Microsoft Word Cavid Veliyev kitap sonn doc



Yüklə 1,76 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə17/61
tarix22.07.2018
ölçüsü1,76 Mb.
#58305
1   ...   13   14   15   16   17   18   19   20   ...   61

İREVAN ŞEHRİ 
 
69 
iktidarı  kurulduktan  sonra  1924  yılında  şehrin  planı  onay‐
lanmıştır.  Çoğu  araştırmacının  teyit  ettiği  gibi,  Aleksander
Tamanyan’ın  yönetimi  altında  hazırlanan  bu  planın  başlıca
amacı  Azerbaycanlılara  ait  tarihi‐mimari  anıtların  yok  edil‐
mesi amacını taşıyordu. 1936 yılında İrevan'ın yeni baş planı
hazırlanmış  ve  gerçekleşmesi  sonucunda  kalenin  içerisinde
modern  yüksek  binalar  inşa  edilmiştir.  İkinci  Dünya  Savaşı
dönemine  ait  resimlerde  İrevan  Kalesi’nin  duvarlarının  belli
bölümünün halen mevcut olduğu görülmektedir. Fakat sonra‐
ları surlar tamamen sökülmüş ve günümüzde onların izi kal‐
mamıştır.

İrevan  Kalesi  ile  aynı  tarihte  yapılan  Bakü  İçerişeher
surları,  onun  içerisindeki  Şirvanşahlar  Sarayı,  Şekide  Han
Sarayı  surları  bugün  de  varlığını  sürdürüyor.  İrevan'da  ise
ortaçağ  mimarisine  ait  tek  bir  tane  de  olsun  tarihi  anıt  kal‐
mamıştır. Bu Azerbaycanlılara ait tarihi‐mimari yapıların yok
edilmesinin  sonucudur  ve  İrevan  kentinde  yaşı  200  yıldan
fazla  olan  tek  bir  tarihsel  anıt  kalmamıştır.  Şu  anda  İrevan
şehir  tarih  müzesinde  modern  Ermeni  mimarları  tarafından
hazırlanmış  İrevan  Kalesi’nin  maketi  sergileniyor.  Makette
burada mevcut olan gerçek yapıların hepsine yer verilmemiş‐
tir.  Ayrıca  bu  müzede  kalenin  Ruslar  tarafından  işgalinden
sonra  ele  geçirildiği  iddia  edilen  "İrevan  Kalesinin  anahta‐
rı"da sergilenmektedir.

Son yıllarda Ermenistan yöneticileri "İrevan Kalesi" adı
altında yeni bir proje başlatmışlar. Bu konuda Ermeni yetkili‐
lerin üç temel amaçları var. Birincisi, dışarıdan gelen misafir‐
lere "eski İrevan'dan" küçük bir örnek göstermek imkanı elde
etmek,  ikincisi,  Ermenilerin  Doğu  kültürüne,  Müslümanların
mirasına  hoşgörülü  olduğunu  sergileme  şansı,  üçüncüsü  ise
yeni  "İrevan  Kalesi"nde  XVII.‐XVIII.  mimarisi  tarzında  inşa
edilmesi tasarlanmış olan "Sedar Sarayı"ndan, dükkanlardan,
NAZİM MUSTAFA 
 
70
pazarlardan kervansaraylardan, Doğu hamamlarından kazanç
sağlamak  istiyorlar.  Şehir  çevresinde  ‐  geçmişte  Yenikent
denilen,  şimdi  ise  Ermenilerin  Noragyuğ  olarak  adlandırdık‐
ları  yerleşim  yerlerinden  184  hektar  arazide  inşa  edilmesi
öngörülen projenin ilk tahmini değeri 6‐7 milyar ABD doları
civarındadır.  Moskova  şehrinin  eski  belediye  başkanı  Yuri
Lujkov'un  Şubat  2010'daki  İrevan  ziyareti  sırasında  Ermeni
yetkilileri  ondan  destek  almışlardır.  Fakat  Y.Lujkov  görevin‐
den  ayrıldıktan  sonra  "İrevan  Kalesi"  projesi  yeni  finansör
bulunana kadar ertelenmiştir.
RUSYA ÇARLIĞI DÖNEMİ

