Mikroorqanizmlərin duru qida mühiti səthində becərilməsi sənayeda limon
və itakon üzvi turşularının alınmasında geniş tətbiq olunur. Prosesdə göbələk
kulturası stasionar (qarışdırılmayan) duru qida mühiti səthində becərilir. Substrat
məqsədilə şəkər çuğunduru və qamışından alınan melassa, ağac hidrolizatı, nişasta
və s. istifadə edilir. Limon turşusunun sintezində ən səmərəli substrat kimi
melassa işlədilir.
Texniki ferment preparatı istehsalında mikroskopik göbələklər və bir çox
ağacçürüdən bazidili göbələklərin mitseliləri xırdalanmış və nəmləndirilmiş bitki
tullantıları səthində becərilir. Məsələn, sellüloza fermentini almaq üçün
Trichoderma lignorum, Aspergillus terreus kif göbələkləri, Bjerkandera adusta
bazidili göbələyi nəmləşdirilmiş buğda və ya düyü kəpəyində becərilir. Göbələklər
substratın aşağı qatlarında oksigenin miqdarı az olduğundan ancaq üst qatında (2-5
sm qalınlığında) bitərək inkişaf edirlər.
Nəmləndirilmiş bərk substrat üzərində kulturanın becərilməsi prosesinə bərk
fazalı fermentasiya deyilir. Bərk fazalı fermentasiyanın üç tipi məlumdur:
1.Nazik təbəqədə gedən fermentasiya və ya səthi fermentasiya.
Substrat layının qalınlığı 3-7 sm-dən çox olmue və substrat qarışdırılmır,
fermentasiya dəmir və ya ağacdan hazırlanmış tava və ya saclarda aparılır.
Fermentasiyanın ümumi mənfi cəhəti geniş substrat səthinin tələb olunmasıdır.
2. Qalın təbəqədə gedən fermentasiya. Bu halda göbələk kulturasının
subsnratın bütün qatlarında bitməsi üçün hava xüsusi qurğu vasitəsilə bbütün
laylara verilir və substrat qarışdırılmır. Substrat layının qalınlığı 0,6-1,5 n olur.
Qalın təbəqədə gedən və ya bərk fazalı dərin fermentasiya xüsusi fermentyorlarda
həyata keçirilir. ( Şəkil 1.)
Fermentasiya gedən qarışığın laylarını oksigenlə təmin etmək üçün hər iki
tərəfdən təzyiq iləhava üfürülür.
3.Substratın qarışdırılması ilı gedən fermentasiya.Burada fırlanan
pərlər bə ya şneklərdən (navalçaşəkilli konveyer) ibarət fermentyorlardan istifadə
edilir.
Bərk fazalı fermentasiya prosesi maye fazasında deyil, bərk substrat:
su: hava sərhədində gedir və asan mənimsənilən nişastalı substratlardan tutmuş
parşalanan ağac yonqarına qədər bütün bitki qalıqları fermentasiyaya uğrayırlar.
Bərk substrat səthində becərilmənin əsas şərtlərindən biri substratın
rütübətliyidir. Rütubətlik aşağı olduqda hüceyrələr tərəfindən qida madddələrinin
mənimsənilməsi prosesi və çoxalma zəifləyir, yuxarı olduqda isə mühitdə
hissəciklər sıxlaşır, aerasiya və hüceyrələrin biokimyəvi fəallığı azalır.
Hüceyrələrin bu üsulla becərilməsi üçün 58-60% optimal tələb olunur.
Yem kimi yarmayan müxtəlif bitki qalıqlarının mikrob zülalı ilə zəngin olan
yemə çevirdikdə bərk fəzalı fermentasiyadan istifadə edilir.
Dərin fermentasiya. Mikroorqanizmlərin qida mühitinin dərinliyidə
becərilməsi fasiləli (dövri) və fasiləsiz şəkildə hayat keçirilir. Sənayedə məhz
fasiləli və fasiləsiz gedən dərin fermentasiyalar geniş tətbiq olunur. Bu proseslər
aşağıdakı texnoloji xüsusiyyətlərə malikdir:
1.Cterilliyə ciddi riayət olunması.
2.Fermentasiyanın üç fazalı sistemdə aparılması.
Mikroorqanizmlər suda həll olmayan substratlarda, məsələn, n=parafin,
sellüloza, metan və s-də becərildikdə mühitdə bir nüçə faza yarnır: qaz ( substrat) –
maye ( qida mühiti) – bərk cisim ( hüceyrələr) və ya maye (qida mühiti) – bərk
cisim ( hüceyrələr, substrat).
3.Fermentasiya gedən məhlulda həll olan oksigenin az miqdarda olması.
4.Mikrobioloji proseslərin sürətinin kimyəvi reaksiyalar sürətinə nisbətən aşağı
olması.
5.Alınan metabolitlərin çox vaxt qeyri-sabit (termolabil) olması.
6.Kulturalı məhsulların köpük əmələ gətirməsi.
7.Fermentasiya prosesində mühitin fiziki-kimyəvi xassələrinin dəyişməsi.
8.Fermentasiya gedən mühitin çox komponentli ( mürəkkəb) olması.
9.Biosintez və çoxalma proseslərinin biokimyəvi tənzimi mexanizminin
mürəkkəbliyi
10.Maddələrin hüceyrə daxilində qradiyentin əksinə nəql olunması.
11.Mikrob populasiyasının mühitin fiziki və mexaniki amillərini təsirinə qarşı
həssaslığı.
Fasiləli fermentasiya həm kolbasalarda, həm də fermentyorda həyata
keçirilir, kolbasalar lazımı temperatur şəraitində yelləncəklərdə yelləndirilir. Bu
zaman qida mühiti çalxalanmaqla qarışdırılır və onun bütün komponentləri, o
cümlədən hüceyrələr bütün mühit boyu bərəbər miqdarda yayılmış olurlar.
Fermentyorlarda isə qida mühiti xüsusi mexaniki qarışdırıcı vasitəsilə fasiləsiz
qarışdırılır. Hər iki halda qida mühiti komponentləri kolba və fermentyora tökülür,
fermentasiyanın sonuna kimi onlara toxunulmur. Mühitdə qida maddələri tədricin
tükəndiyi və metabolizm məhsulları toplandığıdan populyasiyanın böyüməsi və
diziloji fəaliyyəti tədricən dayanır və fermentasiya başa çatır. Belə fermentasiya
sisteminə qapalı sistem deyilir. Qeyd etmək lazımdır ki, səthi fermentasiya da
qapalı sistemə daxildir.
Fasiləsiz fermentasiyanın mahiyyəti ondan ibarətdir ki, yeni qada mühiti bir
tərəfdən fermentyora daxil edilir, digər tərəfdən isə tərkibində metabolizm
məhsulları olan kulturalı mühit götürülür. Buna bəzən axar kultura da deyilir.
Axar kulturalı fermentasiya sistemi açıq sistem adlanır. Qida mühitini
fermentyorda mexaniki qarışdırmaqla hüceyrələrin və substratın bütün mühit üzrə
bərabər paylanması (homogenliyi) təmin edilir. Digər tərəfədən, fasiləsiz
Dostları ilə paylaş: |