Himalay Ənvəroğlu __________________________
319
gizlinlərinə açılan lağım, uçuruma aparan bir yolun ağzı" (18,
səh.58).
"Qara
matəm rəmzi də ola bilər, məhəbbət rəmzi də, nifrət
rəmzi də" (112, səh.130), "həsrətli gözlər" "qaranın dərd çalarını"
ifadə edə bilər. Gözlərdən subyektin ovqatını, taleyinin axarını
oxumağın klassik poeziyada zəngin ənənəsi var. Lakin Anar epik
qəhrəmandakı lirik-psixoloji başlanğıcı fəhmlə dərk etdiyi kimi,
bu ovqatı həm də özünəməxsus şəkildə formalaşdırmışdır. Zaurun
"Beşmərtəbəli evin altıncı mərtəbəsi" romanında (Təhminənin
taleyinin istiqaməti məlum olduğu əsərdə) deyil, məhz "Ağ
liman"da (Təhminənin "ömür yolu"nun başlanğıcında) Təhmi-
nənin gözlərindəki mənanı oxuması adi vəziyyətdə mümkün olan
iş deyil. Bunun üçün qəhrəman gərək şövqə gəlsin.
Zamanı saxlamaq, anı qaytarmaq fiziki mənada qeyri-
mümkündür. Lakin mənəvi mənada, xəyal aləminin iqtidarı ilə ta-
rixə və yaddaşa qayıtmaq, hissin və idrakın imkanlarından istifadə
edərək olmuşları yenidən yaşamaq olar. Bu , Anara povestdə
inam, ümid və sevinclə qəmin və kədərin
sintezinə nail olmağa
imkan vermişdir.
Anar "Ağ liman"da "vaxt fəlsəfəsi"ni (77, səh.150) bədii
kontekstdə dəyərləndirir. Povestdə vaxt yalnız sərlövhədə yox,
təsvirlərdə, bədii təhlil süjetində də əsas rol oynayır. Bəzən hətta
hisslər vaxt epitetlərilə vəsf edilir: "Vaxt hey axır. Vaxt hər yaranı
sağaldır. Vaxt bizi məğlub edir. Vaxt bizi xilas edir." Anarda
"rəqəm-zaman vahidi", "saat-zamanın simvoludur" (77, səh.151).
Gecənin bir vaxtında təklik və kimsəsizlik tilsimindən canını
qurtarmaq üçün özünü ora-bura vuran, hətta öz telefon nömrəsini
yığan kassir Səfdərin həmişəki kimi yenə də qəbirlərin üstündəki
yazıları oxuması axirət fəlsəfəsini, əməl və qayə adamı anlamını
yaddaşa gətirir: "Əsgər Teymurov: 1905-1957; Tofiq Babayev:
1927-1946; Adlar və rəqəmlər. Yəni bu rəqəmləri bura yazmaq
vacibdir? Yəni adamlardan elə bu iki şey qalır? Adı və iki tarix?
Axı niyə belə? Axı əslinə qalsa, bu yazıların adamın şəxsən özünə
dəxli də yoxdur. Adını özü qoymayıb. Familini də həmçinin,
təvəllüdü, ölümü də özündən asılı deyil. Olmaz ki, bura adamın
______________________
Азярбайъан романынын инкишаф проблемляри
320
şəxsən özünə dəxli olan şeylər yazsınlar. Məsələn, kim idi, bu
dünyada
nə pis iş görüb, nə iş qoyub gedib, ya məsələn, tutalım
xasiyyəti necə idi? Kimə nə yaxşılığı, nə pisliyi keçib? Övladı
olub, yoxsa yox, öləndən sonra kimi qalıb? Yoxsa quru
rəqəmlərdən nə çıxsın?" (18, səh.81-82). Lakin "Yoxsa quru
rəqəmlərdən nə çıxsın?" – deyən Səfdər Faiq Mərdanovun və
Bəhmən Salayevin qəbir daşlarına nəzər yetirəndə "Qeyri-ixtiyari
rəqəmləri toplamağa başladı" (18, səh.82).
Göründüyü kimi, Səfdər rəqəmlərdən qaçsa da, onlardan
yaxa qurtara bilmir. Rəqəmlər kölgə kimi onu izləyir, həyatının,
taleyinin bir hissəsinə çevrilir. Ümumiyyətlə, "Təklik tilsimi"
başlığı altında verilən hadisələr povestdə cəmi 11 səhifəni (78-88)
əhatə edir. İlk səhifədən son səhifəyə qədər Səfdər dayının seyri,
müşahidələri, yuxuları vaxtın və rəqəmlərin dili ilə dərk olunur.
