Rzayeva Xalidə İsrafil qızı
170
Materiyanın mahiyyətinin tam açılması sahəsində ilk uğurlu addım isə V.İ.Le-
ninə məxsusdur. Belə ki, Leninin materiyaya verdiyi tərif o vaxta qədər materiya
haqqında mövcud olan bütün təsəvvürlərin yekunu kimi qiymətləndirilə bilər.
Onu qeyd etmək lazımdır ki, Leninin bu tərifi o vaxta qədər elmdə və fəlsəfədə
baş vermiş olan bir çox yanlışlıqları aradan qaldırmışdı. Maxistlərin materiyaya və
fəlsəfəyə bu cür münasibəti yeni bir baxış tərzinin və materiyaya yeni bir tərifin
verilməsini tələb edirdi. Materiyaya yeni bir tərifin V.İ.Lenin tərəfindən verilməsi o
vaxta qədər materiya haqqında mövcud olan təsəvvürləri ümumiləşdirərək materiya
haqqında mühüm bir fəlsəfi nəticə çıxarmışdı: «Materiya insana öz duyğusu ilə
verilən, duyğularımızdan asılı olmayaraq mövcud olan və duyğularımızla surəti
alınann, şəkli alınan, əks olunan obyektiv reallığı göstərmək üçün fəlsəfi bir
kateqoriyadır». «Ona görə də V.İ.Lenin deyirdi ki, materiyanın ümumi, tərkibi, onun
«əksi»dir, mövcud olaraq təsirlə çox yaxındır» (10, 26).
Bu tərifi təhlil etsək görərik ki, duyğu materiyanın duyğu orqanlarına təsiri
nəticəsində yaranır və materiya insanın duyğurlarında əks olunur. Materiyanın
inkişafı gedişində canlıların duyğuları, sonra isə insan şüuru meydana çıxır.
Maraqlısı isə budur ki, insan beyninin məhsulu olan insan şüuru materiyanı dərk
etməyə, materiyanın xassə və növlərini, atributlarını öyrənməyə cəhd edir. Obyektiv
reallığı əks etdirən materiyanın inkişafının ən yüksək mərhələsi insan şüuru hesab
oluna bilər. Çünki insan şüuru materiyanın mahiyyətini dərk etməyə səy göstərir ki,
bu da öz növbəsində insan şüuru ilə yüksək mərhələyə çatan materiya yaratmış
olduğu şüurla yüksək idrak mərhələsinə çatır.
Beləliklə dünyanın vahidliyini, onun bir substansiyadan yaranmasını əks etdirən
monizmdən və dünyanın ikili əsası olmasını bildirən dualizmdən fərqli olaraq,
dialektik-materializmin nümayəndələri materialist monizmi (dünyanın əsasında
vahid, maddi substansiyanın durmasını əks etdirir) dəstəkləyir və materiyanın
substansionallığını, materiyaya vahid maddi aləmin sonsuz müxtəlifliyinin təcəssümü
kimi baxırdılar.
Müasir elm tərəfindən həyata keçirilən bir çox təcrübə və eksperimentlər
materiya haqqında təsəvvürlərin dəyişilməsinə səbəb olmuşdur. «Materiya problemi
yarandığı gündən minilliklər boyu fəlsəfi və təbii-elmi fikrin daim diqqət mərkəzində
olmuşdu. Bunu materiya haqqında ilkin, sadəlövh təsəvvürlərdən ta kvarklara,
qlüonlara və s. qədər insan idrakının keçdiyi yola nəzər salsaq görə bilərik»(8,38).
