208
mərkəzləri sırasında mühüm yer tutur. Bu mövqe getdikcə güclənir və Azərbaycan
özünün tranzit imkanlarını daha da genişləndirir. Ən əsası isə dünyanın əsas
qloballaşma və regional inteqrasiya mərkəzləri (Avropa İttifaqı, ABŞ, Yaponiya, Çin,
Cənub-Şərqi Asiya ölkələri və b.) Azərbaycanın tranzit ölkə mövqelərinin
güclənməsində maraqlıdırlar və bu işə ciddi səy qoyurlar.
Azərbaycanın demoqrafik resursları da digər Cənubi Qafqaz ölkələri ilə
müqayisədə üstündür. Ölkə əhalisinin sayı 8 mln. 300 min, hər kv.km.-ə düşən sıxlıq
95,5 nəfərdir. Azərbaycanın demoqrafik göstəriciləri (əhalinin artım sürəti) az da olsa,
müsbət istiqamətdə inkişaf edir. Keyfiyyət tərkibinə görə də ölkə əhalisi dünya
standartlarına yaxındır. Əhalinin təhsili, texniki və peşə hazırlığı, sağlamlıq və yaş
meyarları, miqrasiya, urbanizasya göstəriciləri həm daxili inkişaf üçün, həm də qlobal
iqtisadi əlaqələr baxımından yararlıdır.
Hazırda bütün dünyada baş verən qloballaşma prosesləri Azərbaycan əhalisinin
də həm daxili hərəkətinə (urbanizasiya), həm də ölkə xaricinə miqrasiyasına təkan
vermişdir. Müstəqillik dövründə kənd əhalisinin təxminən bir milyona yaxını Bakı
şəhərinə köçmüş, bir o qədər də ölkə əhalisi xarici ölkələrə miqrasiya etmişdir.
Bunların daha çoxu mövsümi işlər üçün xaricə gedənlər, az qismı isə öz yaşayış yerini
daimi dəyişənlərdir. Əhali arasında bazar iqtisadiyyatına keçidlə və SSRİ dövründə
tikilmiş iri sənaye müəssisələrinin işləməməsi ilə bağlı müəyyən işsizlik mövcud olsa
da, bu boşluq miqrasiya və yeni istehsal-kommersiya müəssisələrinin yaranması
hesabına kompensasiya olunur.
Azərbaycanın demoqrafik resursları sırasına xarici ölkələrdə yaşayan
azərbaycanlıları da aid etmək olar. Cənubi Azərbaycanda, Gürcüstan, Rusiya (Dərbənd
vilayəti) və başqa ölkələrdəki tarixi vətənlərində yaşayan azərbaycanlılarla yanaşı digər
soydaşlarımız da ölkə ilə əlaqələrini kəsməmiş (bunların sayı təxminən 1 milyona
yaxındır) və Azərbaycan üçün potensial investisiya mənbəyi hesab olunur. Məhz
ikincilər (uzaq xaricdə yaşayanlar) Azərbaycanda yaşayan valideynləri, qohumları ilə
mütəmadi əlaqə yaradır, onların maddi problemlərinin həllində iştirak edir, yaşadıqları
ölkələrdə qazandığı pulların bir qismini öz Vətənlərində müxtəlif işlərə yönəldirlər. Odur
ki, bu qəbildən olan azərbaycanlılar Azərbaycanın həm daxili, həm də qlobal
inkişafında, onun sabit və təhlükəsiz yaşayışında, problemlərinin həllində daha çox
maraqlıdırlar. Bu da Azərbaycan dövlətinə xarici siyasətdə onlardan öz əhali resursu
kimi istifadə etmək imkanı verir.
209
Azərbaycanı Cənubi Qafqazda, Avrasiya məkanında və dünyada fərqləndirə
biləcək əsas faktorlar sırasına onun iqtisadi resurslarını aid etmək olar. İqtisadi təhlillə
məşğul olan tədqiqatçılar ölkənin iqtisadi potensialını çox yüksək qiymətləndirirlər.
Cəmi 8 milyondan bir az çox əhalisi olan Azərbaycanın zəngin təbii, xüsusən enerji və
karbohidrogen ehtiyatlarına, əlverişli iqlim və münbit torpağa, kənd təsərrüfatı və sənaye
infrastrukturlarına, işlək əhaliyə və turizm üçün əlverişli resurslara malik olması onun
iqtisadi perspektivlərini xüsusi cəlbedici edir.
1996-cı ildən başlayaraq ümumi daxili məhsul istehsalının orta hesabla hər il
10%-dən yuxarı artımı, inflyasiyanın sabit saxlanması, əhalinin pul gəlirlərinin və
yaşayış həddinin yüksəlməsi, istehsalda qeyri-neft sektorunun və özəl sahənin payının
artması, idxal-ixrac saldosunun bərabərləşməsi və s. ölkənin iqtisadi resurslarının
səmərəli istifadəsindən xəbər verir.
Azərbaycanda bazar iqtisadiyyatına keçid, biznes mühitinin liberallaşması,
iqtisadi rəqabətin yaradılması, özəlləşmə və maliyyə-pul islahatatlarının müsbət
nəticələri son beş ildə hiss olunacaq dərəcədə özünü göstərməkdədir. Bütün bunlar
müasir dünya göstəriciləri ilə müqayisədə müsbət qiymətləndirilir.
