ƏLYAZMALAR YANMIR
29
№ 1, 2016
Aliyeva Gulara İsabala kızı
In the treasury of archaeological documents
SUMMARY
The article refers to archeographic and historical documents that have a significant importan-
ce in the study of the history of Azerbaijan, preserved in the collections of the Institute of Manus-
cripts named after M. Fuzuli of Azerbaijan National Academy of Sciences. Among these documents
are particularly marked decrees XVI-XIX centuries, having scientific and historical significance. In
the article described archeographic and historical materials that were in eight sections.
ƏLYAZMALAR YANMIR
30
№ 1, 2016
UOT: 61:091; 930.272
Zemfira Məmmədova
AMEA Məhəmməd Füzuli adına Əlyazmalar İnstitutu, elmi işçi
ŞƏRQDƏ TİBB ELMİNİN İNKİŞAFI VƏ TİBB
ƏLYAZMALARINA MULTİDİSTİPLİNAR BAXIŞ
Açar sözlər: təbabət, təpitmə, müalicə
Ключевые слова: медицина, лечение, припарка
Key words: medicine, treatment, poultic
Dünyada hər şey inkişaf edir. Təbiət daim qanunauyğun sürətdə dəyişir. İnsan cəmiyyəti də
inkişaf edir. Bunu ən böyük tarixi tərəqqi, misilsiz ictimai dəyişiklər əsri olan bizim əsrimiz xüsu-
silə göstərir.
Maddi aləmin inkişafı insanların şüurunu, onların ideyalarını, nəzəri-baxışlarını təsir edərək
dəyişdirir. Yeni elm sahələri və elmi yanaşmalar meydana çıxır, təkminləşir, köhnələnir və yox
olur. Onların yerinə daha təkminləşmiş yanaşmalar ortaya çıxır.
Elm - dünyanın dərk olunması prosesinin ən yüksək ifadəsidir. Elm sübut edir ki, bütün kəşf-
lərin və yeniliklərin kökündə əsrlər boyu yoxlanılmış, təsdiqlənmiş həqiqətlərin toplusu durur. Bu
toplunun əsasını isə əsrdən-əsrə, nəsildən-nəslə keçərək bizim dövrümüzədək gəlib çatmış qədim
əlyazmlar təşkil edir. Bu əlyazmaların hər biri ayrı-ayrı dövrlərin, bizim ümumi tariximizin və
mədəniyyətimizin məhsuludur.
Texnika və yüksək texnologiyalar əsrində bütün elm sahələrində inanılmaz kəşflər və qələbə-
lərin əldə olunmasına baxmayaraq tarixin qaranlıq qalmış səhifələri çoxdur.
Elmin nailiyyətlərindən səmərli surətdə istifadə edə bilmək üçün ən mühüm şərt, onun
müxtəlif aspektlərdəki tədqiqinin bir-biri ilə əlaqəli şəkildə aparılması və bir-birini tamamlaya
bilməsidir. Bu baxımdan, müasir dövrdə tədqiqat prosesində multidistiplinar yanaşmanın meydana
gəlməsi zəruridir.
Tarixə nəzər salsaq görərik ki, hələ ibtidai icma dövründə yaşayan insanlar ətrafında baş
verən hadisələr və onların səbəbləri ilə maraqlanır və dünya haqqında bilikləri artırmağa çalışırdılar.
Məsələn, Göy cismlərininin öz yerini dəyişməsi qədim insanları maraqlandırırdı. Hətta ibtidai
insanlar dərman bitkiləri haqqında müəyyən biliklərə malik idi.
E.ə, I minilliyin əvvəllərində Azərbaycan ərazisində ilk dövlətlər meydana gəlmişdi. Bunların
ən böyüyü və güclüsü Manna idi. Orada elm və mədəniyyətin inkişafına böyük diqqət verilirdi.
Tibb, astronomiya və həndəsəyə aid biliklər xüsusi gil lövhəciklərdə, mixi yazılarla (xüsusi heroq-
liflərlə) həkk olunurdu. Mannanıların minerologiya, kimya, riyyaziyyat, hüquq və s. sahələrdə
təsəvvürləri var idi. Bu dövlətdə elmi inkişafın ən vacib şərti olan yazı mədəniyyəti mövcüd idi.
Bundan başqa, burada elmi savad tələb edən sahələrdən biri də kargüzarlıq olmuşdur. Əhalidən
vergilərin yığılması, dövlət büdcəninin layihələşdirməsi, gəlirlərin və xərclərin hesablanması riya-
ziyyata və hüquq elmlərinə aid biliklərin inkişafına təkan vermişdi.
ƏLYAZMALAR YANMIR
31
№ 1, 2016
E.ə. VIII əsrdə Azərbaycan və İran torpaqlarında Midiya dövləti yarandı. Midiya dövlətində
elmə böyük əhəmiyyət verilirdi. Burada ən qədim əlifbadan istifadə olunurdu.
Roma tarixçəsi Pini, e.ə. III əsrdə yaşamış yunan alimi Hermippə istinad edərək yazır ki, zər-
düştlərin 2 milyon sətirdən ibarət kitabları var idi.(1;38 ) Təəssüf ki, Avestdan başqa bu kitablardan
heç birisi günümüzə gəlib çıxmamışdır.