İrevan Hanlığı'nın işgalinden birkaç gün sonra – 6 Ekim
1827’de  o  bölgede  Paskeviç’in  emriyle  yeni  Rusya  yönetimi
olarak, İrevan Geçici İdaresi kuruldu. Yerel birliklerin komu‐
tanı General Krasovski idarenin başkanı, kalenin geçici komu‐
tanı Yarbay Bronevski ve Başpiskopos Nerses Aştarakes’i ise
idarenin üyesi olarak tayin edildiler. Geçici idarenin görevleri
arasında ülkede yönetimi devralmak, düzeni sağlamak, ordu‐
nun sürekli yiyecek ihtiyacını karşılamak, İrevan, Serdarabad
ve  Abbasabad  Kalelerini  savunmak,  Gürcistan'la  ilişki  kur‐
mak,  pamukçuluğu  geliştirmek,  tuz  üretimini  arttırmak,
İrevan  hanının  mülklerini,  sürülerini,  gelirlerinin  raporunu
hazırlamak, onun tüm taşınır ve taşınmaz mallarını müsadere
etmekdi.
71
Fakat  Krasovski’nin  Nerses’e  verdiği  sınırsız  yetki  so‐
nucunda Ermeniler istediklerini elde ettiler. Halka dağıtılmak
için  verilen  4500  çetvert
72
 buğdayın  büyük  bölümü  sayıca
                                                            
71
 Акты,  собранные  Кавказской  Археографической  комиссиею.
(АКАК). Том VII, Тифлис, 1878, док. 432, c. 480‐481.
72
 1  çertvert  yaklaşık  209,7  kg  buğdaya  beraber  tutulan  eski  rus  ölçü
birimi idi.


İREVAN ŞEHRİ 
 
71 
azınlık olan Ermenilere dağıtılmıştı. Müslümanlar devlet des‐
teğinden mahrum edilmişlerdi. Bununla ilgili Paskeviç Genel‐
kurmay  başkanına  2  Nisan  1828  yılında  gönderdiği  mektu‐
bunda  şunları  yazıyordu:  "Ben,  Krasovski’nin  sadece
Nerses’in  iradesiyle  hareket  edeceği  ve  benim  ona  verdiğim
talimata  aldırmadan,  nüfus  arasında  etnik  dengeyi  gözetme‐
yeceğini,  tüm  nüfusun  dörtte  üçünü  oluşturan  Müslümanları
himaye  etmeyeceğini  ve  gerekli  yiyecek  ayırmayacağını  dü‐
şünemezdim".
73
Yerel Müslümanlara karşı yapılan ayrımcılık
memnuniyetsizliğin artmasına neden olmuş ve sonuçta onla‐
rın  bir  kısmı  İran  ve  Türkiye'ye  göçüp  gitmek  zorunda  bıra‐
kılmıştır.  Rusya'dan  memnun  olmayan  Müslüman  nüfusun
sınırın karşı tarafına göçmesi Paskeviç’i rahatsız ediyordu. Bu
nedenle  o,  Nerses’i  İrevan  geçici  idaresindeki  görevinden
uzaklaştırmıştı.  Türkmençay  Anlaşması  imzalandıktan  sonra
Paskeviç  General  Krasovskin’i  geçici  yönetici  görevinden  al‐
mış,  Müslümanlara  karşı  tutumundan  vazgeçmeyen  Başpis‐
kopos Nerses’i ise Bessarabiya’ya sürgün ettirmişti.

