Бярдя шящяринин ъоьрафи, сийаси вя мядяни тарихи
159
adlandırılan ərazinin xristian abidələrinin oxşarlığından istifadə
edən bir çox erməni «tarixçiləri» (uzun müddət Sovetlər
dövründəki xristian tərəfkeşliyindən istifadə edərək) bütün Al-
ban xristian abidələrini «erməni abidələri» kimi qələmə verməyə
çalışmış, hətta, guya qədim mənbələrdən istifadə edərək, Kür və
Araz çayları arasındakı ərazilərə aid «özəlləşdirmə»
konsepsiyası yaratmış və bu ərazilərin «əzəli erməni torpaqları»
olduğunu «sübut etməyə» çalışmışlar (təəssüf ki, indi əli qələm
tutan hər bir erməni təbliğatçısı Qarabağın hər bir qarşına,
daşına, ağacına o qədər uydurmalar yazıblar ki, onların adlarını
belə burada sadalamağa lüzum yoxdur). Halbuki ermənilər
nəinki Kür-Araz ovalığında, hətta Qafqazda belə, heç vaxt
kompakt şəkildə məskun olmamışlar. Ona görə də onların
yaratdıqları «tarixi»in uydurma olmasına heç bir şübhə yoxdur.
Azərbaycanın tarixi torpaqları olan Albaniya ərazisində
meydana çıxmış şəhərlər də Azərbaycana və onun yerli
sakinlərinə məxsus olmuş, antik dövrdə bütpərəstlik və
atəşpərəstlik, ilk orta əsrin əvvəlki yüzilliklərində xristianlıq
dövrünə uyğun olan memarlıq üslublarında tikililər
yaradılmışdır (51, s.83; 236, s.164; 297, s.8).
Bərdə şəhərinin ərazisində və ətraflarında, o cümlədən
«Şortəpə» abidəsində müxtəlif vaxtlarda (9; 149; 150; 151; 152;
242; 322; 324; 325) aparılmış arxeoloji qazıntılar zamanı aşkar
edilmiş maddi mədəniyyət qalıqları – üzərində həndəsi və nəbati
təsvirlər olan şirli saxsı qablar, metal və şüşə əşyalar, müxtəlif
materialdan düzəldilmiş qliptik, torevtik məmulat bu cəhətdən
böyük əhəmiyyətə malikdir (242; 322, s.4-25; 324; 325). Həmin
materiallar içərisində bədii tərtibatı ilə diqqəti cəlb edən
nümunələr vardır. Onlardan biri, üzərində musiqi aləti və çalğıçı
qadın təsviri olan piyalədir ki, onun antik dövrə aid olduğu bildi-
rilir
Бярдя шящяринин ъоьрафи, сийаси вя мядяни тарихи
160
(242, şək.2). Küp qəbirdən aşkar edilmiş qızıl, gümüş, mis və
şüşə bəzək əşyaları, həmin əşyalarla birlikdə tapılmış kiçik
qadın heykəli də maraqlı nümunələrdir (96). Antik dövr
təbəqəsindən aşkar edilmiş, qadın sifətinin incə cizgiləri və
saçının yüksək zövq və ustalıqla həkk olunmuş heykəlcikdən
bəzək əşyası və bəlkə də dini inam rəmzi kimi istifadə edildiyi
güman olunur. M.M.Hüseynov hətta, həmin təsviri Nizami
Gəncəvinin bədii qəhrəmanı olan Bərdə hökmdarına bənzədərək
«İlahə Nüşabə» adlandırmışdır (96).
Bundan başqa, Bərdənin qazıntı təbəqələrindən üzərində
yazı və xüsusi işarələr olan daş bütlər aşkar edilmişdir ki,
onların müxtəlif dövrlərə və müxtəlif ölçülərə aid olması,
mənsubiyyəti və şəhərlilərin ictimai həyatında yeri barədə
tədqiqatçılar tərəfindən ətraflı məlumat verilmişdir (235; 321;
322). Həmin bütlərin antik və ilk orta əsrlər dövründə daha çox
yayıldığı da məlumdur (235).
