Himalay Ənvəroğlu __________________________
255
epopeyanın bir-birinə bənzəri var. Məsələn,
insan şəxsiyyətinə
münasibətdə antik epopeya ilə, "burjua romanı" kəskin
fərqlənmir. Əksinə, həyatı geniş əhatə, mürəkkəb kompozisiya və
s. komponentlər
göstərir ki, bu janrlar arasında tipoloji yaxınlıq
paralelləri çoxdur. XVIII-XIX əsrlərdə əsas məqsədi dövlət
quruluşunu, mövcud ictimai qaydaları kəskin tənqid edən bir sıra
romanların klassik ənənəsindən daha çox öz zamanlarının sənət
tələbi ilə meydana gəldiyi bəllidir. Məsələn, Monteskyenin "Iran
məktubları", Karamzinin "Rus səyyahının məktubları", L.Sternin
"Sentimental səyahəti", N.Radişşevin "Peterburqdan Moskvaya
səyahət", M.F.Axundovun "Kəmalüddövlə məktubları", Zey-
nalabdin Marağayinin "Ibrahim bəyin səyahətnaməsi", C.Məm-
mədquluzadənin "Danabaş kəndinin əhvalatları", S.M.Qəniza-
dənin "Azərbaycan ədəbiyyatı tarixində silsilə nəsrin ilk, ən yaxşı
nümunələrindən olan "Məktubati-Şeydabəy Şirvani" və s.
romanlarda istifadə edilən "məktub", "gündəlik", "yol xatirələri",
"səyahət" və "əhvalatlar"
konkret cəmiyyətin, həyat və əxlaq
tərzinin tənqidi təsviri üçün münasib janr tipləri idi.
4.1. Azərbaycan romanında
tipoloji meyillər
üasir ədəbi prosesin mühüm tərkib his-
səsi olan romanın janr spesifikasına
konseptual münasibət getdikcə əsaslı şə-
kildə qərarlaşmaqdadır. Indi janrın spe-
sifik xüsusiyyətləri və vəzifələri daha
dərindən dərk olunur və o, bütünlükdə bədii ədəbiyyatın siste-
mində qiymətləndirilir. Romana belə bir baxışın meydana çıxma-
sında həm janrın
özünün ənənəsinin, həm də son dövrlərdə
yaranan nümunələrin mühüm rolu olmuşdur. Ona görə də bu gün
müasir Azərbaycan romanının tədqiqi təkcə janrın aktuallığı ilə
deyil, eyni zamanda problemin elmi-nəzəri və metodoloji prinsip-
lər əsasında müzakirə obyektinə çevrilməsilə diqqəti cəlb edir. Bu
baxımdan son illərin romanları nəinki 70-80-ci illərin ədəbi və
M
______________________
Азярбайъан романынын инкишаф проблемляри
256
ictimai gerçəkliyini qiymətləndirməkdə,
eləcə də poetika, janr,
üslub kimi mühüm ədəbiyyatşünaslıq kateqoriyalarının müasir
elmi-nəzəri tədqiqatın predmetinə çevrilməsində mühüm rol
oynayır. Çünki 70-80-ci illərin romanları həyatın özündə mövcud
olan zidd meyllərin qəhrəmanın daxili təkamülü vasitəsilə
verilməsini, bədii konfliktin mürəkkəb və ziddiyyətli insan
xarakterlərinin qarşılaşdırılması yolu ilə ifadə edilməsini, bədii
şərtiliklərdən bol-bol istifadə olunmasını, müasir romanlarımızda
lirik-psixoloji üslubun üstünlük təşkil
etməsinin səbəblərini ay-
dınlaşdırmaq və bir sıra digər vacib struktur əlamətlərin tətbiqini
və ziddiyyətini qiymətləndirmək baxımından zəngin material
verir. Bu, həm də əvvəlki illərin roman təcrübəsində sabitləşmiş
estetik prinsiplərin sonrakı dövrlərin nümunələrində necə inkişaf
etdirildiyini izləmək üçün də geniş meydan açır.
