ÀÇßÐÁÀÉÚÀÍÛÍ ÝÅÎÑÈÉÀÑßÒÈ
179
iqtisadi əlaqələri möhkəmlətməyin əsas şərti kimi məhz “mü-
naqişələrin sülh yolu ilə nizamlamasını və regionda sabitliyin
qorunmasını” göstərirlər.
Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin nizamlanmasına münasibət
bildirən bütün nüfuzlu qurumlar və ekspertlər bu problemi
“regionda sülh və sabitliyi ən çox təhdid edən real bir təhlükə”
kimi xarakterizə etmişlər və etməkdədirlər. İstər Birləşmiş
Millətlər Təşkilatı Baş Assambleyasının sessiyasındakı çıxışı
zamanı, istərsə də sonrakı çıxışlarında Azərbaycan prezidenti
İlham Əliyev işğal altında olan Azərbaycan ərazilərinin rəsmi
Bakının və beynəlxalq aləmin nəzarətindən çıxdığını, “nəzarət-
siz və təhlükəli zonaya” çevrildiyini bəyan etmişdir. Bu isə hə-
min ərazidə beynəlxalq terrorizm, nəzarətsiz silah və narkotik
qaçaqmalçılığı üçün əlverişli şərait yaradır.
Rəsmi Bakının hazırda xarici siyasətinin əsas istiqamətlə-
rindən birini məhz dünya birliyinin bu problemə beynəlxalq
hüquqa uyğun, konstruktiv və prinsipial yanaşmasını təmin
etmək və onun köməkliyi ilə Azərbaycanın ərazi bütövlüyünün
bərpasına nail olmaq təşkil edir. Keçən müddətdə bu istiqamət-
də həyata keçirilən fəaliyyət nəticəsində Azərbaycan hökuməti
bəhs olunan münaqişənin mahiyyətini açmış və dünya içti-
maiyyətinə çatdırmış, ermənilərin ölkəmizə qarşı həyata keçir-
dikləri işğalçılıq faktını BMT TŞ-nin dörd qətnaməsində,
ATƏT, Avropa İttifaqı, Avropa Şurası, NATO, İKT və s. qu-
rumların sənədlərində əks etdirmişdir. Lakin, Dağlıq Qarabağ
münaqişəsinin 20 ildən çoxdur ki, həllini tapa bilməməsində
dünyanın aparıcı dövlətlərinin və onların təmsil olunduğu qu-
rumların ikili standartlar çərçivəsindəki yanaşmasının, yalnız
deklarativ bəyanatlar verməklə kifayətlənməsinin, məsələyə
seyrçi münasibət göstərməsinin xüsusi təsiri olmuşdur. Qeyd
edək ki, məsələn Avropa Birliyi ölkələrinin Ermənistan-Azər-
baycan, Dağlıq Qarabağ münaqişəsinə ikili standartlardan ya-
ßËÈ ÙßÑßÍÎÂ
180
naşması Avropa ictimai rəyinin özündə də birmənalı qarşılan-
mır. “Bir çox Avropa siyasətçiləri əksər adi vətəndaşlar kimi
Cənubi Qafqazda yerli münaqişələrin Avropa İttifaqına yarat-
dığı təhlükələri hələ də lazımınca dəyərləndirmir. Siyasətçilər
və kütləvi informasiya vasitələrinin diqqəti nədənsə daha çox
Avropa İttifaqının qonşuluğunda yerləşən Cənubi Qafqazdakı
münaqişələrə deyil, əsasən Əfqanıstan, İran, İraq, Şimali Kore-
ya və hətta Venesuela kimi ölkələrdə yönəlib. Avropanın enerji
təhlükəsizliyi üçün Cənubi Qafqazdakı yerli münaqişələrdən
irəli gələn təhdidlər isə ya gec anlaşılır, ya da bütövlükdə an-
laşılmır”- deyə, Avropalı tədqiqatçı qeyd edir. Onun fikrinə
görə “Azərbaycan münaqişənin beynəlxalq hüquqi normalar və
prinsiplər çərçivəsində həllinə tərəfdardır. Lakin Ermənistanın
qeyri-konstruktiv mövqe tutması münaqişənin həllinə imkan
vermir... Azərbaycanın işğal olunmuş ərazilərinin qeyd-şərtsiz
azad olunmasını nəzərdə tutan BMT-nin 822, 853, 874 və 884
saylı qətnamələrinin tələblərini yerinə yetirmir. Odur ki, Azər-
baycanın Ermənistan tərəfindən işğal olunmuş torpaqlarını
hərbi yolla azad etmək variantı qaçılmaz hala gəlir”.
