İREVAN ŞEHRİ
99
tir. Bunlar çoğunlukla şehir çevresindeki Nor‐Areş, Zeytin,
Nor Kilikya sitelerinde yerleşmişlerdir.
120
Tarihçiler SSCB'nin Türkiye'ye karşı toprak iddiasını
İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra SSCB ile Batılı devletleri ara‐
sında "soğuk savaşın" başlama tarihi olarak değerlendirirler.
Sovyet hükümeti ile ABD ve İngiltere arasında yapılan uzun
süren diplomatik
görüşmeler sonucunda nihayet, Sovyet hü‐
kümeti Türkiye'ye karşı toprak talebinden vazgeçmiştir. Er‐
meniler Sovyet hükümetinin yardımı ile Kars ve Ardahan’ı
“geri almaktan” vazgeçseler de, 100 binden fazla Azerbaycanlı
nüfusun tarihi topraklarından sürülmesinde başarılı oldular.
Aralık 1947`de Azerbaycan ve Ermenistan K (b) P
MK’larının genel sekreteleri Stalin'e mektup göndererek, Er‐
menistan'da yaşayan 130 bin Azerbaycanlının göç ettirilmesi
meselesinin çözüme kavuşturulmasını rica etmiştir. Kopyası
Azerbaycan Cumhuriyeti Siyasi Belgeler Arşivi'nde saklanan
bu mektubun altında imza, tarih ve gönderilme numarasına
yer verilmemiştir.
121
23 Aralık 1947 yılında
SSCB Bakanlar Kurulu
"Kolhozçuların ve diğer Azerbaycanlı nüfusun Ermenistan
SSC’den Azerbaycan SSC'nin Kür‐Araz ovasına aktarılması
hakkında" kararını alır. Aynı kararda, 1948‐1950 yıllarında
gönüllülük ilkesi temelinde Ermenistan SSC`de yaşayan 100
bin kolhozcu ve diğer Azerbaycanlı nüfusun Azerbaycan
SSC'nin Kür‐Araz ovasına göçürülmesi belirtiliyordu. Kararın
1. maddesinde 1948 yılında 10 bin, 1949 yılında 40 bin ve
1950 yılında 50 bin kişinin göç ettirilmesi öngörülüyordu. Bu
kararın 11. paragrafında, Ermenistan SSC Bakanlar Sovyeti`ne
Azerbaycan SSC'nin Kür‐Araz ovasına göç eden Azerbaycanlı‐
ların yerine yurt dışından Ermenistan'a
gelen Ermenilerin
120
Тадевос Акопян,
Очерк истории Еревана. Ереван, 1977, с.335‐336.
121
ARPİİSSA, fond 1, siy. 222, iş 48, vv. 1‐2.
NAZİM
MUSTAFA
100
yerleştirilmesine ve kullanmalarına izin verilmesi, isteniyor‐
du.
122
SSCB Bakanlar Kurulu kararında "Diğer Azerbaycanlı‐
lar" tanımlamasına açıklık getirilmese de aslında burada fab‐
rika işçileri ve kolhozçu olmayan Azerbaycanlılar kastedil‐
miştir.
23 Aralık 1947 tarihli karara ek olarak
SSCB Bakanlar
Kurulu 10 Mart 1948 tarihinde "Kolhozcuların ve diğer Azer‐
baycanlı nüfusun Ermenistan SSC`den Azerbaycan SSC'nin
Kür‐Araz ovasına aktarılması ile ilgili önlemler hakkında"
ikinci bir karar kabul etmiştir. 14 maddeden oluşan bu karar‐
da
göçle ilgili SSCB hükümetinin, ayrıca Azerbaycan ve Erme‐
nistan Bakanlar Sovyetlerinin karşısında somut düzenlemele‐
rin yapılması vazifesi konulmuştu.
123
Azerbaycan'da göç işlemlerini önce Bakanlar Kurulu
Şube Müdürü, Ermeni asıllı N.Brutens (uzun süre Sov. İKP
MK'nın uluslararası ilişkiler departmanı müdür yardımcısı
Karen Brutens’in babası), sonra ise diğer bir Ermeni R.
Sevumyan yürütmüştür.
Azerbaycan SSC Bakanlar Kurulunun 1948 yılı 13 Mayıs
tarihinde kabul ettiği başka bir karara göre, aynı yıl Ermenis‐
tan SSC'nin köylerindeki kolhozcular dışında İrevan şehrinin
Stalin ve Spandaryan bölgelerinden de Azerbaycanlılar göç
ettirilmiştir.
1948 yılı sonunda Azerbaycan SSC Bakanlar Kurulu
Başkanı Teymur Guliyev SSCB Bakanlar Kurulu Başkan Yar‐
dımcısı V.Malenkov’a 27 Aralık 1947 ve 10 Mart 1948 karar‐
larının uygulanması ile ilgili bir rapor göndermiştir.
Raporda
Kür‐Araz ovasına göç ettirilecek nüfus için konutların olma‐
dığı, toprağın uygun hale getirilmesi gerektiği, su ihtiyacının
122
ARPİİSSA, fond. 1, siy. 222, iş 48, vv. 14‐17.
123
ARPİİSSA, fond 1, siy. 222, iş 48, vv.21‐25.