B.Bayramovun "Arakəsmələr", Əfqanın "Gülyanaq", Gəray
Fəzlinin "Kəhrəba işığında", M.Ibrahimovun "Pərvanə", T.Əfən-
diyevin "Zahid Məftun", H.Ibrahimovun "Günəş doğan yerdə",
C.Bərgüşadın "Boz atın belində" (1970), S.Rəhimovun "Uğundu",
Ə.Yusifoğlunun "Düşmənin düşməni", Ə.Cəfərzadənin "Aləmdə
səsim var", C.Əlibəyovun "Anamın gəlini" (1971), S.Rəhimovun
"Qoşqar qızı", H.Seyidbəylinin "Tərsanə" (1972), I.Qarayevin
"Gecə keçir", Ə.Atabəylinin "Bütün bunlardan sonra",
B.Bayramovun "Fəhlə qardaş" (1973), S.Qədirzadənin "Ulduzlar
sayrışanda, N.Nağıyevin "Ifşa", M.Qocayevin "Maye qızıl",
S.Rəhimovun "Şamo" (1974), Ə.Babayevanın "Haradasan, dost,
haradasan?", V.Babanlının "Vicdan susanda", C.Əlibəyovun
"Həyatın özü", Ə.Məmmədxanlının "Babək", I.Hüseynovun
"Nəsimi", Ə.Cəfərzadənin "Yad et" (1975), I.Əfəndiyevin
"Sarıköynəklə Valehin nağılı" (1976), M.Qocayevin "Gecələrin
mahnısı", B.Bayramovun "Cıdır düzü", Ş.Arifin "Anamın
yuxusuna girirsən", S.Əhmədovun "Yaşıl teatr", C.Əlibəyovun
"Dözümlü məhəbbət", H.Abbaszadənin "Burulğanlar" (1977),
Ə.Vəliyevin "Qarabağda qalan izlər", S.Əhmədovun "Toğana"
(1978), Anarın "Beşmərtəbəli evin altıncı mərtəbəsi", C.Ələk-
bərzadənin "Çılpaqlı" (1979), Ə.Əbülhəsənin "Üç ildən sonra",
Himalay Ənvəroğlu __________________________
257
S.Rəhimovun "Ana abidəsi", I.Əfəndiyevin "Geriyə baxma,
qoca", S.Əhmədovun "Yasamal gölündə qayıqlar üzürdü",
M.Süleymanlının "Köç" (1980), Ə.Cəfərzadənin "Bakı-1501",
C.Əlibəyovun "Qızıl at və torpaq" (1981), A.Abdullazadənin "Bir
ovuc torpaq", B.Bayramovun "Fövqəladə hadisə və ya çöl pişiyi",
Elçinin "Mahmud və Məryəm", S.Əhmədovun "Azığa doğru",
Ş.Arifin "Qınamayın məni…" (1982), Ə.Nicatın "Nəğməyə
dönmüş ömür", V.Babanlının "Müqəddəs ocaq", S.Səxavətin
"Daş evlər", B.Bayramovun "Tək palıdın kölgəsi" (1983),
I.Hüseynovun "Eşq dəlisi", Y.Səmədoğlunun "Qətl günü",
Ə.Əylislinin "Ağ dərə", C.Əlibəyovun "Dünyanın karvan yolu",
Ç.Hüseynovun "Fətəli fəthi", Ə.Qasımovun "Toy gecəsi",
M.Süleymanlının "Aydınlaşma" (1984), H.Abbaszadənin
"Əlibalanın ağır səfəri", B.Bayramovun "Karvan yolu", I.Hüsey-
novun "Ideal", Elçinin "Ağ dəvə", H.Mehdiyevin "Sənsiz keçən
günlərim" (1985), F.Kərimzadənin "Çaldıran döyüşü", S.Dağlının
Şirinduz", S.Vəliyevin "Qanlı ocaq" (1986), I.Məlikzadənin
"Qırmızı yağış", S.Əhmədovun "Yasaq edilmiş oyun", F.Qocanın
"Kələfin ucu" (1987), M.Süleymanlının "Səs", S.Əhmədovun
"Gülməli kişinin axırı", I.Hüseynovun "Əbədiyyət", Qabilin
"Ölüm həbləri" (1988), Ə.Hacızadənin "Dünyanı tanı", Ə.Əmiro-
vun "Axirətdən qabaq gəzinti", Elçinin "Ölüm hökmü", B.Bay-
ramovun "Üzlü, astarlı günlər" (1989), Q.Sadıqzadənin "Son
mənzili Xəzər oldu", Ç.Ələkbərzadənin "Dünyanın qonduğu yer",
M.Süleymanlının "Günah duası", S.Azərinin "Sonsuzluq" (1990)
və s. göstərir ki, istər müasir Azərbaycan ədəbiyyatında, istərsə də
