Himalay Ənvəroğlu __________________________
43
qədər məşhur olmayıb. Urva adlı şair ondan daha çox tanınıb.
Urva Afranı, Qeys Ibn Zarih Lubnanı, Küləyir Azzanı,
Qeys Ibn-
Əl Mülliyauvah (Məcnun) Leylanı (Leylini) tərənnüm edirdi.
Uğursuz, lakin ülvi məhəbbət haqqında əfsanələr məhz belə
yaranıb. Lakin bunlar sonradan bir sıra romani poemaların
yaranmasına da səbəb oldular. Məsələn, Əyyuqi "Urfa və Afra "
əfsanəsinin əsasında özünün "Vərqa və Gülşa"sını yaratdı. Qeys
əfsanəsi Nizaminin məşhur "Leyli və Məcnun"una mövzu verdi
(91, səh.153).
Ülvi məhəbbət mövzusuna meyl ondan irəli gəlir ki, bu,
şairlərə gözəlliyi ilahi ruhun parıltısı kimi tərənnüm etməyə
imkan verirdi. Çünki platonik məhəbbət Allaha məhəbbətin
nümayişi idi. Qadına məhəbbət obyekt və subyektin əksliyini
aradan qaldırır, həm də özünə məhəbbət kimi qəbul edilirdi.
Məsələn, Leyli özünü Məcnun vasitəsi ilə sevir, Allah da özünə
məhəbbəti Leyli və Məcnunda tapır. Məcnun Leylidə "əriyir",
Leyliyə çevrilir. Lakin o Leyli dilində danışmaq üçün məhəb-
bətdən mistik ölümə keçməlidir. Ənənələri
fars və türkdilli
ədəbiyyatda XVI əsrin sonuna qədər davam edən ("Dəratnamə",
"Əmir Həzə haqqında kitab", "Gövhərtac" və s.) romanının
sonrakı taleyində müsbət rol oynamış, Əyyuqi, Gürgani və hətta
Nizami üçün də müəyyən mənada mənbə olmuşdur. Ərəb
xəlifəliyinin zəiflədiyi çağlarda fars, türk dastanları yaranmağa
başlamış, Sasanilər dövründə (X əsr) Şərqi Iranda və Orta
Asiyada qəhrəmanlıq kitab eposu meydana çıxmışdır. Firdovsinin
məşhur "Şahnamə"si bu janrın zirvəsi olmuşdur.
Lakin qəhrəmanlıq eposu sonralar romani epos tərəfindən
sıxışdırılmağa başladı. Məhmud Qəznəvinin zamanında Əyyu-
qinin "Vərqa və Gülşa" romani poeması meydana gəldi. Yenə
Qəzvinlər sarayında "Şairlər hökmdarı" rütbəsi alan Ünsürü
"Vamiq və Əzra" poemasının fraqmentləri əsasında bir sıra mə-
həbbət poemaları yazdı. 1050-ci ildə Gürganda Fəxrəddin Gür-
gani "Vis və Ramin"i meydana gətirdi. Bununla belə "romani
epos böyük Azərbaycan şairi Nizaminin yaradıcılığında "roman"
adını tam doğruldur" (69, səh.16). Bəzən zaman fərqindən, milli
______________________
Азярбайъан романынын инкишаф проблемляри
44
mənsubiyyətindən asılı olmayaraq müxtəlif sənətkarların
yaradıcılığında mövzu, süjet, hətta aparıcı qəhrəmanların
talelərinin müəyyən mərhələləri arasında yaxınlıq, "bənzərlik" ola
bilər. Bu mənada "Vis və Ramin" (Gürgani), "Tristan və Izolda"
(Kreten), "Xosrov və Şirin" (Nizami) arasındakı "qohumluq"
tipoloji yaxınlıq hesab edilmişdir (64, səh.44-45).
Mənzum romanın genezisində yunan romanının
ünsürləri-
nin və kitab qəhrəmanlıq eposunun fəal iştirakını Firdovsinin
"Şahnamə"sində aydın görmək olar. Əsərin əsasını tipik kitab
mənbələri və folklor motivləri təşkil edir. Burada məhəbbət
epizodları mifoloji və qəhrəmanlıq ənənələri fonunda verilir.
