Бярдя шящяринин ъоьрафи, сийаси вя мядяни тарихи
110
aparılmasına, bir çox yaşayış məntəqələrinin tənəzzül etməsinə
səbəb olmuşdur (34, s.3; 174, s.5-17). Ancaq bir çox şəhərlər, o
cümlədən Bərdə tədrici inkişaf yolu keçmiş, hətta IX-X əsrin
birinci yarısında yüksək inkişaf, çiçəklənmə dövrü keçirmiş,
siyasi, iqtisadi və mədəni mərkəzi kimi mühüm əhəmiyyətə ma-
lik olmuşdur. Bu barədə daha ətraflı növbəti hissədə.
3.3. Bərdə Sacilərin və Salarilərin hakimiyyəti
dövründə.
IX əsrin ikinci yarısından Xilafətin zəifləməsi ilə əlaqədar
inzibati-siyasi dəyişikliklərlə bağlı olaraq Azərbaycanın, o
cümlədən Bərdənin də siyasi həyatında yeniliklər göründü.
Ərəblərin yaratdığı inzibati-ərazi bölgü sistemi pozuldu. Yeni
feodal dövlətləri yarandı ki, onların da hər birinin ayrıca mərkəzi
şəhəri var idi (169, s.90). Ona görə də, Bərdə tədricən inzibati
mərkəz rolunu itirirdi. Lakin Xilafətin Azərbaycandakı sonuncu
canişini – Məzyədilər sülaləsindən olan Məhəmməd ibn Xalid
Bərdə şəhərində qərarlaşdı. Məzyədilər Şirvan ərazisinə
köçdükdən sonrada, bütün Arran onların hakimiyyəti altında ol-
du. Lakin sonra – IX əsrin 70-ci illərində Bərdə Məzyədilərin
tabeçiliyindən çıxdı (90, s.39; 169, s.60).
«Albaniya tarixi»ndə bildirilir ki, 870-ci ildə Məhəmməd
ibn Yəmən Bərdəyə hakim təyin olundu. O, Arranın hakimi ol-
maq fikrinə düşdü və bu məqsədlə yerli hakimləri ələ aldı;
məktublar göndərdi ki, onu hakim təyin etməsi üçün xəlifədən
xahiş etsinlər. Lakin xəlifə onu deyil, Məhəmməd ibn Xalidi
təyin etdi (136, k.2I, f.18).
Бярдя шящяринин ъоьрафи, сийаси вя мядяни тарихи
111
IX əsrin sonlarından başlayaraq, Xilafətin şimal
ölkələrində və digər ucqarlarında mərkəzdən ayrılma meylləri
daha da gücləndi (15, s.176; 169). Müstəqilliyə marağı olan yer-
li canişin və hakimlər Xilafət mərkəzinə tabe olmaqdan və hətta
vergi verməkdən imtina etdilər (15; 169, s.88). Xilafətin
tərkibində ona tabe olmayan müstəqil feodal dövlətləri yarandı.
Həmin dövlətlərdən biri də Sacilər dövləti idi (15, s.196; 169,
s.89). Sacilər dövlətinin mövcudluğu dövründə Bərdə şəhəri
əvvəlki kimi yenə də mühüm şəhər olaraq böyük rol oynadı.
Bərdənin yarım əsrə yaxın siyasi tarixi həmin dövlətin daxili
həyatı və bu dövlətdə baş vermiş siyasi hadisələrlə bağlıdır.
Xilafətin parçalanmağa başladığı bir dövrdə yaranmış
müstəqil Sacilər dövlətini türk mənşəli Sacilər sülaləsindən olan
hakimlər və onların əmirləri idarə edirdilər. Dövlətin başçısı
«afşin» titullu, türk əmirləri nəslindən olan adlı-sanlı sərkərdə
Məhəmməd ibn Əbu Sac idi (15, s.198-199; 169, s.89).