İREVAN ŞEHRİ
101
çözümlenmediği, sağlık tesislerinin olmadığı vurgulanıyordu.
Şartları dikkate alarak, Ermenistan SSC’den göç ettirilecek
Azerbaycanlıların 1949 yılında 15000`ni geçmemesi, Erme‐
nistan'ın dağlık bölgelerinden göç ettirilenlerin Azerbaycan'ın
dağlık bölgelerinde yerleştirilmesine izin verilmesi SSCB Ba‐
kanlar Sovyeti”nden talep ediliyordu. Ayrıca SSCB Bakanlar
Kurulu`nun 23 Aralık 1947 tarihli kararında belirtilen ayrıca‐
lıkların Ermenistan SSC`den göç ettirilen Azerbaycanlılara da
tanınması istenmiştir.
124
Fakat SSCB Bakanlar Kurulu bu müracaatlara bir kural
olarak, onaylanmış göç planının dışına çıkılamaz, cevabını
veriyordu.
SSCB hükümetinin Azerbaycanlıların göçü hakkındaki
kararları, İrevan civarında ve Ermenistan'ın sınırları boyunca
mevcut olan Azerbaycanlı yerleşim yerlerinin Ermenileştiril‐
mesine neden olmuştur. Azerbaycanlıların Ermenistan`dan
göçünün hızlandırmak amacıyla Ermenistan SSC hükümeti
psikolojik baskılar uygulamaktaydı. 3 Mayıs 1948 yılında
Ermenistan SSC İçişleri Bakanı Tuğgeneral Horen
Grigoryan’ın Mir Cafer Bağırov’a gönderdiği "Azerbaycan
SSC`e yaklaşan göçle ilgili Ermenistan'ın Azerbaycanlı
nüfusu
arasındaki psikolojik durumu hakkında rapor"da sadece göçe
tabii tutulan Azerbaycanlı nüfusun değil, bu işle ilgisi olma‐
yan, Dağlık Karabağ'ın ve Nahçıvan'ın Ermenistan'a birleşti‐
rilmesini arzulayanların da istekleri yer almıştır. Azerbaycan‐
lıların kendi topraklarından göç etmek istememeleri doğaldı.
Ermenilerin Azerbaycan'a ve Türkiye'ye karşı toprak iddiası
ile ilgili söylediklerine raporda yer verilmesi ise dolayısı ile
resmi İrevan'ın tutumunu yansıtmıştır. Örneğin, İrevan'da
Sosyal Güvenlik Bakanlığı sisteminde çalışan bir Ermeni'nin
söylediği aşağıdaki fikirler raporda yer almıştır: "Şüphesiz
Azerbaycanlılar Ermenistan'dan göçecekler. Öncelikle, Aras
124
ARPİİSSA, fond 411, siy. 9, iş 580, v.191.
NAZİM MUSTAFA
102
ve Ahuryan (Arpaçay) nehirlerinin kıyılarında yaşayan Azer‐
baycanlılar, sonra ise Yerevan`daki Azerbaycanlıların göçüne
başlanacak. Sınır bölgelerinin köyleri de Azerbaycanlılardan
temizlenecek..." Başka bir Ermeni ise düşüncelerini şöyle ifa‐
de ediyordu: "Azerbaycanlıları sadece Ermenistan'dan değil,
aynı zamanda Nahçıvan Özerk Cumhuriyeti’nden çıkarmak ve
Nahçıvan’ı Ermenistan topraklarına katmak gerekir".
125
Göç edenler genelde Ermenistan'da yaşadıkları bölgele‐
rin iklim koşullarına uygun olmayan, Zerdab, Ali‐Bayramlı,
Kürdemir, Göyçay, Mirbeşir (Terter), Salyan, İmişli,
Sabirabad, Jdanov (Beylegan), Yevlah, Ucar, Saatli illerinde
yerleştirilmişler. Göç edenlerin bir kısmı bulaşıcı hastalıklara
yakalanarak hayatlarını kaybetmişlerdir.
Göçmenlere yeni evler verilmediğinden onlar genelde
sosyal
tesislerde, depolarda, ahırlarda, lojmanlarında yerleş‐
tirilmişti. 1948‐1950 yıllarında Ermenistan'dan göç ettirilen
8110 aileden sadece 3232’sine konut sağlanmıştı.
1953 yılında İ.Stalin’in ölümünden sonra Azerbaycanlı‐
ların Ermenistan`dan göçü azalmış ve yaşam koşulları ağır
olan nüfusun kendi önceki yurtlarına geri dönmesi süreci
hızlanmıştır.
Sürgün sonucunda Ermenistan Cumhuriyetinin Eşterek,
Martuni (Aşağı Karanlık),
Karabağlar, Abovyan (Eller),
Eçmiadzin ve Hoktenmberyan bölgelerinde yaşayan bütün
Azerbaycanlılar bir daha geri dönememiştir.
Sürgünün tamamlanması ile yeni bir süreç başlatıldı.
Ermenistan'da yaşayan nüfusun azalmasını bahane ederek
bölge ve ülke genelinde görev yapan Azerbaycanlı kadroların
Ermenilerle değiştirilmesi süreci uygulamaya konuldu. Önce‐
likle bu süreç başkent İrevan'dan başlandı. Ermenistan KP
125
ARPİİSSA, fond 1, siy. 221, iş 1, v.21.