Dədə Qorqud ● 2014/IV 23
идентификации как составной элемент эпического мышления. Архетип этнокосмической
идентификации функционирует как ритуальный механизм в моделях преобразования.
Дастаны одновременно выполняет функцию сохранения схемы идентификации, сохраняя
при этом в себе этнокосмическую идентификацию, как составную формулу. Эта схема,
как одна из схем функционирования этнической энергии, зашифровывается в дастанный
код, и одновременно добавляется в запасы энергии, закодированные в дастане. Люди ре-
гулярно входят в общении с дастанами и получают возможность преобразовать себя зано-
во.
Ключевые слова: фольклор, дастан, эпос, миф, ритуал, идентификация, архетип,
формула, структура
Məsələnin qoyuluşu: Məqalədə Azərbaycan folklorşünaslığında ilk dəfə
olaraq “etnokosmik identifikasiya” semantemi Azərbaycan dastanları əsasında
öyrənilir.
İşin məqsədi: Məqalədə əsas məqsəd Azərbaycan folklorşünaslıq fikri
dövriyyəsinə “etnokosmik identifikasiya” anlayışını daxil etmək, eyni zamanda
bu semantemi arxetip, formul, ritual və struktur kontekstlərində təhlil və təqdim
etməkdir.
Bizim oğuz eposu üzərində apardığımız təcrübələrin (bax: 1; 2; 3; 4) nəti-
cələri göstərdi ki, harada “xaos-kosmos-xaos-kosmos...” kosmoqonik yaradılış
mexanizmi müşahidə olunursa, orada identifikasiya ritualının da arxetipləri ol-
malıdır. Bu cəhətdən, istər “Dədə Qorqud”, istərsə də Azərbaycan məhəbbət
dastanlarında “etnokosmik identifikasiya – tanınma” arxetipi özünü sürəkli
epik formullar halında yaşatmaqdadır. Sürəkliliyi, ardıcıllığı epik mətnlərdə
mükəmməl bir sistem olan “etnokosmik identifikasiya” semanteminə Azərbay-
can folklorşünaslığında nə bir motiv, nə formul, nə arxetip, nə də ritual kimi
uzun illər ərzində diqqət yetirilməmiş və haqqında heç nə yazılmamışdır. Bunun
səbəbi Azərbaycan dastanlarının, o cümlədən “Dədə Qorqud”un kosmoloji
struktur, kosmoqonik yaradılış mexanizmi, etnokosmik düşüncə sistemi kimi
tədqiq olunmaması ilə bağlıdır.
Etnokosmik identifikasiya kosmoqonik düşüncə arxetipidir. Bu arxetip
dastanlarda epik formul kimi qorunur: dastan mətni “identifikasiya” semante-
mini bir tərəfdən epik düşüncənin tərkib elementi kimi qoruyur (konservasiya
edir), digər tərəfdən də onu kosmoloji dünya modelinin tərkib hissəsi kimi
təsdiq edir. Etnokosmik identifikasiya arxetipi yenidənyaradılış modellərində
(ölüb-dirilmə ilə bağlı mərasimlərdə) ritual mexanizmi kimi funksionallaşır.
Dastan etnosun özünüyaratma və özünütəşkiletmə mexanizmi olan ritualların
mühüm tərkib elementi olan etnokosmik identifikasiya semantemini bir formul
kimi özündə yaşatmaqla identifikasiya sxemini qorumaq funksiyasını da yerinə
yetirir. Bu sxem etnik enerjinin funksionallaşma sxemlərindən biri kimi dastan
koduna şifrələnir və onda kodlaşmış enerjinin ehtiyatlarına əlavə olunur. İnsan-
Dədə Qorqud ● 2014/IV 24
lar dastanlarla müntəzəm (ritmik) şəkildə ünsiyyətə girməklə öz-özlərini yeni-
dən yaradırlar. Bu prosesdə etnik identifikasiyanın öz yeri, çəkisi və rolu var. O,
ayrıca makrosistem deyildir. Bir (mikro)sistem kimi bütün hallarda yenidən ya-
ranma (yenidən qurulma) makrosisteminin müəyyən səviyyəsi, müəyyən mər-
hələsi və müəyyən mexanizmidir. Bu mövzu bizim üçün yeni olduğuna görə,
burada onun mövcud təcrübə əsasında müxtəsər şəkildə ümumiləşdirilməsinə
(bir qədər də irəli getsək: postulatlaşdırılmasına) ehtiyac var.