Səfdər kişinin vaxt və rəqəmlərə verdiyi dəyəri,
onlarla insan
ömrünün mənasını əlaqələndirməsini görəndə, bəzi tənqidçilərin
vaxtı ilə onu nəyə görə bəyənmədiyini anlaya bilmirsən. De-
diklərinin həqiqiliyi zərrə qədər şübhə doğurmur, hərəkətləri və
qənaətləri də psixoloji cəhətdən əsaslandırılır. Kimsə fikirləşə
bilər ki, burada müəllif iradəsi, mövqeyi, konsepsiyası mühüm rol
oynayır. Yoxsa Səfdər rəqəmin, vaxtın "fəlsəfəsi"ni haradan belə
incəliyinə kimi bildi və bunlarda həyatın, ömrün mənasını aradı?
Obrazın iş və əməlinə müəllifin "qarışması" nisbidir. "Ağzının
müxtəlif yerlərində cəmi-cümlətanı 9 dişi qalan" (18, səh.79)
Səfdər nəinki rəqəmlərlə düşünür, hətta sanki həyatı, ömrünün
bütün mənası bu rəqəmlərə bağlıdır. Bunlar sadəcə nömrə, rəqəm,
vaxt ölçüsü, saat deyil, həyatı dərk və əks etdirməyin simvolları-
"obrazları"dır. Bunlar təkcə Səfdərin
təfəkkür tərzinə, danışıq
üslubuna məxsus "obrazlar" deyil, ümumiyyətlə, onun
"romanında" təzahürü münasib bilinən dünya dərki üsuludur,
zamanla danışıq formasıdır.
Təbiidir ki, tarixlə, zamanla mövcud şəraitlə bu kimi əlaqə
yaradıb hökm vermək həm də müəllifin nüfuz və səlahiyyət
dairəsindədir. Ona görə Səfdərin qənaətləri (təbiidir ki,
"macəraları" yox), əsasən müəllifin "vaxt fəlsəfəsi" anlamı ilə
Himalay Ənvəroğlu __________________________
321
səsləşir. Əlbəttə, bunları əvvəldən "razılaşdırılmış" qənaətlərin və
mühakimələrin üst-üstə düşməsi kimi anlamaq olmaz. "Təkliyin
tilsimi" ilə dərindən tanış olan hər kəs vaxt və rəqəmlərdə əzəli və
əbədi başlanğıcları görməklə (həm də müəllif başlanğıcı
mənasında) bilavasitə hər bir bədii obraz kimi Səfdərin öz xa-
rakteri, öz ünvani ilə bağlı olan xeyli detallara, motivlərə, əməl-
lərə rast gələ bilər ki, bunlar bilavasitə surətin xarakteri,
onun tə-
kamülünün realizmi ilə bağlıdır. Yəni, özünün real, fərdi həyatını
yaşayan bu tip əməllərində də özünəməxsusdur. Anarın ustalığı
isə bütün bu fərdi cizgiləri görüb "olduğu kimi" əks etdirə bilmə-
sindədir. Rəqəmlərin "vaxt fəlsəfəsi" "zaman simvolu" anlamında,
idrakı isə bilavasitə müəllif konsepsiyasına bağlıdır.
Inamından, şəxsiyyətinin tutumundan və mənəvi ləyaqətinin
iqtidarından asılı olmayaraq, hər bir surət, həyat, ideal, həqiqət,
ləyaqət və s. haqqında müəllif fikrini də formalaşdırır. Bu
baxımdan, Səfdər dayı da povestin təlqin etmək istədiyi qayəyə öz
töhfəsini verir. Qayə, estetik ideal isə təkcə bir obraz üzərində
deyil, əsərin bütün mürəkkəb toxumaları üzərində qurulur. Yəni
Səfdər–həyatla canlı nəfəs alan bu adam povestin ideya-bədii
strukturunda bir "vahid" kimi müəyyən ideya-bədii yük daşıyır.
