BULUDXAN XƏLİLOV
––– 38 –––
müəyyən sözlərin yazılışı barədə suallar verir. Bəxtiyar
müəllim Telli xanımın bu cəsarətinə rəğbətlə yanaşır və
ondan soruşur ki, sən hansı mövzunu yazırsan? Telli
xanım deyir ki, sərbəst mövzunu. Bəxtiyar müəllim
Tellinin yazdığı sərbəst mövzunu başdan ayağa qədər
oxuyur. Auditoriyadakı uşaqlara üzünü tutub deyir ki,
bir-birinizə nə çox qısılmısınız? Baxın bu qara qız
sərbəst mövzu yazır, özü də yaxşı yazır. Telli xanım onu
da deyir ki, yazdığım inşada “Qara daşlar”ın adını
işlətməliydim. Bəxtiyar müəllimdən soruşdum ki, “Qara
daşlar” necə yazılır? O auditoriyada onunla birgə imta-
han götürən və nisbətən ondan cavan olan müəllimə
dedi ki, eynəyimi mənə gətir. Stolun üstündəki eynəyini
ona gətirəndən sonra, o, gözünə taxdı və mənim yazımı
diqqətlə oxumağa başladı. Telli xanım mənə söhbət
edəndə dedi ki, indiki kimi yadımdadır: “Bəxtiyar müəl-
lim yazımı oxuyub qurtarandan sonra yüksək qiymət
alacağımı söylədi. Sonra növbəti imtahan gəldi. Bu
imtahan ədəbiyyatdan şifahi imtahan idi. Onun dediyinə
görə, Bəxtiyar müəllim yenə də bizim auditoriyaya gəl-
mişdi. Ancaq sonra məlum oldu ki, o, başqa bir audito-
riyada imtahan götürməlidir. Telli xanım dedi ki, Cəlal
Abdullayev ona dedi ki, Bəxtiyar müəllim, imtahanı o
biri auditoriyada götürməlisiniz. Bəxtiyar müəllim isə
Cəlal müəllimə sərbəst mövzunu yazan Tellini göstərir
və onun bilikli, savadlı olduğunu deyir. Bununla da o,
bir istedadlı qızı – Tellini yaxşı mənada qoruyur. Telli
xanım deyir ki, mən ədəbiyyat proqramı üzrə bütün
materialları bilirdim. Hardan nə sual versələr, cavab
verirdim. Şeir parçalarını əzbərdən söyləyirdim. Ancaq,
təbii ki, Bəxtiyar müəllimin bu jesti ona olan diqqəti
xeyli artırmış və Tellinin özünü də daha da ürəkli
BƏXTİYAR VAHABZADƏNİN PEDAQOJİ GÖRÜŞLƏRİ
––– 39 –––
etmişdi. Telli xanım bu sətirlərin müəllifi ilə söhbət za-
manı onu da dedi ki, sentyabr ayının 1- də dərsə gələndə
o, universitetin həyətində Bəxtiyar müəllimi görür və
sevinə-sevinə ona qəbul olduğunu bildirir. Bəxtiyar
müəllim isə cavab verir ki, bilirəm. Ancaq bu gün
“Kommunist” qəzetində səninlə bağlı bir yazı yazmı-
şam. Get, onu al, oxu. I kursun tələbəsinə – Telli xanıma
bundan böyük nə hədiyyə ola bilərdi?! Yeri gəlmişkən
onu da qeyd edək ki, Bəxtiyar Vahabzadənin “Qəbul
imtahanları barədə” məqaləsi o vaxt ilk dəfə
“Kommunist” qəzetində çap olunmuşdur.
Bəxtiyar Vahabzadə həmişə istedadlı gənclərə,
yaradıcılıq qabiliyyəti olan gənclərə köməklik göstə-
rib və onların qayğısına qalıbdır. O vaxt qəbul im-
tahanını müəllimlər aparan zaman Bəxtiyar müəllim
xeyli abituriyetin hazırlığından razı qaldığı üçün on-
ları nəzarətə götürmüş, qayğı və diqqətini onlardan
əsirgəməmişdir. Bəxtiyar müəllim həmin abituriyent-
lərdən o vaxt mətbuatda da bəhs etmişdir, onların
ümidverici gələcəyinə inam bəsləmişdir. Ədəbiyyat
fənnindən yazılı imtahan zamanı belə qayğını Röv-
şən Novruzoğlu da görmüşdür. Kənddən gəlmiş gənc
Rövşən Azərbaycan Dövlət Universitetinin (indiki
Bakı Dövlət Universiteti) jurnalistika fakültəsinə sə-
nədlərini verir. Birinci imtahana-ədəbiyyatdan yazılı
imtahana gəlir. İstedadına və cəsarətinə inandığından
sərbəst mövzuda inşa yazmağa girişir. O, “Kəndimiz”
mövzusunda inşa yazısını yazır. Bəxtiyar müəllim
sərbəst mövzuda inşa yazanları nəzarətə götürürmüş,
hətta yaxınlaşıb onların yazısını da oxuyurmuş. Xoşu
gəldikdə elə yerindəcə, hamının yanında abituriyent-
BULUDXAN XƏLİLOV
––– 40 –––
ləri tərif edir, sonrakı imtahanları isə nəzarətə götü-
rürmüş.
Bəxtiyar müəllim görür ki, abituriyentlərdən birisi
sərbəst mövzuda inşa yazır. Ona yaxınlaşır. Abituri-
yentin yazdığı inşanı oxuyur. Xoşu gəlir. Bu, Röv-
şənin yazdığı inşaymış.
Bəxtiyar müəllim üzünü Rövşənə tutub deyir:
-Bala, yazdığın kifayətdir. Mən sənə “beş”
yazıram. İmtahandan gedə bilərsən.
Təcrübəsiz, kənddən gəlmiş Rövşən bir az qorxu-
ya düşür, xoflanır. Yerindən durmaq istəmir. Həm də
bilmir ki, Bəxtiyar müəllimə nə desin.
Bəxtiyar müəllim:
-Bala, sənə dedim ki, “beş” yazıram. İmtahandan
çıxa bilərsən.
Elə bu dəmdə Bəxtiyar müəllim onunla birgə
imtahan götürən Pənah Xəlilovu da tələbənin yanı-
na çağırır. Hər ikisi Rövşənin başı üstündə dayanır-
lar. Onun yazısına bir daha diqqət yetirirlər. Yəni
Pənah Xəlilov da yazıya nəzər salır. Hər ikisi məm-
nun bir vəziyyətdə Rövşənin yazısını abituriyentlərin
içərisində tərif edirlər.
Rövşən imtahandan çıxır, ancaq hələ də nəticənin
necə olacağına inana bilmir. Əlqərəz... İmtahanın nəti-
cəsi elan olunanda görür ki, doğrudan da “beş” alıbdır.
Rövşən növbəti imtahanını ədəbiyyatdan şifahi
verir. İmtahanı Firudin Hüseynov götürürmüş. İmta-
han gedən otağa Bəxtiyar Vahabzadə və Pənah Xəli-
lov daxil olur. Bəxtiyar müəllim üzünü Firudin
müəllimə tutur:
Ay Firudin müəllim, burada Rövşən adlı oğlan var.
Onun istedadı və yaradıcı qabiliyyəti bizi valeh edibdir.
Dostları ilə paylaş: |