43
2-1. Babilistanda baş verən dini dəyişikliklər
İraqın müxtəlif ərazilərində aparılan arxeoloji qazıntılar zamanı
çoxlu sayda Tanrıların heykəlləri tapılmışdır və dünyanın müxtəlif
muzeylərinə göndərilmişdir. Bu tanrılar Animizmin inkişaf etmiş
formasının nümunələri idi.
Babilistan Fetişizmdən müxtəlif tanrılara sitayişə qədər olan rən-
garəng etiqad yolu keçmişdir. Bu tarixi dönəm
təxminən dörd min il
çəkmişdir. Sonda Ay, Günəş və planetlərin nümayəndələri olan ruh-
lara sitayiş mərhələsi meydana çıxmışdır. Amma tarixin əksər dö-
nəmlərində Tanrıların ən üstünü və ən ucası Mərdux olmuşdur.
2-2. Babilistan üçlüyü
Babilistanlıların saysız-hesabsız Tanrılarının arasında altı Tanrı
digərlərindən daha çox tanınmağa başladı və bunlar iki üçlüyə bölü-
nərək sitayiş olundular. Birinci üçlüyə Anu (səma tanrısı), Enlil (hava
və müharibə tanrısı) və Eaa (su tanrısı) və ikinci üçlüyə Şemş (günəş
tanrısı), Sin (ay tanrısı) və İştar (qadın tanrı) daxil idi.
Bu tanrıların hamısının həyat yoldaşı var idi və məhsuldarlıq
İlahəsi olan qadın tanrı İştara olduqca böyük əhəmiyyət verilirdi. İş-
tarın həyat yoldaşı, yəni əri Təmmuz idi. Babilistan mədəniyyətinin
ən güclü vaxtlarında Mərdux adlı əzəmətli Tanrının adı hallanılır və
hər yerdə onun təsvirini həkk olunmağa başlanılır. Bütün başqa
Tanrılar Mərduxun əlinin altında olması təsəvvür edilirdi.
Babilistan şimal qonşusu Assuriya tərəfindən süquta uğradıqdan
sonra Mərdux öz yerini Assuriyalıların Tanrısı Assura verdi
və bun-
dan sonra artıq hər yerdə onun təsviri həkk olunmağa başlanıldı. Ba-
bilistanlılar Assuriyalılara yenidən qalib gəldikdən sonra isə Mərdux
yenidən öncə malik olduğu yerə və hörmətə qayıtdı. Sonda Babilis-
tanın Kir tərəfindən işğalından sonra Ahura Mazda Mərduxun yerini
tutdu.
44
3. Yunanıstan
Yunanıstan Avropanın cənub şərqində yerləşən kiçik yarımada-
dır və qədim zamanlarda
bura mədəniyyət, incəsənət və mütəfəkkir-
lər mərkəzi olmuşdur. Avropa dillərində bu ölkəni “Greece” adlandı-
rırlar və Ərəb dilində olan “İğriq” sözü də bundan əmələ gəlmişdir.
Yunan adı Yunanıstan bir hissəsi olan “İonia”-nın adından götürül-
müşdür. Yunanlar öz ölkələrini “Hellas” adlandırırlar və bu ad da
Yunanlıların əfsanəvi əcdadının adıdır. Dünyanın
bir çox dinlərinin
əfsanələrlə yaxından əlaqəsi olmasına görə Yunanlıların dini inanc-
ları və etiqadları dinşünaslıqda olduqca böyük əhəmiyyətə malikdir.