Əgər Sovet hakimiyyəti illərində Azərbaycan bəzi ərzaq məhsullarının
istehsalında (ət, yağ, kartof, taxıl və s.) əsasən xarici ölkələrdən asılı vəziyyətdə idisə,
müstəqillik dövründə bu balans daxili istehsal hesabına kəskin dəyişib (taxıl istisna
olmaqla).
Azərbaycan iqtisadiyyatı müstəqilliyinin ilk illərində əsasən xarici kapitaldan və
neft sənayesindən asılı idisə, indi yerli kapital və qeyri-neft sektorunun payı getdikcə
yüksəlir. Dövlətin xarici borclarının miqdarı milli iqtisadiyyat üçün heç bir təhlükə
yaratmır və digər postsovet ölkələri ilə müqayisədə çox aşağı həddədir.
Azərbaycanın xarici şirkətlərlə birgə Xəzər dənizinin milli sektorunda kəşf etdiyi
və istehsalına başladığı neft-qaz ehtiyatları ölkəni dünya enerji bazarında mühüm bir
faktora çevirmişdir. Hazırda Qərb ölkələri və ABŞ Azərbaycanı özlərinin enerji
sahəsində ən sabit və etibarlı partnyorlarından biri kimi dəyərləndirərək, onun dünya
enerji bazarına çıxması üçün lazım olan köməkliyi göstərirlər.
İqtisadiyyatın qloballaşdığı yeni minillikdə Azərbaycan dünyanın universal
iqtisadi sisteminə müvəffəqiyyətlə inteqrasiya olunur, Avropa İttifaqı, Ümumdünya
Ticarət Təşkilatı, Beynəlxalq Valyuta Fondu, Dünya Bankı və başqa qurumlarla
hərtərəfli əməkdaşlıq edir.
210
Azərbaycan iqtisadiyyatı müasir dünya miqyasında hələ ki, özünün enerji və
xammal resursları, müəyyən qədər kənd təsərrüfatı məhsulları ilə təmsil olunur.
Düzdür, xarci kapital qoyuluşunun həcminə görə Azərbaycan qabaqcıl ölkələr
sırasındadır, lakin bu investisiyların da çoxu neft, qaz, enerji, nəqliyyat və
kommunikasiya layihələrinə yönəlib. Potensial imkanı geniş olan qeyri-neft sektoru,
turizm, kənd təsərrüfatı və emal sənayesi hələ ki, əsasən daxili kapital hesabına
maliyyələşir.
Azərbaycan Cənubi Qafqaz və keçimş postsovet məkanında iqtisadi potensialına
görə yalnız Rusiya, Ukrayna, Qazaxıstan və Belarusdan geridə qalır. Qalan digər
respublikalardan həm kəmiyyət, həm də keyfiyyət göstəricilərinə görə irəlidədir.
Azərbaycan hərbi resurslarına görə də Cənubi Qafqazın lider dövləti hesab
olunur. Baxmayaraq ki, ATƏT-in “Avropada adi Silahlı Qüvvələr haqqında” müqavilənin
cinah sazişi ilə (bu müqavilə 15 may 1992-ci ildə Azərbaycanın o zamankı müdafiə
naziri R. Qazıyev tərəfindən imzalanmışdır) Qafqazda Azərbaycan, Gürcüstan və
Ermənistan bərabər sayda tank (hər biri 220), zirehli döyüş maşını (220), top (285) və
hərbi təyyarə (100) saxlaya bilər. Əlbəttə, bü müqavilədə Azərbaycanın hüquqları açıq
şəkildə pozulmuş, həm ərazisinin həcmi, həm də əhalisinin sayı nəzərə alınmadan ona
Gürcüstan və Ermənistana ayrılan kvota həcmində ağır hərbi texnika saxlamaq hüququ
verilmişdir. Halbuki ərazisinin həcmi və əhalisinin sayına müvafiq bölgü aparılsa idi
(qalan bütün dövlətlərdə bölgü məhz bu prinsiplərlə aparılıb) Azərbaycanın kvotası tank
üzrə müvafiq olaraq 565, ZDM üzrə 860, top üzrə 566 ədəd olmalı idi.
Azərbaycanın daimi ordusunun miqdarı (əhalinin sayına müvafiq olaraq) həm
Gürcüstandan, həm də Ermənistandan çoxdur. Bundan başqa, ordu quruculuğuna
yönəltdiyi ümumi xərclərə görə də Cənubi Qafqazın lider ölkəsi Azərbaycan hesab
olunur.
Azərbaycanın xarici siyasət resursları sırasına onun dövlət vəzifələrini həyata
keçirən siyasi hakimiyyət strukturları da daxildir. Ölkənin siyasi idarəçilik institutlarını
fərqləndirən əsas xarakterik xüsusiyyətləri sırasına tədqiqatçılar Prezident başda
olmaqla güclü, möhkəm daxili birliyə malik icra hakimiyyətinin mövcudluğunu,
hakimiyyət qanadları arasında konstruktiv əməkdaşlıq və qarşılıqlı anlaşma mühitinin
hökm sürməsini, daxili və xarici siyasət sahəsində vahid strateji xətt yürüdülməsini qeyd
edirlər.
Azərbaycanın siyasi hakimiyyəti 1993-2005-ci illər arasında dəqiq
müəyyənləşdirilmiş xarici siyasət prioritetləri, istiqamət və vəzifələri çərçivəsində effektiv
Dostları ilə paylaş: |