Materiya probleminin fəlsəfi analizi yolunda materiyaya duyğularımız vasitəsilə
verilən obyektiv reallığı göstərən fəlsəfi bir kateqoriya kimi tərifin verilməsi
V.İ.Leninin «Materializm və empiriokritisizm» əsərində göstərilir. Lakin Leninin
Fəlsəfədə materiya haqqında təsəvvürlərin təkamülü
171
materiyaya verdiyi tərif fəlsəfi ədəbiyyatda həmişə özünü doğrultmur. Hərfi mənada
Leninin verdiyi tərif belə deməyə imkan verir ki, Lenin ilk dəfə göstərmişdi ki,
materiya obyektiv reallığı əks etdirir və bizə o duyğularımız vasitəsilə verilir. Lakin
bu tərif də heç də materiyanı tam əks etdirmir. Ola bilsin ki, Lenin tərəfindən
verilmiş bu tərifin, mahiyyəti materializmdə olan materiya haqqında konsepsiyada
aydın şəkildə açılsın. Lakin bu tərif o dövrə qədər mövcud olan ziddiyyətləri aradan
qaldırsa da, özündən sonra uzun müddət bir çox filosofların və alimlərin diqqətini
özünə cəlb etsə də artıq müasir dövr üçün qənaətbəxş hesab olunmur. İnsan idrakı
mövcudatın dərinliklərinə gedərək gec-tez hər şeyin əsasında duran sonuncu əsasın
nə olduğuna gəlib çatmalıdır.
«Deyilənlərlə əlaqədar olaraq, biz materiyanın 2 cür anlaşılması (materiyanın
fəlsəfi anlaşılması və materiyanın təbii-elmi (fiziki) anlaşılması) məsələsi üzərində
dayanmağı lazım bilirik» (8,44). Sovet dövrünün fəlsəfəsində V.İ.Leninin irəli
sürdüyü materiyanın iki cür anlaşılması tendensiyası hökm sürsə də, 40-cı illərin
sonunda bu məsələnin ciddi müzakirəsi bunu deməyə əsas verdi ki, Leninin
materiyanın iki cür anlaşılması məsələsi heç də mövcud deyil. Belə ki, ancaq
materiyanın fəlsəfi anlaşılması və materiya haqqında təbii-elmi təsəvvürlərdən
danışmaq mümkündür. Nəyə görə məhz fəlsəfə materiya terminindən istifadə etmək
hüququna malik olmalıdır. Onu da qeyd etmək lazımdır ki, fizika da öz növbəsində
materiyanı, öyrənmək statusuna malik olmalıdır.
V.İ.Leninin materiyaya verdiyi tərif uzun müddət özünü doğrultsa da, ona qarşı
olan tənqidlər də səngiməmişdi. V.İ.Leninin materiyaya verdiyi tərifin düzgün başa
düşülməməsi bəzi sovet filosoflarının materiyanın fəlsəfi anlayışından başqa «fiziki»
anlayışının olması qənaətinə gəlməsinə səbəb olmuşdu. Bu cür baxışlar XX əsrin 50-
ci illərində tənqid olunmuş və aradan qaldırmışdı. B.M.Kedrov, S.T.Melyuxin,
İ.S.Narski kimi filosoflar Leninin materiyaya verdiyi tərifin metodoloji əhəmiyyətini
vurğulayaraq onu yüksək qiymətləndirmişlər.
Alman filosofu V.Ştern «materiya» anlayışı ilə onun atributlarını (hərəkət,
məkan və zaman), maddi anlayışını fərqləndirirdi.
Lakin F.T.Axiptsev isə materiyanın atributlarını, xassə və münasibətlərini
materiyadan ayıraraq iki cür obyektiv reallığın olması nəticəsinə gəlib çıxırdı.
V.Şterndən və F.T.Arxiptsevdən fərqli olaraq S.T.Melyuxin materiya və onun
atributlarını, xassə və münasibətlərini bir-birindən ayırsa da, onların ayrı-ayrılıqda
mövcud olmadığı qənaətinə gəlir. O, həmçinin bildirirdi ki, obyektiv reallıq
materiyadan daha geniş anlayışdır. Obyektiv reallıq materiyanın özünü və bütün
atributlarını, xassə və münasibətlərini əhatə etdiyinə görə daha geniş anlayış kimi