İREVAN ŞEHRİ
65
ulaşmasına
izin vermez, o, Terek nehri üzerindeki
Yekaterinograd şehrinde gecikir. Bundan sonra Hasan Han'ın
kaderi hakkında bilgi verilmiyor.
65
Diğer bilgilere göre, İrevan Hanlığı'nın işgalinden sonra
imzalanan Türkmençay (Şubat, 1828) Anlaşması`nın on
üçüncü maddesi uyarınca her iki taraftan olan esirler kendi
ülkelerine iade edildiğinde Hasan Han da serbest bırakılır.
Kovanlı‐Kaçar sülalesine mensup olan Hasan Han İran'a gelir.
1828 yılında Feteli Şah Kaçar Hasan Hanı Horasan'da
yaşanan
isyanları bastırmak için gönderir. Hasan Han 1830 yılına ka‐
dar orayı yönetir. Sonra Feteli Şah General Hasan Hanı Tah‐
ran'a çağırır. Hasan Han 1848 yılından Yezd, Kirman ve
Belucistan eyaletlerinin yöneticisi olur. Hasan Han 1856 yı‐
lında Kirman’da vefat eder ve Necef kentinde gömülüdür.
İrevan Hanı Hüseyngulu Han'ın akıbeti hakkında ise çe‐
lişkili bilgiler mevcuttur. İ.Şopen’in verdiği bilgiye göre,
Hüseyngulu Han Gaçar 1834 yılında Güney Azerbaycan'da
vefat etmişdir.
66
Hüseyngulu Hanla Feteli Şahı akrabalık bağ‐
ları da birleştiriyordu. Feteli Şah Hüseyngulu Han'ın kız kar‐
deşi ile Abbas Mirza ise Hüseyngulu Han'ın kızı ile evlenmişti.
Ermeni asıllı Amerikalı araştırmacı George Burnoutyan`ın
İran araştırmacısı M. Bamda’da istinaden yazdıklarına göre,
hanlığın işgalinden sonra da Hüseyngulu Han Feteli Şah tara‐
fından çeşitli görevlere atanmış ve 1831 yılında 90 yaşında
ölmüştür.
67
"Alınmaz kale" olarak adlandırılan İrevan Kalesi`nin
Rus birliklerinin 23 yıl aralıklarla gerçekleştirdikleri saldırı‐
lar sonucunda işgal edilmesiyle Kuzey Azerbaycan hanlıkları‐
nın Rusya tarafından işgali tamamlanmıştır. İrevan Kalesinin
65
В. Потто. A.g.e., с. 359‐361.
66
И.И. Шопен. A. g. e. S. 170.
67
George Bournoutian Husayn Quli Khan Qazvini, Sardar of Erevan: A
Portrait of a Qajar Administrator
Iranian Studies, Vol. 9, No. 2/3
(Spring ‐ Summer, 1976), p. 169.
NAZİM MUSTAFA
66
Ruslar tarafından alınmasında Ermeniler önemli rol oynamış‐
tır. Bölgeyi iyi bilen Ermeniler Rus birliklerine kılavuzluk
etmiş, kalenin zayıf savunulan yerlerini Rus birliklerine gös‐
termiş ve casusluk faaliyetlerinde bulunmuşlardır. Tiflis'te
kurulan Ermeni gönüllü birlikleri Rus Çarlığı birlikleri safında
İrevan hanının ordusuna karşı savaşıyorlardı. İrevan Kalesi‐
nin ele geçirilmesini uzadığını anlayan Başpiskopos Nerses
Aştarakesi 27‐28 Eylül’de hanlığın arazisinde yaşayan Erme‐
nilere hemen Rus ordusuna yardım etmeleri için çağrıda bu‐
lunmuştu.
68
Kale yakınındaki kampta olan Paskeviç’e İrevan Kale‐
si'nin alındığı haberi ulaştığında artık Rus askerleri talana
başlamışlardı. Kaledeki evlerin hepsi top mermilerinden yerle
bir olmuş, sokaklar ölülerle dolmuştu. 2 Ekim’de kalenin gü‐
ney kapısının önünde zafer yürüyüşü düzenlenmişti.
Zafer
marşı çalınmış ve toplardan yaylım ateşleri açılmıştı. Bu sıra‐
da hasar gören kale duvarlarının bir bölümü yıkılmış ve bir‐
çok insanda hayatını kaybetmişti.
İrevan Kalesinin alınmasına göre, Paskeviç imparator
tarafından "Kont İrevanski" derecesi ve II. derece Kutsal
Georgi madalyonu ile ödüllendirilmiştir. Diğer generaller de
yüksek ödüller almışlardır. Bir süre sonra "İrevan Kalesinin
alınması uğrunda" özel madalyası da tahsis edilmişti. İmpara‐
torun emriyle Başpiskopos Nerses`e İrevan Hanlığı'nın
işgali
sırasındaki katkılarından dolayı Kutsal Aleksandr Nevski ni‐
şanı verilmiştir.
İrevan Kalesi`nin alınması haberi Rusya İmparatoru I.
Nikolay’a Riga’dayken iletilmiştir. Hasan Han'ın kılıcını çara
sunmuşlardı. Çar bu kılıcı Riga’da olmasının anısı olarak şehir
belediyesine bağışlamıştı. (
Bu kılıç şu anda Kremlin "Silahlar
68
В.А. Парсамян, A.g.e. S. 44.
