Бярдя шящяринин ъоьрафи, сийаси вя мядяни тарихи
107
Süleyman isə öz oğlunu müdafiə etmək üçün Bərdəyə böyük
qüvvə yeritdi. Onlar qarşılaşdılar və öz aralarında döyüşə
girdilər, (döyüş) bütün gün davam etdi, bundan sonra İshaq ibn
Süleyman öz yaxın adamları ilə qaçmağa başladı. İshaqın oğlu
Cəfər ibn-İshaq əsir alındı, onu da digər əsirlərlə birlikdə əl-
Məmunun yanına göndərdilər. Tahirin gəlişindən heç bir neçə
gün keçməmişdi ki, Əbdü-l-Məlik əl-Cəhhəf as-Sulami onu
tanımaqdan imtina etdi və ona qarşı üsyan qaldırdı. O, Beyləqan
əhalisi ilə birlikdə hərəkət etdi və Tahiri Bərdə şəhərində
mühasirəyə aldı. Mühasirə bir neçə ay davam etdi. Bunu bilən
əl-Məmun (813-833) hakimiyyətə Süleyman ibn Əhməd əl-
Haşimini təyin etdi, o isə oraya gələndə hələ Tahir mühasirədə
idi, onu mühasirədən azad edib buraxdı, Əbdü-l-Məlikə isə
aman verdi, ölkə sakitləşdi. Bundan sonra hakimiyyətə Həşim
ibn Hərsəmə ibn Əyun təyin edildi. Onun gəlişi mütəzillərlə or-
todoksallar (Köhnə müsəlman cəmiyyətlərinin tərəfdarları)
arasındakı münaqişə vaxtına düşdü, onların öz aralarında güclü
vuruşma gedirdi, ancaq sonra razılığa gələrək sakitləşdilər. Ha-
tim ibn Hərsəmin ölkəyə gəlməsindən bir neçə gün keçdi, atası
Hərsəmin ölüm xəbərini eşitdi. O, Bərdədən çıxdı və Kisalədə
dayandı…» (15, s.225-257; 359, s.4-5). Müəllif fikrinə belə da-
vam edir: «Əl-Mötəsim (833-842) Xalid ibn Yəzidi Arrana və
Diyar-Rəbinin bir hissəsinə hakim təyin etdi. Bu barədə xəbər
çatdıqda bütün başçılar təhlükəni hiss edərək, onun əleyhinə
birləşdilər və ona qarşı üsyan etdilər. Bu haqda Mənsur ibn İsa
əs-Səbi xəlifə Mütəsimə yazdı, o da Xalidin yerinə Əli ibn əl-
Hüseyni qoyaraq geri qayıtması barədə əmr verdi. Heç bir neçə
gün keçməmiş Bərdə əsgərləri qəzəbləndilər və ondan öz
haqlarını tələb etdilər, ancaq belə cavab verdilər ki, onda heç nə
yoxdur və (bütün) var-dövlət ölkənin əhalisindədir. O, əhalidən
vergi tələb etdi, ancaq
Бярдя шящяринин ъоьрафи, сийаси вя мядяни тарихи
108
onlar etiraz etdilər, (əsgərlər isə) öz qalalarında möhkəmləndilər,
sonra öz aralarında yazışdılar, toplaşaraq onu Bərdədə
mühasirəyə aldılar. Onda Mötəsim oraya canişin Həmdəvayh
ibn Əli ibn əl-Fədli göndərdi» (359, s.5). Onun Bərdədə gördüyü
tədbirlər nəticəsində, çox çətinliklə üsyan yatırıldı (189, s.7;
359, s.6).
Ərəb Xilafəti əleyhinə Azərbaycanda baş vermiş üsyanlar-
dan ən güclüsü olan Babək hərəkatı başlandı (816-838). Təkcə
Azərbaycanın deyil, bütün Yaxın və Orta Şərqin ən qüdrətli
siyasi hərəkatı olan Babək hərəkatı elə geniş vüsət almışdı ki, əl-
Məsudinin dediyi kimi, Abbasilər hakimiyyətini məhv edəcək
dərəcəsinə çatmışdı (302, s.33). Xilafəti dağılmaqdan qorumaq
üçün əl-Mötəsim hətta rəqibi olan Bizansla sülh bağladı (302,
s.33) və Babək hərəkatına qarşı qüvvələrini səfərbərliyə aldı (15,
s.233; 174, s.57).
