Gülnarə Fəxrəddin qızı.Türk dillərində zaman kateqoriyası.Bakı.2010, s
.
32
formanı keçmiş zaman forması deyil,
mürəkkəb forma
hesab edirik.
N.N.Canaşia türk dilində hər birinin iki akt forma-
sı olmaqla, xəbər şəklinin doqquz zaman formasından
ibarət olduğunu yazır:
1.
indiki-müəyyən;
2.
indiki-gələcək;
3.
gələcək-qəti;
4.
keçmiş-qəti;
5.
nəqli keçmiş;
6.
müəyyən imperfekt;
7.
qeyri-müəyyən imperfekt;
8.
gələcək-keçmiş;
9.
uzaq keçmiş
1
.
Müəllif “idi”,“imiş” hissəciklərini
də xəbər şəklinə
daxil edir ki, bu fikirlə razılaşmaq bir qədər çətindir.
Türk dillərində felin zamanlarının alandırılmasında
da rəngarənglik hökm sürür. Belə ki, ayrı-ayrı türk dil-
lərində onlar müxtəlif terminlərlə təqdim olunur.
Keçmiş zaman. Türk dillərinin tədqiqatçıları ifadə
etdiyi mənalara əsaslanaraq felin
-dı şəkilçili keçmiş za-
man formasına ayrı-ayrı türk dillərində müxtəlif adlar
vermiş, onu müxtəlif terminlər altında öyrənmişlər.
Belə ki, A.N.Kononov
türk dilində, V.İ.Rassadin tofalar
dilində, O.Allanazarov türkmən dilində, D.Q.Tumaşeva
barabin tatarlarının dilində, İ.X.Uruspiyev qaraçay-bal-
kar dilində, K.M.Musayev karaim dilində F.Q.İsxakov
1
Джанашиа Н.Н. Система времен и наклонения в турецком языке.//
Вопросы тюркских языков. Баку, 1972, с. 75.
Gülnarə Fəxrəddin qızı.Türk dillərində zaman kateqoriyası.Bakı.2010, s
.
33
tuva dilində,
-dı şəkilçili keçmiş zamanı qəti keçmiş
1
zaman adlandırırlar. N.K.Dmitriyev
qumuq dilində, B.
Çarıyarov cənub-qərb qrupu türk dillərində bu zaman
formasını
müəyyən keçmiş zaman
2
termini ilə ifadə
edirlər.
E.RTenişev maraqlı mövqeyə malikdir. Belə ki, o,
-dı şəkilçili keçmiş zaman formasını sarı-uyğur dilində
keçmiş zaman I
3
,
salar dilində isə gah keçmiş zaman I
4
,
gah da
məlum keçmiş zaman
5
terminləri adı altında təq-
dim etmişdir.
L.A.Pokrovskaya qaqauz dilində
məlum keçmiş za-
man
6
, V.M.Nasilov
qədim uyğur dilində obyektiv keç-
1
Кононов А.Н.Грамматика современного турецкого литературного
языка.М.-Л., Изд.АН СССР,1956,с.230; Рассадин В.И.Морфология
тофаларского языка в сравнительном освещении.Москва, «Наука»,
1978,с.209; Алланазаров О.Прошедшее время в современном турк-
менском литературном языке. Ашхабад, “Ылым”, 1975,с.51;Тума-
шева Д.Г.Язык сибирских татар.Ч.II. Изд. Казан. Универси-
тета,1968,с.60;Исхаков Ф.Г.,Пальмбах А.А.Грамматика тувинского
языка.Фонетика и морфология.Москва, ИВЛ,1961, с.365; Уруспиев
И.Х. Категория времени глагола в современном карачаево-балкар-
ском языке.//Вопросы категорий времени и наклонения глагола в
тюркских языках. Баку,«Элм»,1968,с.43; Мусаев К.МКраткий грам-
матический очерк караимского языка. Москва, «Наука», 1977, с. 52.
2
Дмитриев Н.К.Грамматика кумыкского языка. Строй тюркских язы-
ков. Москва,ИВЛ,1962,с.306; Чарыяров Б.Времена глагола в тюрк-
ских языках юго-западной группы.АДД.Ашхабад, 1970,с.48.
3
Тенишев Э.Р.Строй сарыг-югурского языка.Москва,1976, с. 92.
4
Тенишев Э.Р.Строй саларского языка.Москва,Наука,1976,с.148.
5
Тенишев Э.Р. Саларский язык. Москва, 1963, ИВЛ, с. 33.
6
Покровская Л.А. Грамматика гагаузского языка. Фонетика и мор-
фология. Москва, «Наука», 1964, с. 194.