Aydın Dadaşov
102
Cəmisi iki personajla kifayətlənən pyesin Cənnət
Səlimova yozumunda, Kişi və Qadın rollarını növbə ilə
tanınmış aktyorlar, Dina Tumarkina – Aleksandr Şarovski və
sənətdə hələ ki, özlərini tam təsdiqləməmiş Tatyana Zinina
– Markatun cütlükləri ifa edirdilər. Maraqlıdır ki, dramaturji
materialın təqdimatına şəxsi ağrı-acılarını, fərdi üslub
göstəricilərini də qatmağa cəhd edən Tatyana Zinina –
Markatun cütlüyü, peşəkar üslub səviyyəsi yüksək olan Dina
Tumarkina – Aleksandr Şarovskidən nəinki geridə qalmır-
dılar və hətta emosional baxımdan onları üstələyə bilirdilər
ki, bu da rejissorun aktyorları problemə yoluxdurmaq bacarı-
ğından irəli gəlir.
Dəvət olunmuş, Dnepropetrovski Rus Dram Teatrının
baş rəssamı Harri Ellinskinin qurduğu, sovet dövrünün
mədəni istirahət obyekti sayılan yaşıl parkdakı skameyka,
onun yanındakı dolu zibil qabı, Alla Puqaçovanın
mahnısının səsləndiyi dirəkdəki repraduktor standart əşyaları
səciyyələndirsə də, səhnənin tədricən qaranlıqlaşması,
uzanan söhbətin ruhunu göstərə bildi.
24 oktyabr 1998-ci ildə çıxan “Nezavisimaya qaze-
ta”dakı “Kinsiz Tatyana Doronina” məqaləsində vaxtilə Bə-
daye Teatrında Oleq Yefremovun quruluş verdiyi tamaşada
baş rolda oynamış aktrisanın aydın süjet qura bilsə də yara-
dıcılıq imkanlarını Aleksandr Gelman Edvard Radzinskidən,
Viktor Rozovdan, Mixail Roşşindən aşağı saydığı Aleksandr
Gelmanın bu əsəri barədə: “Əgər siz sadəcə “Skameyka”
pyesini oxusanız, sonra isə mənim necə oynadığımı xatırla-
sanız onda tamam başqa mövzunu oynadığıma inanarsınız.
Mən bu axşamı maraqlı keçirmək istəyən şəhvətli, nə ver-
sələr yeyən heyvani qadını oynamamışam. Mən sevəcəyi
yeganə, gümanı gələn kişi ilə rastlaşmaq üçün dəridən-
Rejissorluğun üslub problemləri
103
qabıqdan çıxan qadını oynamışam”
98
münasibəti, obyektiv
səslənir. Belə ki, rus dramaturgiyasının əsas mövzusu olub,
hələ Anton Pavloviç Çexovun “Vanya dayı” pyesində
ustalıqla qabardılan tənhalıq probleminin yeni təzahürü,
cəmisi iki nəfərin daim dəyişən ünsiyyəti üzərində qurulan
dialoqunda çözülməklə cəmisi iki daşla qala tikmək cəhdi
yaratmaqla vizual fabulanın deyil, süjetin hesabına həyata
keçirilir. Əlbəttə ki, “Vanya dayı”da dünyadan bezmiş, yer-
də tapa bilmədiyi xoşbəxt həyat həqiqətini göylərdə axtara-
raq, ruhi yaşantını orada davam etməyə çağırmaqla ədalətli
tanrının özü ilə bağlı əbədiyyətə keçid edən Sonyadan fərqli
olaraq Aleksandr Gelmanın “Skameyka”dakı Qadınının
daxili müvazinətini itirməsi ideyanın maddiləşmə forma-
sınının da gerçəkləşməsinə mane olur.
Bununla belə nəzərə almaq gərəkdir ki, Aleksandr Gel-
manın “Skameyka” pyesində qoyulan mənəvi problem onun
digər əsərlərində olduğu kimi, ictimai üslubun diqtəsi ilə
istehsalat planının yerinə yetirilməsi, mükafatın bölüş-
dürülməsi fonunda deyil, özünün birbaşa təqdimatı ilə çözü-
lür. Ölkənin iqtisadi problemləri fonunda siyasi məsələlərə
də, pyeslərində üstüörtülü toxuna bilən Aleksandr Gelmanın
təkcə “aydın süjet” deyil, dəqiq fabula mexanizmini qurmaq
bacarığını pyeslərinin müxtəlif illərdə xarici teatrlarda da
tamaşaya qoyulması ilə sübuta yetirmişdi. Digər tərəfdən
vaxtilə Bədaye Teatrının parçalanmasında bilavasitə iştirak
edən dramaturqla aktrisanın dolaşıq münasibətləri də, sərt
ittihama əsas verir.
98
Т.В.Доронина. Безобидная Татьяна Доронина. Независимая газета.
24-10-1998.
Aydın Dadaşov
104
***
Dünyanın əksər teatrlarının müraciət etdiyi, çoxsaylı
film tamaşaların mövcud olduğu Jan Batist Poklerin –
Molyerin XVII əsrin ikinci yarısında yazdığı, müqəddimə-
sində fars tipli bu komediyadak əclaflıqları törədənin ton-
qala layiq olduğunu bildirdiyi “Tartüf” pyesinə Cənnət
Səlimovanın 1985-ci ildə verdiyi quruluş maraq doğurdu.
Pyesdə olduğu kimi tamaşada da, Parisdə, Orqonun evində
baş verən hadisələr xeyirlə - şər, saxtalıqla - təbiilik,
əyriliklə - düzlük arasındakı əbədi mübarizənin komik
şərhini verir. V.Saxnovski-Pankeevin müşahidəsindəki
yazdığı: “Tartüf” qızğın ailə qalmaqalı ilə açılır – ev sahibi
istisna olmaqla gəlinini, nəvələrini, xidmətçini, qayınını bir
sözlə hamını hiddətlə ifşa edən xanım Pernel öz oğlunun
evini tərk edir. Hər kəsin əmin-amanlıq qayğılarında batıb
qaldığı bu “dözülməz” evdə əsl müqəddəsliyi, möminliyi,
ruhi təmizliyi dəyərləndirməyi bacarmırlar! Burada Tartüfün
özünə də böhtan atırlar!”
99
müşahidəsi təklif olunan inqilabi
vəziyyəti dəqiq göstərməklə yanaşı şərə qarşı müqavimətə
qalxan hər bir personajın həyat eşqinin dinamikasını və bu-
nunla da tamaşanın ritmini yaradır. Strukturun tərkib hissəsi
olan ideyanın qələbəsini alqoritmdə təmin edən Cənnət Səli-
movanın yozumunda da, özünü savadlı, ciddi, vicdanlı
adam kimi göstərən əslində isə axtarışda olan cinayətkar
olduğu əsərin sonunda bəlli olan Tartüf (İ.İ.Koşeleviç) şərin
təcəssümünə çevrilir. Orqonun var-dövlətinə, evinə və hətta
qiyamçıların puluna tamah salan Tartüfun ifşasının son
nəticədə hadisələrə müdaxilə edən kral tərəfindən həyata
99
В.И.Сахновский-Пантеев. Драма. М., 1969. с.92.
Dostları ilə paylaş: |