157
Rey Oldenburqun “üçüncü məkanla” bağlı müəyyənləşdirdiyi
xüsusiyyətləri diqqət mərkəzinə gətirən P.Lapo bunların
müasir kitabxana
üçün tələb olunan minimal şərtlər olduğunu qeyd edir. Alim yazır ki,
kitabxananı “möhtəşəm yaxşı məkan” kimi xarakterizə etmək üçün Rey
Oldenburqun irəli sürdüyü ictimai dəyərlər prizmasından məsələyə baxmaq
lazımdır.
P.Lapo məsələyə belə bir sualla yanaşır: “Kitabxananın sosial
əhəmiyyətini hansı dəyərlər müəyyənləşdirir?” (6, 13). Müəllif
M.Y.Dvorkinaya istinadən yazır ki, “hətta kitabxanaçı olmayan milyonlarla
insan kitabı yüksək qiymətləndirir” (4). Bu baxımdan P.Lapo
informasiya
cəmiyyəti dövründə kitabxanaların roluna xüsusilə diqqət yetirir və elektron
sənədin informasiya mənbəyi kimi özü də bilik, təhsil, mədəniyyət daşıdığını
və kitabxanalar vasitəsilə bu informasiyaya maneəsiz çıxış imkanının əldə
edilməsi məsələsini vurğulayır.
Təbii ki, həm klassik kitabxanaların, həm də müasir dövrün tələblərinə
müvafiq olan kitabxanaların sosial-ictimai baxımdan çox böyük əhəmiyyəti
vardır. İlk növbədə ona görə ki, kitabxana bilik və informasiya mənbəyidir.
Eyni zamanda kitabxana həm də insanların, tələbə və gənclərin görüşdüyü,
sosiallaşdığı məkan kimi də xarakterizə oluna bilər.
Müasir kitabxanaların vəziyyəti ilə bağlı məsələyə diqqət yetirən P.Lapo
2012-ci ildə internetdə çap olunmuş “Gələcəyin kitabxanası: RİA
Xəbərlər
versiyasına əsasən inkişafın 10 trendi” məqaləsinə istinadən yazır ki,
kitabxana işini təhlil edən mütəxəssislər və rus yazıçı-ekspertləri və xarici
futurualist tədqiqatlar əsasında müəlliflər tərəfindən kitabxananın inkişaf
trendi belə verilmişdir:
1. “Bulud”da informasiya;
2. Universal axtarış sistemi;
3. Avtomatik tərcümə və interpretasiya;
4. Multiformatlı media mühit;
5. Fərdi oxu mexanizmi;
6. Kitabxana-muzey;
7. Multimedia mərkəzi;
8. Təəssüratlar bazası;
9. Canlı ünsiyyət klubu;
10. Lokal mədəniyyətin qorunması mərkəzi (6, 13).
Qeyd olunan tendensiyaları iki qrupa ayıran alim bunlardan ilk beşinin
virtual elektron kitabxanaların inkişaf tendensiyaları, ikinci beşlikdə olanların
isə ənənəvi formatda olan kitabxanalar üçün
perspektiv innovasiyalar
olduğunu qeyd edir (6, 14). Həqiqətən də müasir dövrdə informasiya-
kommunikasiya texnologiyalarının sürətli inkişafı şəraitində, eləcə də elektron
informasiya resurslarına tələbatın və zərurətin olduğu bir vaxtda Azərbaycan
kitabxanalarının (həmçinin kitabxanaçılarının) qarşısında duran ən mühüm
vəzifələrdən biri məhz virtual, elektron kitabxanaların formalaşdırılması,
158
onların müntəzəm olaraq zənginləşdirilməsidir. Yuxarıda kitabxanaların
inkişaf trendləri ilə bağlı göstərilən ilk beş istiqamət - “Bulud”da
informasiya,
universal axtarış sistemi, avtomatik tərcümə və interpretasiya, multiformatlı
media mühit, fərdi oxu mexanizmi, əslində müasir Azərbaycan
kitabxanalarının da əsas hədəflərinə çevrilməlidir. Zəngin elektron resurslara
sahib olan kitabxanaların etibarlı saxlanılma – yaddaş imkanları olmalıdır.
Həmçinin virtual kitabxanalar istifadəçilərin hər cür rahatlığını təmin etmək
üçün universal (və yaxud çoxparametrli) axtarış sistemlərinə, tərcümə
imkanlarına, multiformatlı resurslara sahib olmalıdır. Təbii ki,
bu parametrləri
özündə ehtiva edən kitabxanalar həm istifadəçilərin rahatlığının təmin
olunması, həm zəngin elektron resurslara sahib olması, həm də universal
istifadə üçün yararlılığı baxımından daha çox oxucuların (istifadəçilərin)
diqqətini cəlb edə bilər. Həmçinin virtual kitabxanalarda fərdi kabinetlərin –
istifadəçiyə malik informasiyaların, eləcə də oxu üçün tələb olunan müxtəlif
imkanların mövcud olması müasir Azərbaycan kitabxanalarının qarşısında
duran vacib vəzifələrdəndir.
Göründüyü kimi, çağdaş dövrümüzdə virtual texnologiyaların geniş
tətbiq olunması, elektron informasiya resurslarına tələbatın artması kitabxana
işini və kitabxanaçılıq peşəsini yeni bir mərhələyə transformasiya etmişdir.
P.Laponun da vurğuladığı kimi, “kitabxanalar saxlanc yeri”ndən
“informasiyanın əldə olunma nöqtəsi”nə çevrilmişdir ki, bu da kitabxanaya
müraciət edən şəxsin “oxucu”dan informasiya “istifadəçi”sinə çevrilməsinə
gətirib çıxarmışdır. Təbii ki, bu keçid, yəni kitabxanaların yalnız kitab
saxlanan arxiv, saxlanc məzmunundan informasiyaya çıxışı təmin edən məkan
funksiyasına gəlib çıxması hazırki dövrdə texnologiyanın,
cəmiyyətin və
insanın inkişafının və dəyişməsinin göstəricisidir.
Təbii ki, belə bir şəraitdə bir
tərəfdən kitabxanaların üzərinə
düşən vəziflər dəyişirsə, digər
tərəfdən də kitabxanaların funksional
mahiyyəti, fəlsəfi əhəmiyyəti dəyişir.
Artıq kitabxanalar insanların
intellektual inkişafına xidmət edən,
onun informasiya ehtiyaclarını
ödəyən,
başqa sözlə desək,
informasiya təhlükəsizliyini təmin
edən yeni məkan kimi xarakterizə
olunmalıdır. Çünki cəmiyyətin, eləcə
də
hər bir fərdin formalaşmasında, inkişaf tendensiyalarının
müəyyənləşməsində onun əsas tələbatlarından olan informasiyanın çox
mühüm rolu vardır. Özü də bu rol getdikcə çox sürətlənməkdə və
genişlənməkdədir. Belə bir şəraitdə, P.Laponun
da qeyd etdiyi kimi,
kitabxanalar “möhtəşəm yaxşı məkan” kimi xarakterizə oluna bilər. Yetər ki,
“Əgər kitabxanalar insanın özünü
və ətraf aləmin dərkində, onun
inkişafında davamlı bilik ötürücüsü
rolunu oynayan sosial institut
rolunu oynamağa müəssər ola
bilərsə,o
zaman kitabxana deyəndə
ağıla “Möhtəşəm 3-cü məkan”
termini gələcəkdir.”