Himalay Ənvəroğlu __________________________
115
"Müəmmalı məktublar"ın materiallarının
haradan götürül-
düyünü, hansı dildə yazıldığını markiz d"Arjan ehtiyat üçün bil-
dirmir. Sonra markiz d"Arjan dərc olunan sənədlərin orijinallığını
mühafizə etmək üçün məktubların müəllifi ilə öz əlaqəsini bildirir
(113, səh.44).
M.F.Axundov da vaxtı ilə ehtiyat üçün "Kəmalüddöv-
lə…"nin müəllifi olmasını bir müddət bildirməmişdir. Guya
onomastika, bu məktubların yalnız üzünü köçürmüşdür. Lakin
məlum olduğu kimi sonralar M.F.Axundov təkcə məktubların
deyil, onların qəhrəmanlarının da müəllifi kimi Şərqdə böyük
şöhrət qazanmışdır. Onun məktubları təkcə sənədləri, faktları və
yol qeydlərini real əks etdirmir, həm də sənətkarın yaradıcı
təxəyyülünün məhsulu olan xarakterləri formalaşdırır. Bu cəhət
"Kəmalüddövlə…"ni yalnız fəlsəfi, sosioloji, tarixi, elmi-pub-
lisistik əsər kimi deyil, eyni zamanda sənət əsəri kimi qiymət-
ləndirməyi şərtləndirir.
Markiz d"Arjan
bu fikirdə olmuşdur ki, roman həyatın düz-
gün təsvirini verməlidir. Burada hadisələri bəzəmək və həqiqəti
gizlətmək olmaz. Roman müəlliflərinin öz əsərlərini tarix hesab
etmələri təbiidir, çünki onlar tarixçinin qərəzsizliyinə can atırlar;
buradan romanın xüsusiyyətləri birinci şəxsin təhkiyəsi, memuar
və ya məktub forması meydana çıxır (113, səh.62).
Ümumiyyətlə, avtobioqrafik forma markiz d"Arjanın se-
vimli üsulu idi və o, Monteskyenin "Iran məktubları"nın ənənəsini
davam etdirərək silsilə roman-məktublar yaratmışdır ki, bunlarda
da aparıcı qəhrəmanlar bir qayda olaraq ifşaçı-filosof alimlər
olurdular.
Müəllifin fikrincə (markiz d'Arjan" – H.Q.) "Yəhudi mək-
tubları", "Müəmmalı məktublar" və "Çin məktubları" bir vəhdət
təşkil edirlər. Çünki onlarda müxtəlif xalqların qədim və yeni adət
və xüsusiyyətlərinin geniş mənzərəsi verilmişdir. Markiz d'Arjan
özü bu məktubların tərcüməçisi və naşiri maskası altında
gizlənirdi (113, səh.63).
M.F.Axundov da "Məktublar"ında
belə bir mövqedə du-
rurdu. Çünki onun ictimai vəziyyəti "gizli" dolanmağı tələb edir-
______________________
Азярбайъан романынын инкишаф проблемляри
116
di. Bunu onun "Məktublar"la əlaqədar yazışmalarından aydın gör-
mək olur. Məsələn, "Bu məktubları əsil nüsxədən köçürər-
kən…"(10, səh.15) dedikdə o məhz ehtiyatlı olmağı əsas
tutmuşdur. Məlumdur ki, M.F.Axundov "Kəmalüddövlə…" ilə
əlaqədar olaraq Şərq müasirləri ilə xeyli məktublaşmışdır:
"Kəmalüddövlə…"nin müəllifi də Avropa mütəfəkkirlərinin
əqidəsindədir" (10, səh.149). Elə buna görə də M.F.Axundov
"Mirzə Melkum xana" məktubunda "Ancaq "Kəmalüddövlə…"ni
çap edərkən, olmaya, mənim adımı qeyd edəsiniz" – deyə
xəbərdarlıq edir. Yaxud, "Əli xana" məktubunda yazır: "…bəzi
səbəblərə görə, məlumunuz olan nüsxəni ("Kəmalüddövlə…"ni –
mütərcim) sizə göstərib özümü isə tanıtdıra bilmədim. Ancaq
xahiş edirəm fikrinizə ayrı şey gəlməsin, mən sizdən deyil,
başqalarından qorxuram" (10, səh.170). "Məktublar" ideyasına
görə müəllifin "müasirlərinin" canına qorxu salmışdı. Lakin
müasiri olduğu cəmiyyətin kəskin satirik tənqidini verən bu əsərin
müəllifinin məhz M.F.Axundov olduğunu çoxları bilirdi.
