177
8-2. Petros və digər daha tanınmış elçilər
Ən böyük elçi Şamundur və Həzrət İsa (ə)
onu Petros , yəni
“Qaya”
1
adlandırdı və onu kilsənin, daha doğrusu Xristyan icmasının
özül daşı təyin etdi:
“Və mən də sənə deyirəm ki, sən Petrossan və bu qayanın üzə-
rində öz kilsəmi tikəcəm və cəhənnəmin qapıları ona tərəf açılmaya-
caq və səmavi mələkutun açarlarını sənə tapşırıram. Yer üzərində
bağladığın hər şey göylərdə də bağlanacaq və yerdə açdığın hər şey
göylərdə də açılacaqdır. (Matta 16:18-19, Yühənna 21:15-19)
Həzrət İsa Məsihin (ə) getməsindən sonra Petros xristyanlığı
təbliğ etmək məqsədilə İtaliyanın paytaxtı Romaya köçdü və elə hə-
mən şəhərdə Neron tərəfindən şəhid edildi. Xristyanlığın ilk yepisko-
punun məzarı Roma şəhərindəki Vatikan təpəliyində yerləşmişdir və
həmin məkanın olduqca dini əhəmiyyətli
yerə çevrilməsinə səbəb ol-
muşdur. Elə bu səbəbdən də, qədim zamanlardan belə Vatikan kato-
liklərin mərkəzinə çevrilmişdir. “Sant Piter” kilsəsi, onun ətrafında
olan saraylar və bağlar dünyanın memarlıq və sənət incilərindən he-
sab olunur.
Yühənna hələ uşaq yaşında elçi olmuşdur (Yühənna 13:23-25 və
21:20) və xristyanların nəzərincə öz İncilini qoca yaşlarında, birinci
əsrin sonlarında qələmə almışdır.
İncillərdən başqa birisini də Matta qələmə almışdır. Eləcə də
Əhdi-Cədidin bəzi yazıları Petrosa, Yühənnaya və digər elçilərə aid
edilir.
Bir sıra İncilləri və Epokrifa kitabları da
ölçilərə aid etmişlər və
bəzi xristyan icmaları kilsələrinin keçmişini elçilərdən biri ilə bağla-
mağa çalışırlar.
1
Şəm”un Əssəfa (Səfa ərəbcə qaya mənasını kəsb edir) bütün İslami kitablarda Həz-
rət İsanın (ə) canişini kimi qeyd edilmişdir və Həzrət Nərgisin (ə) hekayəsində o
həmin xanımın babası kimi qeyd olunmuşdur. Xristyanlar Şəm”unun (Petrosun) nəsli
barədə söz açmayıblar, amma İncildən onun həyat yoldaşının olması məsələsi məlum
olur. (Matta 8:14-15)
178
Yəhuda Esxaryuta Yəhudi dininin başçılarının yanına gedərək
Həzrət İsanın (ə) həbs olunması üçün lazımi köməklik göstərə biləcə-
yini bildirdi və elə bu məqsədlə də O Həzrəti
onlara göstərdi və bu-
nun müqabilində onlardan müəyyən miqdarda pul aldı. Həzrət İsanın
(ə) getməsindən sonra on bir elçi “Matiyas” adlı bir şəxsi Yəhuda Es-
xaryutanın yerinə təyin edərək saylarını yenidən on ikiyə çatdırdılar.
(Həvarilərin işləri 1:15-26)
İncillərdə qeyd olunduğu kimi Həzrət İsa (ə) öncədən qeybdən
belə bir xəbər vermişdi ki, onun bütün elçiləri ona qarşı səhv buraxa-
caqlar. Belə də oldu və O Həzrət həbs olunanda elçilərin hamısı onu
tək qoyub qaçdılar.
8-3. Pavlos
Həzrət İsanın (ə) Petrosu öz canişini təyin etməsinə baxmayaraq
O Həzrətin başqa bir elçisi Pavlos praktiki olaraq daha yaxşı möv-
qeyə sahib olur və xristyanlığın memarına çevrilir. Bu şəxsin adı ilk
olaraq İbrani dilində olan “Şaul” idi və həmin adın Yunan dilində tə-
ləffüzü “Savlos”dur. O, xristyanlığı qəbul edəndən sonra adını Pav-
losa dəyişdirdi.