İREVAN ŞEHRİ
67
Odası"nda bulunuyor ‐ N.M..) Petersburg'a döndükten sonra
İmparator 8 Kasım’da ailesiyle birlikte Kış Sarayı`ndaki kili‐
seye giderek İrevan Kalesi`nin alınması dolayısıyla dualar
etmiştir. İrevan Kalesi'nin anahtarları ve 4 bayrağı
başkent
sakinlerinin alkışlarıyla sokaklarda gezdirilmişti.
69
İrevan Kalesi`nin düşmesiyle, Rus birlikleri 1827 yılı
sonu, 1828 yılı başlarında Güney Azerbaycan'ın Tebriz, Hoy,
Urmiye, Selmas ve Erdebil şehirlerini de ele geçirirler. 10
Şubat
1828’de
Tebriz‐Tahran
yolunun
üzerindeki
Türkmençay köyünde imzalanan anlaşma ile İrevan Hanlığı'‐
nın Rusya'ya ilhak edilmesi resmileştirilir.
Kalenin işgalinden hemen sonra, 1725 yılında Osmanlı
Recep Paşa tarafından inşa ettirilmiş caminin kubbesindeki
hilâl çıkartılarak yerine haç asılmış, minaresinde ise kilise
çanı konularak Ortodoks Kilisesine dönüştürülmüştü. Kale‐
deki Serdar Camisi Rus birliklerinin
silah deposuna, hanın
haremi ise hastaneye dönüşmüştür. İrevan Hanlığı'nın yıkıl‐
masından sonra Han sarayında yeni oluşturulan "Ermeni Vi‐
layeti”nin idari binası bulunuyordu.’ın 1837 yılında İrevan
Kalesi`ni ziyaret eden ve Han Sarayı`nda kalan Rus Çarı I.
Nikolayşehrin çeşitli kesimlerinin temsilcilerini orada kabul
etmiştir. Rus birliklerinin İrevan Kalesi üzerine saldırısını
gözlemleyen ressam V.Moşkov kalenin kuzeybatı istikame‐
tinden ordunun top atışlarını şöyle tasvir etmiştir. "Saldırıyla
İrevan kalesinin alınması" adını verdiği tablo şu anda İrevan
şehir tarih müzesinde bulunmaktadır.
Diğer bir Rus ressamı Frans Rubo İrevan kalesinin
alınmasını konu edindiği eseri ise Ermenistan`ın tarih müze‐
sinde bulunuyor.
69
В. Потто. a.g.e., s. 361‐363.
NAZİM MUSTAFA
68
İrevan Kalesi’nin Ruslar tarafından işgalinden sonra ka‐
lenin yapılan çiziminden anlaşıldığı üzere uzunluğu 850 m,
genişliği 790 m olan kale kare şeklinde olmuş ve 7 dönümlük
alanı kapsamıştır. Çift kale duvarlarının yüksekliği 10,5‐12 m
idi. Kalenin duvarı ise Zengi Nehri`nin kayalıkları
üzerinde
bulunuyor. Kalenin üç kapısı bulunmaktadır: güneyde Tebriz
kapısı, kuzeyde Şirvan kapısı (veya Meydan kapısı) ve Köprü
kapısı. 1679 yılında Meydan kapısı ile Eski şehir arasında
Zengi Nehri`nin üzerinde Kırmızı köprü ismiyle köprü yapıl‐
mıştır.
İşgalden sonra İrevan Kalesi devlet mülkiyeti ilan edil‐
mişti. XIX. yüzyılın 30'lu yıllarında İrevan Kalesi’ndeki 120
den fazla binada devlet kurumları ve kuruluşlar bulunuyordu.
50'li yıllarda kalenin içerisinde çeşitli inşaat ve onarım çalış‐
maları yapılmıştı. Kalede Rus askeri birlikleri ve onlarca top
bulunuyordu. İrevan Kalesi 12 Mart 1864 yılına kadar askeri ‐
istehkam Kalesi statüsünü korumuştur. Bu tarihte ordu kaleyi
terk ettikten sonra kulelerinin taşlarını çevrede yaşayan in‐
sanlar söküp götürmüşler. 1880'li yıllardan itibaren ise birbi‐
ri ardına kalenin içerisindeki yapılar
ve savunma düzenekleri
yok olmuştur.
70
1865 yılında İrevan Kalesi’nin topraklarının bir bölü‐
münü Nerses Tahiryan adlı bir tüccar satın alarak orada şa‐
rap fabrikası (şimdiki konyak fabrikası) inşa ettirmişti.
İrevan Kalesi’nin ve onun içerisinde bulunan tarihi‐
mimari yapıların sökülüp yok edilmesi süreci XIX. yüzyılın
sonu, XX. yüzyılın başlarında Türkiye'de Ermeni isyanlarının
bastırılmasından sonra Güney Kafkasya'ya akın eden Ermeni
göçmenlerinin büyük bir kısmının İrevan kentinde yerleşim‐
lerinden sonra daha da hızlanmıştır. Ermenistan'da Sovyet
70
Тадевос Акопян,
Очерк истории Еревана. Ереван, 1977, с.189‐190.