Povestdə qəhrəmanları bir-birinə "bənzədən" yuxu motivi də mü-
hüm dəyər kəsb edir. Əsərin əvvəli Nemətin yuxusu ilə başlayır,
sonu onun yuxusu ilə qurtarır. Son səhifədə Təhminə də tez-tez
gördüyü, "eyni bir yuxunu" Nemətə danışır. "Təkliyin tilsimi"
"romanının" qəhrəmanı yuxu görməkdə bütün normaları aşır:
"Yuxu görmək Səfdərə lap cavanlıqdan qalmışdı. Görürsən adam
olur ayda-ildə bir dəfə yuxu görməz. Səfdər Allahın hər günü
yuxu görərdi. Mina da hər gecə yuxu görərdi.
Səhər oyananda
yuxularını bir-birinə danışırdılar. Elə bil hərəsi bir uzaq səfərdən
qayıtmışdı. Qürbət ölkələrdə yediklərini, içdiklərini, gördüklərini,
eşitdiklərini bir-birinə danışırdılar.
Küçədəki qəzet lövhəsinin qabağında ayaq saxladı. Qəzetin
dördüncü səhifəsinə elə bil yuxarıdan aşağıyacan rəqəm səpələn-
mişdi, istiqraz cədvəli çap olunmuşdu.
3…5…6…9… - rəqəmlər, rəqəmlər. Uduşlar, peşmançılıq.
______________________
Азярбайъан романынын инкишаф проблемляри
322
Səfdər dayı düşündü: bunlar nədir ki, adicə quru rəqəmlər,
amma bax, məsələn, üç altıdan yox, 7-dən sonra gələndə kiminsə
bəxti gətirir, kiminsə hıçqırığı içində qalır" (18, səh.83-84). Səf-
dər
rəqəmlə düşünmək, hər şeyin əsasını rəqəmlə əlaqələndirmək,
ağla sığanı və gözlə görünəni rəqəmlə müqayisə etmək sahə-
sindəki "axtarışlarında" bir qədər də irəli gedir: "Birdən Səfdər
dayıya elə gəldi ki, küçədəki adamlar da rəqəmlərə oxşayır. Bax o
dar kəmər bağlamış kök arvad 8-ə oxşayır, o iri başlı 9-a, hamilə
arvad 6-ya oxşayır. Uzun dimdikli papaq qoymuş oğlan 7-yə
bənzəyir. O tərəfdən iki arıq, kəkilli oğlan gəlir – 11. Başqa bir
arıq oğlan yumru-matan bir arvadla yanaşı addımlayır – 10" (18,
səh.84).
Göründüyü kimi, Səfdər dayı bu yaşda kifayət qədər təxəy-
yülə, fantaziyaya malik adamdır. Rəqəmlə insanın zahiri görünü-
şünü əlaqələndirməyi bacarır. Çünki o, ömrü boyu rəqəmlərlə ya-
şayıb, düşünüb, başqa obrazlardan fərqli olaraq rəqəm onun tale-
yində mühüm rol oynayır. Ümumiyyətlə, "Ağ liman"da vaxt,
rəqəm, nömrə özünün həm "adi", həm də rəmzi mənasında mü-
hüm yer tutur.
Burada rəqəm psixoloji, sosial, mənəvi və rəmzi
mənada obrazların xarakter və ovqatı ilə əlaqəlidir. Ona görə də
əsərdə rəqəmin tutduğu yer həm fərdi, həm də konseptual xarakter
daşıyır. Yəni bir var rəqəmin ümumən əsərdə tutduğu yer, bir də
obrazın həyatında yeri. Bunlar başqa-başqa şeylərdir. Lakin sözü
gedən əsərin strukturunda "tərəflər" vahid ideyanı "formalaşdıran"
vasitələr kimi vəhdət təşkil edir. Bu baxımdan, qəhrəmanların
yuxularını gecə saat 4 radələrində görmələri də, elə təxminən bu
vaxtlarda arzu bəsləmələri də təsadüfi deyil,
müəllif tərəfindən
irəlicədən düşünülmüş, xəyal və romantika üçün ən münasib bir
çağdır.
"Ağ liman"da Nemət və Təhminə daha geniş təhlil edilir.
Əlbəttə, burada həm də Təhminə ilə Zaurun romanının – yəni
"Beşmərtəbəli evin altıncı mərtəbəsi" əsərinin əsasının qoyulduğu
da hiss olunur. Doğrudan da, Təhminə ilə Zaurun ilk görüşləri ta-
leyüklü olub, onları məhəbbət macərasına aparan yola işıq salır,
sevincli-kədərli, eyni zamanda, unudulmaz günlərin təməlinin