Aydın Dadaşov
50
Səlimovanın tamaşasında pyesin ideyasının daha dəqiq
təzahürü bəyənildi.
Tamaşanın əvvəlində səhnəyə çıxan personajların
“müharibə” kəlməsini əvvəl müdhiş bir xəbər, sonra isə
adi söz kimi səsləndirməsi əcaibliyə öyrəşmənin mənzərə-
si finalda isə səhnəyə çıxan hər bir personajın “Tək mən
nə edə bilərdim?” cümləsini təkrarlaması ilə uğurlu bədii
çərçivə qapanır. Və “Ədəbiyyat insanın qeyri – mükəm-
məlliyinə qarşı yönələn bir aksiyadır”
43
deyən Bertold
Brextin “Kuraj ana və uşaqları” pyesinin “Müharibə hər
kəsin günahıdır” ideyası bu səhnə yozumunda parlaq bədii
ifadəsini tapır. Beləliklə Bertold Brextin: “Həyatda adam-
lar çox da hərəkət etmirlər, vəziyyət dəyişməyincə onlar
dayanır və ya bir yerdə otururlar. Teatrda da, aktyorlar
yerlərini həyatdakından tez yox, bəlkə də gec dəyişməli-
dirlər. Səhnə yozumunun təzahürü ən əhəmiyyətsiz təsa-
düflərdən belə təmizlənməli olduğundan burada hər şey
xüsusi məntiqlə düşünülməlidir. Əks halda hərəkətlər hə-
qiqi inflyasiyaya uğradığından, nə varsa əhəmiyyətini iti-
rər”
44
tövsiyyələrini dəqiq yerinə yetirən Cənnət Səlimo-
va bütün statik mizanları maneələri dəf etmək yolu ilə hə-
yata keçirməklə tamaşanın obrazlı həllinə xidmət etdirə
bildi.
6 yanvar 1976-ci ilin “Ədəbiyyat və incəsənət” qəze-
tindəki “Brextin xəbərdarlıq təbili” məqaləsinin müəllifi,
Brext dramaturgiyası ilə tanışlığının 1962-ci ildə Lenin-
qradda baxdığı “Sıçuanlı xeyirxah adam” tamaşası ilə bağ-
landığını xatırlayan (Puşkin adına teatrın bu məşhur tama-
şasının quruluşçu rejissoru Cənnət Səlimovanın sənət
43
Бертольд Брехт. О литературе. М., 1988. с. 84.
44
Бертольд Брехт. Театр. М., 1965. с. 533.
Rejissorluğun üslub problemləri
51
müəllimi Rafael Rafaeloviç Susloviç idi. A.D.) Sirusa:
“Əgər “Kuraj ana və uşaqları” pyesində Katrin obrazı ol-
masaydı tamaşaçı ümidsizlikdən, bədbinlikdən boğulardı.
Katrin obrazı ilə yazıçı deyir ki, həmişə, ən ağır günlərdə
belə kim isə özünü qurban verərək xəbərdarlıq təbilini səs-
ləndirməlidir”
45
deyən Cənnət Səlimova ali məqsədi dəqiq
tutduğunu təsdiqləyir.
Tamaşanın finalında ölmüş qızının dəfninə lazım
olan pulu ödəyib furqonunu irəliyə, yeni cəbhələrə doğru
dartmaq əzmində olan ana tamaşanı bitirdikdən sonra səh-
nəyə çıxan personajlar arasındakı Ketrinin davamlı olaraq
təbili döyəcləməsi insanları ayıq – sayıq olmağa çağırması
ilə Cənnət Səlimova ali məqsədi ideyaya son akkordlarda
tabe etdirir. Ümumiyyətlə Cənnət Səlimovanın tamaşaları-
nın sonunda aktyorların səhnəyə çıxmaları bədii həllini ali
məqsədin, ideyanın təzahürü, bəzən hətta təntənəsi
kontekstində tapır.
***
Vsevold Emilyeviç Meyerxoldun tələbəsi olmuş
Aleksey Arbuzovun “Üç hissəli dialoqlar” adlandırdığı
“Mənim zavallı Maratım” pyesinin 1975–ci ildə Cənnət
Səlimovanın səhnə yozumunda əsərin ən çətin
məqamlarda belə əbədi dəyərlərin qorunması ilə bağlı
mənəvi problemlərinə meydan verdi. Pyesin dövrün
xronikal ardıcıllığını əks etdirən 1942 – ci ilin yazında
blokada zamanı düşmən bombalarından dağılmış şaxtalı
qışda qızınmaq üçün nəinki mebellərin, hətta divardakı
çərçivəli fotoşəkillərin, Turgenevin əsərlərindən başqa
bütün kitabxananın belə sobada yandırıldığı mənzildə,
45
Sirus. Brextin xəbərdarlıq təbili. 31-01-1976.
Aydın Dadaşov
52
uşaq sadəliyi ilə ciddiliyi özündə birləşdirən on altı yaşlı
Lidya Vasiliyevnanın - Likanın (İ.A.Perlova)
həmyaşıdları; ağıllı, güclü, həyat eşqi coşub-daşan Marat
Yevsteqneyevlə (V.Q.Paseçnı) ünsiyyəti maraqlı səhnə
həllini tapırdı. Səhnədə üç tarixi mərhələnin hadisələri
cəmisi bir otaqda cərəyan etsə də, quruluşçu rəssam
Q.P.Belovun pəncərələrdən görünən Leninqrad mən-
zərəsində evlərlə birgə şəhərin emblemi olan Niva çayın-
dakı gəmini belə diqqət mərkəzinə gətirməsi epizodların
qapalı məkan kontekstindən kənarda açılışına xidmət et-
məklə ümumiləşdirməyə imkan yaradırdı.
31 oktyabr 1975–ci ilin “Baku” qəzetində Lyüdmila
Krasovskayanın “Yollar, hansını ki, seçirlər” məqaləsin-
dəki: “Aktyorlar Likanın ad günü səhnəsini maraqlı coş-
qunluq, titrəkliklə oynadılar. qiymətli qatı süd bankasının
üzərində sehrbazlıq, bir-birindən yarızarafat asılılığın
arxasında ilkin hissiyyatın dərin, kövrək mövzusu açıq-ay-
dın səslənir”
46
müşahidəsi Cənnət Səlimovanın peşəkar
üslubu məhəbbətin yaranma prosesini belə üzə çıxarmaq
imkanını səciyyələndirir. Artıq münasibətləri formalaşmış
Lika ilə Maratın gəlib çıxan, soyuqdan donmuş, zəif, ira-
dəsiz Leonidin qarşılaşdırılması əsərin strukturunun sona
qədər aparılmasına şərait yaradır. Bu yeniyetmələrin daxili
dünyasının formalaşması, illər boyu xatırlanması, yaşam
tərzinin dəyərləndirilməsi, gələcəyin proqramlaşdırılması
özünün səhnə həllini tapır.
Düşmən təyyarələrinin daim bombaladığı evlərin
damlarında növbə çəkən xəyalpərvər Maratla tədqiqatçı
həkim olmağı arzulayıb indi sanitar kimi yaralılara xidmət
edən Likanın, körpü tikmək istəyi ürəyində qalan yaralı
46
Л.А. Красовская. Дороги, которые выбирают. г. Баку. 31-10-1975.
Dostları ilə paylaş: |