Bəzi mənbələrdə "Şahnamə" romani eposun inkişafı üçün
çıxışlıq nöqtəsi kimi izah edilir və eyni zamanda onun yunan
romanına və romani eposun yerli Şərq ənənəsinə meyl etdiyi
fikirləri meydana çıxır. Məsələn, E.Bertelsin "Leyli və Məc-
nun"un mənbələri (25) məqaləsi ilə Kraçkovskinin "
Rannəə istoriə
povesti o Medjnune i Leyli"
məqaləsi arasında müəyyən fərqlər
vardır.
Əfsanənin tarixi dəqiqliyi Kraçkovskidə daha qabarıqdır.
Bertels isə daha çox ədəbi mənbələrə söykənir. Əfsanənin tarixi
kökündə və genezisində Məcnun, sənət idealında isə Leyli ön
plana çəkilmişdir. Bunu hətta məqalələrin adlarından da görmək
olar. Biz isə yuxarıda Məcnun əfsanəsinin yaranmasının yığcam
təsvirini vermişik. Ona görə də mənbələrə diqqətlə yanaşmaq
lazımdır. Məsələn, məhəbbət mövzularının
işlənməsi keyfiyyət
baxımından Nizamini razı salmasa da, Firdovsi Azərbaycan şairi
üçün əsas mənbələrdən olmuşdur (68).
Əlbəttə, məhəbbət mövzusuna üstünlük verilməməsi təkcə
"qocalığın" günahı deyildi, həm də "qəhrəmanlıq eposunun
normativ poetikasının "günahı" idi. Romani epos isə şəxsi
meyllərə üstünlük verən janr idi. Əlbəttə, bu məsələdə müəllifin
şəxsiyyəti və yaradıcılıq üslubu da mühüm rol oynayır.
Məsələn, "Şahnamə"də məhəbbbət epizodları müstəqil janr
mənasına malik deyil. Çünki bunlar hökmdarların və pəh-
livanların bioqrafiyasının yalnız ayrılmaz tərkib hissəsidir. Başqa
Himalay Ənvəroğlu __________________________
45
sözlə, janrda həmin epizodlar bilavasitə məlum bioqrafiyalardan
keçərək özünə yer tapır. XI əsrin epik abidəsi olan "Gərşasib-
namə" də Firdovsi xəttini bu mənada davam etdirdiyinə görə ro-
man epos adlandırıla bilməz. Hərçəndi E.Bertels buradakı macəra,
fantastika ünsürlərini əsas götürərək həmin əsəri "roman" (23,
səh.265) adlandırmışdır. Halbuki bunlar qəhrəmanlıq və ya nağıl-
qəhrəmanlıq eposu hüdudlarından kənara çıxmır.
Göründüyü
kimi, Bertels romani eposun macəra əlamətlərini rıtsar romanına
aid edənlərə yaxınlaşır. Ona görə də "Xosrov və Şirin"də
Nizaminin "rıtsar romanının şablonunu" (24, səh.223) aradan
qaldırdığını bildirir. "Leyli və Məcnun" mənbələrinin görkəmli
tədqiqatçısı kimi tanınan Bertels nədənsə, şairlər haqqında ərəb
əfsanələrinin romanın genezisində oynadıqları rolu prinsipial
şəkildə qiymətləndirə bilmir. Məsələn, Qeys və onun sevgilisi
Leyli haqqında əfsanəni işləyərkən Əyyuqinin "Urfa və Afra"
əfsanəsi əsasında "Vərqa və Gülşa" adlı romani poema yazmış
olduğunu bilərdi. Bütün bu əfsanələr özləri də ərəb nağılından və
yunan romanından təsirlənə bilərdilər. Hər halda şairlər haqqında
ərəb əfsanələri şərq romani eposunun genezisinin mühüm ünsürü
hesab edilməlidir. Bundan əlavə, kitab qəhrəmanlıq eposunda
saxlanılan tarixi və qeyri-tarixi əfsanələr
romani epos üçün əsas
mənbə rolunu oynayır. "Vis və Ramin", "Xosrov və Şirin",
"Vərqa və Gülşa", "Leyli və Məcnun" isə mənbələrini bilavasitə
şairlər haqqında ərəb romani əfsanələrindən almışdır.
