~ 188 ~
niyyətini yaradan ziyalı liderləri idi. Onların rəhbərliyi altında tari-
xin səhnəsinə çıxmaq və üzərlərinə düşən «millət» rolunu oynamaq
lazım gələcəkdi. Beləliklə, sözdə deyil, işdə azadlıq uğrunda müba-
rizə aparmaq lazım gəlirdi». Bununla da, XX əsrin əvvəllərində et-
nik birliyə malik Azərbaycan xalqı, coğrafi sərhədlərə malik Azər-
baycan ölkəsi və xalq, o cümlədən ziyalılar arasında müstəqilliyə,
azadlığa qovuşmaq şüuru olduğu halda, yalnız siyasi hakimiyyət və
azadlıq yox idi.
H.Baykara qeyd edirdi ki, siyasi hakimiyyət və azadlıq uğrun-
da mübarizədə, 20-ci əsrin əvvəllərində Azərbaycan-türk ziyalıları
əsasən, üç: 1) islamçılıq və türkçülük (Ə.Ağaoğlu, Ə.Hüseynzadə
və b.); 2) liberal-demokratik (Ə.Topçubaşov və b.); 3) və sosial-de-
mokratik (marksizm) (M.Ə.Rəsulzadə və b.) cəbhədə təmsil olunub-
lar. O, ilk iki cərəyanı milli müxalifət adlandıraraq hesab edirdi ki,
sonralar (1910-cu illərdə) sosial-demokratlardan bir çoxu, o cümlə-
dən M.Ə.Rəsulzadə də milli-demokratik cəbhəyə keçmişdir.
Onun fikrincə, həmin dövrdə «panislamist» Ə.Ağaoğlu geniş
və dərin, teoretik şəkildə «islam millətçiliyi»ni, «pantürkist»
Ə.Hüseynzadə osmanlı türkçülüyünü təbliğ etdiyi zaman, «libera-
list» Ə.Topçubaşov «Rusiya müsəlmanlarının birliyi» devizi altın-
da, daha çox Azərbaycan türk xalqının milli-mədəni muxtariyyəti
üçün çalışmışdır. O yazır: «Ə.Topçubaşovda Ə.Ağayevin geniş və
dərin teosentrik panislamizmi yox idi. Sanki o, belə bir ideyanın
müvəffəqiyyətlə başa çatmayacağını qabaqcadan hiss etmiş və anla-
mışdı. Bu məqsədlə o, 1905-ci il inqilabının gətirdiyi azadlıq ne-
mətlərindən Azərbaycan xalqı üçün əlindən gələn qədər daha çox
pay qoparmaq istəyirdi».
H.Baykaranın fikrinə görə, bu baxımdan Ə.Topçubaşov
Ə.Ağaoğlu və Ə.Hüseynzadədən fərqli olaraq, islamçılıq və türkçü-
lük kimi «utopik axınların heç birində iştirak etməmişdir. Dərin
biliklə hüquqşünas və siyasətçi olan Əlimərdan bəy həyatı boyu rea-
list və uzaqgörən bir şəxs kimi tanınmışdır. «Rusiya Müsəlmanları
İttifaqı» türklərin tarixində ilk dəfə birlik fikrini irəli sürmüşdür».
Fikrimizcə, burada H.Baykaranın qeyd etməsi ki, Ə.Topçubaşov
~ 189 ~
ümumiyyətlə, islamçılıq və türkçülük axınlarında iştirak etməmiş-
dir, doğru deyildir. Sadəcə, Topçubaşov Ağaoğlu və Hüseynzadə ilə
müqayisədə daha çox realist mövqedən çıxış edərək, milli ideyanı
mücərrəd və ümumi mahiyyət daşıyan nə «islam birliyi», nə də
«Osmanlı türkçülüyü» olaraq qəbul etməmiş, onu daha çox Rusiya-
nın əsarəti altında olan türk xalqlarının azadlıq hərəkatında və bu
hərəkatın əldə edəcəyi milli-mədəni muxtariyyətlər çərçivəsində
görmüşdür. Bu isə daha çox, liberal-demokratizmə əsaslanan milli
baxış idi.
Beləliklə, H.Baykara belə bir doğru qənaətə gəlir ki, ümumi-
likdə 20-ci əsrin əvvəllərində milli ideologiya baxımından mübahi-
sələr «avropalaşmaq, türkləşmək və islamlaşmaq» ətrafında getmiş
və bu mübahisələrin ətrafında Azərbaycan türklərinin milli azadlıq
hərəkatı dayanmışdır.