Məhəmməd ibn Əbu Sacın dövründə Bərdə şəhəri ölkənin inzi-
bati mərkəzi olaraq inkişaf edirdi (169, s.89). Feodalizm
cəmiyyətinin inkişafı şəhərləri kənd təsərüfatından tamamilə
ayıraraq, yalnız sənətkarlıq və ticarət mərkəzi kimi fəaliyyət
göstərməyə vadar etdi. Bu isə, Bərdənin qədim sənətkarlıq və
ticarət mərkəzi olması xarakterinə uyğun şəkildə daha da inkişaf
etməsinə səbəb oldu. Arxeoloji qazıntılar zamanı aşkar edilmiş,
həmin dövrə aid çoxsaylı sənətkarlıq məmulatı və pullar da bunu
sübut edir (149; 150; 205; 335; 366).
Sacilər dövləti Xilafətə qarşı mübarizə şəraitində meydana
çıxıb fəaliyyət göstərsə də Xilafətə vergi verməyi öhdəsinə
götürən yarımmüstəqil dövlət olduğundan Abbasilərin qoyduğu
qayda-qanunlardan kənara çıxmaq üçün gərgin mübarizə
aparmalı olmuşdur. Məhəmməd ibn Əbu Sacın dövründə Bərdə
şəhərində zərb edilmiş, üzərində
Бярдя шящяринин ъоьрафи, сийаси вя мядяни тарихи
112
«Afşin» yazılmış pulların aşkar edilməsi göstərir ki, ərəblərin
hakimiyyətinin siyasi baxımdan ciddi təsirlərə məruz qalması
dövrü başlanmışdır (169, s.90).
Mənbələrə və tədqiqat əsərlərinə görə, artıq 1X əsrin
axırlarında Azərbaycanda Sacilər sülaləsi hakimiyyətinin əsasını
qoymuş Məhəmməd ibn Əbu Sac dövlətin ərazisini xeyli
genişləndirmiş, müstəqil Sacilər dövləti yaratmışdı (8, s.94;
174).
Azərbaycanda Sacilərin hakimiyyətə gəldiyi dövr
Abbasilər sülaləsinin hakimiyyətinin siyasi böhran içərisində
olduğu vaxta təsadüf edir (8, s.90). Artıq valilərin çoxu
Xəlifənin imtiyazlarını pozur, ona vergi verməkdən imtina
edirdilər (169, s.93; 174, s.59).
«Albaniya tarixi»ndə Sacilər barədə bildirilir ki, «taciklər
(ərəblər) … gəldilər və əhali üzərinə vergi qoyub zülm etdilər.
Onlar ələ keçirdikləri patriarx II Georqu (876-897) dəmir buxov-
la qandallayıb Partava (Bərdəyə) apardılar və zindana
saldılar…» (136, k.2I, f.18; 169, s.98).
Müəllifin bu sözləri dini məzhəb tərzindən doğmuş
qəzəblə deməsi hiss olunur, eyni zamanda Arran ərazisinin
Sacilərin hakimiyyəti altında olmasını da təsdiq edir (169, s.99;
174, s.58-59).
Məhəmməd ibn Əbu Sac dövründə dövlətin paytaxtı
Ərdəbil şəhəri olsa da Azərbaycanın böyük şəhərləri olan
Marağa, Bərdə, Təbriz, Urmu, Xuvey (Xoy), Səlmas, Mərənd,
Beyləqan çox böyük iqtisadi və siyasi əhəmiyyətə malik idi
(169, s.101). Maraqlı faktlardan biri də Sacilər dövlətinin
hökmdarlarının adına zərb olunmuş pullardır. Məhəmməd ibn
Əbu Sacın dövründə Bərdədə üzərində «allah» kəlamı və Saci
hökmdarlarının adı yazılmış dirhəmlər zərb olunmuşdur (169,
s.90).
Sacilər Xilafətə qarşı mübarizəni gücləndirmək üçün
mühüm siyasi və hərbi tədbirlərə əl atırdılar. Məhəmməd
Dostları ilə paylaş: |