Qədim hökmdarlar haqqında qəhrəmanlıq əfsanələrinin
romanlaşdırılması, şairlər haqqında qırıq-qırıq yarımfolklor
əfsanələrin epikləşdirilməsi isə paralel şəkildə baş verir. Romani
epos abidələrini mənbələri ilə araşdırmaq janrın genezisini
meydana çıxarmağın zəruri şərtlərindəndir. Məsələn, XI əsrin
birinci yarısında Əyyuqinin "Vərqa və Gülşa"sı "roman" tələblə-
rinə cavab verən ilk əsər hesab edilə bilər. Lakin nağılda və yunan
romanında olduğu kimi burada da macəra ünsürləri mühüm yer
tutur. Ona görə də, Əyyuqinin qəhrəmanları psixoloji baxımdan
durğun və adi görünür. Eyni zamanda şair məhəbbət əfsanəsinə
çoxlu təhkiyə təfsilatı, geniş epik fon təşkil edən hərbi
______________________
Азярбайъан романынын инкишаф проблемляри
46
qəhrəmanlıq epizodları daxil edir. Məsələn,
Gülşaya vurulan
kənar tayfanın başçısı Rabi Ədnan onun tayfasına hərb elan edir,
Vərqaya qalib gəlir, onun qoca atasını öldürür. Firdovsidə olduğu
kimi Gülşa da mahir döyüşçü kimi Ədnanı və onun böyük oğlunu
öldürür, kiçiyə isə məğlub olur. Son anda Vərqa onu xilas edir.
Personajın "sosial statusu"nun hökmdara və sərkərdəyə
qədər yüksəlməsi, döyüş səhnələrinin təsviri epikləşdirmə
üsuludur. Təkrarlar, müqəyyəd epitetlər ("qaranlıq", "zalım",
"yırtıcı", "aslan", "qartal", "şanlı qəhrəman" və s.),
standart mü-
qayisələr aydın epik üslub yaradır və romani eposda folklor-epik
mənbəyin rolunu göstərir. Bu kimi folklor-epik mənbələr Əy-
yuqinin çıxış yolunu xoşbəxt sonluqda görməsinə gətirib çıxarır.
Məsələn, Məhəmməd peyğəmbər sevgililəri yenidən dirildir ki,
əvəzində Suriya hökmdarı Dəməşqdə yəhudiləri islamı qəbul
etməyə razı salsın. Lakin bu sonluq romani poemadan daha çox
yunan eposu üçün məqbul hesab edilə bilər. Təhkiyənin mənzum
forması düşünülmüş bədii tapşırığı ifadə edir. Ərəb süjetini
"Iranlaşdıran" bu romani poema macəraya meylinə görə farsdilli
mənzum formanın özünəməxsus müqəddiməsi hesab edilə bilər.
Bunu "Vərqa və Gülşa"nın müəyyən motivlərinin "Vis və Ra-
min"də (Gürgani) və "Leyli və Məcnun"da (Nizami) görünməsi
də sübut edir. Eyni zamanda Vis və Ramin haqqında süjetin mən-
bəyinin bəlli olması onun nüvəsini
yunan mənbələri ilə bağ-
lamağa əsas vermir. Çünki "Vis və Ramin" məhəbbət və macəra
romanından daha çox bibliya: "hökmdarlar kitabı"na yaxındır.
Məlum olduğu kimi süjetdə hakimiyyət ehtirası sevgi hisslərini
üstələyir və nəticədə məhəbbət motivi əsas xətdən sanki vurulub
çıxarılır. Xüsusilə, Mubadın ovda qabanın köpək dişindən ölməsi
və onun adı ilə bağlı mifoloji süjet bunu xatırladır.
Sufizmə qədərki mərhələdə meydana gəldiyi üçün Gürga-
nidə sevgililərin ilahiləşdirilməsi metaforik xarakter daşıyır.
Mahiyyət etibarilə müqəddəs hesab edilən, əslində təhqir edilir.
Ümumiyyətlə, orta əsrlər romanlarının ilk inkişaf mərhələsi
müəyyən süjet sxemləri əsasında məhəbbət mövzularının açlıması
ilə müşayiət olunur.
Bunu romani eposun Nizami