Mənbədə qeyd edilir ki, «Xəlifə əl-Mötəsim (833-842)
835-ci ildə əl-Afşini Arrana hakim təyin edib, xürrəmilərlə
müharibəni davam etdirməyə göndərdi. Xəlifə əl-Mötəsim-
billah siyasi müsdəqilliyini möhkəmləndirdikdən sonra
vergiyığanlarını bütün ölkələrə göndərdi. Sonra o, əl-Afşini
Azərbaycana hakim təyin etdi və ona əmr etdi ki, Babək əl-
Xürrəmi ilə müharibəni davam etdirsin» (34, s.66). O, əl-Afşin
Məhəmməd ibn Süleyman əs-Səmərqəndi adlı şəxsi Arranın ha-
kimi təyin edib Bərdəyə göndərdi, özü isə Babəklə gecə və
gündüz döyüşdü (835-ci ildə). Süleyman əs-Səmərqəndi isə
ərəblərə qarşı üsyan etmiş Səhl ibn Sumbat üzərinə hücum etdi,
lakin məğlub oldu (34, s.66; 15, s.313-114; 100, s.145; 174,
s.58).
Mənbələrin verdiyi məlumata görə, Babək ərəblərə qarşı
21 il (816-838) mübarizə apardı, Xilafətin dayaqlarını sarsıtdı,
lakin ərəblərə qarşı mübarizədə keçmiş müttəfiqi, Səhl ibn Sum-
bat tərəfindən tutulub ərəblərə verildi.
Бярдя шящяринин ъоьрафи, сийаси вя мядяни тарихи
109
Babək 838-ci ilin mart ayında xəlifə əl-Mötəsimin əmri ilə
Samirə şəhərində edam edildi (15, s.313; 174, s.56). Babəkin
edam edilməsinə baxmayaraq onun tərəfdarları uzun müddət
Xilafətə qarşı mübarizədə fəal iştirak etdilər (34, s.66).
Babək hərəkatı yatırıldıqdan sonra Ərəb Xilafəti öz
əvvəlki imkanlarını bərpa etməyə başladı. İlk növbədə Bizansa
qarşı döyüş əməliyyatı keçirildi. Lakin uzun müddət daxili
narazılıqlara, yerli xalqların üsyanlarına, xürrəmilər hərəkatına,
xəzərlərin hücumlarına qarşı mübarizə aparmış Xilafət artıq
əvvəlki kimi hakimlik iqtidarına malik deyildi (174, s.57). Bir-
birini əvəz edən xəlifələr – əl-Vasiqin (842-847), əl-
Mütəvəkkilin (847-861) bütün cəhdlərinə baxmayaraq, Xilafət
əleyhinə mübarizə getdikcə gücləndi. 852-ci ildə xəlifə
tərəfindən göndərilmiş Buğa dörd il müddətində bütün Qafqazı
viran etdi (174, s.57; 209, s.20). Onun başçılığı ilə ərəb ordusu
Tiflisi talan edib əhalisi üzərinə vergi qoydu. Buğa qışı Bərdədə
keçirdikdən sonra, Dərbəndə yola düşüb oradan 300 xəzər
ailəsini Şəmkirə köçürdü (302, s. 34). O, müqavimətdə iştirak
edənləri xəlifənin hüzuruna göndərib məhv etdi, məcburi sakit-
lik yaratdı. Lakin bu sakitlik uzun sürmədi. IX əsrin ortalarında
ərəb xəlifələrinin Azərbaycanda apardığı yeni siyasi tədbirlərin
heç biri müsbət nəticə vermədi. Daxili sabitliyi qoruyub saxlaya
bilməyən Xilafət Bizansla müharibə aparan zaman getdikcə ar-
tan daxili parçalanmaların qarşısını ala bilmədi. Mərkəzdən
qaçan qüvvələrin və yerli əyanların təşəbbüsü ilə Xilafət
ərazisində yarımmüstəqil dövlətlər yarandı (174, s.58).
Mənbə məlumatlarının və tədqiqat əsərlərinin təhlilindən
aydın olur ki, Azərbaycan ərazisində baş vermiş müharibələr
ölkənin siyasi həyatına, iqtisadiyyatına böyük ziyan və tələfat
gətirmiş, yerli əhalinin saysız miqdarda əsir
Dostları ilə paylaş: |