olan kiçik molekullubirləşmələrə çevirir. Bəzi qida maddələri diffuziya qanununa
tabe olmadan xüsusi fermentlərin (permeazaların) köməyi ilə mikrob hüceyrəsinə
daxil olular. Buna maddələrin hüceyrəyə aktiv daşınması və ya nəql olunması
deyilir.
Mənimsədikləri karbon mənbəyinə görə mikroorqanizmlər iki əsas qrupa
bölünürlər: avtotroflar və heteretroflar. Avtotrof qeyri-üzvi maddələrədən
mürəkkəb üzvi maddələr sintez edən orqanizmlərdir ( bir çox torpaq bakteriyaları,
nitrifikatorlar, kükrd bakteriyaları, fotobakteriyalar). Bu orqanizmlər karbon
mənbəyi kimi karbon qazı, azot mənbəyi kimi ammonium duzları, nitrat və
nitritlərsdən istifadə edərək sintetik qida mühitlərində hüceyrəyə lazım olan üzvi
maddələr sintez edirlər.
Biosintez prosesində istifadə olunan enerjinin alınması üsuluna görə bu
orqanizmlər xemosintetik və fotosintetik tipə ayrılırlar. Xemosintetik bakteriyalar (
Nitrosomonas, Nitrobakter, Thiobacillus və s.). qeyri-üzvi maddələrin
oksiləşməsindən alınan enerjini, fotosintetiklər isə (Chlorobacteriaceae) günəş
işığı enerjisini istifadə edirlər.
Istifadə edilən elektronun mənbəyinə (donora) görə mikroorqanizmlər iki
tipə bölünürlər:
-Litotroflar
-Orqanotroflar.
Litotroflar elektronu qeyri-üzvi, orqanotorflar isə üzvi maddələrdən alırlar.
Heterotroflar metatrof və paratrof olmaqla hazır üzvi maddələrlə qidalanan
orqanizmlərdir. Metatroflar saprofitş paratroflara isə parazit həyat tərzi keçirənlər
aiddir.
Elə mikroorqanizmlər vardir ki, avtotroflar kimi mineral azotu və
heterotroflar kimi üzvi maddələri mənimsəyirlər. Onlara protoflar deyilir.
Bəzi miroorqanizmlər şəraitdən asılı olaraq bir qidalanma tipindən başqasına
keçə bilirlər ki, bunlara miksotroflar deyilir, məsələn, hodrogen bakteriyaları
avtotrof tipdən ( hidrogeni mənimsəmədən) heterotrof tipə ( üzvi turşuları
mənimsəməyə) keçirlər.
Mikrob metabolizminin əsas tipləri. Hüceyrədən yeni hüceyrənin
yaranmasını (böyümə,inkişaf və çoxalmanı) təmin edən proseslər ümumi halda
maddələr mübadiləsi və ya metabolizm adlanır. Maddələr mübadiləsi müxtəlif
istiqamətdə gedən energetik və konstruktiv metobolizmdən ibarətdir.
Energetik metabolizm və ya katobolozm proseslərində maddələrin
parçalanması və enerjinin ATF şəkildə toplanması və enerjinin ATF şəkildə
toplanması baş verir.
Konstruktiv metabolizm yaxud an abolizm proseslərində hüceyrənin struktur
komponentlərinin təşkili üçün lazım olan maddələr (metabolitlər) sintez edilir və
bu zaman ATF şəklində toplanmış enerji sərf olunur. Substrat Krebs tsiklinə daxil
olduqdan sonra anabolizm baş verir. Krebs tsikli həm maddələrin tam
oksidləşməsini təmin edir, həm də anabolizm (sintez) prosesləri üçün ilkin
məhsullar hazırlayır.
Hüceyrədə katobolizm və anabolizm prosesləri bir-biri ilə sız qarşılıqlı
ə
laqədə gedir. Bəzi proseslər hər iki metabolizm tipini əhatə etdiyi üçün aralıq
sayılır və amfibolizm adı altında birləşdirilir. Bu zaman əmələ gələn metobolitlərə
amfibolitlər deyilir.
Krebs tsiklində iştirak edən metabolitlərin miqdarı heceyrə daxilində həmişə
sabit olur. Bu sabitlik qarşılıqlı çevrilmə reaksiyaları vasitəsilə, həmçinin sintez
olunmuş amin turşularının yenidən Krebs tsikli metabolizmlərinə çevrilməsi
hesabına tənzim olunur. Krebs tsikli metabolitləri miqdarının sabit qalmasını
təmin edən fermentativ reaksiyalar anpleoretik reaksiyalar adlanır.
Kimyəvi quruluşca müxtəlif siniflərə mənsub maddələrin mikroorqanizmlər
tərəfindən metabolizminin tətqiqi nəticəsində müəyyən edilmişdir ki, bütün
maddələr ümumi metabolizm yolları ilə mənimsənilir. Ümumi metabolizm
yollarına bütövlükdə mərkəzi metabolizm deyilir. Müxtəlif maddələr mərkəzi
metabolizmə daxil olmaq üçün əvvəlcə bu metabolizmə xas olan ümumi (standart)
ilkin metabolitlər və ya substratlara çevrilirlər.
Hər bir maddənin mərkəzi metabolizm substratına çevrilməsi ilə gedən
proseslər müxtəlif və çoxcəhətlidir. Onlar periferik metabolizm adlanır. Beləliklə,
maddələr hüceyrələr tərəfindən mənimsənilmək üçün mütləq mərkəzi metobolizmə
daxil olmalıdırlar. Periferik metabolizmin əsas vəzifəsi substratı mərkəzi
metabolizmə daxil etmək məqsədilə yararlı hala salmaqdır. Prosesə bəzən
hazırlayacı metabolizm də deyilir.
Mikrobioloji istehsal proseslərində istifadə olunan xammallar.
Heterotrof mikroorqanizmlər müxtəlif üzvi maddələri metabolizmə uğratmaq
qabiliyytinə malikdirlər, eyni zamanda hər bir mikroorqanizm növü təbiətdə
müəyyən karbon mənbəyinə uyğunlaşıb onu böyük fayda ilə mənimsəyirlər.
Bununla əlaqədar olaraq mikroorqanizmlər çoxlu karbon mənbəyi 9Substrat) olan
mühitdən hüceyrə üçün ən faydalı-əvvəlcə asan, sonra isə çətin parçalanan
maddələri mənimsəyərək istifadə edirlər.
Sadə şəkərlər mikroorqanizmlər üçün əlverişli karbon və enerji mənbəyi
sayılır. Mikroorqanizmləri sintetik qida mühitlərində becərmək məqsədilə karbon
mənbəyi kimi adətən qlükoza və ya saxaroza tətbiq olunur. Məsələn, qlükon,
izolimon, fumar alma, α- ketoqlütar, sirkə və propion turşularını almaq üçün
mikroorqanizmlər qlükoza; limon, yağ, itakon quzuqulağı turşularını aldıqda isə
saxaroza olan mühitdə becərilir.
Mikrobiologiya sənayesinin əsas tələblərindən biri mikrobioloji sintez
proseslərində böyük iqtisadi fayda verən xammalın tətbiq olunmasıdır. Bu
məqsədlə şəkər və nişasta istehsalının tullantılarından (melassa, qidrol, qarğıdalı
unu) istifadə ediılir. Sənayedə Brevibacterium flavum bakteriyasını melassa və
qidrolda becərməklə lizin alınır.
Dostları ilə paylaş: |