H.Baykaranın fikrincə, Qafqaz müsəlmanlarını «ümmətçi-
lik»dən «millətçiliy»ə yönəldən, onları «türkçülük-millətçilik»,
«Azərbaycan» ideyası ətrafında birləşdirən və «Açıq söz» qəzetində
bunu təbliğ edən «Müsavat»ın lideri M.Ə.Rəsulzadə olmuşdur. O
qeyd edir ki, ilk dövrlərdə sosial-demokratlarla eyni cəbhədə çalış-
mış M.Ə.Rəsulzadə 1911-1913-cü illərdə Ş.C.Əfqaninin yazılarının
təsiri altında türkçülük hərəkatına qoşulmuş və Azərbaycanda bu
ideyanın əsas ideoloqu olmuşdur: «M.Ə.Rəsulzadənin Azərbaycan
istiqlalının elanında və Azərbaycan dövlətinin yaradılmasında xid-
mətləri əvəzsizdir».
H.Baykara yazır ki, «Müsavat» və Bitərəf demokratik qrup
öncə milli ərazi və milli muxtariyyət tərəfdarı olsalar da, 1-ci və 2-
ci rus inqilablarının gedişi, Qfaqaz hadisələri onları özlərinin öncə-
dən «uzaq məqsəd» olaraq planlaşdırdıqları Azərbaycan istiqlalı yo-
luna sürkləmişdi: «Azərbaycan istiqlal mübarizəsi tarixində «Azər-
baycan istiqlalına» nə rast gəlinmiş, nə də baş verən siyasi hadisə
olmuşdur. Azərbaycan xalqının ruhundan doğan bu istiqlal hadisəsi
tarixin axarı içində öz yerini tapmışdır».
H.Baykaraya görə, siyasi türkçülərlə yanaşı, Azərbaycanın
milli azadlıq hərəkatında romantizim (H.Cavid, M.Hadi, A.Səhhət,
~ 190 ~
A.Şaiq və b.) və realist (C.Məmmədquluzadə, Ö.F.Nemanzadə,
M.Ə.Sabir, F.B.Köçərli və b.) ədəbi məktəbin nümayəndələri də
mühüm rol oynamışlar: «Azərbaycan türklərinin milli azadlıq, mü-
tərəqqi mədəniyyət mücadiləsində bu romantik ədib və şairlər xal-
qın arzularını, ideyalarını və bu ideyaları gerçəkləşdirmək, həyata
keçirmək üçün səy edən, hətta həyatlarını qurban verən millət qəh-
rəmanlarını bədii əsərlərində dilə gətirib, xalqı ruhlandıraraq onlara
milli azadlıq mübarizələrini həyata keçirmək üçün rəhbərlik etmiş-
dilər. Azərbaycanda romantizm cərəyanı ilə yanaşı çox qüvvəli, rea-
list və Azərbaycan xalqının coğrafi çevrəsindən xarici aləmə köç-
mək həvəsi göstərmədən, öz kökü üzərində tarixi keçmişi və ənənə-
lərilə qaynaşaraq öz milli azadlıq və mütərəqqi mədəniyyət məsələ-
lərini həll etməkdə böyük səy göstərən, düha dərəcəsində enerji və
qabiliyyətə sahib ədib, şair və yazarların təmsil etdikləri realist ədə-
bi məktəbi vardı».
H.Baykara onu da doğru qeyd edir ki, ancaq milli romantizmin
nümayəndələri Azərbaycan türklərinin təkcə mütərəqqi elmə yiyə-
lənməsi və onu mənimsəməsi ilə kifayətlənməmişlər: «Azərbaycan
türklərinin hüquqlarına, hürriyyət və istiqlaliyyətlərinə qovuşması
üçün mücadiləyə də səsləmişlər». Başqa sözlə, onlar Azərbaycan
türklərinin milli azadlıq, mütərəqqi mədəniyyət mücadiləsində xalqın
arzularını, ideyalarını və bu ideyaları gerçəkləşdirməyə çalışan millət
qəhrəmanlarını tərənnüm etmişlər. Bu baxımdan H.Baykaranın rea-
listlər və romantiklər arasında apardığı müqayisə də maraqlıdır: «Ro-
mantiklər cəmiyyətin yaralarını sağaltmağa çalışırdılar. Realistlər isə
cəmiyyətin yarasına doğrudan-doğruya neştəri batırır və axan irini
təmizləyərək cəmiyyətin yaralarını sağaltmağa çalışırdlar».
Bununla da, H.Baykara bir sıra əsərlərində sübut etməyə çalış-
mışdır ki, milli azadlıq hərəkatı Azərbaycanın daxilində baş qaldır-
mışdır. Çünki əvvəllər də, hazırda da xalqa bəzən yanlış bir fikir təl-
qin edilir ki, Azərbaycana millətçilik, türkçülük və bu kimi milli ide-
yalar kənardan-xaricdən gətirilmişdir. Bu, qətiyyən doğru deyil. Milli
ideyaların beşiyi Azərbaycan xalqı, Azərbaycan türkləri özü olmuş-
dur. Bu baxımdan milli ideologiyanın başlıca qaynağı Azərbaycan
Dostları ilə paylaş: |