Roman-traktat maarifçilik ideyasının ifadəsi üçün əlverişli
forma idi. M.F.Axundovun maarifçi realist estetikası üçün
xarakterik olan qəhrəmanı Monteskye və markiz d'Arjanın XVIII
əsr Avropasının real şəraitinə müvafiq olaraq idarəetmənin
maarifçi monarxiya formasına tərəfdar olan tiplərinə oxşamır.
M.F.Axundov maarifçi monarxiya idarə formasını hələ "Aldanmış
kəvakib" (1857) povestində kəskin tənqid etmişdir. O belə bir
fikri əsas
götürmüşdür ki, inqilab etmədən, təsadüf nəticəsində
hakimiyyət başına gələn maarifçi monarx cəmiyyət həyatında
köklü dəyişiklik edə bilməz və Yusif Sərrac kimi mütləq məhv
olar. Bu, azadlığın yuxarıdan verilməsi deyil, onu aşağıların zorla
alması idi.
Aləmə "Kainatın vətəndaşı" gözü ilə baxan bir sıra XVIII
əsr fransız maarifçi realistləri katolik kilsəsini mühakimə edir-
dilər. Hətta markiz d'Arjan "Yəhudi məktubları"nın və "Müəm-
malı məktublar"ın bir çox səhifələrində müsəlmanlığın (islamın)
və iudaizmin (yəhudi dini) tənqidini vermiş, katolik kilsəsinin
Himalay Ənvəroğlu __________________________
117
fanatizminə, inkvizisiyanın barbarlığına, yezuitlərin (katolik
monaxı) hökmranlığına qarşı kəskin çıxış etmişdir.
Ümumiyyətlə, maarifçiliyi müdafiə yolu ilə möcüzələri rədd
etmək, sxolastikaya qarşı çıxmaq, azad düşüncəyə və qabaqcıl
elmi kəşflərə meydan açmaq bu dövrün realistlərinin materialist
görüşlərinin əsasını təşkil edirdi. Məsələn markiz d'Arjanın yeddi
cildlik bir romanında pərilər, cinlər, şəyətinlər,
müdrik
müəmmaçılar, cəhənnəmdən gələnlər iştirak etsələr də əsər boyu
heç bir möcüzə baş vermir, onlar yalnız müşahidə edir və fikir
yürüdürlər. Onun qəhrəmanları: yorulmaq bilməyən səyyahlar
dünyanın bir sıra ölkələrinə səfər edərək müxtəlif xalqların
həyatını, müxtəlif cəmiyyət quruluşlarını öyrənir və müqayisə
edirlər. O, XVIII əsrdə tarixiliyin həqiqi inkişafı üçün mühüm
amil olan nisbilik kateqoriyasını idraka gətirdi. Ilk dəfə 1730-cu
ildə aləmə belə baxış fransız romanında geniş şəkildə özünü
göstərməyə başlamışdır. Hələ XVIII əsrin ortalarında markiz
d'Arjan "Məktubları"nın təqlidçiləri meydana gəlmişdir. Məşhur
romançı Oliver Qoldsmit "Çin məktubları" mənbələrindən
qidalanaraq 1762-ci ildə özünün "Dünyanın vətəndaşı və ya çin
filosofunun məktubu" əsərini yazmışdır. Monteskye və markiz
d'Arjanın "Məktubları"nın təsiri təkcə janr ənənələri
ilə məh-
dudlaşmır.
