Azərbaycan dövlətinin qurucusu Şah İsmayıl Xətai ilə müqayisə
etmək tarixilik baxımından daha tutarlı və daha korrekt (həssas və
incə, dəqiq və mənalı) olar. Böyük inamla demək olar ki, Heydər
Əliyevin mədəniyyət və incəsənətin bütün sahələrində gördüyü
fundamental işlər, etdiyi təşəbbüslər hələ uzun müddət
Azərbaycanın milli mədəniyyətinin və incəsənətinin sarsılmaz
dayaqları olacaq.
Şah İsmayıl Xətainin sarayında musiqi, miniatür sənəti məktəbləri
formalaşırdı, elm mərkəzi fəaliyyət göstərirdi. Sənət adamları
dövlətin diqqət və himayəsindəydi.
Heydər Əliyev sovet dönəmində müttəfiq respublika katibləri
arasında yeganə rəhbər idi ki, ölkəmizin Ali Qanununa dövlət
dilinin Azərbaycan dili olduğu bəndini daxil etdi. Daxil etdi və bu
prosesə təkan verdi, mətanətlə onun arxasında dayandı və son
nəticədə istəyinə qətiyyətlə nail oldu.
Heydər Əliyevin böyük qətiyyəti və iradəsi, uzaqgörən müdrik
siyasəti ilə SSRİ-nin ən məşhur ali məktəblərinə ilbəil daha çox
gənclər müxtəlif ixtisaslar üzrə təhsil almağa göndərildilər. Bu
gün onların böyük bir dəstəsi müstəqil Azərbaycanın qüdrətli
dövlət kimi formalaşmasında müxtəlif sahələrdə səylə çalışır. Bir
daha yada salmalıyıq ki, ölkəmizin prezidenti İlham Əliyev də
məhz Azərbaycandan kənarda təhsil almış həmin insanların
sırasındadır.
Heydər Əliyev Azərbaycanda müxtəlif respublikaların ədəbiyyat
və incəsənət günlərini keçirirdi. Bununla da yazıçılarımızın,
rəssamlarımızın, bəstəkarlarımızınE əsərləri özgə xalqlara təbliğ
olunurdu, dünya miqyasına çıxırdıE
Heydər Əliyevi böyük tarixi şəxsiyyət kimi fərqləndirən ən böyük
amillərdən, özəllikdən biri odur ki, ulu öndər mədəniyyət
quruculuğu ilə iki müxtəlif və son dərəcə fərqli ictimai-siyasi
formasiyada məşğul olub. İkisində də ən böyük amalını, milli
mədəniyyətin qüdrətli təəssübkeşi olduğunu gördüyü işlərin
əzəmətilə dönə-dönə təsdiqləyib.
1969-cu ildə Azərbaycan Kommunist Partiyası Mərkəzi
Komitəsinin birinci katibi seçiləndə unitar dövlət sistemi (SSRİ)
kifayət qədər möhkəm və sərt qanunlarla mərkəzdən idarə olunan
qaydalarla yaşayırdı. Olduqca mürəkkəb ictimai-siyasi
konyuktura çərçivəsində milli mədəniyyət quruculuğu ilə məşğul
olmaq o qədər də asan məsələ deyildi. Ən başlıca çətinlik isə milli
mədəniyyət quruculuğunun məqsəd və vəzifələrini marksizm-
leninizmin sərt ideoloji tələb-prinsipləri içərisində
gerçəkləşdirmək idi. İndi dərk edirik ki, Heydər Əliyev bu çətin
işi fövqəladə məharətlə, coşqun vətənsevərlik eşqilə
gerçəkləşdirə, reallaşdıra və inkişaf etdirə bilib. Məhz
özünəməxsus məharətlə!!!
Belə bir deyim var: informasiyaya mükəmməl sahib olan şəxs tam
şəkildə situasiyaya hakimdir. Ölkəmizin ali vəzifəsinə
seçilməmişdən əvvəl Heydər Əliyev Milli Təhlükəsizlik
Nazirliyinin (o vaxtı DTK - Dövlət Təhlükəsizliyi Komitəsi
adlanırdı) ilk azərbaycanlı rəhbəri idi. O, Azərbaycanda, SSRİ-də
və bütün dünyada gedən ictimai-siyasi, həmçinin digər prosesləri
dərindən bilirdi. Bilib analitik təfəkkürlə təhlil etmək qüdrətində
idi. Təhlil edib müdrik qərarlar çıxarmaq iqtidarı vardı.
Qənaətlərini həssaslıqla, uzaqgörənliklə reallaşdırmaq
gücündəydi. Bu dühalıq keyfiyyətlərinə və belə məlumatlı
olduğuna görə də Heydər Əliyevin mədəniyyət quruculuğunda
atdığı inamlı addımların hamısı sərrast, tutarlı və məhsuldar oldu.
Heydər Əliyev Azərbaycan Respublikasının rəhbərliyinə 1969-cu
ilin iyun ayında seçildi. Artıq elə həmin ilin sonunda hamıya
aydın oldu ki, Heydər Əliyev əvvəlcədən tərtib etdiyi və güclü
elmi əsaslara söykənən mədəni quruculuq proqramını ardıcıl
olaraq gerçəkləşdirir.
Sovetlər dönəmindəki keçmişimizi birmənalı qara rənglə təsvir
edənlər unutmamalıdırlar ki, "Sovet Sosialist Mədəniyyəti"
quruculuğu proqramı mütərəqqi prinsiplər əsasında tərtib edilirdi.
Müttəfiq respublikaların rəhbərləri bu proqramı necə var eləcə də
adekvat gerçəkləşdirəndə, bir qayda olaraq, müsbət nəticələrə
gəlirdilər. Özünün fərdi proqramını partiyanın qurultaylarında və
digər ali məclislərində təsdiqlənmiş mədəniyyət quruculuğu
proqramı ilə məharətlə uzlaşdırmağı bacaran Heydər Əliyev milli
mədəniyyətimizin üzvi inkişafı üçün münbit zəmin yaratmışdı.
Heydər Əliyevin sovet dövründə mədəniyyət sahəsində gördüyü
möhtəşəm işləri zaman məsafəsindən tədqiqata, təhlilə çəkəndə
bu işin uğurlu olmasının əsasında üç amilin dayandığını açıq-
aydın görürük.
Birinci amil: Danılmaz qüdrətli idarəçilik istedadı.
İkinci amil: Milli mədəniyyətin səmimi təəssübkeşliyi.
Üçüncü amil: Milli mədəniyyət və incəsənətə fərdi marağı.
Bu amilləri bir qədər geniş açmağa ehtiyac var.
Heydər Əliyevin idarəçilik prinsipləri bu sahənin obyektiv
qanunlarını mükəmməl bilməsi və onları sistemli struktur
formasında həyata keçirməsi ilə qırılmaz tellərlə bağlıdır. Gənc
yaşlarından sistemli düşünməsi ilə fərqlənən Heydər Əliyev
inzibati amirlik idarəetmə üsulunun bütün şərtlərini, imkan və
yasaqlarını, hətta yeri gələndə fəndlərini mükəmməl
mənimsəmişdi. Bu sahədə əldə etdiyi zəngin təcrübəni o,
məharətlə mədəniyyət quruculuğu istiqamətindəki məqsədyönlü
Dostları ilə paylaş: |