Çörəkbişirmə.
Çörəyin hazırlanması (bişirilməsi) hələ qədim dövrlərdə
Misir, Yunanıstan, Romada geniş yayılmışdı. Xəmiri yoğurarkən ona acı xəmir
qatmaqla gəlməsini (yetişməsini) tezləşdirirlər. Bu üsul əhali tərəfindən hazırki
dövrdə də böyük müvəfəqiyyətlə tətbiq edilir.
Çörəyin hazırlanması xəmirin bir çox fiziki və kimyəvi çevrilmələrə məruz
qalması ilə əlaqədardır. Unun tərkibində fermentlər və spontan mikroorqanizmlər
vardır
ki,
bunlar
çörəyin
hazırlanmasında
böyük
rol
oynayırlar.
Mikroorqanizmlərin inkişafı üçün unda əlverişli maddələr (şəkərlər, amin turşuları,
vitaminlər, mineral maddələr) vardır. Undan xəmir hazırladıqda onun tərkibindəki
nişasta amilaza fermentinin təsirindən sadə şəkərlərə, zülal proteza fermentlərinin
təsirindən amin turşularına qədər parçalanır. Mikroorqanizmlər isə bu maddələri,
ilk növbədə şəkərləri mənimsəyərək xəmirin qıcqırmasını törədirlər.
Spontan mikroorqanizmlər unda həmişə kifayət qədər olmadıqları üçün
onları çox vaxt xəmiri yoğurarkən maya kimi (acı xəmir və ya təmiz maya) əlavə
edirlər.
Maya göbələklərindən buğda və çovdar çörəyinin bişirilməsində geniş
istifadə edilir. Bu məqsədlə duru və pərçimlənmiş mayadan istifadə olunur. Bəzi
mayaların tərkibini həm maya göbələkləri, həm də süd turşusu bakteriyaları təşkil
edirlər.
Xəmirin hazırlanmasında təmiz mayadan istifadə olunması üçün ilk
pərçimlənmiş maya Mezon tərəfindən 1792-ci ildə hazırlanmışdır.
Hazırda çörəkbişirmədə istifadə olunmaq üçün pərçimlənmiş maya
Saccharomyces cerevisiae – nin xüsusi seçilmiş ştammlarından alınır və 0ºS
temperaturda saxlanılır. Onu sənayedə çoxaltmaq üçün şəkər qamışından alınan
melassada, oduncaqdan alınmış sulfit tortasında becərirlər. Maya göbələklərini
fermentyorlarda becərib çoxaltdıqdan sonra onları süzməklə və ya sentrefuqada
çökdürməklə ayırır, su ilə dekantasiya edib pərçimləyirlər. Adətən maya göbələyi
kütləsi 8% nəmliyə qədər qurudulur ki, bu da quru maya adlanır. Belə maya uzun
müddət xarab olmadan qala bilir.
Çörəyə xoş dad və aromat verilməsində homo- və heterofermentativ süd
turşusu bakteriyalarının rolu böyükdür. Məsələn, Streptococcus diacetilactis
xəmirdə asetoin və diasetil aromatik maddələrini əmələ gətirir. Bu zaman alınan
üzvi turşular çürüntütörədən, yağ və sirkə turşusu bakteriyalarının inkişafını
dayandırır.
Rusiyada çovdar çörəyini bişirmək üçün süd turşusu bakteriyalarından ibarət
bakteriya mayasından istifadə edilir.
Ə
t və balıq sənayesində süd turşusu bakteriyalarından istifadə
olunması. Ət və ət məhsulları mikroorqanizmlərin inkişafı üçün əlverişli qida
mühitidir. Süd turşusu bakteriyaları ət məhsullarında bitərək mühit turşuluğunu
xeyli artırır (pH = 5,5-5,0) və çürüntütörədən bakteriyaların inkişafını tormozlayır.
Qaxac olunmuş kolbasaların hazırlanmasında süd turşusu bakteriyaları, məsələn,
“Servilat”, “Salyami” tipli kolbasaların istehsalında qeyri-tipik süd turşusu
bakteriyalarından (Streptobacterium) geniş istifadə edilir. Bu bakteriyalar kolbasa
həm də xoş iy və dad verirlər.
Duzlanmış balığın hazırlanmasında süd turşusu bakteriyalarının mühüm
rolu vardır. Bu bakteriyalar başqalarından fərqli olaraq yüksək qatılıqlı (10-25%)
NaCl məhlulunda fəaliyyət göstərirlər. Onlar süd turşusu əmələ gətirərək balığın
çürüməsinin qarşısını alır, ona xoş dad və iy verirlər.
Beləliklə, ət sənayesində istifadə olunan süd turşusu bakteriyaları aşağıdakı
tələbləri ödəməlidir:
1.Şəkərləri fəal qıcqırtmalı;
2.Qaz əmələ gətirməli;
3.Geniş temperatur diapazonunda bitməli;
4.Mühitin turşuluğu aşağı olmalı (əks halda məhsul xoşa gəlməyən dad alır);
5.Arzuolunmaz mikroorqanizmlərin inkişafını tormozlamalı;
6.Məhsula xoş dad və iy verən maddələr sintez etməlidir.
MÜHAZ RƏ 4-5: ” M KROB OLOJ TEXNOLOG YANIN ƏSASLARI”
PLAN:
1.Mikroorqanizmlərin qidalanma tipləri.
2.Mikrob metabolizminin əsas tipləri.
3.Mikrobioloji istehsal proseslərində istifadə olunan xammallar.
4.Mikroorqanizmlərin becərilmə üsulları
5.Mikrobiloji sintez məhsullarının preparat şəklində alınması
6.Mikrobioloji istehsalın tullantısız texnologiyası.
Ə
DƏB YYAT:
1.Qənbərov X.Q., Abişov R.A.,.Ibrahimov A.Ş. “Biotexnologiyanın əsasları”,
Bakı-1994,-284s.
2.Бекер М.Е., Лиепиньш Г.К., Райпулис Е.П. Биотехнология. – М.:
Агропромиздат
, 1990
3.Грачева И.М., Иванова Л.А., Кантере В.М. Технология микробных
белковых
препаратов, аминокислот и биоэнергия. – М.: Колос, 1992. – 383 с.
4.Грачева И.М. Технология микробных белковых препаратов, аминокислот и
биоэнергия
/ И.М. Грачева, Л.А. Иванова, В.М. Кантере. М: Колос, 1992.
5. Голубев В.Н., Жиганов И.Н. Пищевая биотехнология. М.: ДеЛи принт,
2001 г.
6.Елинов Н.П. Основы биотехнологии. – С.-Пб.: Наука, 1995.
7. Пищевая биотехнология: Книга 1/ Рогов И.А, Антипова Л.В., Шуваева Г.П.
(гриф МО РФ) – глава 5 М.: Колос, 2004.
Mikroorqanizmlərin qidalanma tipləri. Qida maddələri osmos və
diffuziya yolu ilə mikroorqaniz hüceyrəsinə daxil olurlar ki, bunun da əsas səbəbi
onların həll ola bilməsidir. Suda həll olmayan yüksəkmolekullu qida maddələrini
mənimsəmək üçüm hüceyrə ekzofermentlər vasitəsilə onları parçalayıb suda həll
Dostları ilə paylaş: |