milli bədii təfəkkürünün inkişafında roman janrının xüsusi yeri
vardır. Maraqlı burasıdır ki, bu dövrün (70-80-ci illər) ədəbi
prosesində 30-cu illərin əvvəllərində Azərbaycan romanına gələn
nəsillə yanaşı bədii nəsrimizə, 60-70-ci illərdə daxili olanlar da
müasir bədii təfəkkürdə mühüm rol oynayaraq vahid ədəbi
zamanda birləşirlər. Danışılan mərhələni təmsil edən yazıçıların
yaşı, üslubu, sənətkarlıq imkanları,
mövzu dairələri müxtəlif
olduğu kimi bədii əsərləri də ədəbi prosesdə özlərinə məxsus
şəkildə yer tutur. Məlum olduğu kimi, bəzi romanlar ədəbi
______________________
Азярбайъан романынын инкишаф проблемляри
258
prosesdə bir fakt kimi, sadəcə olaraq onun boy artımında iştirak
etdikləri halda, müəyyən qismi nəinki ədəbi prosesə samballı
keyfiyyət
dəyişikliyi gətirmiş, eyni zamanda bədii təfəkkürün
özündə mühüm struktur yeniliyi yaratmış, qəlbin dialektikasının,
şüur axınının, başqa sözlə inkişafın assosiativ əlaqələr fomrasının
romanda kifayət qədər yer tutaraq janrın dünya standartları
səviyyəsinə qalxmasına səbəb olmuşlar. Yetmiş-səksəninci illərin
roman təsərrüfatı dövrün sosial-mənəvi hadisələrini həyati-estetik
planda canlandıraraq yaradıcılıq meyillərinin üzə çıxarılmasında
mühüm rol oynamış və mövsümi mövzulardan, zahiri
aktuallıqdan yaxa qurtarmağa təkan vermişdir. Aktuallıq
bədiilikdən təcrid olunanda şablonçuluq əmələ gəlir. Bu,
vaxta ilə
"kolxoz həyatından bəhs edən bir sıra iri həcmli yazılar üçün
xarakterik idi" (40, səh.204). Görünür tənqidçi "iri həcmli yazılar"
ifadəsini təsadufi işlətməmişdir. "Müasir roman necə olmalıdır?"
(40, səh.212). problemi ətrafında geniş düşünən görkəmli yazıçı
və tənqidçi Elçin Azərbaycan romanının yaxın tarixinə ekskursiya
edir. O, bəzi tənqidçilərimizin yazılarına (59) istinad edərək
romanımızın tarixini müvafiq olaraq "realist roman"la bağlamağa
çalışanlarla razılaşsa da "bu iddialardakı həqiqəti bütün
dürüstlüyü ilə aşkar etməyi Azərbaycan nəsrinin tarixi ilə məşğul
olan tədqiqatçıların işi" (40, səh.213) hesab edir.
Elçin "Tənqid və nəsr (1945-1965)" monoqrafiyasında nəs-
rimizin problemlərindən bəhs etməyi nəzərdə tutsa da, əsasən,
"Ədəbiyyat və incəsənət" qəzetinin "Azərbaycan romanının yara-
dıcılıq problemləri" adlı rubrikası ilə bağlı mübahisələrə qoşulur.
Elçinin monoqrafiyasının əsasına bilavasitə "roman öz klassik
arxitektonikasına sadiq qalacaqmı və yaxud indi romandan belə
bir sədaqəti tələb etmək düzgündürmü?" (40, səh.210) kimi sırf
sənətkarılq məsələləri qoyduğu üçün
biz ona məhz burada müna-
sibət göstərməyi məqsədəuyğun hesab etdik. Roman janrı ətrafın-
da mübahisələr bizim tənqid və ədəbiyyatşünaslığımızda daha çox
50-ci illərin sonu 60-cı illərin əvvəllərindən geniş meydan almağa
başlamışdır. M.Arifin "Azərbaycan sovet romanı", P.Xəlilovun
"Ürək dostları" (Ə.Vəliyev), "Böyük dayaq" (M.Ibrahimov),