10  Şubat  1828  yılında  imzalanan  Türkmençay  Anlaş‐
ması ile İrevan ve Nahçıvan Hanlıkları Rusya'ya birleştirilmiş‐
tir.  20  Mart’ta  bu  anlaşmayı  onaylayan  I.  Nikolay  ertesi  gün
Ermeni  vilayetinin  kurulmasına  dair  ferman  imzalamıştır.
Fermanda şöyle deniliyordu: "İran'la yapılmış olan anlaşmaya
göre, İran'dan Rusya'ya birleştirilen İrevan ve Nahçıvan Han‐
lıklarını bundan sonra Ermeni Vilayeti olarak isimlendirmeyi
hükmediyor  ve  eyaletlerine  dahil  ediyoruz.  Aynı  vilayetin
yapısı ve yönetimi hakkında Ali Senato gerekli düzenlemeleri
yapacaktır."
74
                                                            
73
 AKAK, Том VII, док. 438, c. 491.
74
 Собрание  актов,  относящихся  к  обозрению  истории  Армянского
народа. Часть I, Москва, 1833, c.278‐279.
NAZİM MUSTAFA 
 
72
Ermenilerin  İrevan  Hanlığı'nın  işgalindeki  hizmetleri
dikkate  alınarak,  yeni  oluşturulan  bölge  "Ermeni  Vilayeti"
olarak  adlandırılmıştı.  Aslında  bu  isim  İran  ve  Türkiye  üze‐
rinden göç ettirilerek getirilen Ermenilerin yeni işgal edilmiş
bölgelere  yerleştirilerek  Ermenilerden  oluşan  Hıristiyan  bir
tampon bölge kurulmasına hizmet ediyordu. İrevan Hanlığı'‐
nın  işgalinden  hemen  sonra  Rus  yönetim  sistemi  uygulan‐
mamış, belli bir süre hanlık döneminin yönetim şekli korun‐
muştu.

Ermeni  Vilayeti  İrevan  ve  Nahçıvan  eyaletlerine  ve
Ordubad  iline  bölünmüştü.  İrevan  eyaletine  önceki  İrevan
Hanlığı'nın  15  ilçesi,  Nahçıvan  eyaletine  5  ilçe  ve  Ordubad
iline ise 5 ilçe dahil edilmişti. Vilayetin yöneticisi olarak yerel
birliklerin  komutanı  tuğgeneral  Aleksander  Çavçavadze
atanmıştı.  Vilayet  idaresinin  üyeleri  iki  Rus  askerden,  Azer‐
baycanlı  ve  Ermenilerin  temsilcilerinden  oluşuyordu
(Çavçavadze’nin kızı Nina Rus tiyatro yazarı ve diplomatı, 1829
Şubat'ında  Tahran'da  büyükelçiyken  öldürülen  Aleksander
Griboyedov’un karısıydı).

13  Şubat  1830  yılında  vilayetin  yöneticisi  olarak  Tiflis
Ermenisi Tuğgeneral Vasili Bebutov atanmıştır. Ermeni tarih‐
çisi  Z.Grigoryan  Ermenilerin  vilayetin  yönetimine  katılımına
yasak  konulduğunu  teyit  ederek  şöyle  yazıyor,  V.Bebutov’un
vilayet yöneticisi olduğu dönemde Ruslaştırma politikası da‐
ha da güçlendirilmiş, sadece yönetim merkezinde değil, hatta
yerlerde de tüm askeri ve sivil görevlere Rus memurlar tayin
edilmişti.
75
23 Haziran 1833'de Çar I. Nikolay "Ermeni Vilayeti”nin
yeni  yönetim  yapısını  onaylamıştır.  İrevan  kazası  4  ilçeye  ‐
İrevan, Şerur, Sürmeli ve Serdarabad ilçelerine ayrılmıştır.
                                                            
75
 З. Григорян, a.g.e., s. 141.


Yüklə 1,76 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   13   14   15   16   17   18   19   20   ...   61




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə