Himalay Ənvəroğlu __________________________
247
salxımlarının zərif kölgəsi ilə sakit-sakit
axan çay birdən nə
amansız burulğanlar yaradır… Başqasına bəxş etdiyin səadət necə
sərt bir tikan olub onun qəlbinə sancılır. Sən isə buna qarşı biganə
olursan. Kim deyər ki, bunların hamısı bizim iradəmizdən asılıdır.
Kim deyə bilər ki, mən Adil üçün və ya o mənim üçün yaxşı olmaq
istəmirdik… Kim deyə bilər ki, ya mən ondan, ya da o məndən öz
ömrümüzü əsirgərdik…" (47, səh.200-201) Vəziyyətin aydın
təsəvvür edilməsi üçün bilərəkdən Səriyyənin etirafına belə geniş
yer verdik. Əvvəla, qeyd etmək lazımdır ki, bu etiraf nə qədər
səmimi olsa belə, onu məsuliyyətdən xilas etmir.
Burada hər şey
hissi iradənin hökmünə verilir. Bilavasitə onun hökmranlığı ilə
əmələ haqq qazandırılır.
Bizə belə gəlir ki, nigah kimi çox mühüm mənəvi-əxlaqi
məsələləri hissin və duyğunun ixtiyarına vermək olmaz. Hiss və
duyğu sevgi münasibətlərində mühüm mənaya malik olsa da,
tərəflərin razılığı əsasında yaranan nigahı onların "hökmü" ilə
dağıtmaq olmaz. Burada "filosofanə" sözünün dırnaq içərisinə
salınması təsadüfi deyil. Ilk baxışda belə görünə bilər ki, bu
Səriyyənin nitqidir və o, özü filosofluğunu dırnaq içərisində verir.
Onun fikrincə, bu, əsil filosofluq deyil, yalnız Səriyyənin
özünəməxsus fiolosofluğudur.
Onun dediklərində bu mənada
həqiqət var ki, tale, "alın yazısı" deyilən şey bəzən şəxsin
özündən asılı olmur və doğrudan da bir çox hallarda istəyin əksi
baş verir. Müasir dünyamızda hətta görürsən ki, bütöv bir xalqın
öz müqəddəratını təyin etməsi müşkülə çevrilir. Bu, tamamilə
başqa məsələdir və həlli bir sıra amillərlə bağlıdır. Lakin söhbət
Səriyyə ilə Adilin ailəsindən getdiyi üçün qeyd etmək lazımdır ki,
o, əvvəldən mənəvi-ruhi əsas üzərində qurulmamışsa da, onu
möhkəmləndirmək olardı və müqəddəs olanı hissi zövqə qurban
vermək olmazdı. Yenə bir qədər əvvələ qayıdıb filosofanə
sözünün dırnaq içərisində yazılmasına fikir verək. Bu, diqqəti
təsadüfi çəkmir. Həmin dırnaqda müəllif vurğusu var.
______________________
Азярбайъан романынын инкишаф проблемляри
248
I.Əfəndiyev Səriyyənin bu kimi "filosofluqla"
özünə haqq
qazandırmasına razı ola bilmir. Müəllif könüllərin azadlığını ailə,
nigah məsələlərindən ayırmır və problemin məhz bu kontekstdə
bədii təhlilini verir.
Yazıçı Səriyyənin və Adilin ömür-gün yoldaşı seçmək kimi
mühüm bir məsələyə baxışlarında ziddiyyətlərin olmasını da
açıqlayır. Bu ailə çox sürətlə qurulduğu kimi eyni ahənglə də
dağılır. Sevib seçmə olmayıb. Ailənin yaranması üçün ən əsas
olan ruhi-mənəvi amil unudulub. Adil Səriyyəni texnikumda
imtahan zamanı görüb xoşlayıb. Səriyyənin də Adildən xoşu
gəlib. Özünün dediyi kimi yaraşıqlı, gələcəyi olan adam idi. O,
maddi imkanına görə də tələblərə tam cavab verirdi. Əksinə,
Səriyyənin ailəsi sıxıntı çəkirdi. Yəni maddi imkan mənasında
tərəflər bir-birindən fərqli idi. Güman etmək olardı ki, onlar
mənəvi birliyə üstünlük verib gənc ailəni məhz bu əsasda
dikəldəcəklər. Romandan məlum olduğu kimi birlik, ruhi bağlılıq
yarana bilmədi və bizim hamımızın ürək ağrısı ilə müşayiət
etdiyimiz ailənin dağılma prosesi başa çatdı. Səriyyənin xoş-
bəxtlik haqqında qənaətlərini Qəribcanın şəxsində reallaşdırıl-
masına mənəvi qələbə,
yaxud üstünlük kimi baxmaq,
ümuminsani, milli-əxlaqi məna vermək olmaz. Bu xoşbəxtlikdə
şəxsi-fərdi başlanğıc mühüm yer tutur.
Müəllifin səadət haqqında qənaətləri qəhrəmanın təsəvvür-
lərindən xeyli genişdir. O, xoşbəxtliyi yalnız reallıq duyğusu ilə
məhdudlaşdırmır. Bu məsələdə mənəvi paklığa meydan açan
ideala üstünlük verir. Bununla da I.Əfəndiyev ümuminsani
dəyərləri mikromühitin fövqünə qaldırır. Başqa sözlə, gerçəklik
roman qəhrəmanlarına ideal səviyyəyə qalxmağa imkan verməsə
də, müəllif qayəsi birbaşa ona bağlıdır. I.Əfəndiyev artıq fərdi
duyğuları, şəxsi
səadəti ümuminsani hisslərə, milli-mənəvi
dəyərlərə qurban verməyi bacaran insanın – Nuriyyənin obrazında
Himalay Ənvəroğlu __________________________
249
bunu sübut etmişdir. Bu baxımdan "Sarıköynəklə Valehin nağılı"
romanında yaradılan Sarıköynək surəti həmin istiqamətdə
aparılan yaradıcılıq axtarışlarının davamı və inkişafı hesab edilə
bilər. Onun obrazının xarakteri haqqında müəyyən fikirlər
söyləmək tədqiqatın ideyasını dərinləşdirər, müəllifin obrazlarda
predmetləşən bədii konsepsiyasının hansı vasitələrlə
zənginləşməsi haqqında təsəvvürləri tamamlardı. Sarıköynəklə
Valeh I.Əfəndiyevin roman qəhrəmanının varisləri kimi
ümuminsani, həm də milli-mənəvi baxımdan diqqəti çəkirlər.
Çünki müasir dünyamızda ictimai şəraitin tipikləşdirdiyi şər
qüvvələrdən qorxub çəkinməyən, inamını itirməyən, məqsədə
aparan yolu əxlaqi-mənəvi prinsipləri
ilə təmizləyən bu
qəhrəmanlar xüsusi bir tədqiqatın mövzusu olduğundan biz
hələlik bu deyilənlərlə kifayətlənməli oluruq.
______________________
Азярбайъан романынын инкишаф проблемляри
250
IV FƏSİL
ROMAN JANRININ TİPOLOJİ
PRİNSİPLƏRİ
ipologiya" romanın intəhasız dünyasın-
da ümumini (mövzu, struktur) müxtə-
liflikdə axtarmaq imkanı verir. Həm
mövzu və təhkiyə, həm də struktur təs-
nifat tipoloji tədqiqatın predmetini
təşkil edir. Məsələn, əgər roman geniş epik təsvirə meyl edirsə, bu
tipoloji baxımından "mərkəzdənqaçma", yox əgər qəhrəmanın və
müəllifin lirik görünüşü ön plana çevrilərək hadisələr sürətlə
mərkəzə doğru meyl edirsə "mərkəzəqaçma" hesab edilir. Bəziləri
romanın bu cür tipologiyasını məhsuldar hesab edir. Çunki bu
üsul həm janrın spesifikasının, həm də romanın
struktur
imkanlarının açılmasına xidmət edir. Lakin ümumini axtarmaq
səyi bəzən təkrarolunmaz fərdi cəhətlərin diqqətdən yayınmasına,
böyük sənətkarları fərqləndirən bənzərsizliyə, etinasızlığa gətirib
çıxara bilər. Çünki bənzəri olmayan yazıçını ümumi bir tipoloji
prinsip əsasında birləşdirəndə fərdilik itir.
Romanın hadisə, xarakter, zaman, məkan kimi tipoloji böl-
güləri ümumi xarakter daşıyır. Lakin onu hibritləşdirib 90-a qədər
növünu əldə etmək mümkündür. Bununla belə, bölgülər hadisə,
xarakter, süjet, təhkiyə və tale dairəsində dolanır. Məsələn,
məlumdur ki, hadisə və xarakter arasındakı dialektik əlaqə təhkiyə
vasitəsilə süjetdə reallaşır. Süjet
və kompozisiya isə öz növbə-
sində janrın ümumi, eyni zamanda nümunəvi əlaqələrini müəyyən
edir (144, səh.88).
Eyni zamanda süjet ayrılıqda romanın çoxşaxəliyini bütün
əlamətləri ilə müəyyən edə bilməz. Məsələn, fəlsəfi, monumental,
sosial-psixoloji, ideoloji, satirik, tarixi, inqilabi, istehsalat, kənd,
sənədli, ailə-məişət, realist, romantik, modernist,
ekzistensialist,
sürrealist, realist, sərgüzəşt, roman-epopeya, lirik, bioqrafik,
səyahət, roman-esse, roman-oçerk, roman-pritça, roman –pamflet,
"
T