3-1. Qədim Yunanıstanda mövcud olan məzhəb
Qədim Yunanlar da erkək və qadın tanrıların mövcudluğuna ina-
nırdılar. Onların ən böyük tanrısının adı Zevs
idi və bəzən onu Zevs
Paterus, yəni “Zevs Ata” adlandırırdılar. Bu Tanrını Hindistanlılar
“Divs Pitar” və qədim Romalılar “Yupiter” adlandırırdılar. Yunanlı-
ların sitayiş etdiyi tanrıların əksəriyyəti qədim Ariyayi tanrıları ilə
eynidirlər. Yunanıstanın bəzi tanrıları bunlarıdr:
Apollo (Günəş Tanrısı)
Poseydon (Dəniz Tanrısı)
Hestia (Qadın Tanrı və ailənin anası)
Demeter (Qadın Tanrı, əkinçilik və təsərrüfat tanrısı)
Hermes (Hikmət Tanrısı)
Ares (Müharibə Tanrısı)
Sonrakı dövrlərdə insanların düşüncələrində dəyişikliklər mey-
dana çıxdı və onlar Zevsin Olimp dağının başında oturması və digər
Tanrıların onun ətrafında toplaşması etiqadını irəli sürdülər. Onlar
ölümdən sonra həyatın mövcudluğuna inanmırdılar, amma dünyada
səadət və xoşbəxtlik içərisində yaşamaları üçün bütlərə sitayiş edir-
dilər. Bu bütlər tanrıların, əfsanəvi qəhrəmanların simvolları idilər və
onların kahinləri də var idi.
45
3-2. Əfsanələr
Bəşəriyyət həyatın sirlərinə aydınlıq gətirməkdə aciz olduğunu
anladıqdan sonra müxtəlif anlayışlara və fenomenlərə aydınlıq gətir-
mək məqsədilə əfsanələr yaratmağa başladı və bu yolda
uğur əldə
etmək üçün xəyal və fantaziyanın gücündən yararlandılar. Əfsanələ-
rin müxtəlif cəhətləri var idi və onların ən mühimi kamilliyin və mə-
nəvi böyüklüyün genişləndirilməsi idi. Elə bu səbəbdən də, bu əfsa-
nələr qurucu qüvvəyə malik olmaları ilə eyni zamanda həm də dağı-
dıcı qüvvəyə malik idilər. Yəni fəzilətlərlə insan ruhunu qururdu və
müxtəlif fenomenlərə aydınlıq gətirdikdə isə insanın düşüncəsini da-
ğıdırdı. Bəşəriətdə mövcud olan bütün cəmiyyətlərdə əfsanələr ol-
muşdur və bizim hal-hazırda əfsanə adlandırdığımız
məsələlər öz za-
manında və öz yerində həqiqət kimi qəbul edilirdi.
Firdovsinin “Şahnamə” eposunun birinci hissəsi əfsanədir və bu-
rada Rüstəm pəhləvan kimi qəhrəmanlar haqqında danışılır. Rüstəm
cəmiyyətdə və dünyada olan bütün əyrilikləri uzaqlaşdırmaq, dəyər-
ləri hakim etməkdən ötrü müxtəlif döyüşlər və müharibələr aparır.
Elm nöqteyi-nəzərindən din və fəlsəfə əfsanələrdən əmələ gəlmişdir.
Amma din barəsində irəli sürülmüş bu iddialar dini nöqteyi-nəzərdən
tam yalnışdır və dindarların bu məsələyə yanaşması tam fərqlidir.
Yunanlar da öz əfsanəvi tanrılarına
sitayiş edirdilər və onlara
qurbanlar verirdilər. Həmin Tanrılardan bir neçəsinin adını qeyd et-
mişik. Amma onların və ümumiyyətlə müxtəlif qədim xalqların əfsa-
nəvi tanrılarının adlarını qeyd etmək olduqca çətin bir işdir.
Yunanlılar ağıllı və dərrakəli idilər. Hələ elmin müxtəlif sahələ-
rini kəşf etmədiklərinə görə əfsanələr yaratmaqla öz axtarış arxasınca
olan zehnlərini sakitləşdiridilər. Necə ki, yerin və göyün yaradanına
sitayiş etməyin əvəzinə müxtəlif bütlərə sitayiş edirdilər. Yunanlılar
yavaş-yavaş əfsanələri fəlsəfəyə dəyişməyə başladılar və öz dövrlə-
rindən elmin öncülünə çevrildilər. Qeyd etmək lazımdır ki, başqa
xalqlar bu yolda lazımi uğur və müvəffəqiyyət əldə edə bilmədilər.