“İdentifikasiya” – eyniləşdirmə əsasında aparılan tanınma aktıdır.
Xaosa gedən qəhrəman oradan qayıdarkən öz kimliyini təsdiqləməlidir. Bu,
xaos və kosmos dünyalarındakı varlıqlar arasında statusal fərqlərlə bağ-
lıdır. Kosmos – dirilər, xaos ölülər dünyasıdır. Xaosa adlayan qəhrəman ri-
tual mexanizmi vasitəsi ilə diri statusundan ölü statusuna keçir. Lakin onun
ölümü müvəqqəti ölümdür. O, xaosdan qayıdarkən öz kosmik kimliyini
təsdiq etməli, dirilər dünyasına mənsub olduğunu sübut etməlidir. Bu, iden-
tifikasiya prosedurudur. Bu formula “Kitabi-Dədə Qorqud” dastanında ardıcıl
şəkildə təsadüf olunur. Məsələn, xaosdan – ölüm dünyasından qayıdan Beyrək
özünün, doğrudan da, Beyrək olduğunu sübut etməli olur: “Baybörə bəg aydır:
“Oğlım idigin andan biləyim, sırça parmağını qanatsun, qanını dəstmala dürtsün,
gözimə sürəyin; açılacaq olursa, oğlım Beyrəkdir!” – dedi” (5, 66).
Eposda Beyrəyin əsirlikdə – xaosda olduğu 40 gün müddətində Yalançı
oğlu Yalancığın 39 paradiqması (oynaşı) Beyrəyin əsirlikdə olan 39 yoldaşını,
Yalancığın özü isə Beyrəyi yalandan əvəz edir. Bu total yalançılıq oyunu –
statusdəyişmə ritualıdır. Burada hamı və hər şey: bəy, gəlin onların 40 yol-
daşları, bir sözlə, kosmos xaosla əvəz olunur. Rekonstruksiyanın nəticələrinə
görə, xaosdan kosmosa qayıtma «tanı(n)ma» – «identifikasiya» semantemi ilə
zəruri şəkildə bağlıdır. Xaosdan qayıdan kosmosa mənsub olduğunu keçiddə
sübut etməli, özünü tanıtmalıdır. Bu kontekstdə 39 yalançı oynaş Boğazca Fat-
ma ilə əvəz olunmuş Banuçiçəyi tanıya bilmir. 40-cı oynaş – oyundaş (nişanlı-
adaxlı) – həqiqi bəy həqiqi gəlini tanıyır: Beyrəklə Banuçiçək arasında «tanınma
– identifikasiya» aktı baş verir. Yeri gəlmişkən, dərhal qeyd olunmalıdır ki,
oğuz mifologiyasında Beyrək də daxil olmaqla xaosdan qayıdanların
hamısının «tanınma – identifikasiya» ayinindən keçməsi məhz kosmosun
bərpasının ritual «üsulu»dur.
Yaxud gözü qılınc yarası ilə tutulmuş Qazan arvadını tanımır. Qadını ona
kimliyinin ən mühüm əlamətlərini xatırladır (5, 76-77). Təpəgöz onun gözünü
çıxartmış Basatdan kimliyini soruşur. O da özünün kimliyinin struktur əlamət-
lərini ona bildirir (5, 102). Başqa sözlə, tanınmayan tərəf özünün etnokosmik
mənsubiyyət əlamətlərini sadalamalı, xaosdan kosmosa qayıdan element olaraq
kosmosa məxsusluğunu (aidliyini) təsdiqləməlidir. Başqa sözlə, identifikasiya –
eyniləşdirmə proseduru aparılır.