M.F.Axundov da "ədəbiyyatın ictimai dərdləri demək üçün
xitabət kürsüsünə" çevrildiyi (Belinski) bir zamanda Şərqdə
"Kəmalüddövlə məktubları"nı yazır. Lakin M.F.Axundovun
"Məktubları" digər "Məktublar"dan təkcə məzmun, ideya fəlsəfi
mündəricəsinə görə deyil, həm də estetik fikrin kompozisiya həlli
baxımından da fərqlənirdi. XIX əsrdən çox-çox uzaq dövrləri
Kəmalüddövlənin zamanı ilə əlaqələndirmək üçün müəllifin
yaratdığı körpülər "Məktublar"da çox realist və orijinal görünür.
"Məktublar"ın təsvir obyekti, tarix və talelərdir. Peyğəmbər,
Quran, VII əsrin
məzhəb və təriqətləri, dini söhbətlər
"Məktublar"da bir o qədər də mühüm yer tutmur. Kəmalüddövlə
bu məsələlərdən 2-ci məktubunda söhbət açır. Lakin bunlar bütün
əsər boyu Kəmalüddövlənin və Cəlalüddövlənin diqqətini çəkir.
______________________
Азярбайъан романынын инкишаф проблемляри
118
Əsərin kompozisiyası dörd məktub əsasında qurulub. Başqa sözlə
müəllif fikri bu məktublarda inkişaf etdirilir. Birinci məktubda
sanki tezis irəli sürülür, ikinci, üçüncü məktublar birlikdə antitezis
əmələ gətirir, dördüncü məktub isə sintez rolunu oynayır. Yəni
son məktub həm yekun, həm də artıq ideyası bəlli olan əvvəlki
məktubların sintezidir. Özünün xüsusi
dəlilləri olan Cəlalüddövlə
əsas məsələlərdə Kəmalüddövlə ilə həmfikirdir. "Məktublar"da
ədəbi material fərqli olsa da, ideya-fəlsəfi yükün ağırlığını eyni
dərəcədə hiss edir.
Məlumdur ki, Kəmalüddövlənin məktubları hicri tarixi ilə
1280-ci ilin Ramazan ayında, Cəlalüddövlənin məktubu ziqədə
ayında yazılmışdır. Göründüyü kimi, məktublar çox sürətlə yazıl-
mışdır. Bir ay ərzində Kəmalüddövlə təxminən 130 səhifədən
ibarət olan üç məktub yazmışdır. Təbrizdə yazılan bu məktublar
qəhrəmanın səyahət həyatı ilə eyni vaxta düşür. Məktublar məhz
faktik şahidliyin nəticəsində yaranmışdır. Səyahət dövrü həmin
aya düşmüş və təəssüratın yazıya köçürülməsini tələb etmişdir.
Kimsə etiraz edə bilər ki, bu yalnız yazıçının priyomudur, heç bir
Kəmalüddövlə və onun Iran səyahəti olmayıbdır. M.F.Axundovun
Şərq səfərləri bizə bəllidir. Lakin
bu mənada da Kəmalüddövlə
M.F.Axundovun "eyni" deyil. Birinci məktubda Iranın keçmişini
idealizə edən Kəmalüddövlə, təbiidir ki, şəxsi fikirlərini ifadə
edir. M.F.Axundov öz təfəkkürünə və müşahidələrinə bu qədər
sentimental, hissi meydan verməzdi. Sonrakı məktublarda da
Kəmalüddövlənin iştirak etdiyi söhbətlərin "dinləyənçisi" ola
bilməzdi. Bununla belə, o, bütün iş və əməllərini M.F.Axundovla
"razılaşdırır". Məktublar"da Kəmalüddövlə faktik tarixi
qəhrəmana çevrilir. Çünki məktublardakı arqumentlər müəllifin
real tarixi şəxs olduğunu düşünməyə haqq verir. Bu,
M.F.Axundovdurmu, yaxud onun qabaqcıl şərq müasirlərindən
biridirmi? Hər halda, müəllifin qəlbinə yaxındır ki, məntiqini
qəbul edir. Onun vətənpərvərliyini duyur və kədərinə şərik olur.
Bu mənada M.F.Axundovun iranlı müasirləri
ilə məktublaş-
malarını unutmaq olmaz. "Məktublar"ın fəlsəfi-publisist başlan-
ğıcı aparıcı şəxsləri M.F.Axundovla yaxınlaşdırırsa, bədii başlan-