83
Mütəxəssislərin fikrinə görə, 1998-ci ildən başlayaraq
ildən-ilə öz iqtisadi və hərbi potensialını gücləndirən, bütün
dünyada nüfuzu artan və etibarlı tərəfdaş kimi qəbul edilən
Azərbaycanın fəal xarici siyasəti, diplomatik uğurları danışıq-
lar prosesinin dinamikləşməsinə, konstruktivlik potensialının
artmasına səbəb olmuş, Ermənistanı real seçim qarşısında qoy-
muşdur. 2010-cu ilin yanvarında “Euronews” televiziya kanalı-
na müsahibəsində Prezident İlham Əliyev də “ son illərdə
Azərbaycanın iqtisadi, siyasi və hərbi potensialının güclənmə-
83 Yohannes Rau. Ermənistan-Azərbaycan münaqişəsinin nizamlanmasına
dair Avropanın mövqeyi // “Azerbaijan Focus” jurnalı, yanvar-mart 2010, s.
112-117.
ÀÇßÐÁÀÉÚÀÍÛÍ ÝÅÎÑÈÉÀÑßÒÈ
181
sinin Ermənistanla danışıqlar prosesində vacib rollardan birini
oynadığını, sülh prosesinə müəyyən müsbət dinamika gətir-
diyini qeyd etmişdir.”
84
Bəzi tədqiqatçılar hesab edir ki, Azərbaycanın siyasi və
hərbi mövqelərinin, iqtisadi potensialının bundan sonra da güc-
lənəcəyi, Ermənistanda isə sosial-iqtisadi böhranın daha da
dərinləşəcəyi davam etsə, onun gələcəkdə “Dağlıq Qarabağ
məsələsində ciddi güzəştlərə getməsi qaçılmaz olacaqdır. Bu
fikir son illərdə Ermənistanın xarici diaspora qurumlarında və
ölkə daxilində də açıq etiraf olunur. Məsələn, Erməni Milli
Konqresinin nümayəndəsi, politoloq Levon Zurabyanın fikrin-
cə, Ermənistan hakimiyyətinin gələcəkdə güzəştə getməsinin
əsl səbəbi “məhz hərbi-siyasi balansın Azərbaycanın xeyrinə
dəyişməsi” ola bilər. O etiraf edir ki, bugünkü Azərbaycan
özünün hərbi, iqtisadi və digər resursları ilə Ermənistandan
dəfələrlə güclüdür.
85
Lakin dünyanın əksər konfliktoloqları bu münaqişənin
həllini yalnız sülh yolu ilə, ədalətli, beynəlxalq hüquq norma-
ları əsasında mümkün sayır və belə olacağı təqdirdə Azərbay-
canın real geosiyasi imkanlarının daha da artacağını, onun öz
regional lider statusunu bir qədər də möhkəmləndirəcəyini
proqnozlaşdırırlar. Yenidən müharibəyə cəlb olunması hazırki
dövrdə əsasən, dinamik inkişaf edən və getdikcə dünyada öz
nüfuzunu artıran, beynəlxalq mövqelərini gücləndirən tərəfin-
Azərbaycanın ziyanına, Ermənistanınsa xeyirinə işləyəcək.
Çünki, bu müharibə getdikcə Azərbaycanın ədalətli sülh təklif-
ləri ilə razılaşmaqdan başqa çıxış yolu və bəhanələri qalmayan,
arqumentləri tükənən Ermənistana, onun beynəlxalq havadar-
larına, regionun və dünyanın anti-azərbaycan qüvvələrinə
Azərbaycanı “millitarist və müharibə tərəfdarı olan ölkə kimi”
84
Bax: “Azərbaycan” qəzeti, 19 yanvar 2010.-N39.
85
Bax: Azət Tac. Bülleten, 03 fevral 2010.
Dostları ilə paylaş: |