VII əsrin I yarısında Şərqdə İslam dini meydana gəlməsi elm və mədəniyyətin, o cümlədən
tibb elminin sürətlə inkişaf etməsinə təkan vermişdir. Məhəmməd Peyğəmbərin “Bir saat elmlə
məşğul olmaq, altmış il ibadətdən üstündür” hədisi Şərqdə alimlərin yetişməsinə səbəb oldu.
Ümumiyyətlə Orta əsrlərdə yüksək inkişaf etmiş, Şərq elm və mədəniyyət tarixi, öz əzəməti,
zənginliyi ilə ümumbəşər mədəniyyətin təkamülünə, formalaşmasına böyük təsir göstərmiş, onun ən
dolğun qaynaqlardan biri hesab olunur. Şərqdə başqa elmlərlə yanaşı geniş yayılmış və inkişaf
etmiş elm sahələrindən biri də tibb və əczaçılıqdır (təbaətdir).
Təbabətin mənşəyi, ilk insanın narahatlığını dəf etmək məqsədi ilə təbiətə müraciət etməsin-
dən başlanır. İlk dərmanlar isə bitkilər olub. Təbiət insana hər cür nemət bəxş etdiyi kimi, hər
dərdin dərmanını da verib. Araşdırmalar göstərir ki, hələ qədim vaxtlardan alimlər anatomiyadan
xəbərdar olub, qan dövranı sisteminin mövcudluğunu və funksiyalaşmasını yaxşı bilir, insan
bədəninin mərkəzi saydıqları beynin rolunu öyrənirdilər.
Deməli, təbabət tarixi insanın özü ilə yaşıddır və insanın yaşamaq uğrunda mübarizəsinin bir
qismini təşkil edir. Buna görə də illər, əsrlər boyu xalq təbabəti ilə məşğul olan mütəxəssislər yetiş-
mişdir. Yazı meydana gəldikdən sonra təbabətin təcrübələri qələmə alınmışdır.
Mənbələrədə göstərillir ki, “Apteklər ilk dəfə olaraq Şərqdə yaranmışdır. Şərq xalqlarının
təbabəti intibah dövrü Avropa tibb elmini zənginləşdirmiş və onun qiymətli mənbələrindən biri
olmuşdur”. ( 2;43 ) Elmin başqa sahələrində olduğu kimi, tibb elmi də məhz Şərqdən Avropaya
yayılmışdır. Azərbaycanda təbabətin sürətlə inkişafı VII əsrlə bağlıdır.
Orta əsrlərdə xalq təbabətinin inkişaf etməsində Şərqin məşhur alimi Əbu Əli ibn Sinanın çox
böyük xidməti olmuşdur. O, çoxlu miqdarda dərman bitkilərini öyrənmiş və onların müxtəlif xəstə-
liklərin müalicəsində müsbət rolunu göstərmişdir. İbn Sina öz yaradıcılığında bütün elmləri əhatə
etməyə çalışmışdır. Onun əsərlərində məntiq elmləri, ilahiyyat, riyaziyyat, astronomiya, musiqi,
fizika, təbabət, kimya kimi elmlərə rast gəlmək olar.
Məlum olduğu kimi, Xilafət dövründə (VII-IX əsrlər) Azərbaycan ərəb qoşunları tərəfindən
işğal olunaraq xilafətin tərkibinə qatıldı. Müxtəlif xalqların vahid bir dövlətin tərkibinə qoşulması
və bir-biri ilə ünsiyyətdə olması elmlərin və mədəniyyətlərin sürətlə inkişafına gətirb çıxartdı. IX
əsrdə bünovrəsi qoyulmuş bu yüksəliş XIV əsrin sonlarına qədər davam edirdi.
Mübaliğəsiz demək olar ki, IX-XII əsrlərdə İslam dünyası bəşəriyyət sivilizasiyasının
zirvəsini təşkil edirdi. Ən böyük mədrəsələr rəsədxanalar, xəstəxanalar, əczaxanalar və kitabxanalar
məhz müsəlman Şərqində yerləşir, ən güclü alimlər burada çalışmışdılar.
XIII-XIV Azərbaycanda bütün elm sahələri, xüsusilə dəqiq elmlər daha sürətlə inkişaf edirdi.
Təbriz, Marağa, Urmiya, Xoy, Ərdəbil, Şamaxı, Beyləqan, Gəncə və s. şəhərlərdə görkəmli alimlər
yaşayıb yaradırdılar.
XIII-XIV əsrlərdə təkcə Azərbaycanın cənubunda 67 xəstəxana var idi və orada tibb və
əczaçılıq elmləri üzrə peşəkar mütəxəssislər çalışırdılar. XIV əsrin əvvələrində Təbrizdə “Dar üş-
şəfa” ( “Şəfa evi”) adlı elmi mərkəz təşkil edilmişdi. Mərkəz tədris ilə yanaşı, tibb müəssisəsini və
xəstəxananı birləşdirdi.