BULUDXAN XƏLİLOV
––– 82 –––
məhəbbətdən irəli gələrək onun tədris etdiyi fənni daha
mükəmməl öyrənir. Belə olanda bəzən insan tərəddüddə
olur ki, görəsən fənni özü sevmiş, yoxsa fənn müəllimi
sevdirmişdir. Necə ki Bəxtiyar Vahabzadə düşünürdü. O
qeyd edirdi ki, uşaqlıqdan musiqini, şeiri sevmişdir.
Ancaq o hələ də bilmir ki, ədəbiyyata olan sevgi onun
üzündəndir, yoxsa müəllimi sevdirmişdir? Xüsusilə o,
ədəbiyyat müəllimi İbrahim Cəfərdən (filoloq Əkrəm
Cəfərin qardaşı) o qədər ürəkdolusu bəhs edirdi ki,
şagirdin müəllimə olan məhəbbətinin ən bariz nümunəsi
kimi buna heç cür adi yanaşmaq olmur. Bəxtiyar
Vahabzadə İbrahim Cəfər müəllimin xatirəsinə 1967-ci
ildə həsr etdiyi “Müəllim!” məqaləsində yazırdı: “Axı,
mənim çox gözəl ədəbiyyat müəllimim olmuşdur. Mənə
ilk dəfə dünyanın ən böyük dahilərini, Homeri, Niza-
mini, Tolstoyu, Şekspiri, Füzulini, Sabiri o tanıtdırmış,
o sevdirmişdir. İbrahim Cəfər! (Filoloq Əkrəm Cəfərin
qardaşı) Bu ad mənə həmişə yuxarıda adlarını çəkdiyim
dahilər qədər əziz və böyükdür”
1
.
Bəxtiyar Vahabzadə İbrahim Cəfər müəllimin müəl-
limə xas olan keyfiyyətlərindən danışır və onları örnək
nümunələr kimi gələcək nəslə çatdırırdı. Onun danışı-
ğındakı təbiiliyi və səmimiliyi yüksək qiymətləndirirdi.
Belə hesab edirdi ki, İbrahim Cəfər müəllim hansı
sahədən danışırdısa, o sahənin peşəkarı kimi danışırdı:
şeirdən danışanda şair kimi, nəsrdən danışanda nasir
kimi, tarixdən danışanda tarixçi kimi. Məsələn, İbrahim
Cəfər müəllimin Məhəmməd Hadini tədris etməsi ilə
1
Müəllim! – Bəxtiyar Vahabzadə. Sənətkar və zaman. Bakı,
Gənclik, 1976, s.197
BƏXTİYAR VAHABZADƏNİN PEDAQOJİ GÖRÜŞLƏRİ
––– 83 –––
bağlı yazırdı: “Yadımdadır, bir dəfə o bizə Məhəmməd
Hadini keçirdi. O, elə danışırdı ki, biz Bakı küçələrində
öz şeirlərini satan bədbəxt Hadinin özünü görürdük.
“Şair öldü, bu gün belə onun məzarı bizə məlum deyil”
– dediyi zaman o kövrəldi, səsi titrədi, qırıldı. Biz onun
bu zaman nələr keçirdiyini hiss edirdik. Danışan onun
dodaqları deyildi, ürəyi idi. Bizim qarşımızda o,
Hadinin faciəsini yaşayır, Hadi kimi vətən və xalq
eşqilə yanıb-yaxılırdı”
1
.
Mənim də yadıma professor Fərhad Fərhadovun mü-
hazirələri düşür. Yadımdadır, o, “Qədim və orta əsrlər
Azərbaycan ədəbiyyatı” fənnindən mühazirə söyləyər-
kən fənni də, mövzunu da, özünü də tələbəyə sevdirə bi-
lirdi. “Leyli və Məcnun”dan danışanda elə canlı, təsirli,
həyati danışırdı ki, həm özü ağlayırdı, həm də auditori-
yadakı tələbələri ağladırdı. Leylinin və Məcnunun faciə-
si, onların taleyi auditoriyada hamını ağladırdı. Buna
prof. Fərhad Fərhadov həm biliyi, həm biliyini tələbəyə
canlı şəkildə çatdırmaq qabiliyyəti, həm də ürəkdən,
şövqlə, məhəbbətlə dərs deməsi ilə nail olurdu. Belə
müəllimlərin hər bir zaman xatirəsi əziz olur, onları
tələbələri unutmur. Ona görə ki, onlar tələbələrinin qəl-
binə elə bir toxum səpirlər ki, o toxum həmişə təzə və
təravətli qalır. Bəxtiyar Vahabzadənin dediyi kimi “Bəl-
kə də mənim qəlbimə ilk ilham toxumlarını o (İbrahim
Cəfər – B.X.) səpmişdir. Mən bu gün universitetdə dərs
1
Müəllim! – Bəxtiyar Vahabzadə. Sənətkar və zaman. Bakı,
Gənclik, 1976, s.197-198
BULUDXAN XƏLİLOV
––– 84 –––
dediyim zaman özümdən asılı olmayaraq İbrahim Cə-
fəri, onun danışıq tərzini, hərəkətlərini təqlid edirəm”
1
.
Bəxtiyar Vahabzadə 1968-ci ildə yazdığı “Mir Cə-
lal” məqaləsində onun nəsrimizin görkməli nümayən-
dəsi kimi yaradıcılıq yolundan bəhs etməklə yanaşı,
müəllimliyinə də yüksək qiymət verirdi. Məqalə Mir
Cəlalın anadan olmasının 60 illiyi münasibətilə Bəxtiyar
Vahabzadənin ürəkdən keçən bütün səmimi duyğularını
əks etdirir. O yazır: “Görkəmli alim, 35 ilə yaxındır ki,
Azərbaycan Dövlət Universitetində (indiki BDU-da –
B.X.) çalışır. Onlarla elmi işçinin yetişməsində böyük
əmək sərf etmişdir. Hazırda müxtəlif elmi müəssisələrdə
çalışan alimlər Mir Cəlalın tələbələri olmuşlar. Əziz
Mirəhmədov, Kamal Talıbzadə, Bəkir Nəbiyev, Kamran
Dadaşoğlu, Məsud Əlioğlu, Təhsin Mütəllibov, Xalid
Əlimirzəyev, Firudin Hüseynov və başqaları, eyni za-
manda bu sətirlərin müəllifi də (Bəxtiyar Vahabzadə
özünü nəzərdə tutur – B.X.) Mir Cəlal müəllimə borclu-
dur”
2
. Doğrudan da, Mir Cəlal müəllim bir nasir kimi
ədəbiyyatımızın, bir ədəbiyyatşünas kimi ədəbiyyatşü-
naslığımızın inkişafında böyük rol oynamışdır. Eyni za-
manda onun adları çəkilən tələbələrinin də bir müəllim
və ədəbiyyatşünas kimi xidmətləri danılmazdır. Təsadü-
fi deyil ki, onların hər biri Mir Cəlalın alim və müəllim
müqəddəsliyindən həmişə ağızdolusu danışmışlar.
1
Müəllim! – Bəxtiyar Vahabzadə. Sənətkar və zaman. Bakı,
Gənclik, 1976, s.198
2
Mir Cəlal. – Bəxtiyar Vahabzadə. Sənətkar və zaman. Bakı,
Gənclik, 1976, s.118
Dostları ilə paylaş: |