|
Microsoft Word b vahabzade 11. 12. 2014. doc
|
səhifə | 13/32 | tarix | 25.06.2018 | ölçüsü | 0,65 Mb. | | #51459 |
|
BƏXTİYAR VAHABZADƏNİN PEDAQOJİ GÖRÜŞLƏRİ
––– 47 –––
şeir kitabçam nəşr olundu. (“Yanmaq ona deyərəm
ki...”) Əlbəttə bu kitabça ancaq və ancaq Bəxtiyar
müəllimin köməyi ilə işıq üzü görmüşdü! Amma
kitabımdan aldığım sevincim puça çıxdı. Həmin vaxt
6 yaşlı oğlumu maşın vurdu, uşaq öldü. Uşağın
hüzrü zamanı həyətdə mənə dedilər ki, Bəxtiyar
müəllim buraya gəlir. Əvvəlcə elə başa düşdüm ki,
Bəxtiyar adlı tələbə dostumu deyirlər (O, alim dos-
tum rəhmətə gedib). Küçəyə çıxdım. Bəxtiyar müəllimi
görəndə hönkürüb ağladım.Ona uşağın ölməyini
mərhum dostumuz Şahmar Əkbərzadə və jurnalist
Ağaqulu Niftəliyev xəbər vermişdilər.(Şahmar Əkbər-
zadə Bəxtiyar müəllimin sevimli dostu idi). Bəxtiyar
müəllim komamıza gəldi. Başsağlığı verdi, təəssüflən-
di və birdən soruşdu: “ Sən ev növbəsinə durmusan-
mı?” Dedim: durmuşam!
Dedi ki, sabah mütləq bizə gəl! Səhərisi getdim. O
zaman Yazıçılar İttifaqınn sədri böyük vətəndaş nasi-
rimiz, əsl kişi xarakterli İsmayıl Şıxlı idi. Bəxtiyar
müəllim ona zəng elədi və mənim haqqımda onunla
danışdı.( O vaxt yazıçılar üçün indi yaşadığımız evi
tikirdilər) Mən İsmayıl müəllimin yanına getdim. O,
məni mənzil növbəsinə yazdı və mənə 1989-cu ildə
ev verildi. Mən bu iki böyük yazıçının humanizmini
necə unuda bilərəm? Bəxtiyar müəllimin ölümü böyük
itki idi. Onu da deyim ki, Bəxtiyar müəllimin “Azadlıq
hərəkatı”ndakı rolu danılmazdır. Onun bütün poeziyası
vətənpərvərliyə, ədalətə, əsl insan, əsl vətəndaş olmağa
çağırış idi. O, bizim şeirimizi klassik fəlsəfi poeziya-
mızın yoluna qaytardı, şeirimizi fikir, düşüncə poezi-
yasına çevirdi. Şeirimizə fəlsəfi siqlət, müdriklik, mər-
danəlik, mübarizlik, vətəndaşlıq pafosu gətirdi. Əsl
BULUDXAN XƏLİLOV
––– 48 –––
şairin necə olmalı olduğunu sübut elədi. Ona min
rəhmət! Mən ölənə qədər onun ruhu qarşısında baş
əyəcəyəm, onun ömürlük şagirdi olacağam!!! (Bəx-
tiyar müəllimin mənə yazdığı məktubların orijinal-
larını axırda oxucuya təqdim edəcəyəm). Böyük müəl-
lim və ustadım Bəxtiyar Vahabzadənin ölməz xatirəsi-
nə həsr etdiyim şeirləri oxucuların ixtiyarına ve-
rirəm”.
Ağasən Bədəlzadənin müəllimi Bəxtiyar Vahabza-
dəyə həsr etdiyi şeirləri də təqdim edirik:
~~~~~ Şair taleyi ~~~~~
Ustadım B.Vahabzadəyə!
Vərəqlər üstündə yol gedir qələm,
Sevinc qucaq-qucaq, dərd qucaq-qucaq.
İlk şair kim olub, deyə bilmərəm,
İlk şeir ağrıdan yaranıb ancaq.
~ ~ ~
Nadanın yerinə şair utanır,
Kim deyir kədəri gəldi-gedərdi.
Nəsillər bir dərdi çəkib qurtarır,
Təzədən yaşayır şair bu dərdi.
~ ~ ~
Dünyada düşünüb, qananlar olar,
Dünyaya şairtək uyan tapılmaz.
Şairdən də artıq yananlar olar,
Yanğını şairtək duyan tapılmaz.
~ ~ ~
Bir uşağa dönər yüz yaşında da,
Hər yetən qayğıya şair dərdəcər.
BƏXTİYAR VAHABZADƏNİN PEDAQOJİ GÖRÜŞLƏRİ
––– 49 –––
Yansalar dünyanın o başında da,
Yanğısı şairin qəlbindən keçər.
~ ~ ~
Bir gündə min kərə qəlbi yuxalar,
Min sevinc bürüyən ömür yolunu.
Bəzən öz sevgisi yarımçıq qalan,
Özgənin sevgisi yandırar onu.
~ ~ ~
Şeir həm ağrıdır, həm də təsəlli,
Xəyaldır həm dinən, həm də dindirən.
Şair nə yazıbsa, hamıya bəlli,
Şair nə çəkibsə, kim bilir görən?!
~ ~ ~
Bir səyyar xəyala dönüb yaşayır,
Dünya pıçıldasa, şair eşidir.
Tənhalıqda görsən, deyərsən şair.
Dünyanın ən böyük əzabkeşidir.
~ ~ ~
Qəlbində yaranır elə suallar,
Hələ cavabını verən olmayıb.
Şair ürəyinin öz dünyası var,
Hələ o dünyanı görən olmayıb.
~ ~ ~
Bəzən bir bahardır, bəzən bir xəzan,
Dövləti – insana məhəbbətidir.
Bir yandan dünyada ən xoşbəxt insan,
Bir yandan dünyanın ən bədbəxtidir.
~ ~ ~
Hər kiçik duyğuya şair əyilməz,
O da bir dünyadır bu kainatda.
Şairi tufanlar öldürə bilməz,
Nadanlar öldürər bircə saatda.
Dostları ilə paylaş: |
|
|