Bərdənin müxtəlif yerlərində aparılmış qazıntı işləri
zamanı xeyli kirkirə (56; 155; 322), su dəyirmanı daşları (155)
və digər daş alətlər (9; 149; 150; 151) aşkar edilmişdir ki, bu
nümunələr həmin dövr üçün səciyyəvi ictimai və məişət əşyaları
olmaqla, tarix üçün maddi mədəniyyət materiallarıdır.
Bərdədən arxeoloji qazıntılar zamanı aşkar edilmiş çoxlu
miqdarda, müxtəlif formalı gil və metal çıraqlar içərisində yu-
mru gövdəli, üzəri naxışlı, üç ayaqlı gil şamdanlar böyük maraq
doğurur (234).
Bundan
əlavə, həmin qazıntı sahəsinin bütün
təbəqələrindən müxtəlif ölçülü təndirlər, ocaqlar və digər məişət
qurğuları aşkar edilmişdir (9; 149; 150; 151; 152; 154; 322).
Arxeoloji qazıntı işləri ilə əlaqədar olaraq, aşkar edilmiş
qəbir abidələrinin tədqiqi göstərir ki, Bərdədə müxtəlif formalı
dəfn adətləri də mövcud olmuşdur. Bunu
Бярдя шящяринин ъоьрафи, сийаси вя мядяни тарихи
161
Bərdə ərazisində tapılmış küp (35; 96; 242; 325), daş qutu (144;
234) və torpaq qəbirlər sübut edir (9; 149, s.8).
Beləliklə, Bərdədən aşkar edilmiş hər bir arxeoloji materi-
al, başqa sözlə maddi mədəniyyət nümunəsi olan irili-xırdalı
bütün əşyalar – tikinti materialları, məişət əşyaları, süfrə qab-
qacaqları, bəzək əşyaları hər biri həm özünün istehsal olunması
baxımından, həm də onların üzərindəki müxtəlif qliptik, teoref-
tik təsvirlərin, naxışların həkk olunması baxımından bərdəlilərin
həyatında özünə yer tutan qədim mədəniyyətin xarakterik
cəhətləri, səviyyəsi, inkişaf xüsusiyyətlərinin təcəssümüdür.
VIII əsrdən etibarən orta əsrlərə aid olan xristian tipli ti-
kinti üslubunun inkişafı dayanmış, şəhərin plan quruluşu və
evlərin xarici görünüşü müsəlman dünyasının yeni şəhərsalma
üslublarına uyğun olaraq davam etdirilmişdir (215, s. 16).
Müsəlmanlıq dövrünün, islam dininin tələblərinə uyğun
olan yeni tipli tikintilərin meydana çıxması əvvəllər formalaşmış
memarlıq ənənələrinin inkişaf etməsinə maneçilik törətməmişdir
(3, s.18; 27, s.8; 296, s.62).
IX əsrdə Bərdədə əzəmətli memarlıq kompleksləri – icti-
mai, dini və yaşayış tikililəri yaradılmış və o, möhtəşəm şəhərə
çevrilmişdir. Bunu həm yazılı mənbələr, həm də arxeoloji mate-
riallar sübut edir (154; 8; 149; 150; 151; 173; 322). Bərdə
şəhərində aparılmış arxeoloji qazıntılar zamanı aşkar edilmiş
müxtəlif növlü və formalı əşyalar orta əsrlər dövrünün maddi
mədəniyyətini bir daha səciyyələndirir (136; 309; 322). Bərdədə
aparılmış arxeoloji tədqiqatlar zamanı aşkar edilmiş bir və
ikimərtəbəli binanın (322, s.12) və çoxotaqlı bina
komlekslərinin bünövrələri (322, s.9, 12-13), üzəri naxışlı
kapitellər (322, s.18-20), daş sütun altlıqları (322, s.18), bişmiş
kərpiclə döşənmiş küçə (322, s.5), tünglərlə çəkilmiş su təchizatı
xətti (322, s.5), şirli və
Dostları ilə paylaş: |