O, təəssübkeş yəhudi olmasına baxmayaraq Roma vətəndaşı idi
və Həzrət İsanın (ə) getməsindən sonra xristyanlara əzab-əziyyət ver-
məklə məşğul idi. Sonda, xristyanları həbs
etmək məqsədilə Qüds şə-
hərindən Dəməşqə gedərkən Həzrət İsanın (ə) nurunu görməsini və
onun əmri ilə xristyan olmasını iddia etməyə başladı.(Həvarilərin
işləri 9:1-31)
Pavlos böyük həyəcan və ruh yüksəkliyi ilə xristyanlığın təbliği-
nə başladı və bu yolda böyük əzab-əziyyətlərlə üzləşdi. Həzrət İsa (ə)
tərəfindən peyğəmbərlik məqamına yüksəlməsini iddia edən Pavlos
müxtəlif bölgələrə səfər edərək xristyanlığı Aralıq dənizinin ətrafında
olan bölgələrdə yaymağa başladı. Həmin bölgələrin xristyanlığı yeni
qəbul etmiş əhalisi üçün yeni kitablar da qələmə aldı və onları hida-
yət etdi. Həmin kitabların və risalələrin bəzisi Əhdi-Cədiddə qeyd
olunmuşdur.
179
Pavlosun yeni fikirləri digər Həvarilər arasında gərginlik yara-
dırdı və onunla digər elçilər, hətta Petros arasında qarşıdurmanın ya-
ranması “Həvarilərin işləri” kitabında və onun
öz risalələrində qeyd
olunmuşdur. O yazır: “Petros Antakiyaya gələndə onunla müxalifət
edərək üz-üzə dayandı, çünki danlanmağa layiq idi.” (Qalatiyalılara
məktub 2:11)
Pavlos öz üstünlüklərini və xristyanlığın təbliği yolunda üzləşdi-
yi çətinlikləri sadalayanda “Yalançı qardaşlar” sözündən istifadə edir.
O bu sözləri onun fikir və düşüncələrilə müxalifət edən digər elçilərə
xitabən vurğulayır:
“Onlar İbranidirlərsə, mən də İbraniyəm. Onlar İsraillidilərsə,
mən də İsrailliyəm. Onlar İbrahimin nəslindəndirlərsə, mən də on
onun nəslindənəm. Məsihin xidmətçiləridirlərsə, mən daha dəlisov
olduğum üçün onlardan daha üstün xidmətçiyəm. Daha çox möhnət
çəkmişəm, daha çox qırmancla döyülmüşəm, daha çox zindanlarda
qalmışamvə digər Yəhudilərdən beş dəfə daha çox ölümlə üzləşmi-
şəm, qırxdan bir dəfə az qırmancla döyülmüşəm, üç dəfə çubuqla dö-
yülmüşəm, bir dəfə daşqalaq olunmuşam, üç dəfə gəmim məhv olub
və gecə-gündüz dənizlərdə olmuşam. Səfərlərin, çayların, oğruların,
öz qövmümüm, öz ümmətimimim, şəhərlərin, səhraların, dənizlərin,
yalançı qardaşlarımın əlindən daim qorxu, möhnət və məşəqqət içəri-
sində yaşamışam. Dəfələrlə yuxusuzluq, aclıq, susuzluqçəkmişəm,
oruc tutmuşam, soyuqda və paltarsız qalmışam, amma bunlardan da-
ha ağır yük kilsələr üçün çəkdiyim fikirlər olmuşdur. Kimdir zəif?
Mən zəif olmamışam. Əgər fəxr etmək gərəkərsə mənim zəifliyimə aid
olan bütün məsələlərlə fərx edərəm ki, Allah və İsa Məsihin atası ilan
Xudavənd əbədi olaraq mübarəkdirlər və onlar mənim yalan danış-
madığımı bilirlər. Dəməşq hökümdarı Haris mənim həbs etmək üçün
bu şəhəri qoruyurdu. O məni qalanın pəncərələrinindən birindən
zənbilin içərisində aşağı atdı, amma mən sağ qaldım.” (Korinflilərə
ikinci məktub 11:22-33)